Dit is een vraag uit nieuwsgierigheid . Ik lees veel positieve verhalen over de deskundigheid in DD, de zorgzaamheid in gent etc., en zelden positieve verhalen over ziekenhuizen in NL. Ik ben zelf al jaren bezig in het UMC (net begonnen met IVF), en ben echt hartstikke positief. Alles wordt overlegd, en mijn inbreng wordt altijd meegenomen in het besluit, artsen en verpleegkundigen zijn ontzettend betrokken en zorgzaam. Ook gaan ze zeer zorgvuldig om met stimulatie icm mijn PCOS. Zijn jullie tevreden of ontevreden met je zh in NL?
Hier alle behandelingen in het MCL (Leeuwarden) en de IVF en ICSI's in combinatie met het UMCG gedaan. Ook erg tevreden, hoor. Je hoeft niet persé naar het buitenland, ook in Nederland worden er goede behandelingen aangeboden. Het komt wel voor dat ze in Duitsland en België wat verder zijn qua kennis en soms uitgebreider behandelen. Als je net die kennis en aanvullende behandelingen nodig hebt, kan het zijn dat het buitenland meer geschikt is. De meeste stellen kunnen gewoon goed in Nederland terecht. Succes!
Maar als je al jaren in een ziekenhuis loopt wil je toch gewoon een keer resultaat? Dat ze aardig zijn is iets wat ik niet zoek! Ik zie veel mensen de psychische en lichamelijke onderdelen van de MM in 1 arts zoeken. Doe mij dan maar een zakelijke, professionele fertiliteits arts en een psycholoog voor de rest.
Wij zitten in het UMC Radboud en zijn daar echt super tevreden over. Ivm reistijd houden ze goed rekening met planning, goed tel. Bereikbaar en gewoon een heel fijn team waarmee je te maken krijgt. Ik kan niet anders zeggen dan Top ziekenhuis 👍🏻
LUMC....!!! Wij zijn juist vanuit het UZ Gent weer terug naar NL gegaan. Niets dan lof over het UZ Gent, maar het telkens reizen (2,5 uur enkele reis) brak ons op. Ook bleven de resultaten achter, kan toeval zijn. Voor ons voelde het beter om dichterbij huis verder te gaan. Komt wel bij dat wij geen gecompliceerde behandelingen nodig hadden.
Leuk om te horen allemaal! @klaasje82: we willen inderdaad allemaal graag resultaat zien, maar in mijn geval bijvoorbeeld denk ik dat dat hier in Utrecht net zo goed kan als elders. We hebben gewoon nog geen geluk gehad. En een arts hoeft geen psycholoog te zijn, maar zelf vind ik het bij echo's, puncties, inseminaties en terugplaatsingen wel fijn als er aan mijn voeteneinde een prettig iemand zit, en er een goede sfeer is! @Anja1977: dat reizen zou me ook opbreken, alleen daarom zou het voor mij niet eens een optie zijn. Ik vind het zo al zwaar genoeg!
Tsja, ik ben zo iemand die zeer ontevreden is over de Nl'se artsen... Mijn ervaring: hartstikke aardig, maar weinig dapper, niet vooruitstrevend, statistieken zijn leidend, maatwerk niet mogelijk, weinig op de hoogte van nieuwe ontwikkelingen. Ik wilde een baby en als een botte hork van een arts dat voor elkaar gekregen: helemaal prima.
Ze zijn in het buitenland vaak wat vooruitstrevender en staan meer open voor bepaalde dingen. Maar al met al ben ik toch zeer tevreden met mijn behandeling in het UMC Utrecht.
Tja, zo ervaar ik dat ook. Maar wij zijn hier dan ook wel een geval wat in het groepje 0.001% van de statistieken helaas. Ik vond het heel frustrerend dat ook wij op de grote hoop werden gegooid en alsnog de 'standaard' behandeling leken te krijgen, ondanks dat alles erop wees dat het geen enkele zin zou hebben. Wanneer je het 'normale' IVF traject door moet, zijn er volgens mij genoeg ziekenhuizen die je echt perfect kunnen helpen hier in Nederland.
Ik ben bij het Catharina Ziekenhuis in Eindhoven behandeld en zeer tevreden. Nou heb ik niet heel lang in traject gezeten dus ik kan niet zeggen hoe ik het zou vinden na een jarenlang traject...
Wat eerder gezegd is, in Nederland kan en mag men niet afwijken van de standaard. Zodra jij net bij die 1% hoort die een ander soort behandeling nodig heeft dan heb je in NL gewoon pech en dat is frustrerend. Wij hebben geen vruchtbaarheidsbehandeling nodig in de zin van iui, ivf e.d., maar hebben herhaalde miskramen. Ik ben op de zaken getest die hier in de richtlijn staan en toen daar niets uitkwam, was ik in NL uitbehandeld. Advies: ga maar door totdat je het geestelijk niet meer trekt. Ik krijg hier geen medicatie niets. Na 7 miskramen was ik het zat en ben ik naar Gent gegaan. Helaas is ook daar niets gevonden, maar ik heb wel een behandeling gekregen. De enige voorwaarde voor Gent was, omdat er niets uit de onderzoeken is gekomen dat de behandeling veilig (voor moeder en kind) en niet al te duur zou zijn. Inmiddels zwanger en nu maar hopen dat deze blijft plakken met alle medicatie. Ben blij dat er nu 'iets' geprobeerd wordt en dn hebben wij in ieder geval ook het gevoel dat we er echt alles aan gedaan hebben, mocht het besluit komen te stoppen. Wat ook echt irritant is dat het ziekenhuis in NL me wel dolgraag wil volgen, want het is allemaal interessante info, maar ze willen er geen verantwoordelijkheid voor.
Wij lopen bij het isala in zwolle. En echt, ik ben onwijs tevreden. Ons traject duurt nogal lang.. en we krijgen teleurstelling op teleurstelling en omdat het bij ons nogal lang duurt belt de gyno ons met regelmaat om te vragen hoe het gaat en of ze al wat meer weten en om mijn vragen te beantwoorden. Elke verpleegkundige is ook super aardig en iedereen werkt mee. Vandaag krijg ik weer een telefoontje, ondanks dat we volgende week eindelijk weer een gesprek hebben. Maar ze wil ons alvast wat vertellen en voorbereiden. Zodat we ons al voor kunnen bereiden. Dat maakt het voor mij onwijs prettig. Het traject is al k genoeg..
Hier ook Isala Zwolle, gelukkig maar 7 maanden in behandeling geweest (iui), maar bij de volgende gaan we zeker terug!
In januari in Reinier de Graaff Voorburg gestart met icsi, wordt ook erg nauwkeurig omgegaan met mijn pcos. Verder aardig/betrokken personeel, goede communicatie en wanneer mogelijk wordt er meegedacht over bijv echotijden (uiteraard niet altijd mogelijk). Helaas nog geen resultaat, deze week op voor punctie 2.
Wij hebben een ivf-procedure doorlopen in het WFG in samenwerking met het VUmc. We zijn heel erg tevreden over de begeleiding en hebben alleen maar positieve ervaringen. Maar doordat ik direct zwanger was bij de eerste terugplaatsing en geen last heb gehad van bijwerkingen van de hormonen, is het bij ons ook relatief makkelijk gegaan.