Hellp!!!! Gaat er Door me hoofd heen. Ik krijg me emoties niet onder controle deze week, ik ben verdrietig en vooral agressief. Ik ben zo boos dat ik daar verdrietig van word en verdrietig om dat ik boos blijf en ben Ik wil het liefste iemands hersens in rammen. Wat te doen? Wie heeft er tips of heeft dit ook meegemaakt, hoe krijg je het weer onder controle? Even flink uit huilen ? Alles zit tegen dat ik de upc/ziggo vrouw de piep heb gescholden Door een te hoge rekening en me per direct heb af laten sluiten. Ben kapot niks werk mee. Ik kan me.niet nomaal scheren. Schoenen aan doen. En ik vind het verschrikkelijk als me man bij me weg gaat om te sporten. Ik laat hem natuurlijk wel gaan. Anders zitten er hier 2 gefrustreerde jong volwassene xD Maar ik.blijf zo boos en verdrietig verder geen andere emotie ik ben niet blij of iets allee boos en snel geïrriteerd en verdrietig maar dat komt er nier uit. Hoofdpijn ervan en onrustig gevoel! Ik ben zelfs me eetlust kwijt,
Lol wilde net een berichtje plaatsen over omgaan met hornonenen haha Ik voel helemaal met je mee! Word overal super gefrustreerd van en kan om alles janken! Nu zegt me man ook steeds tegen iedereen dag ik last heb van me hormonen! Voel me er echt zo machteloos onder! Wil met niemand ruzie zoeken maar soms moet ik gewoon even me ei kwijt! Voel helemaal met je mee! Heel veel succes! Hoop voor je dat het nog een beetje minder zal worden!
Haha dankjewel, ja ik wist het van hormonen maar dat het zo erg kan zijn. Als me vriend nu ook maar een lepel tegen zijn tanden tikt tijdens het eten vlieg ik al zowat naar ze nek!
Pff ja joh! Ik kan er soms ook gewoon echt niet van slapen! Het gaat vaak ook helemaal nergens over! Ik zie net heel toevallig dat je gaat trouwen op mijn trouwdag! Hihi Nog maar een paar nachtjes slapen! Misschien is dat ook een reden voor de extra hormonen?
Ik herken het ook! Had het zo'n week of 8 geleden ook en gelukkig is het weer voorbij! Had ook de neiging om iemand aan te vliegen en zag in alles alleen maar het negatieve. Ik heb nooit een boek gelezen maar dat hielp nu wel, als de kleine op bed lag nam ik even een ik-momentje.. succes ermee!
Herkenbaar. Ik wilde op een gegeven moment iedereen die me inhaalde op de fiets klemrijden en van hun fiets meppen. Dus ook de oudere dames op een fiets met trapondersteuning. Vooral hen moet ik zeggen. Ik was zo boos dat ik ingehaald werd door oudere mensen. Hoe onredelijk ik kan er nu wel weer om lachen maar toen? Ik stond af en toe echt niet voor mezelf in. Ook Heel Erg: de tv die het niet in 1x goed doet, m'n man die de deur uit gaat, mijn man die me niet begrijpt, de katten die zeuren om eten, callcenters die bellen, überhaupt iemand die me stoort. Er zijn geen slachtoffers gevallen. Ik heb alleen een bord stuk gegooid. Voor het eerst in m'n leven. Nooit gedacht De volgende dag ontdekte ik dat het een flinke deuk in onze mooie houten vloer had opgeleverd. Dus toen was ik heel boos op mezelf. Ik heb uiteindelijk het advies gekregen om visolie tabletten te halen (specifieke met hoge concentratie) en sindsdien gaat het wel beter. Gelukkig. Vindt ook mijn man
Ik heb het ook gehad. Heeft me een nieuwe sleutel voor de schuur gekost (knalde de deur dicht met de sleutels erin en die van de schuur kwam ertussen) en een kopje dat ik op ons granieten aanrecht knalde. Moet zeggen dat het daarna veel beter ging. Heel herkenbaar al die mensen die je storen, call centers die bellen, mensen die willen weten of de kleine er al is. Gek wordt ik er soms van en ben dan ook echt niet aardig. Nu ben ik weer redelijk mezelf, was denk ik echt een hormonen piek ofzo. Probeer los te laten waar je niks aan kan veranderen en probeer je rust te nemen.
Fijn topic Ik ben ook zó agressief en driftig! Schaam me er achteraf flink voor, maar op dat moment lijkt het wel of ik een waas voor m'n ogen krijg. Echt erg! Vooral mijn man moet het ontgelden... Ik ga de visolie-tabletten ook es proberen! Baadt het niet, dan schaadt het niet!
Ik huil ook om de raarste dingen. Gisteren wilde ik wat vertellen aan m'n man, maar die was met wat bezig. Ik huilen en moest tijdens het huilen enorm om mezelf lachen. OMG ik lijk soms wel manisch 😁
De visoliecapsules die ik gebruik heten: MorDHA van Minami Nutrition (MorDHA Prenatal - Minami Nutrition). Niet goedkoop, maar ik ben wel opvallend minder opvliegend sinds ik ze gebruik. Er was een periode waarin ik mezelf gewoon niet meer herkende, zo erg was het. Niet fijn al die hormonen
Troost je dit heb ik dagelijks! Maar ik kan dan gewoon niet tegen geluiden Sterkte! Hopelijk ben je snel weer de oude.. Die rot hormonen ook. Knuffel!
Hier nog een! En wauw wat herken ik het dat echt niks of niemand beetje meewerkt! Zooo irritant! Ik heb voornamelijk het probleem dat er echt geen rem meer op zit en dat ik gewoon alles eruit flap.. en dat meen ik ook echt en is ook de waarheid. Ik ben nu echt keihard direct want word zo moe van iedereen, heb geen energie meer om het anders aan te pakken. Ik heb al meerdere malen mijn excuses gemaakt maar hoop echt dat familie en vrienden me beetje met een korreltje zout nemen. Vreemden maakt me niet uit, laatst gelezen dat vrouwen in het openbaar teveel over zich heen laten lopen en het gezonder is om een moody b*tch te zijn haha dus let it gooo let it gooo veel beter voor je Wel ontspannen af en toe he! X♡
Ooh ik heb dat vooral als iemand een discussie met me aangaat, kan ze dan zo naar de keel vliegen en dreun geven of wat dan ook. Tot nu toe heb ik me goed kunnen gedragen, maar hoelang nog? Ooh en als me vriend tegen me in gaat huil ik alles bij elkaar. Waarop hij dan begint te lachen en zeg arme schat hebbie weer last van je hormonen . Tsja hij pakt het in elk geval goed op.
Ja zo bizar. Dat van die visolie kan kloppen hoor. Sinds 2 dagen slik ik ze weer en het gaat al weer wat beter met me. Het kan inderdaad zijn dat ik Door de trouwerij gestrest ben heb nog steeds niet de juiste hakken voor onder me jurkje gevonden . Hoge hakken kan niet want dan gaan me banden weer zeuren. Normaal voetbalde ik ook fulltime en dat mag niet meer. Alles gaat mis of het lijk alsof ik te weinig tijd heb voor alles Voel me wel al iets beter. Nu heb ik ook ineens een schoonmaak roes. Wil zelfs het hek gaan verven haha Of als ik niet optijd me drinken krijg als ik het gevraagd heb aan me vriend dan kan ik ook ineens uitvallen. Heel gemeen van me
Agresief niet, ja in mijn hoofd heb ik menigeen de nek omgedraaid Maar in mijn vorige zwangerschap ben ik een keer uit mijn plaat gegaan inclusief onbedaarlijk huilen omdat mijn man mijn broodje zonder boter had gesmeerd. En toen ik een macflurry wilde en hij niet wilde stoppen bij de mac omdat hij er geen zin in had...
Oeee daar kan ik ook nu moeilijk tegen als ik dan heel we week al trek heb in bk of de Mac en dan nee zeggen en gewoon er langs rijden xD kan er zo verdrietig van worden. Om de kleinste dingen kan ik al gek worden. Al is het niet meer elke dag het zijn echt periodes. Maar wanneer het gebeurt voel ik me ze depressief. Gelijk alles gaat dan fout voor mijn gevoel! Probeer dan rustig te blijven maar als er dan een zielig liedje op de radio is of op de tv iets zielig zoals dierenmishandeling ofzo dan beginnen de tranen al te lopen. Dat directe is inderdaad ook een zwangerschap iets haha. Ben altijd zo bang dan iemand te kwetsen. Na dat ik alles eruit floep bied ik wel me excuses aan want het klinkt zo grof. Maar gelukkig houden ze er een beetje rekening mee Bedankt sija knuffel terug! Ik ben volgens mij voor me zwangerschap ook wel wat emotioneel van me zelf. Dus dat werkt ook niet helemaal mee! Ik zat in een burnout toen ik zwanger raakte. Arme man van me hihi
Ja, ik herken het helemaal! Zit nu al 9 weken thuis vanwege bekkeninstabiliteit en kan dus amper iets tot niets terwijl er in huis nog zoveel moet gebeuren. Mensen blijven zeggen: Je moet ervan genieten! Ja, dat wil ik ook wel maar ik kom de deur niet uit. 5 minuten lopen en ik ben op. Partner werkt fulltime en als hij eindelijk thuis is dan sta ik te popelen om te praten en samen gezellig te doen en hij wil rust na een drukke werkdag. Ik voel me gefrustreerd en boos. Een douchebeurt lijkt wel een uitputtingsslag en benen scheren zit er ook niet meer in laat staan teennagels knippen hahaha dus daar huil ik dan alweer om. Ik huil als ik per ongeluk ergens tegenaan waggel en weer een blauwe plek erbij heb, ik huil als ik mijn opgezwollen voeten niet in schoenen krijg en zou het liefst iedere dag een agressieve aanval krijgen. Wij wilden eerst ook voor de geboorte van ons kindje gaan trouwen maar ik zag mezelf al staan met 7 maanden zwangerschap als een orka in een jurkje geperst met dikke enkels en voeten achter een rollator. Toch maar niet. We hebbben last van onze hormonen dat moeten we helaas proberen te accepteren en onze omgeving ook. Wie weet hoeveel last van onze hormonen we nog na de bevalling krijgen maar ook dat komt weer goed. Ondertussen worden we gek van ons zelf en van anderen hahaha.
Ik heb er bij vlagen ook last van hoor! Gisteren sloeg de vlam ook in de pan bij zowel mijn vriend als mezelf. Hij doet lekker mee hahaha! Het hoort erbij helaas. Merk wel dat het heter gaat als ik uitgeruster ben, voor zover dat gaat met 37 weken zwangerschap