Hoe geef jij 'straf'??

Door in ieder geval waar te maken waar je mee dreigt... dus in de supermarkt wegrennen.. Prima dan loop ik gewoon door. ( WEL doen dan ) maar je moet zelf kijken wat wel en niet werkt. Mijn dochter bleef na 1x echt wel bij me, maar als ze dat alleen maar leuk vind helpt het niet natuurlijk. Jij weet het beste wat wel helpt.
Hier moet ze op de mat nadenken over wat ze gedaan heeft. De laatste tijd eigenlijk hooguit 1x per 3 mnd meer nodig eigenlijk.
Maar het belangrijkste kies iets wat bij jou en je dochter past en doe dat consequent. En vooral benoemen wat ze wel goed doet en aandacht geven aan de positieve dingen wil ook nog wel eens goed werken

 

Een karrtje meenemen voor de boodschappen en als ze niet luistert in het karretje zetten...
Of een handje vast houden

Ik ben ook niet altijd even 'streng' als ik zou willen... Maar sommige dingen, zoals niet weglopen e.d zijn gewoon heel belangrijk, vind ik.

Probeer gewoon te bedenken wat je anders kan doen, zodat het wel gaat zoals je wil en voer dat uit

Na 2x waarschuwen volgt een consequentie bijvoorbeeld.. En dat gewoon doen... ALTIJD dus ook met springen op de bank...

 

Een beetje boos zijn naam zeggen is voor hem al genoeg straf

Als hij wegloopt neem ik hem gewoon op. Ben dan niet boos maar ik neem hem op en zeg waarom. Daar straf ik mezelf ook mee haha maar na 2min laat ik hem weer lopen en gaat het meestal goed. Op straat waarschuw ik ook niet. 1x niet luisteren en ik neem hem op.

 

Een consequentie is pas negatief (oftewel een straf) als dat ook zo ervaren wordt. Als geen TV of de gang geen indruk maken, dan heeft dat dus geen enkele zin. Zelfs niet als je superconsequent bent

 

Hier moet hij thuis in de hoek, de eerste keer wel 20 min bezig geweest voordat hij bleef staan (wilde steeds weglopen)....werkt nu heel erg goed....soms als ik boos ben gaat hij er zelf met een grote glimlach al instaan....dan moet hij vervolgens van mij wat langer blijven staan...vaak is het lachen dan snel voorbij...

dit ook een keer bij de supermarkt gedaan, heb hem toen buiten bij een lantaarnpaal gezet. Heeft uiteindelijk in zijn driftbui tegen de paal aan overgegeven...zelfs dit toen genegeerd, daarna toen hij rustig was getroost en toen kwam hij netjes mee naar binnen...telkens als we nu nog langs die paal komen maakt hij spuuggeluiden en zegt hij straf he mama

Wat hij nu geregeld vraagt is "mama niet boos he?", klinkt heel zielig...denk dat hij doorheeft dat ik het zielig vindt en dan roep "nee joh" en hem kus....

 

Ik ben inmiddels afgestapt van echt straf geven. Het werkt toch niet naar mijn gevoel, vooral niet bij oudere kinderen als het straf is waar ze 'moeten nadenken'.
Wat ik bij het springen op de bank zou doen is zeggen: de bank is om te zitten, niet om te springen. Zullen we hier of hier gaan springen (dan ergens laten springen waar het wel mag). Kinderen hebben soms een grote behoefte om lekker te rouwdouwen en rond te sjezen in huis, wij hebben daar ook echt mogelijkheden voor gemaakt zodat het meubilair het niet hoeft te ontgelden.

 

Het beste werkt hier als ik op ooghoogte uitleg dat ik heeeeel verdrietig word als ze zo stout doet (bijv. gooien met spullen).
Dat vind ze veel erger dan echt straf als in de hoek staan ofzo.

Weglopen doet ze eigenlijk nooit meer, mocht het gebeuren geef ik aan dat als ze nog 1 keer wegloopt ze mij een handje moet geven (vind ze heel erg) of bijv. in de supermarkt dat we het kleine karretje wegzetten en dat ze dan bij mij in de kar moet.
Maar gebeurd eigenlijk nooit, ik betrek haar er altijd zoveel mogelijk bij.
Dus vragen of zij bepaalde dingen uit het schap wil pakken enz. op die manier is ze zo druk dat ze wel bij me blijft.

 

Niet echt en toch luistert hij. De meeste dingen die hij niet mag, hebben een logische reden en daar is die van ons wel vatbaar voor. Meestal is er dan ook wel een alternatief (springen doe je buiten, de radio aan en met 20 muziekinstrumenten meedoen is leuk, maar liever boven, met water spelen mag, maar buiten) Gaat hij echt over grenzen heen, dan pak ik hem op schoot (en dat vindt hij niet leuk) en mag hij weer 'los' als mijn uitleg klaar is en hij weer rustig.

 

Ik leg gewoon iets op de bank als dl niet luistert. Een krant ofzo, of boeken van mezelf. En dan afblijven want is van mama.

En buiten gewoon iets vast laten houden. Je hand, het winkelwagentje, etc?

 

Je geeft zelf het antwoord al.
Daarbij schrijft je : " Moet ik steeds waarschuwen en dreigen... " Dat moet je dus NIET doen. Je waarschuwt een keer en daarna gaat ze op het plankje. Klaar. Geen gedoe gewoon luisteren.
Volgende keer kan ze het weer proberen.

je moet denk ik echt consequenter zijn is voor jou en je kind gezelliger, want dan is er ook minder ( lang ) strijd

 

Consequentie die passend is bij de situatie.
Springen op de bank= op de grond moeten spelen. Slaan tegen de iPad/tv= niet meer op de ipad of tv die dag, vervelend doen met naar bed gaan=geen verhaaltje, weglopen in de winkel=in de winkelkar zitten etc.

 

Dat zou mijn aanpak niet zijn, even cru gezegd, je gebruikt een emotie die je niet voelt om een schuldgevoel bij het kind op te wekken. Nou ja, ik neem toch aan dat je niet verdrietig wordt als ze met dingen gooit Eerder boos omdat de dingen kapot kunnen gaan. Dan kun je beter dat benoemen. En ook zeggen dat je het jammer vindt dat ze zo stout doet want het is veel gezelliger als je aardig doet, ook voor het kind. Ik snap dat het werkt hoor, want een verdrietige en teleurgestelde moeder is erger dan een boze maar ik zou er een beetje voorzichtig mee zijn.

 

Kan het zijn dat de tweeling veel tijd vraagt waardoor zij het gevoel heeft negatieve aandacht te moeten vragen? Kinderen zijn n
iet voor de lol veel dwars, daar zit iets achter. Als je de oorzaak kent, kun je werken aan een oplossing.

Kijk eens naar de dagindeling, krijgt ze genoeg aandacht, speel je 1 op 1 met haar, heeft ze voldoende uitdaging? Dat zijn belangrijke voorwaarden die in orde moeten zijn voordat je over gaat op straffen. Ze maakt iets duidelijk met dit gedrag.

Verder zou ik stoppen met dreigen en waarschuwen en blijven herhalen welk gedrag je liever ziet en waarom. Praat vanuit jezelf: ik wil de bank netjes houden en daarom wil ik niet dat je er op springt. Ook: ik ben erg ongerust als je wegloopt, bang dat je iets overkomt dus ik wil dat je naast me loopt.

Als ze genoeg uitdaging heeft en ze krijgt de aandacht die ze nodig heeft, zal het dwarse meer afnemen en raak je uit die cirkel. Als je consequent blijft herhalen wat het gedrag met jou doet, zal ze eerder geneigd zijn te luisteren.
Verder helpt humor, grapjes maken, haar vragen je te helpen vaak om uit negatieve situaties te komen. Werk samen en niet tegen elkaar