Mensen..ik ben er zo klaar mee. Toen ik moest bevallen van mn dochtertje heb ik ander halve dag met zeurende/pijnlijke rug gelopen..toen heeft de vk me gestript, later die avond werd de pijn zo erg dat de vk ons naar de gyn heeft gestuurd, en die heeft me daar toen weer gestript en toen ik thuis kwam begon een uur later mn weeen. Dat even als voor informatie... Vanaf zondag heb ik nu al die constant zeurende pijn in mn onderrug. Gister werd dat een stuk erger, en in de middag kreeg ik heel erge darmkrampen...alsof alle ontlasting mn lijf uit moest. Ik voelde me gister ook totaal niet lekker in mn vel zitten. Daarna toch nog even naar bed gegaan..ik dacht van als het nu wel begint kan ik nog even wat rust pakken. Maar om 3 uur werd ik wakker en toen waren de krampen weer weg. S avonds kwam het nog 1 keer in een vlaag terug. Maar sindsdien niks meer. Ik ben behoorlijk lang en slank van mezelf..ongeveer 15 kilo aangekomen, en van de achterkant zie je niet dat ik zwanger ben. Heb echt een bolle ronde buik. Heb het idee dat die 15 kilo echt op mn gewone buik is geplakt ofzo..en ja, het voelt mega zwaar, en kan s nachts ook echt niet meer fijn slapen. Word constant wakker van de pijn in mn rug of buik of dat ik weer eens naar de wc moet. Nu kan ik s middags wel elke keer gaan slapen, maar dan kom ik s avonds gewoon niet in slaap. Thuis kan ik niet veel meer doen omdat ik gewoon veel pijn in mn rug krijg als ik bijv. al moet afwassen. Ik verveel me rot, en ben er zo ontzettend klaar mee. Ik wil gewoon dat die baby er NU uitkomt!! En met "nu" bedoelde ik gister Hebben jullie trouwens ook dat het eten gewoon niet meer smaakt?? Gister hadden we lekker chinees eten besteld, en dat vind ik heerlijk, maar ik vond er echt niks aan. En die hormonen die vliegen door m'n lijf...dan ben ik weer zo chagarijnig, dan kan ik wel zo weer janken, en dan kom m'n meisje van 2 naar me toe en zegt: "mama, sooooow drietig???" en krijg ik een mega knuffel, waardoor ik eigenlijk nog harder moet huilen. kortom...ik word GEK van mezelf.
Jeetje zit je niet mee....sterkte zeg herken dat buik-in-de-weg verhaal. ..draag ook aardig van voren en al dat gewicht extra trekt aan je rug. Snap wat je voelt!! Succes! Zo te horen gaat het niet lang meer duren!
Je bent niet de enige. Hier ook al aan het rommelen. Ik slaap slecht door bi en een kleine die door ruimtegebrek iedere keer mn ribben te pakken heeft. Gisteren moest ik ook tig x naar de wc en vanmorgen was het ook alweer feest. Mn darmen zijn zich volgens mij aan het leegmaken ofzo voor de bevalling. Als ik ook maar iets doe wordt mn buik hard en tussendoor vlagen met voorweeen. Als de kids straks op school zitten duik ik denk ik mn bed weer even in. Succes met de laatste loodjes.
Hier ook hetzelfde.. bij mijn andere kinderen was ik al bevallen met 38.2.. Gisteren was de baby zo rustig dus de vk gebeld en geweest voor een ctg gelukkig alles goed. Straks nog een echo voor de zekerheid. Maar ik heb ook echt geen zin meer. Mijn ribben kunnen echt niet meer hebben ze doen z'n zeer. Hier ook nog een peuter rond wandelen die het leuk vond om om 6.30 al op te staan Mijn man zat in de ziektewet door zijn hernia operatie en moet vandaag ook weer beginnen. Ik zou zo graag willen dat hij nog even een paar weken thuis kon blijven.. maarja..
Hahaha heerlijk om te lezen wat ik af en toe denk. Ben pas 36 weken maar het rommelt al een week. Buikpijn hier, vochtverlies daar en de vk zegt het hoort er allemaal bij ( ja dat weet ik toch niet, is mijn eerste) Hier ook slank, en 13 kilo aangekomen. Als ik me bed uit wil rol ik maar als een teletubbie.. Iedereen vind me mooi zwanger maar ik vind het toch wel een uitdaging me schoenen etc aandoen elke dag :") Ook sinds 2 dagen als ik wat eet.. Meteen misselijk (en alsnog trek) dus ik begrijp je heel goed. Denk ook gewoon dat mijn nieuwsgierigheid nu overheersd bij mijn geduld. Overal zie ik baby's, ik wil de mijne ook hihi!!
Gelukkig heb ik een peuter uit duizenden...als die s ochtends vroeg wakker word ga ik er even heen en zeg ik dat ze nog eventjes moet gaan slapen, wat ze vervolgens dat ook doet. Ze draait zich zo weer om en als ik haar laat liggen slaapt ze zo door tot half 10/ 10 uur Ze kan overdag ook heel lief alleen spelen, maar ze vraagt ondanks dat wel heel veel aandacht. Kan me voorstellen dat je je man nog even thuis wilt hebben ja..
Zelfde verhaal hier. Helemaal klaar mee. Pijn bij iedere beweging in de onderste regionen en slapen gaat echt drama. He is onze derde en bij. Ben nog nooit eerder over de uitgetelde datum gelopen. Iedere dag lijkt nu dus ook een eeuwigheid te duren. Maar ja......er is dus gewoon niets aan te doen. Doorademen en afwachten. Straks weer naar de gyn voor controle en hopen dat zij door even inwendig te kijken een zetje kan geven...... Even DE dooddoeners opmerking van mijn moeder nu iedere dag: ach er is er nog nooit 1 blijven zitten hoor meisje.....ze komt wanneer ze komt GRRRR :x:x:x
Grappig, we zijn even ver en het lijkt wel of je mijn verhaal hebt opgeschreven! Ik heb het ook gehad, ze mag nu komen. Aan de andere kant kan ik als ik minder last van mijn lijf heb toch wel weer geduld opbrengen. Het is vooral vermoeiend als je soort van 'voortekens' krijgt en het toch steeds niks is. Ik vind t inderdaad ook irritant als mensen steeds zeggen 'ach meid je hoeft nog maar even.' Ja dat weet ik ook maar dat maakt het niet makkelijker voor mij. Toch wel fijn te lezen dat ik niet de enige ben, ook al gun k het niemand!
Hier ook...de nachten zijn ellendig. Overdag kan ik amper wat doen, want als ik loop of sta heb ik last van mijn rug, buik, blaas. Enige wat ik wel goed kan is eten...
Vooral al die goed bedoelde opmerkingen. Net bij school ook weer een aantal. Moet jij niet bevallen? Graag zelfs, maar daar denkt de kleine anders over. Nog steeds zwanger? Nee kheb een bal onder mn shirt gestopt en de baby thuis gelaten. Aaaahhh. Mensen denk na voordat je wat zegt! Zo dat lucht op. Kan me goed voorstellen dat je je man thuis wil hebben. Ik heb dat ook wel. Die van mij is ruim een half uur onderweg als er bij geen file staat en aangezien ik 2 snelle bevallingen heb gehad vind ik het wel extra spannend. Komt vast allemaal goed, maar ik zou toch blij zijn als mn man thuis is en het dan begint als de kids liggen te slapen.
Nou dat is het precies...vandaag voel me toch echt wel weer een stuk beter, en dan kan ik mn geduld inderdaad ook nog wel opbrengen. Maar zoals gister en eergister...elke keer die voortekens enzo..je bent er dan echt constant mee bezig. En dat wat mensen allemaal zeggen enzo...daar heb ik gelukkig niet zo'n last van. Word alleen wel elke keer bij de winkel of waar ik dan ook even ben, echt helemaal nagekeken, zelf mensen waarbij de mond gewoon los valt!! Dat vind ik zo onfatsoenlijk. Ja ik heb een dikke buik, maar dat hebben de meesten als ze zwanger zijn
Even een klein update'tje.. Gister overdag was alles vrij rustig, s avonds daar en tegen heel veel harde buiken en krampen. Die krampen werden s nachts tegen 1uur ook echt pijnlijk. Ik had gehoopt dat het nu mooi door zou zetten, maar tegen half 2/ 2uur hield het opeens op. Vanmiddag naar vk geweest voor controle, en gevraagd of ze me niet kon strippen. Ook verteld dat ik zo'n beetje doorheen zit en alles me erg zwaar valt. Ze is inwendig even gaan voelen en merkte op dat ik al 2 a 3 cm ontsluiting had, dus ze heeft me gestript...hopelijk zet het nu wel goed door...maarja die kans is nooit 100% natuurlijk. Maar alles lag er wel goed voor om te strippen zei ze...afwachten dus.
Oooh ZO herkenbaar van de vorige keer! En toen ik mijn hart volledig had uitgestort en vanalles had verteld schreef ze alleen op 'ongemakken vd laatste weken' Voelde ook een beeeeetje als onderschatting vd feiten! Maar weet je: achteraf bedacht ik me dat de natuur dit ook mooi gemaakt heeft: je neemt afscheid van de zwangerschap en maakt je klaar voor de volgende fase... Ik beviel een dag of zes na het begin van deze frusti dagen... Succes!!!
an12 wat heerlijk dat het strippen lukte. Hier vanmorgen ook geweest en gezegd dat ik er helemaal doorheen zit. Ze wilde wel proberen om te strippen maar ze kon er nog niet goed bij. Dus dat viel een beetje tegen. Gisteren een echo gehad en daar zei de gyn dat ik veel vruchtwater heb dat mijn buik daarom echt op ontploffen staat en extra gespannen is. Mijn rib doet sinds vandaag ook weer super pijn. Nu over een week weer terug en dan hopen dat het wel lukt of dat het voor die tijd al geboren is.
Nou flink last van weeen/harde buiken, die precies een minuut aanhouden, ze komen een beetje tussen de 8 en 10 minuten, en het zijn echt van die golven, dus ik hoop dat het nu echt door gaat zetten. Ze zijn al best behoorlijk pijnlijk, dus in dat opzicht denk ik wel dat het begonnen is, maar aan de andere kant ben ik nog zo bang dat het straks zo weer weg is en dat er dus niks aan de hand is. Wat vervelend dat het strippen bij jou nog niet lukte zeg...en een week kan ook nog zo lang duren he Maar misschien zet het wel eerder door bij je en hoef je geen eens een week te wachten
Sterkte An12! Hier nu ruim 39 weken en iedereen streeft mij voor mn gevoel voorbij, diegene die na mij uitgerekend zijn, zijn al bevallen en ik loop nog rond met mijn vrachtje... Pfff. Het is inderdaad erg afhankelijk hoe je je voelt, gisteren en vandaag gaat het prima, maar maandag kon ik overal wel om huilen, ik zat er zo doorheen.... m'n andere meiden zijn allebei ingeleid, dus ze hebben er bij mij geen zin in om naar buiten te komen. De oudste wordt ook echt ongeduldig, zo sneu. Maar goed elke dag is een dag dichterbij beebje, al kan ik me bijna niet voorstellen dat er een dag komt dat het echt gaat gebeuren.
En an12 hoe gaat het nu? Hopelijk ben je lekker aan het genieten van je kindje! En ik hoop inderdaad dat de afspraak van woensdag niet meer nodig is. Gisteravond nog wel een uur pijnlijke harde buiken gehad een stuk of 8. En echt ook een onwijze druk aan de onderkant..
Vanmorgen bevallen..het was behoorlijk heftig. Maar het is de knapste kerel van heel de wereld!! Voel me zo gelukkig. Hij weegt 4385 gram