Moet ik hier iets mee doen?

Ik denk dat je eerst eens moet stoppen om overal wat achter te zoeken. Ik snap dat je in een rotsituatie zit en al het een en ander hebt meegemaakt maar ik krijg soms wel eens het idee dat je in alles iets zoekt om dat te kunnen gebruiken.
Het is niet rottig bedoeld hoor maar dat idee heb ik wel.

Geef eerst dit eens de tijd. Je kind heeft je 5 maanden niet gezien. En wat denk je wat zo'n situatie voor invloed heeft op een klein kind. Genoeg hoor. Geef haar en jezelf eerst eens rust. Wen aan de nieuwe situatie. Als jullie een poosje verder zijn en ze blijft dingen zeggen en roepen kun je altijd aan de bel trekken ergens.

Overigens blijft het moeilijk. Kinderen doen/zeggen vaker vreemde dingen zonder dat daar wat achter zit.
Zo ook laatst het stiefdochtertje van mij zusje. 3,5 jaar en komt opeens na een wc bezoek naar mijn moeder toe, grijpt haar vayaya beet (had wel kleertjes aan) en roept "Lekker he oma, hahahaha" Tuurlijk hebben we dit gelijk gemeld bij mij zusje en die is er ook achteraan gegaan bij de moeder. Er is niks aan de hand maar als je zoiets hoort van een 3 jarige dan ga je je toch eventjes achter je oren krabben.

 

Klinkt alsof de oom de opvoeding gedaan heeft en dat zou ik zeker melden, want lijkt mij bewijs dat je ex jou heeft proberen te pakken over de rug van jullie dochter... en lijkt me dus dat dit gevolgen heeft voor beslissingen omtrent bezoekrecht en voogdij in de toekomst.

Verder is het gedrag herkenbaar. De ex van mijn man heeft hun kinderen 4 maanden bij hem weggehouden en met name zijn zoon vertoonde ook dergelijk gedrag. Zijn stiefvader zou zijn vader zijn, als we zeiden dat zijn vader papa was, werd hij boos. Tegelijkertijd hing hij wel enorm aan mijn man en liet hem echt niet alleen, echt bang om in de steek gelaten te worden weer. Hij klom zelfs bij z'n vader op schoot als die op de wc zat...
We hebben toen veel nabijheid en structuur en duidelijkheid geboden en toen kwam het redelijk snel weer tot rust.

 

Als je vermoedens hebt dat ze geslagen word of iets dan moet je het gaan onderzoeken. Dus check heel haar lichaam of je er niet iets verdachts op valt. Probeer ook hoe jong ze ook is met haar te praten over hoe het het bij papa en oom thuis gaat. Natuurlijk moet je gewn directe vragen stellen. Kijk of je er een juiste manier voor weet. Veel succes en ik hoop natuurlijk dat er niets aan de hand is.

 

Ondanks de vreselijke situatie denk ik niet dat je nu vanalles moet gaan zoeken, littekentjes zijn ook volkomen normaal, als iedereen bij iedere blauwe plek van mijn kind zich zorgen zou maken zou ik inmiddels al het ouderlijk gezag kwijt zijn. Ik zou eerst proberen om zelf weer een duidelijke regelmatige band met haar op te bouwen voordat je vanalles gaat lopen zoeken. Uiteindelijk doet die man het wel he zorgen voor zijn achternichtje terwijl je expartner zich er niet mee bemoeit

 

Inderdaad dit dus. Ik voel me niet aangevallen hoor. Ik snap zeer goed dat het alles behalve een makkelijke situatie is. Maar ik vind het niet zo raar nee dat je dochtertje veel om haar oom roept en niet om haar vader. Als mijn man of ik zich rot hadden moeten voelen omdat zoonlief hier alleen maar de een of de ander wilde dan kunnen we beide wel therapie aanvragen. Zoals ik al zei geef het eerst even de tijd, jullie hebben elkaar een hele lange poos niet gezien en er is genoeg gebeurd. Je kunt later alsnog aan de bel trekken mocht er iets niet goed gaan.

En een krasje hier en daar zou ik ook niet gelijk wat achter zoeken. je moet die van mij eens zien. Hij zit regelmatig onder de kleine blauwe plekjes omdat hij nog best veel valt en dan vooral op zijn beentjes. En nu loopt hij met een blauwe plek precies op zijn voorhoofd zo groot als een golfbal, helemaal groen en geel.. Het ziet er niet uit en het zit ook nog op zo'n lekkere zichtbare plek
Meneertje was weer eens gevallen precies met zijn kop op een harde rand buiten. Kinderen vallen veel, zijn soms vaak onhandig, ruig in het spel etc.

 

Wat fijn dat je haar weer ziet nu! Hoe is dat zo ineens veranderd?

Ik zou ook voor jezelf alles bijhouden: fotos maken, filmpjes, dingen opschrijven. En verder niet te veel tegen vader en oom in gaan, want straks ben je der weer lange tijd kwijt.

Geef het de tijd, het is ws voor je dochter flink traumatisch dat ze jou zo ineens niet meer ziet. Bouw de band weer op, voed op en geef vooral heeeeeel veel liefde en aandacht.