weet niet of het hier goed staat maar probeer het maar.. je ziet zo af en toe zo'n filmpje voorbij komen van een man die ervaart hoe het voelt om te bevallen. ze worden dan aan een apparaat gelegd en creperen van de pijn nu wil ik graag weten waar je dit je man kan laten aan doen.. heb namelijk zo'n vent die denkt dat het allemaal wel mee valt die pijn dus zou het hem graag eens willen laten ervaren.. misschien een leuk vaderdagkado?
Nee ik zou het niet weten helaas. Misschien een mailtje sturen naar BNN/proefkonijnen? Mijn man raakte al in shock (letterlijk) bij het (in)scheuren van een spier... Ik denk niet dat mannen het overleven...
Ik denk dat het niet fair is. Bij ons komen er een berg hormonen vrij, waardoor we de pijn anders ervaren. Als je de mannen dit laat doen, hebben zij dat voordeel niet. Daarbij weet ik niet of ik zou willen ruilen hoor, hoewel het heus geen pretje is. Toekijken terwijl de vrouw waar je van houdt pijn heeft... en niks kunnen doen om écht te helpen. Lijkt me ook niet de meest fijne functie. Jouw vent piept wel anders na de bevalling. En anders, alsnog proberen! En heb even flink de ballen pijnigen, voor de pijn die je achteraf down there hebt ;p
Bij het langdurig ervaren van pijn worden ook hormonen bij mannen aangemaakt. Ik denk dat de zogenaamde pijn wordt opgewekt met TENS electrostimulatie. Veel fysiotherapeuten hebben dat wel, maar zullen niet mee werken om zoiets voor de lol te doen. Zou met je partner de afleveringen van bnn proefkonijnen kijken en meenemen naar informatie avond over bevallen. Misschien als een professional het zegt dat het wel binnen komt.
Wat kinderachtig van 'm, ik snap die strijd niet... Het doet gewoon pijn, klaar. Als hij denkt dat hij het makkelijk kan volhouden, tja, leuk voor hem, maar hij gaat niet bevallen. Als hij een keer hoofdpijn heeft, ga jij toch ook niet zeggen dat het wel meevalt? Pijnbeleving is heel persoonlijk. Dat hij de ene pijn als minder heftig ervaart als jij maakt de pijn voor jou niet minder, en dat is toch waar het om gaat, toch?
de machteloosheid was idd niet fijn voor hem maar toch is ml er van overtuigd dat het allemaal wel meevalt. dl is heel snel geboren na een weeenstorm en heb toen 2x toch even van me laten horen.. als we op tv zo'n amerikaans programma zien over bevallingen zegt ie ook altijd kijk maar hoe zij dat doen.. komt toch ook geen geluid uit. ja natuurlijk hoor je die niet daar wordt je raar aangekeken als je geen ruggenprik neemt.. heb hem met het programma van valerio toen al eens gezegd dat ie dat ook eens zou moeten doen.. nou die stelden zich gewoon aan was het antwoord dus lijkt me gewoon grappig om hem het eens te laten voelen en horen of het nog steeds allemaal mee valt met de pijn
Niet leuk van je man h oor... Zou de volgende keren als hij wat heeft ook zeggen dat het een aansteller is en dat ie maar gewoon zijn ding moet doen Ect .
Oh mijn vriend zei vantevoren ook dat het wel mee zou vallen want een vrouwenlichaam is er immers op gemaakt. Maar daar is hij op terug gekomen haha! Tijdens de kraamweek heeft hij meerdere malen gezegd dat hij ontzettend trots op mij was en niet wist dat het zo heftig was. Nu is de vrouw van een vriend van hem zwanger en die man denkt ook dat het wel mee gaat vallen. Mijn vriend onderbreekt hem al met "hou maar op, je hebt geen idee waar je het over hebt".
Ben blij dat mijn man wel heel erg goed besefte dat bevallen vreselijk pijn doet, hij is werkelijk mijn rots in de branding geweest tijdens de bevalling, zelfs de gynaecoloog en de arts-assistente zeiden dat we zo'n goed team waren omdat mijn man 14 uur netjes mee gepuft heeft, me geholpen heeft toen ik tot 2 keren toe alles onder spuugde van de pijn, zorgde dat ik water kon drinken, mijn voorhoofd deed deppen en me probeerde af te leiden tijdens de weeën. Ik vind het van jouw man ook behoorlijk kleinerend dat hij doet alsof bevallen niks voorstelt en ik snap heel erg goed dat je dan aan zoiets wilt meedoen zodat hij ongeveer voet hoe pijnlijk het is!
ml mocht mij juist niet aanraken.. hij probeerde een steun voor mij te zijn maar ik riep blijf van me af! mijn moeder was er ook bij en was wel echt mijn steun misschien dat dit ook verschil heeft gemaakt in zijn beleving zal het straks als ik naar de vk moet eens vragen of zij er iets van weet.. deze keer gaan we het met zn 2en doen..
Oei, ik zou dat erg slecht trekken denk ik, als mijn man zou zeggen ach joh valt wel mee, je stelde je aan.... Hier is het juist andersom. Nu ik bijna weer mag bevallen heb ik de pijn van de vorige bevalling blijkbaar verdrongen, en sta er redelijk zonnig in, het duurt maar een paar uur, dag op zijn hoogst, is zo achter de rug... En dan zie ik hem bedenkelijk kijken, en dan zegtie uhhh tja, maar jij bent de pijn vergeten... Die lieve schat heeft nu bij voorbaat al medelijden met me! En ik weet nu al dat ik, zodra de weeen goed zeer gaan doen, ga bedenken waarom wou ik dit ook alweer nog een keer?!
Ik denk eigenlijk dat het niet eens zoveel nut heeft. Als hij zich zo opstelt terwijl jij zijn kind op de wereld hebt gezet dan zal hij bij zo'n kunstmatige "bevalling" toch wel redenen verzinnen waarom dat anders is. Kunstmatig doet meer pijn, jij wordt verdoofd door je hormonen.. Ze hebben de schokken bij hem extra hoog gezet of weet ik wat. Ik denk dat het verstandiger en meer effectief is om te gaan werken aan het gebrek aan respect en waardering op dit vlak.
De weeën zijn al niet bepaald prettig, maar hij moet zich eens voorstellen dat hij een sinaasappel uit moet poepen ofzo. Maargoed ik vind het nogal stom dat er mannen zijn die altijd zo 'stoer' doen. Lekker makkelijk praten over iets wat je zeker weten nooit in je leven gaat meemaken! (en ondertussen zijn ze vaak wel enorm zielig bij een verkoudheidje)
heb hem al wel eens zo iets gezegd ja stel je voor dat je een manderijntje door je piemel eruit moet werken en ja ze zijn heel zielig als ze ziek zijn dan liggen ze serieus waar op sterven