Vandaag... 31 jaar geleden werd ik s`ochtends vroeg wakker door geschreeuw van mijn vader. Vervolgens hoorde ik vanuit mijn kamertje mensen komen en gaan een ambulance met loeiende sirenes.. de huisarts die mijn vader tot rust maande.. een buurvrouw die vroeg of ze de slingers weg moest halen die er hingen omdat mijn verjaardagsfeestje die dag zou zijn. En na een hele tijd mijn opa die me wakker kwam maken maar mij niets wilde vertellen mijn vader kwam zo en toen mijn vader .. die mij vertelde dat mijn moeder overleden was. Ik was nog kind, maar weet nog ieder detail van die ochtend.. vandaag 31 jaar geleden.. over 4 minuten is deze dag weer voorbij en daar ben ik toch altijd weer blij om. Ik heb er mee leren leven en het hoort gewoon bij me .. maar toch herleef ik deze ochtend nog regelmatig. Vandaag meerdere keren.. Geen idee wat ik wil hiermee .. maar wilde het gewoon even kwijt.
Wat heftig...hoe oud was je toen ze overleed? Ik heb een beetje hetzelfde meegemaakt...ook herleef ik af en toe de dag dat mijn vader overleed en wat er allemaal omheen gebeurde. Ik weet nog alles wat iedereen zei...hoe onwerkelijk... en de avond dat we voor het eerst zonder vader moesten gaan slapen ( ik wilde bij mijn zusje slapen omdat ik het zo eng vond) Hier is het inmiddels 25 jaar geleden...
@ lieseleentje.. dank je wel. Gelukkig niet mijn verjaardag zelf vandaag. Ik was eerder deze week jarig. Op de dag dat mijn moeder overleed zou mijn kinderfeestje zijn vandaar de slingers nog
@ bosi ik was 7 jaar. ( net een paar dagen dus ) Ik heb de eerste dagen bij een oom en tante geslapen weet nog dat ik het zo gek vond dat mijn nichtje moest huilen. Die was een paar jaar ouder. Maar snapte het niet want het ging toch over mijn moeder.. en dat iedereen zo verdrietig was dat heeft veel indruk gemaakt. Mijn echte verdriet kwam pas later
Ik leef met je mee meis, dikke knuffel. Hier ook als jong kind mijn moeder verloren, herbeleef ook regelmatig. En over gaat het idd nooit, je leert er mee leven. Mijn grootste wens is echter dat ik mijn kinderen mag zien opgroeien tot ze ver volwassen zijn en zelfstandig, die angst zit er toch wel in bij mij helaas alhoewel het gelukkig niet dagelijks mijn leven beheerst.
Heftig TS. Ik weet nog goed dat mijn nicht overleed en zij een 3-jarig dochtertje achterliet, dat is nu 15 jaar geleden. Bij de uitvaartdienst stond dat meisje bij de kist te krijsen dat mama terug moest komen...
Oh wat heftig allemaal! Sterkte & een dikke knuffel voor de meiden die zoiets mee hebben moeten maken
Dikke knuf en sterkte. Dat soort dagen blijven altijd rotdagen, helemaal als je het zo jong en zo bewust hebt meegemaakt lijkt mij.