Lieve dames, Vorig jaar oktober ging dan eindelijk mijn wens in vervulling, we gingen aan kindjes beginnen. Uiteraard was ik er in het begin nogal mee bezig maar mijn man bleef er al die tijd nuchter onder. Wacht nou maar af, het kont wel zeI hij dan. Nu zitten we in ronde 8 en komen steeds dichterbij het jaar. Ik raak de moed een beetje kwijt. Gisteravond een negatieve action test (ik kon het niet laten) en vanochtend een negatieve k2v5. Morgen is mijn nod maar ik heb de hoop al opgegeven, ondanks de zere en zware borsten en het gerommel in de buik van de afgelopen dagen. Ik heb het echt geprobeerd om er niet mee bezig te zijn, maar het lukt niet. Zeker niet nu mijn man ook ongeduldig begint te worden. Hij wil ook zo graag en die nuchterheid van het begin is helemaal verdwenen. Het liefst zou ik naar de dokter gaan en vragen om alle mogelijke onderzoeken, dan weet ik in ieder geval of het ons zal lukken, helaas gaat dit niet. Iedereen om ons heen word nu zwanger en dan denk ik bij mezelf waarom zij wel en ik niet. Het voelt zo ontzettend oneerlijk. De waterlanders zijn ook regelmatig aanwezig. Jullie hebben helemaal niks aan dit verhaal maar er is niemand die dicht bij mij staat die ook aan het proberen is dus kan het ook niet delen behalve dan met jullie.. Dankjewel als je dit leest. Dan voel ik me toch niet zo alleen.
Wat naar meis Kan alleen maar zeggen dat ik met je meeleef en dat ik hoop dat je toch binnenkort een positieve test in handen hebt. Hou je taai!!
Dracaena, wij lopen ongeveer gelijk. Wij zijn sinds augustus bezig en zitten nu in ronde 9. De dagen rond mijn NOD zijn het ergst en dat probeer ik maar gewoon te accepteren en dan alles er uit te gooien zodat het de rest van de maand wel gaat. Man was hier ook in eerste instantie erg nuchter maar begint ondertussen ook wel ongeduldig te worden. Ik begrijp hoe je je voelt en dat is niet leuk. Maar meer dan een dikke knuffel kan ik je ook niet geven. Hopelijk heb je snel een positieve test.
Hi! Gemiddeld duurt het een jaar tot twee jaar om zwanger te worden. Wij zitten in ronde 21 en gaan volgende week weer naar de gynaecoloog. Ik weet dat het super moeilijk is om er niet mee bezig te zijn want je moet bijvoorbeeld weten wanneer je eisprong is etc dus je bent er wel mee bezig e je lichaam die je zo voor de gek kan houden. Wat ik wil zeggen is dat ik je begrijp en dit echt heel vervelend is. Gelukkig kunnen we hier ons ei kwijt etc. Heel veel succes en hoop dat het binnekort lukt met zwangerworden.
Ik ben nieuw hier maar het is net alsof ik mijn eigen verhaal lees. ... veel vriendinnen om me heen lopen met een dikke buik en wij hebben elke maand de teleurstelling. ..Wij zijn ook sinds vorig jaar oktober bezig en nog niet gelukt. ... mijn man zegt ook aldoor je bent er teveel mee bezig maar ik kan niet anders, het is toch iets heel speciaals en als je er voor gaat dan ga je er ook helemaal voor toch? En er dan niet mee bezig zijn is dan niet te doen. ....nu is hij er de laatste tijd ook meer mee bezig, vanochtend moest ik voordat hij aan het werk ging naar wc om te kijken of periode er ook is.... maar gelukkig niet! Ben nu 3 dagen overtijd maar test is negatief. ... *zucht* Heel veel succes en ik hoop dat er snel en positieve test komt!
Wat mij enorm heeft geholpen is gaan temperaturen, dat gaf me inzicht in mijn cyclus en leerde me om mijn lichaam te begrijpen. Ik kon dan achteraf zien of we wel op de juiste momenten geklust hadden enzo. Ik ben toevallig vrij snel bij de gyn terechtgekomen en heb alle onderzoeken gehad. Een week voor we de uitslag zouden krijgen had ik een positieve test in handen. Uit de onderzoeken bleek dat er daadwerkelijk wat aan de hand was, we waren net een jaar bezig. Ik weet hoe het voelt, je wil het graag en begint te twijfelen of er niet wat aan de hand is. Bij mij ligt het nog iets anders, ik weet dat er wat aan de hand is maar ik weet ook dat het kan lukken. Alleen moet ik wat meer geduld hebben. Je bent in ieder geval niet de enige, als dat een troost mag zijn!
Helaas snap ik hoe het voelt. Misschien een schrale troost om te delen dat ik ronde 7 tot 10 ofzo het lastigst vond. Nu zit ik in ronde 11 en gek genoeg is dat bijna een geruststelling ofzo dat je bijna naar de arts kan. Dan kun je tenminste iets doen ipv 'machteloos' klussen en wachten, wachten en nog meer wachten terwijl iedereen om je heen zwanger lijkt te worden in een zucht. En gestopt met de NOD lijsten hier, werd ik alleen maar moedelozer van want dan zie je de meesten binnen het half jaar zwanger worden. Niet dat ik het anderen niet gun maar is gewoon, pijnlijk. Sterkte!
Je bent niet alleen, ook al is dat gevoel van eenzaamheid logisch. Vele van ons zullen daar last van hebben hier. Ondanks dat ik alles met mijn man kan bespreken, voel ik me toch nog eenzaam in dit proces. Ik kan/wil de dingen (nog) niet bespreken met mijn omgeving, dus kan ik mijn verhaal bij mijn man kwijt, maar gelukkig ook hier. Ondanks de vele verschillende verhalen, is er zo ontzettend veel begrip voor elkaar op deze site dus spui hier er op los wanneer je even het geduld niet meer kunt vinden. Sterkte!
Ik lees veel op het topic dat de meeste dames het in ronde 8 zwaar hebben. Het lijkt dan al zo lang te duren. Zelf heb ik daar ook last van gehad. Ik zit nu in ronde 13 en dus al ruim een jaar bezig en nog steeds niet gelukt. Heb deze ronde een enorme hoeveelheid ovulatietesten gehaald en doe er sinds dag 4 van mijn cyclus al 2 per dag. Op dit moment lijk ik te voelen dat er een eitje groeit. Heb namelijk aardig krampen.. of t klopt zullen de testen 1 deze dagen wel laten zien. Verder is t vooral geduld hebben en je zelf niet te druk maken. Het zal echt uiteindelijk wel goed Komen. Als je jezelf nu al gek gaat lopen maken dan zal t zeker niet lukken. Succes meid, t is ook allemaal niey makkelijk want we willen allemaal zo graag!
Oh meid, we zijn elkaar in de nod lijsten al es tegen gekomen... Dikke knuff niet leuk zo. Wij zijn in december gestart en nu ook weer een ongi gehad. Ik word ook gek van me wisselende cyclussen...
Je bent zeker niet alleen... hier nog een dame! Heel herkenbaar allemaal! Ik probeer maar steeds te denken dat onze tijd nog wel komt! Probeer vertrouwen te houden! Herkenbaar voor mij is ook dat ronde 7 -10 erg moeilijk waren! Daarna komt inderdaad bezoek ziekenhuis in de buurt! Ik heb net alle uitslagen binnen en zou gewoon zwanger moeten kunnen worden! Die zekerheid heb ik nu in ieder geval, was namelijk bang dat er iets mis zou zijn! Met die gedachten weten we in ieder geval dat elke ronde telt en er dus een kans is om zwanger te raken! Succes en ik hoop dat je snel een mooie positieve test in je handen zult hebben!
Hier nog 1. Wij zijn nu in ronde 7 beland en sinds oktober 2014 bezig. Van de ene kant is het tegenover de andere vrouwen nog totaal niet lang. Maar als je het heel graag wilt dan, is geduld hebben erg moeilijk. Langzaamaan worden we ook erg onzeker of alles wel goed "werkt". Alleen we moeten nog 5 maanden voordat we naar de huisarts kunnen en dat is ook erg moeilijk. Nu gaan we gewoon van alles proberen om de gedachte ervan af te kunnen leiden al is dat erg moeilijk. Ik weet precies hoe je je voelt meid. Iedereen om je heen wordt zwanger en wij zitten nog met lege handen. Zodra je nod in zicht is krijg je toch altijd weer hoop. Okal voel je stiekem een beetje dat het niet zo is. Althans dat heb ik altijd. Krijg zoveel hoop en zodra ik ga testen, kan ik net zo lang naar de test kijken dat ik me helemaal gek krijg. Ga gewoon streepjes ervan zien op de test. Zodra ik ze aan VL laat zien zet hij me weer terug op de grond. Een duidelijke "Ik zie niets", laat me weer voelen dat het echt niet zo is. En om dan vervolgens aan te wijzen waar ik het zogenaamde streepje zie. En dan de dag erna ongesteld worden. Dan baal ik wel.. En behoorlijk ook. Probeer er nuchter onder te blijven, kin omhoog en door naar de volgende ronde. Maar dit keer zat ik er echt doorheen. Voelde zoveel, had zo'n goed gevoel erover! Maar nu dus op naar ronde 7. Een geluksgetal dus hopelijk brengt het geluk! Ben er ook erg bang voor dat als het straks zover is, het bezoek aan de dokter, ziekenhuis etc. Dat dan blijkt dat we niet op de natuurlijke manier zwanger kunnen worden. Een jaar voor niets geprobeerd hebben. Lijkt me echt erg moeilijk. Het is vooral de onzekerheid die je echt kapot kan maken.. Dus ik weet precies hoe je je voelt helaas..
Lieve allemaal, ontzettend bedankt voor jullie opbeurende berichten, dit zeg ik wel met tranen langs de wangen. Vanmiddag is de menstruatie doorgebroken. Ik was er zo zeker van deze keer. Ik las vanmiddag tijdens mijn pauze al wat berichtjes en ik moest echt moeite doen om niet in het janken uit te barsten. Dus had het maar weer even weggelegd. Ik voel me nu echt zo'n aansteller omdat er dames zijn die al vele malen langer bezig zijn. Maar ik krijgt het al zo benauwd als ik er aan denk, wat nou als het niet lukt? Wat als er iets mis is? Realistisch zegt mij hoofd, maak je niet druk dit is normaal het gebeurd bijna nooit gelijk (behalve bij mijn beide schoonzusters dan -_-) Maar mijn hart kan niet anders dan eraan blijven denken en me eraan blijven herinneren hoe graag ik dit wil. We gaan nu ronde 9 in. Op hoop van zegen.
Hè, wat naar voor je! Ik kan me voorstellen dat je je zo voelt. Dikke knuffel! Ik hoop dat je gauw positief nieuws krijgt!
Probeer niet teveel op symtomen te letten. Ik heb zo vaak iets gevoeld maar tis altijd de voorbode voor de ongesteldheid. ik test niet voor mijn nod en dat puur om teleurstellingen te voorkomen. Probeer in de wachtweken iets leuks te plannen zodat je het een klein beetje kan loslaten. Helemaal los laten kan niet maar jezelf af te leiden werkt hier prima. en een jaar bezig zijn is heel normaal. hier inmiddels bijna 2,5 jaar verder rondes tel ik niet meer. Geef de hoop niet op
He getsie Dracaena.... Hier helaas hetzelfde. ... 2 dagen na nod ongesteld geworden, tranen over de wangen...... heel veel sterkte hoor!
Hoi Meid, Ook ik weet helaas precies hoe je je voelt. Ik ben in juli gestopt met de pil. Ik heb eerst 4 maanden voor spek en bonen mee gedaan na het stoppen met de pil. Toen het na een kuurtje primolut eindelijk op gang kwam moest ik alsnog bijna een maand wachten op mijn eisprong. Deze ronde heb ik een injectie (ontstekingsremmer) in mijn schouder gekregen waarvan de bijwerking "verstoring van de cyclus" kan zijn. En je raadt het al.... Ik was eigenlijk op zoek naar mijn ei en op dag 23 werd ik ongesteld. Zonder eisprong, door die injectie. Weer 3 weken down the drain. Ik vind het ook moeilijk om de moed erin te houden. Maar ik heb met ha afgesproken dat we in juni (na onze vakantie) een verwijzing krijgen. Dat geeft wel rust. Hele dikke knuffel!!
Wat lees ik hier veel dames met hetzelfde verhaal. Vind het erg vervelend voor jullie... Zelf ben ik nu in ronde 5.... mijn cyclus is onregelmatig en ik word er nu zelfs al zenuwachtig van: Wat als het niet lukt? Ik kan mij voorstellen dat het heel erg veel onzekere gevoelens oproept! Ik hoop voor jullie dat het gauw raak is... maar geef de hoop niet op.. ( In mijn omgeving is iemand 2,5 jaar bezig geweest en is nu zwanger van een tweeling!)
Dracaena Heel logisch dat je 'ongeduldig' bent.. Je bent er zo aan toe en je wacht al een tijd... 8 maanden is nog heel normaal en er hoeft niets aan de hand te zijn. Maar jouw gevoelens zijn ook normaal! Hopelijk vind je de rust en hopelijk vind je binnenkort ook een plusje op de test! Veel geluk! probeer het misschien bespreekbaar te maken met je man of iemand anders in je omgeving. Hoeven helemaal geen zware gesprekken te zijn maar wie weet lucht het op!