Uit elkaar groeien (vriendin)

Ik begrijp het niet zo goed. Wil je nu wel of niet uit elkaar groeien?
En wat is me?

 

Flauw

Ik heb niet het idee dat jullie uit elkaar groeien, ik heb het idee dat jijzelf geen behoefte meer hebt aan de vriendschap zoals hij was, klopt dat?
Ik zou eerlijk en direct naar je vriendinnen zijn, weten hun ook waar ze aan toe zijn en misschien aangeven dat je ze nog wel wilt zien maar niet dagelijks ofzo?

 

Vind het ook een iets onduidelijk verhaal.

Dus nee niet flauw.

 

Ik snap het ook niet helemaal....sorry. Hoezo heeft je vriendin een verkeerde invloed op jou en je gezin? Misschien eerst je eigen verhaal even goed doorlezen, staat vol met schrijffouten waardoor het een beetje gissen wordt wat je bedoeld.

Xxx

 

Het is zeker onduidelijk hoor eens, maar dat ligt niet aan het woordje me.
Zo sarcastisch vind ik dus flauw, ja.

 

ik denk dat naast het woordje me ... waar jullie makkelijk overheen kunnen lezen, de andere typefouten komen door een telefoon?

 

Want telefoons kennen geen lidwoorden?

Maar oke. ..
vriendinnen slechte invloed? Mag ik vragen waarom?

 

Ik snap het probleem niet helemaal?
Jij wil geen vriendinnen meer met haar zijn, nou prima toch?! Dat is jou keuze en dat moet ze dan respecteren.

 

Lastig is dat.
Een "vriendin" van mij hield mij constant in de gaten. Zodra ze zag dat ik online was geweest op whatsapp of fb begonnen de eerste berichten al.
En constant vragen wanneer ik weer langs kwam want zelf kon ze nooit komen want ze had geen vervoer en dan moest ik haar maar ophalen.
Ik heb op een gegeven moment gezegd dat ze niet constant moet appen en me af en toe even ruimte en lucht moet geven.
Dat ik het nu drukker heb met andere dingen en dat ik het ook weleens fijn vind dat zij naar mij toe komt zonder dat ik haar moet ophalen en wegbrengen.
Sindsdien hoor ik niks meer van der.
Het is lastig en niet altijd even leuk maar je moet aan jezelf denken en eerst voor jezelf en je gezin kiezen. Zeker als zij geen goede invloed heeft.

 

Daarom vind ik het dus altijd zo flauw dat mensen gaan lopen zaniken over typefouten. Dat is ontzettend lullig voor mensen met dyslexie.
En wat schiet je ermee op?? Jezelf beter voelen?

Maar goed, on topic..
Jammer dat je vriendin je niet begrijpt. Helemaal als je net uit een burn out komt, dan is het fijn om je begrepen te voelen.
Misschien toch nog eens met haar praten en goed duidelijk zijn.
En als ze je dan nog niet snapt, ligt het aan haar zelf. Dan denkt ze meer aan zich zelf dan aan jou.

 

Weet je soms is het tijd om afscheid van elkaar te nemen. Sommige vrienden passen simpelweg niet meer in het leven dat je leidt of omdat jezelf veranderd bent. Dat is niet erg, dat hoort erbij. Alleen op het moment zelf is het gewoon heel naar. Ik heb ook een burn out gehad en ik weet dat mensen pas begrijpen wat je doormaakt, wanneer je het zelf hebt ervaren. Dat kan je ze dus niet kwalijk nemen.
De afgelopen paar jaar heb ik ook een aantal vriendschappen laten gaan. Eentje daar kreeg ik vreemde mailtjes van, dat ik niet snel genoeg reageerde op haar mail. Hallo? Bel dan even. Of mailen dat ze nog geen geboortekaartje gehad had na de geboorte van mijn dochter. Hallo? Ik was twee weken na de uitgerekende datum bevallen. En hallo? Bel dan even. Nou ja, zo waren er meer van die dingen. Ik dacht laat ook maar. Ik vind het wel goed. We hebben een leuke tijd gehad, maar ik mis haar niet. Wil je wel veel sterkte wensen. Hopelijk kom je nog wat mensen tegen die wel begrijpen hoe je je voelt.

 

Ik heb ook een vriendin gehad die aléén maar aan haar zelf dacht. Als ik eens met een probleem kwam dan waren die van haar 1000 keer erger en ze had alles ook al meegemaakt wat ik doormaakte. Op het moment zelf zie je dat niet zo, want ik was al heel lang vriendinnen met haar. Mijn man mocht haar niet zo, maar liet me vrij om om te gaan met wie ik wilde. Toen wij ons huis kochten samen toen werd ze me toch boos! Ik heb het idee dat ik toen kreeg wat zei altijd wilde: een huis samen met degene van wie ik houd, een kindje samen.. Jaloezie misschien? Ik weet het niet. Ook hier een burn out gehad maar geen begrip van haar kant. In die tijd ook niet veel gezien. Mijn andere vriendin destijds wel, daar had ik veel steun aan en kon ik op rekenen. Laat dat nou net diegene zijn waar die andere veel kritiek op had... Enfin: nadat we ons huis kochten en daar zijn gaan wonen ging het bergafwaarts met onze vriendin-relatie en nadat zij weet ik niet hoeveel afspraken had afgezegd en me een ***wijf noemde nadat ik haar vroeg om erover te praten was ik er klaar mee. En het is echt een bevrijding! Mis haar geen moment. Altijd die negatieve sfeer die ze meenam.. Brrr. Ik denk dat mensen op een bepaald moment in je leven komen en daarna weer weggaan. Het hoort gewoon zo. Je leeft op een gegeven moment een ander leven waar andere mensen weer binnen komen wandelen die je wel een goed gevoel geven over vriendschap en dat is goed. Laat het maar gaan!

 

Zou jij het fijn vinden als er zout op jouw slakken gelegd worden want ik moet soms ook drie maal jouw reactie overlezen. Flauw he

 

Ik denk dat Sydneys op het dik gedrukte doelde. TS is het woordje -voor- vergeten, dus niet gelijk zo hoog in de boom gaan zitten hoor . Dit zinnetje was echt niet duidelijk.

On topic, ik heb ook zo'n vriendin gehad. Altijd maar meer drama dan hier (we zaten beiden in de medische molen) en na een groot incident was het voor mij klaar. Ik steek altijd heel veel moeite in een mooie vriendschap, maar als mij dan verweten wordt dat ik geen goede vriendin ben dan is het klaar voor mij. En dat bracht heel veel rust.

Succes TS.