Ik vind <25 jaar jong, maar zeker niet te jong. Getal komt ook meer vanuit wat ik om me heen zien. Meeste zijn rond de 30-35, dus dan is 25 jong. Heeft ook niks te maken met wat ik beter vind. De ene is er op zijn 18 al klaar voor, de ander met 35 nog niet. Dat mag gelukkig iedereen zelf beslissen. En leeftijd maakt je geen betere of slechtere moeder.
Ligt denk ik toch een beetje aan de persoon. Als ik naar sommige 25 jarige kijk denk ik wel.. oei wacht nog maar een jaar of 5 En van vele 20 jarige zou het zo maar al kunnen!
In mijn familie kregen de meeste pas na 35 kinderen... Ik was 31 toen ik zwanger werd (bewust) van mijn zoon, hij is 9dgn voor mijn 32e verjaardag geboren. En in mijn familie reageerden ze zo "Wat? Nu al zwanger?" Terwijl een collega me te oud vond na mijn 30e.... Er is dus altijd wel kritiek, denk ik maar. 24 (tussen 18 en 30) is lichamelijk sowieso optimaal om zwanger te zijn.
24 is echt niet te jong. Ik was 19 jaar bij de 1e, 21 jaar bij de 2e en nu ben ik 24 jaar en zwanger van de 3e. Jong moeder zijn is in mijn ogen onder de 25, te jong zijn is als je er nog niet klaar voor bent. Te oud is in mijn ogen boven de 35, omdat de risico's dan ook oplopen.
Ik ben bijna 23 nu en ja dat is jong maar dat is voor iedereen anders. Wat ik nu wel vervelend begin te vinden is dat iedereen altijd vraagt of het gepland was. Ik probeer met een glimlach te antwoorden dat mijn vriend en ik er erg blij mee zijn.
Wij zijn nu ook allebei 21 kennen elkaar als vrienden vanaf ons 14e daarna elkaar na een jaar niet meer gezien en rond 19 a 20e kwamen we ekaar weer tegen binnen 3 dagen een relatie genomen, samen wonen en na 9 maanden zwanger en een miskraam helaas. Maand later weer zwanger nu deze maand trouwen het kan maar net zo lopen en idd. Als het goed voelt why not! Leven is al zo kort ... en wij gaan niet uit. We zijn daar niet van en drinken geen alcohol ik rook niet meer. Manlief soms een biertje voor de gezelligheid. Ligt er ook aan hoe je zelf bent dek ik en hoe je op bent gegroeid of wat je heb meegemaakt ik heb denk ik ook meer meegemaakt dan andere.
Je bent jong, maar in mijn ogen absoluut niet te jong om kinderen te krijgen. Ik was zelf 30 bij de eerste, maar had graag wat jonger willen zijn.
Ik 23 en vl 25 toen ik zwanger raakte. Maar we woonden ook al sinds mijn 18de samen. Opleidingen afgerond, beiden een baan en financieel stabiel. Daar hebben wij bewust op gewacht anders had het twee jaar geleden al wel raak geweest denk ik Maar niemand verbaasde zich erover. Wij zaten zelfs in de fase dat mensen af en toe een grapje maakte wanneer wij 'eraan gingen beginnen'
Ik ben 22 en mijn vriend/aanstaande is 32 Het klinkt voor een ander misschien jong maar iedereen staat op een andere manier in het leven en je leeftijd wilt niet altijd iets zeggen over je ervaring en volwassenheid. Je kunt als jong persoon zoveel mee gemaakt hebben waardoor je vroeg volwassen hebt moeten worden terwijl een ander daar nog helemaal niet zo ver in is en misschien ook wel nooit wordt. Ik heb gelukkig tot nu toe nog geen vraag gehad of het gepland was maar iedereen wist ook dat wij de mmm in gingen, dus dan ligt het denk ik toch ook net wat anders.
Als alles goed gaat ben ik op mijn 23 nog moeder. Het is jong maar vind het zeker niet te jong. Ik wist al jong dat ik graag moeder wou worden en toen het huisje boompje beestje er eenmaal was, voelde ik ineens dat het ook tijd was voor een kindje.
Herkenbaar hoor deze opmerkingen. Ik vond/vind het jong moeder zijn helemaal niet zwaar en ben juist heel veel blijven doen. Ik was bij de eerste 20 en bij de tweede 22, en nu dus 33
Ik heb echt al járen geen opmerkingen meer gehoord, maar vanmiddag was er een vrouw in de supermarkt die me verbaasd vroeg 'of zij van mij' was, doelend op onze dochter Ik ben 24 en zie er echt niet jonger uit dan ik ben, in tegendeel. Ze had het helemaal niet meer toen ze daarna onze zoon zag lopen. 'En hij is ook van jou? '. Yep, hij ook! ♥ Ik heb me nooit iets aangetrokken van opmerkingen over m'n leeftijd. Het is toch nooit goed. Voor je 30e ben je te jong, na je 30e ben je te oud. Mensen hebben altijd wel iets te zeuren
Ik vind leeftijd minder belangrijk dan hoe stabiel je relatie, financiële situatie en huisvesting is. Als dat op orde is en je kan je kind een goed leven bieden is leeftijd niet relevant. Maar ik denk persoonlijk dat je deze punten echt goed op orde kan hebben met een jaar of 20
Hier zelf 25 op het moment dat ik voor het eerst mama ga worden.. Trek je er niks van aan, mensen hebben toch wel een mening, te oud, te jong, te snel. Zolang jij je er goed bij voelt! Ben zelf ook gastouder van 3kids waarvan er een 7 jaar is. En de ander 5 en 2. Je moet mensen soms eens ongegeneerd hun mening horen geven.. 1oor in, ander oor uit!
Hoi Ik was 19 toen ik zwanger raakte en ben nu inmiddels 20. Ik krijg best wel regelmatig opmerkingen dat ik nog erg jong ben maar mensen schatten me ook vaak een of twee jaartjes jonger . Maar opzich vindik "te jong" als je er mentaal nog helemaal niet aan toe bent. Mensen trekken ook wel gauw conclussies vind ik .. krijg dan ook te horen regelmatig "en je studie dan? Wat zonde! Je moet eerst je studie afgerond hebben dat is beter" maar er zijn veel mogelijkheden als je er zelf hard genoeg voor werkt.. zo heb ik mijn opleiding gelukkig kunnen afronden en als de kleine geboren is pak ik mijn studie 6 maanden later gewoon weer op. Dus om eenlang verhaal kort te maken haha vind ik dat t eraan ligt hoe je er mentaal op ingesteld bent
Ik was 23 toen ik zwanger raakte van de oudste en 24 toen ik beviel. Mijn man (wij waren ook al getrouwd ja ) was toen 35. Wij hebben daarom ook bewust er voor gekozen. Toen de tweede kwam was ik 25/26 (ze is op mijn verjaardag gekomen ) en mijn man was toen 37. Nu ben ik 31 als ik beval en mijn man 42. Dus nee, 24 vind ik niet jong. Als je er klaar voor bent, ben je er klaar voor. Als dit ons eerste kindje zou zijn, en we de rest ook op deze manier hadden gedaan, had mijn man abraham gezien als hij voor de derde keer vader was geworden
hier ook zo. Ik ben 22 en halverwege de studie. Vl is 21 en werkt wel vast. Wonen samen bij zn ouders omdat iets huren er nog niet in zit. de kleine is een week na mn verjaardag uitgerekend, vl moet dan nog een maand. we wsren er mentaal inderdaad al aan toe, het was voor ons niet meer dan logisch. Veel vragen dat ook als ze onze situatie kennen, als antwoord krijgen ze dan altijd dat het gepland was maar toch 'een ongelukje' was. Ik vermoed dat zodra we een eigen plekkie hebben, nr 2 niet lang op zich laat wachten. Vrienden vinden ons niet te jong, omdat ze weten hoe we er zelf in staan. Wel dat we jong zijn, zelf moeten ze er nog niet aan denken om nu al te beginnen . Maar jong of te jong ligt er inderdaad aan in welke mate je er klaar voor bent.