Dat vind ik ook....en dat irritante flauwe gedoe van dezelfde leden elke keer in dat soort topics...daar mag het beheer ook wel eens tegen optreden.
Eens! Ik vind de reacties van sommige mensen echt stuitend en kinderachtig Succes met het maken van een keuze TS!
Jeetje wat wordt er hier naar gereageerd door sommige 'dames'.. Ik snap de twijfel erg goed Scarmen, en belachelijk dat jij je moet verontschuldigen omdat je advies vraagt. Ik kan je helaas geen advies geven behalve dat je goed naar jezelf moet kijken en om jezelf moet denken. Het is jouw leven. Heel veel sterkte met deze situatie.
Ben na een aantal pagina's gestopt met lezen, maar ik zal maar even mijn opmerking onderbouwen. Ik ben zelf het rpoduct van mensen die tegen beter weten in kinderen hebben gekregen en mij namen omdat hun relatie dan misschien wel beter zou worden. Nou niet dus. Ik heb een rotjeugd gehad en daar heb ik toch echt blijvende dingen aan over gehouden, mijn moeder zie ik ook al jaren niet. Ik vind een goede gezinssituatie dus wel het allerbelangrijkst. Mijn moeder had het in haar eentje ook nooit gekund, dan was er ongetwijfeld iets vreselijks gebeurd met ons.
Tulpenbol, wat ontzettend naar om te lezen hoe jouw jeugd is geweest. Hopelijk lukt het je om alles een plekje te geven. Maar belachelijk dat je jouw mening moet verdedigen.. Anno 2015 zou je toch zeggen dat iedereen een eigen mening mag hebben zonder meteen afgekraakt te worden..
Ik wens je veel wijsheid maar dat je een abortus overweegt past niet in mijn straatje. En ik denk niet in het straatje van meerdere mensen. Een tip. Laat dit topic sluiten en vraag in je omgeving advies. Zo,nu heb ik me nog heel netjes uitgedrukt voor mijn doen.
Ik vind het wel jammer dat veel mensen hier zo weinig inlevingsvermogen hebben en alleen vanuit hun eigen situatie en overtuiging kunnen denken. Ik vind het heel goed dat de mogelijkheid bestaat om abortus te plegen en je hebt zelf het recht om daarover te beslissen, gelukkig maar. Dit gaat niet over ts maar over het algemeen. Ook al zijn baby's zo schattig en is het zielig et cetera.
wow ik dacht eens even lezen of ts al een iets heeft besloten... Dat het voor sommigen vrouwen niet indenkbaar is en pijnlijk is om te lezen dat iemand abortus OVERWEEGT dat snap ik..maar da kun je dit topic toch gewoon negeren? jouw mening gaat iemands anders overweging echt niet veranderen je brengt alleen een nare sfeer hier.... Er zijn veel mensen die zeggen dat ze het met haar omgeving moet overleggen, als ze daar genoeg aan had gehad zou ze haar verhaal denk ik niet hier neerzetten..wellicht hoopte ze op vrouwen met soort gelijke ervaringen of advies van vrouwen die er alleen voor staan en heeft ze die niet in haar eigen omgeving Hoop iig dat de ts iets heeft gehad aan alle goedbedoelde adviezen en steunende woorden
Ik denk dat je deze gedachte beter voor jezelf had kunnen houden Abortus is iets wat TS kan doen als ze er zelf 100% achterstaat en niet omdat het geen geschikte man is om kinderen mee te krijgen in mijn ogen.
Jeetje wat een reacties hier zeg, Ts heel veel sterkte, het is een verschrikkelijke situatie/keuze waar je voor staat en gelukkig hebben we in nl de mogelijkheid om te kiezen voor abortus. Ik heb mijn oudste dochter vanaf 10 weken zwangerschap tot 2 jaar alleen opgevoed, met een biovader die soms dacht dat hij superpapa was en dan zo weer maanden niks van zich liet horen omdat zn vrijgezelle bestaan veel belangrijker was. Makkelijk was dat niet, ook voor mn dochter niet en nu nog steeds niet, ze heeft nu de leeftijd waarop ze zich afvraagt waarom hij het niet belangrijk genoeg vind om met dr verjaardag ff te bellen bijv. Ik ben blij dat ik de keuze voor abortus niet heb gemaakt toen, ik zou dr niet kunnen missen. Al is abortus me tijdens mn zwangerschap wel door mn hoofd gegaan. Als alleenstaande moeder red je het ook, alleen moet je dat ook willen.
Ook hier een alleenstaande moeder welke vanaf de zwangerschap er al alleen voor stond. Ook ik heb aan abortus gedacht, maar ben nu zo onwijs gek op mijn kleine dat ik heel erg blij ben dat ik die keuze niet heb gemaakt. Alleen kan het af en toe best pittig zijn, daar ga ik niet over liegen. Maar je krijgt er zoveel liefde voor terug. Vooral het eerste jaar was pittig, maar nu hij anderhalf jaar is geniet ik echt van hem. Hij wordt nu een stuk zelfstandiger enz. De keuze moet natuurlijk alleen bij jou liggen. Jij bent degene die het kindje op moet gaan voeden en niet de mensen om jou heen. De één zal het ook veel zwaarder vinden dan de ander. Heel erg veel succes en sterkte!
abortus vind ik niet aan de orde, maar over wat je daarna zei: Ik werd op mijn 25e weer single, op mijn 27e leerde ik mijn huidige man kennen en op mijn 30e beviel ik van de 1e. Dus alles kan nog.
Begrijp ik (helaas) helemaal. 😌 Een kindje koste wat het kost altijd willen houden is niet voor het kind zelf altijd de juiste keus. Hier ook een rot jeugd en vervolgens nog vijftien jaar bezig geweest om die klote jeugd te 'verwerken' en voor de rest draag je het je leven mee. Als ikzelf de keuze had gehad als embryo/foetus/baby om wel of niet geboren te worden had ik echt gezegd 'nee dank je'. Ook al heb ik nu een (meerendeels) goed leven, de lange weg ernaar toe was een hel. 😏
Oorspronkelijk geplaatst door Tulpenbol: Ben na een aantal pagina's gestopt met lezen, maar ik zal maar even mijn opmerking onderbouwen. Ik ben zelf het rpoduct van mensen die tegen beter weten in kinderen hebben gekregen en mij namen omdat hun relatie dan misschien wel beter zou worden. Nou niet dus. Ik heb een rotjeugd gehad en daar heb ik toch echt blijvende dingen aan over gehouden, mijn moeder zie ik ook al jaren niet. Ik vind een goede gezinssituatie dus wel het allerbelangrijkst. Mijn moeder had het in haar eentje ook nooit gekund, dan was er ongetwijfeld iets vreselijks gebeurd met ons. Mag even in haken op dit onderdeel. Niet vervelend bedoelt hoor, maar ouders falen soms. De een wat harder dan de ander. De mijne hebben ook gefaald. Ik ben ook opgegroeid zonder biologische vader en neem het mijn ouders ook kwalijk, maar sta zeker wel mijn eigen mannetje want dat is de belangrijke les die je uit een dergelijke opvoeding kunt halen. Ondanks de jaren die ik nodig heb (gehad) om te verwerken en om de sterke jonge vrouw te worden die ik nu ben. Ben ik blij en trots op mijn kleine wondertje, ondanks dat dit niet gepland was en ik het alleen moet gaan doen. Een "goede" gezinssituatie creëer je zelf en is voor iedereen anders. De ene vrouw moet er niet aan denken om alleen een kind op te voeden en omgekeerd. Jouw verleden bepaald niet automatisch de toekomst van jouw kind. Jij bepaald deze, met de hulp van de middelen die je wel of niet kan geven. Hoe dan ook 9 van de 10 ouders doet het een keer fout en dat mag, als je de fouten maar erkent. Sterkte TS met je keuze x