Ja die angst herken ik wel. Pas moest mijn dochter heel hard huilen omdat ze bang is dat wij ooit dood gaan. Daar moest ik ook heel hard bij slikken en een traantje wegpinken. vind dat soort vragen ook erg lastig, want tja ik weet als geen ander dat het wel kan. Kon haar echter ook gerust stellen dat je dat hoe erg ook ook wel weer overleeft. Heb ik tenslotte ook gedaan.. Dank voor de lieve reacties. Dit jaar was het om een of andere reden meer in mijn hoofd dan meestal. Dat heb je soms
Herkenbaar! Mijn vader overleed onverwacht toen ik 11 jaar was. Ik ging de hond uitlaten en toen ik de poort uit was hoorde ik mijn moeder de schuur in lopen en hard gillen en huilen. Ik was bang en liep snel door met de hond. Al snel hoorde ik sirenes en werd ik helemaal misselijk van angst. Ik durfde niet naar huis en ben zeker een uur blijven lopen. Toen ik weer naar huis ging en de tuin in liep zag ik door de vitrage heen een grote meneer in de woonkamer staan en dacht dat het mijn vader was. Toen ik binnenkwam waren er twee politiemannen in burger om mij samen met mijn moeder te vertellen dat mijn vader dood was. Hartaanval! Er komt familie en je gaat uitgeput naar bed en de andere morgen dacht ik dat het een nare droom was geweest. Het was een zondagochtend en ik ging hoopvol gestemd naar de slaapkamer van mijn ouders maar het bed van mijn vader was onbeslapen. Dan komt het besef dat het geen droom was maar de keiharde waarheid. Het is nu 29 jaar geleden maar ik heb nog steeds medelijden met dat 11 jarige meisje van toen. Sterkte!
Jeetje wat heftig. Veel sterkte gewenst. Hoe lang het ook geleden is, een van de belangrijkste personen in je leven was er ineens niet meer en dat heeft gewoon een enorme impact op zo'n klein meisje.
Sterkte meiden.. heftig verdriet en verlies op zo'n jonge leeftijd! Ook erg voor de overledenen. Wat hadden ze jullie graag op zien groeien!
Poeh meiden, ik ken jullie helemaal niet, maar jullie verhalen en verdriet raken me diep. Heel veel sterkte!
wat verschrikkelijk om zo jong een van jullie ouders te verliezen, ik zelf was 27 jaar toen mijn vader overleefd en ik herken ook wat jullie allemaal zeggen, precies weten hoe het ging en het word ook vaak herhaald in mijn hoofd, maar dan was ik nog 27, jullie waren nog zo jong, echt verschrikkelijk,