Lieve Malibuu, Wat een vreselijk verdrietig nieuws. Zo oneerlijk. Het is zo moeilijk de juiste woorden te kunnen vinden, maar weet dat ik aan jullie denk. Ik zal straks een kaars voor jullie sterke dochter branden. Heel veel sterkte en kracht toegewenst.
Oh wat erg mailibuu... Je denkt dat het goed gaat en dan gaat het toch nog bergafwaarts.. Gefeliciteerd met jullie meisje, dat wel. En gecondoleerd met het verlies..
Wat verschrikkelijk Malibu. Gefeliciteerd met jullie mooie dochter, maar wat afschuwelijk dat jullie haar moesten laten gaan. Ik wens jullie heel veel licht en liefde! Iez, hoe gaat het nu met jou? Ik kan me voorstellen dat je heel erg geschrokken bent van dit vreselijke nieuws en met je eigen verlies nog vers, is dit wel heel schokkend voor jou denk ik. Ik hoop op een wonder voor jullie dochter!
Oh, nee! Mijn adem stokte gewoon bij de mededeling. Verschrikkelijk zo hard gevochten, zo gewenst en dan weer af moeten geven. Woorden schieten te kort bij al het verdriet hier. Heel veel sterkte. Lieve Iez, zal voor jou ook hard aankomen deze berichten. Heel veel sterkte ook.
Ohh Malibuu, mijn hart stond even stil om vervolgens mee te huilen. Wat intens verdrietig dat jullie meisje maar zo kort bij jullie heeft mogen blijven. Heel veel steekte. Ik zal morgen een kaarsje voor jullie branden. Iez, ik denk ook aan jou. Kan me voorstellen dat het jou nog extra raakt en beangstigd.
Ja het heeft me echt geraakt. In de eerste plaats omdat ik echt dacht dat malibuu's dochtertje zoveel beter er voor stond dan onze en ik echt dacht dat ze het zou overleven. In de tweede plaats ze schrijft precies wat er gebeurd als je kind bij het Nicu ligt en niet meer behandeld kan worden, zoals het bij m'n 1e kindje ging. Ik las het en zag het als een flashback voor me gebeuren. Het buidelen, de beademing die eraf gaat en je kindje die zo op je borst ligt voor het eerst, maar tegelijkertijd voor het laatst. Hartverscheurend gewoon. En in de derde plaats is het een behoorlijke reality check. Alsof de hoop voor m'n eigen dochter even vervloog. Ik begon me te realiseren dat ook al wisten we dat ze kan komen te overlijden dat we dat naar de achtergrond hebben geschoven en hierdoor doen we er misschien goed aan om toch ook daar iets meer over na te denken. Alleen gaan hoop en dood niet zo goed samen, helemaal niet als je nog zoveel weken te gaan hebt. Wat verdrietig allemaal.
Bloesempje mijn man vond het ook voor jou heel erg om na al die maanden alsnog afscheid te moeten nemen van je kleine. Had je B. een aandoening die tot de hartstilstand leidde? Je hoeft nu niet te antwoorden als je niet erover wilt praten hoor. Het is zo pijnlijk allemaal.
Heel veel sterkte meiden!! Wat verschrikkelijk Iez, ik hoop zo voor jullie dat er een wonder gebeurd!
B. had een genafwijking die heel zeldzaam is. Hij was de 19e ter wereld ooit met deze diagnose dus er was vrijwel niets over bekend. Zijn hartje was op zich in orde, maar we denken dat het wel hard heeft moeten werken door het verdere gebrek aan spierspanning (alles kostte hem dus veel moeite). We wisten dat de prognose niet supergoed was, maar niemand kon ons vertellen wat we precies konden verwachten. Hij heeft regelmatig int zkh gelegen, ook op IC, maar is er altijd weer bovenop gekomen. Nu ging het eigenlijk heel erg goed met hem en was hij zomaar patsboem weg zeg maar. Het verdriet om het verlies van je kind is denk ik niet anders op welke "termijn" je hem/haar verliest, het gemis denk ik wel. Wij hebben 18 mnd 24/7 (meestal omstebeurt natuurlijk, maar de keren dat manlief of ik niet bij B. waren, al wast maar voor een uurtje, zijn denk ik op 2 handen te tellen) voor B. gezorgd dus dat is denk ik anders dan wanneer je je kindje tijdens de zwangerschap of vlak daarna verliest. Niet dat het 1 meer of minder erg is, maar anders (hoop dat je me begrijpt!).
Dat zei ik ook tegen mijn man het verdriet om het verlies van je kind is niet leeftijdgebonden denk ik. Maar ja ik kan alleen voor m'n eigen geval spreken, ik heb er nogsteeds verdriet om het verlies van m'n eerste. Wat me altijd wel is bijgebleven zijn de herrineringen aan het samenzijn met hem de 4 dagen dat hij leefde. Dus ik vind het wel mooi om te lezen dat jullie zoveel tijd en liefde aan hem hebben kunnen geven en daardoor toch vele herrineringen hebben kunnen opbouwen. Sterkte meid....
Malibu, stille meelezer maar wat een vreselijk nieuws! Wil je heel veel sterkte wensen met dit ondraaglijke verdriet . Ben er stil van. Iez, ik ga enorm hard duimen dat dit leed jou nu bespaard blijft, wat een zenuwslopende tijd ga je tegemoet.
Malibu, woorden schieten tekort.. ik ben een stille lezer en wil je via deze weg heel veel kracht en sterkte toewensen nu jullie afscheid (hebben) moeten nemen van jullie dochtertje.. Verschrikkelijk.. Oneerlijk.. Jullie dochtertje zal altijd een onderdeel zijn van jullie gezin! Helaas moet zij dit vanaf een afstandje doen.. Iez, ook voor jou een dikke knuffel.. Dit zal ook confronterend voor jou zijn. Mijn duimen draaien heel hard voor jou en jullie kindje.. Je weet hoe het is, dit wil je niet meemaken en zeker geen tweede keer!
Jemig Malibuu heel veel sterkte met het verlies van jullie dochter. En Bloesempje jij ook met het verlies van je zoontje. Iez, knuffel meid. Laat het niet te veel aan je vreten 😘
Lieve Malibuuu wat verschrikkelijk! Toch fijn dat jullie haar nog vast hebben kunnen houden en hebben kunnen buidelen. Heel veel sterkte met dit grote verlies. Logisch automatische piloot. Morgen word ik zelf ingeleid, maar als ik weer thuis zal ik zeker een kaarsje voor jullie branden! Hoe heet je dochtertje? Dikke dikke knuffel en nogmaals sterkte. Dit voelt zo zo oneerlijk!