Mooi verwoord je mening. En enigsinds ben ik het wel met je eens. Al heb ik het andere gekozen, maar dit komt puur vanwege de contactbreuk met mijn familie. Ik ben niet gedwongen, mijn schoonfamilie had het ook prima gevonden als ik mijn meisjesnaam aanhield. Ik vind dat ieder dit voorzich moet beslissen. Jouw mening wat betreft "handelingsverlegen" vind ik dan ook echt nergens op slaan.
Eigen naam - naam man, kinderen hebben mans achternaam. In de praktijk gebruik ik bijna alleen maar mijn eigen naam, soms als ik ergens heen moet bellen mailen als moeder/echtgenote gebruik ik ze wel allebei. Er is mij bij de ondertrouw verteld dat je het op elk moment kunt laten wijzigen dmv een formuliertje. Het is alleen maar hoe je aangeschreven wilt worden, in het GBA blijf je gewoon onder je eigen naam staan.
Gelukkig is mijn handelingsbekwaamheid niet gelinkt aan welke achternaam ik heb ... Maar ik ben dan ook niet erg gehecht aan mijn eigen achternaam. Ik vind dat je mans naam aannemen een beetje bij het instituut huwelijk hoort. Dan zal ik daar wel ouderwets in zijn denk ik (maar dat ben ik op zoveel gebieden ben ik al achter gekomen). Ik voel mij iig niet onderdrukt omdat ik die naam voer ...
Klopt wat Mamabri zegt. Wel nog aanvulling: Als je ervoor kiest alleen je eigen meisjesnaam te gebruiken komt er op je paspoort niet (automatisch) EV (echtgenote van) Pietersen te staan. Dit heb ik wel aangevraagd bij een paspoort wissel ivm eventueel het alleen reizen met kinderen die achternaam van mijn man dragen.
Dit, en vind het prettig dat we dezelfde achternaam dragen. Het is een bewuste beslissing geweest en heeft mijn inziens niks met handelingsbekwaamheid te maken... we wouden samen graag 1 gezin, met 1 naam voeren, en hebben nagedacht welke (mijne of die van hem) en ik heb de voorkeur uitgesproken voor zijn naam. dubbele namen vind ik te lang, en 2 verschillende achternamen binnen 1 gezin, dat snap ik niet dat je daar bewust voor kiest. Maar ieder zijn ding natuurlijk. Verder raak je je meisjesnaam nooit kwijt Die blijf je houden, in alle officiële documenten.
Mijn eigen naam, mijn man heeft ook zijn eigen naam behouden . In de praktijk zeg ik mijn eigen naam, maar als ik op school o.i.d. met de naam van de kids wordt aangesproken, heb ik daar geen probleem mee. Het is uiteindelijk een formaliteit, ik heb meer affiniteit met mijn voornaam en die van man en kinderen.
In het begin gebruikte ik zijn naam en mijn naam daarachter. Inmiddels gebruik ik alleen zijn naam, behalve met dingen als zorgverzekering etc. Overigens hebben we het er uitgebreid over gehad van tevoren, ook wat de achternaam van de kinderen zou worden. Hij is niet speciaal tegen het aannemen van mijn naam ofzo, we hebben gewoon gekeken welke naam het meeste 'deed' voor ons. We wilden wel graag allebei dezelfde achternaam, en ook dezelfde achternaam als de kinderen. Wat nog wel meespeelde was dat hij drie zussen heeft (waarvan 1 al getrouwd was en de achternaam van haar man had aangenomen, en 1 heeft aangegeven geen kinderen te willen) dus dat hij het leuk vond om de kinderen zijn achternaam te geven, het voortzetten van de familienaam. Ik heb een broer die waarschijnlijk wel kinderen wil, dus mijn achternaam wordt waarschijnlijk wel doorgegeven. Ach, en ik vond het ook heel leuk tijdens de zwangerschap (we zijn getrouwd toen ik zwanger was) dat er nog meer 'van hem' bij kwam. Ik mocht het kindje 9 maanden dragen, hij mag zijn naam eraan geven. Puur gevoelsmatig dus. Maar als hij had gevonden dat ik zijn achternaam had moéten aannemen dan was ik wel gaan steigeren hoor! Oh, hij was trouwens heel beledigd dat er bij hem geen 'e.v. *mijn achternaam*' in zijn nieuwe paspoort kwam, terwijl dat er bij mij wel staat. Ik zei toen dat ie dat zelf had moeten aangeven en hij is nu wel van plan om dat bij zijn volgende paspoort te doen (over 5 jaar )
Als we gaan trouwen zijn naam met die van mij erachter, ook omdat we beide begin letter hebben van de voornaam, is dat met post zwaar iritant haha.
Aan mijn reactie zul je werkelijk waar niets aan hebben. Ik heb een vreselijke/dramatische/verschrikkelijke familienaam (tja, daar kunnen mijn ouders ook niets aan doen natuurlijk!) Dus hier heb ik tijdens het huwelijk gekozen om mijn man's achternaam te dragen maar als je van jezelf al een prima familienaam hebt. Kan je gewoon kiezen om je eigen familie naam te houden en je man's naam (of andersom). Tegenwoordig is het ook zo dat de man de achternaam van de vrouw kan kiezen
Ik heb wel de naam van mijn man aangenomen, maar had achteraf liever mijn eigen naam gehouden. Die hoort bij mij, dat ben ik, en ook altijd al geweest. Ik snap eigenlijk niet hoe feministische ik dat destijds met de roze bril op heeft geaccepteerd Nu zou ik dus anders kiezen.
Ik vond het superstoer om mijn mans naam te hebben en dan mijn eigen naam. Ook voor die optie gekozen, omdat ik nu een lekkere lange achternaam heb haha!
Mijn mans naam. Vind het belangrijk dat wij als gezin allemaal dezelfde achternaam dragen. Daarbij ben ik er ook trots op dat ik mijn mans naam draag!