Hoi allemaal. Vandaag ontdekt dat ik zwanger ben van mijn 3e kindje. Nu bijna 5 weken. Ik heb al 2 meiden van 10 en 5 uit mijn vorige huwelijk en nu totaal niet gepland zwanger van mijn vriend (lat-relatie). Gelukkig zit die relatie heel goed en is het kleintje ook absoluut welkom, maar eerlijk is eerlijk...het voelt ook wel wat dubbel. Enerzijds supergelukkig, anderzijds de praktische zaken die op ons afkomen (schuldsanering na ellende huwelijk, samenwonen? Waar? En ja...De tijd is wellicht niet handig, maar het was ook niet de bedoeling. Het is misgegaan met de anticonceptie. ) Het spookt dus...en tegelijkertijd al weer helemaal moeder....trots en toch gelukkig. Nou ja...moest het toch even delen met iemand.
Gefeliciteerd! Snap dat je bent geschrokken maar goed om te lezen dat het wel welkom is. Leuk voor je andere kinderen straks ook! De praktische dingen komen vast wel goed.
Hoi! Hier precies hetzelfde verhaal! Ook ontdekt dat ik zwanger ben van m'n 3e (heb 4-jarige meidentweeling uit vorige relatie) En zit ook in een lat-relatie en hij heeft al 2 kinderen.. Hier ook erg dubbel en ook veel praktische vragen.. We twijfelen nog ook ivm straks 5 kinderen of samenwonen een optie is etc..
Dus je herkent het dubbele gevoel wel? Dat je denkt alles aardig op de rit te hebben en dat je leven ineens 180 graden draait. En ondanks de angst toch ook blij bent. Het is zo anders dan bij de andere 2. Mijn vriend heeft overigens geen kinderen maar we wonen wel 60 km uit elkaar en hij heeft daar een koopwoning.
Ja heeeel dubbel! Ook omdat ik m'n kids via 3e poging ivf gekregen heb en daar 6jr over gedaan heb.. Daarnaast heeft vriend ook een koophuis en woont 50km verder op.. Dus veel hetzelfde We hadden zelf al besproken dat nu heerlijk is om geen luier tijdperk meer te hebben, de voedingen en doorslapen etc.. En nu komt dit onverwachts! (Hij is zelfs gesteriliseerd dus daarom verwachtte we het helemaal niet!!) Dus daarom enige twijfel hoe en wat.. Zelfs twijfel of moeten houden... Pff..