Niet zozeer echt kwijt, maar voor t eerst mee lopend de winkels in, en ik liep iets verder, keek op, shiit?? waar is ze? maar ze was alleen t hoekje omgegaan in de winkel, maar zelfs dan schrik je je rot hoor..
Hier laatst bij de autowasserette. Dat stomme betaalapparaat was stuk. Vriend en ik stonden er beiden voor te kijken en haar in de gaten te houden. Kwestie van luttele secondes en hup ze stond niet meer achter ons. Ze was het hoekje om gelopen. Ik had haar ook gelijk weer gevonden, maar die secondes duurden wel heel lang. Daarnaast was een pompstation. Ik probeer alle doemscenario's weg te drukken, want gatver daar word je naar van. De schrik is enorm, vooral omdat het maar kwesties van secondes zijn.
Ik stond even met de overbuurvrouw te praten, beide kids van 2,5 en 4 jaar toen waren bij mij. Mijn man komt thuis en de jongste loopt naar hem toe en ik ga verder met praten met de buurvrouw, ineens krijg ik een raar gevoel en moet even checken waar de jongste is. Ik loop naar binnen in de gedachte dat ze gewoon bij mijn manbinnen is. NEE dus... Vanuit onze straat kan ze 2 kanten op, ene kant naar de vijver met eendjes (in mijn gedachten was ze daar al aan het drijven) en andere kant naar een bos en dan een stuk rondweg... Ik ben met oudste naar de vijver gerend, zag niks drijven maar zag haar ook niet lopen... en mijn man was de kant van het bosje/weg opgerend en daar liep ze dan pfff wat een rotgevoel en schrik om te janken... lastige is wel dat jongste echt een wegloper is, en gaat totaal haar eigen gang ook in de winkel, supermarkt, school van de oudste ik moet haar continu in de gaten houden want ze reageert ook bewust niet als ik haar roep. achja zo ben ik ook toen ik net 4 was op mijn fietsje 4km naar een andere plaats gefiets om te spelen in een speeltuin daar dus ze heeft het niet van een vreemd
We zijn haar gelukkig nog niet kwijtgeraakt maar ze heeft oma wel goed laten schrikken. Oma was aan het oppassen en stond af te wassen, toen ze zich omdraaide was mijn dochter weg. Alle deuren waren dicht dus ze kon onmogelijk buiten zijn maar toch geen dochter te bekennen. Ze kreeg toch wel lichte paniek ondanks dat gezond verstand zei dat ze echt niet weg kon zijn. Opeens zag ze de glasgordijnen bewegen achter de bank. Had die kleine draak zich achter de grote hoekbank gewurmd en zich daar verstopt. En giechelen dat ze deed
Toevallig gisteren mijn zoontje kwijt in dierentuin. Hij was de hele tijd samen aan het spelen met een meisje wat 2 x zo oud was en had aan ons gevraagd of hij met haar naar de griezelgrot mocht. Prima. Echter, 5 minuten later kwam het meisje zonder hem naar buiten, ze kon hem niet meer vinden. Wij gaan zoeken, pfff, het was zo druk. Na 10 minuten voor de tweede keer die griezelgrot in hoorde mijn man hem huilen. Hij was door de nooduitgang van de griezelgrot gelopen en daar is een heel klein doodlopend stukje, met een nooduitgang naar buiten, maar omdat de afspraak was dat hij niet naar buiten mocht, heeft hij dat niet gedaan. Hij durfde alleen niet meer terug de griezelgrot in. Arme jongen, was wel heel opgelucht dat we hem hadden gevonden. Hij had het er vanmorgen ook nog over toen hij bij me in bed kroop. Mijn dochter zijn we eens in de Hema kwijtgeraakt toen ze net vier was. Echt in een fractie van een seconde stond ze niet meer achter ons. Wij zoeken, beneden en boven, om laten roepen etc. niet te vinden. Toen buiten gaan zoeken, waar het die dag mark was en toen vond ik haar bij een mevrouw die de politie al had gebeld. Kon wel janken.