Och arme kindjes, en jij ook natuurlijk. Ik kan me zo voorstellen hoe dat eruit ziet (ik heb een erg goed inlevingsvermogen al zeg ik dat zelf) en ik zou me ook zo vreselijk voelen. Maar het is wat de andere vrouwen al zeiden, het was een ongeluk. Heel veel sterkte!!
Wat een schrik! Maar dat jij zo schrikt en zoveel pijn er van hebt zegt toch al genoeg over je moedergevoel, het was een stom en vervelend ongeluk. Sterkte!
jeetje meid wat zullen jullie allemaal geschrokken zijn ! ik weet hoe je je voelt ons dochtertje heeft inmiddels ruim 4 weken geleden brandwonden opgelopen door heet frituur vet ik voelde me ook vreselijk en nam het me zelf enorm kwalijk soms doe ik dat nog steeds en denk ik nog steeds waarom was dat stomme hekje niet dicht of had ik maar beter opgelet hart verscheurend vond ik het elke keer als ze pijn had wilde ik eigenlijk alleen maar huilen maar hielt me sterk voor onze dochter wat de anderen dames al zeggen een ongeluk gebeurd zo snel je bent echt geen slechte mama ! praat er over en huil erom dat helpt echt om het te verwerken je mag me ook een pbtje sturen als je wilt. ik wil jullie heel veel sterkte wensen !
oh shirley wat een nachtmerrie. Volgens mij heb ik toen je topic gelezen. Vreselijk als je kinderen pijn hebben en je zou t t liefste over nemen maar helaas gaat t niet. Hopelijk trekt t beeld nog weg van hoe zijn handje eruit zag nadat t gebeurd was. Gek dat je t als moeder zokan aantrekken en jezelf zo een schuldgevoel kan krijgen ook al was t een ongeluk.
Hey Susanne.. Wat vervelend voor Max zeg.. Maar ook voor jou. Kan me goed indenken dat je je schuldig voelt, maar doe dit niet. Een ongeluk zit in een klein hoekje meis!! Dikke knuf voor jou en de rest
Dank je wel. T schuld gevoel is aan t afnemen gelukkig. Maar t is heel zwaar nu. Hij kan niks zelfstandig natuurlijk dus met eten aankleden wc enz wat uiteraard logisch is.
Wat verschrikkelijk!!! Ik voel helemaal met je mee...Ontzettend veel sterkte gewenst en voel je niet schuldig... Dit soort dingen gebeuren nu eenmaal. En soms valt de schade mee en soms... Nogmaals veel sterkte en beterschap voor je ventje!
Wat erg zeg. Ongelukken gebeuren helaas, die voorkom je niet altijd. Ik snap dat je verdrietig bent hoor, maar probeer geen schuldgevoel te hebben. Veel over praten. Heel veel sterkte en beterschap
Mijn man had vanmorgen de ha ingelicht over t hele gebeuren en net liep ik m tegen t lijf in de praktijk toen ik mijn b12 prik moest halen. Toen vroeg hij hoe t met mij ging.....Nou ik brak spontaan in tranen uit. Helaas kan ik pas 3 juni terecht bij de praktijk ondersteuner dus moet t even doen met de mensen die dichtbij staan om mn hart te luchten Hij heeft mij net wel meteen 10 jaar ouder gemaakt door voor over te vallen zo bam op zijn armpje. Nou serieus....Ik had t weer even net zo benauwd als gisteren en ik heb nog zo de schrik in mn lijf zitten
Jeetje wat een verhaal zeg, veel sterkte voor jullie allemaal vooral voor de kleine man natuurlijk zo ontzettend sneu. Wel fijn dat hij zijn vinger kan houden en lekker naar huis mag.
Wat afschuwelijk! En je bent geen slechte moeder. Helaas zit een ongelukje nu eenmaal in een klein hoekje. Zeker bij kinderen... Ik hoop dat zijn vingertjes goed zullen herstellen en dat een amputatie niet nodig zal zijn. Sterkte ermee!
Oooh zo. Nou, jullie pakken het in elk geval heel goed op. Heel liefdevol. Al zul je de komende weken wel volledig grijs worden van de schrik vrees ik....
Oh wat erg!! Ongelukken gebeuren helaas in een klein moment. Het kan bij iedereen gebeuren veel sterkte en ik hoop van harte dat zijn vingertjes goed helen.
Zo wat heftig, dit wil je niet meemaken zeg. Kan me voorstellen dat die beelden door je hoofd blijven afspelen brrrr! Zou ik ook hebben hoor. Ik wens je kindje heeft veel sterkte toe. En een knuffel voor jou!
Dank jullie wel meiden. 1 steen en 1 sec he......Hij gaat er super goed mee om. Geeft totaal geen greintje pijn aan. Ondanks goede medicatie natuurlijk. Toen hij vanmiddag voorover kukelde zo bovenop zn handje werd ik in 1 sec 10 jaar ouder vreesde echt voor t feit van dat t zou gaan bloeden maar vooralsnog ziet t er nog steeds rustig uit. Mijn man gecontroleerd steeds zijn handje en zag zelfs rozig huidskleur verschijnen maar door t vele bloed wat er nog op zit ziet t er erg spooky uit Wij mogen uiteraard niks aan de wond doen. Lekker laten voor wat t is en zolang Max zn wond niet ziet is t er ook niet denk ik in zijn beleving. Hij stoot m dus ook regelmatig. brr Als de wond gecontroleerd moet worden raakt hij helemaal in paniek dus laten we hem op dat moment de andere kant op kijken zodat hij er niet mee geconfronteerd wordt. Als de tijd rijp is zal hij vanzelf vragen om te mogen kijken en dan laten we t ook toe tot zekere hoogte. Voor nu laten we lekker de washand erover zitten
Nikita heeft de grootste schrik gehad. Die lijkt er niet echt last van te hebben. Afgelopen maandag moesten we ons melden bij de plastische chirurg. Verband eraf maar zat vast geplakt aan alle wonden dus moesten eerste alles los weken voor we konden kijken hoe t er uit zag. Zijn vingertoppen zijn mooi roze. Wel nog zwellingen en wat open plekjes maar t leek erop dat t mooi aan t genezen is. Hij is bijna door zijn ab heen en loopt al een aantal dagen zonder pijnstilling rond. Nu heeft hij voor 3,5 week mooi oranje gips en dan weer terug komen bij de chirurg. Met ons zelf gaat t niet zo best helaas. Mijn stiefvader heeft maandag een zware open hart operatie gehad wat goed was gegaan. Uurtje later heeft hij een hart stilstand gehad en is weer met spoed naar de ok gereden tijdens de reanimatie. In totaal is hij een uur gereanimeerd Nu wilt zijn hart niet meer intrekken om te gaan pompen dus ligt hij aangesloten op een hart long machine. Helaas doet zn hart niks tot weinig en zijn ook zijn nieren volledig stil komen te liggen en is zijn bloeddruk 56 /50. Veel te laag dus. Ze hebben m van de slaapmedicatie afgehaald omdat ze willen zien wat de schade aan zijn hersenen is als gevolg van de reanimatie. Helaas wordt hij nog steeds niet wakker. En gister hebben ze ons toch duidelijk gemaakt dat we rekening moeten houden met t ergste. Mijn moeder zit nu bij ons in huis. Ze is vreselijk emotioneel natuurlijk waardoor ik haar niet alleen wil laten in dat lege grote huis met al zijn spullen. We zijn erg bang voor wat er komen gaat en vanmiddag willen de artsen een familie gesprek aan gaan met ons. Al met al een hele hectische tijd en een enorme nachtmerrie die voorlopig nog niet voorbij is