Omdat er de laatste jaren nog al wat is gebeurt in de relatie tot mijn zwager, ben ik me er bewust van dat er een kans is dat ik me aanstel Waar het om gaat is het volgende: Mijn zwager heeft 2 dochters, 12 en 14 jaar. Als zij bij ons komen, dan vervelen ze zich suf de laatste jaren. Dat snap ik. Ons gezin bestaat uit kinderen die veel jonger zijn. Mijn zwager is 2 jaar geleden gescheiden en kan nooit op het moment komen dat onze kinderen jarig zijn komen. Hij wil altijd op een ander moment komen, zodat zijn kinderen ook komen. Vervolgens komen ze dus langs, maar echt letterlijk 10 seconden nadat ze zijn binnen gekomen, komen de smartphones te voorschijn. En ik bedoel echt letterlijk 10 seconden. Ze hebben hun jassen nog aan en staan midden in de kamer. Ze willen nooit wat drinken, nooit wat eten, steunen en puffen. Vervolgens verplaatsten ze zich naar de bank en zitten daar de komende uren met hun smartphones te spelen. Mijn zwager zegt hier niks van! Afgelopen kerst zaten we met de familie ook bij mijn zwager. In plaats van dat zijn dochters ook even helpen met lege borden naar de keuken te brengen, zitten ze met een telefoon/ipad te spelen. Ook hier wordt niks van gezegd. Vorige week zondag zouden we koffie drinken bij mijn schoonouders en hun zouden ook komen. Aangezien hun eigen vader er niks van zegt, vindt mijn man dat wij ons er ook niet mee moeten bemoeien. Omdat ik me er van te voren al begin te ergeren, me er tijdens erger en daarna, ben ik niet mee gegaan. Ik vind het namelijk niet normaal gedrag en sta op het punt er wat van te zeggen. Dit zorgt weer voor ruzie/woorden tussen mij en mijn man, omdat ik me er niet mee mag bemoeien. Ook weer bij opa en oma komen de smartphones meteen weer te voorschijn, willen ze geen drinken of een gebakje en komt er geen zinnig woord uit. Mijn zwager zegt er niks van, omdat hij waarschijnlijk allang blij is dat ze mee gaan. En corrigeert ze nooit op hun gedrag omdat er bij hem een schuldgevoel is aangepraat over de scheiding door zijn ex. Zijn ex, heeft alle banden verbroken met ons, dus daar hebben wij geen contact meer mee. Maar is dit normaal tegenwoordig? En is het normaal dat exen hun banden totaal verbreken met hun ex-schoonfamilie? Gister was het nichtje namelijk jarig en wij waren niet welkom bij mijn ex-schoonzusje. Wij konden tussen 16 en 17 uur bij mijn zwager komen, want dan zou nichtje er zijn. Om 17.30 zou ze weer terug naar haar moeder gaan. Opa en oma zijn er dus geweest om cadeautje te geven en te feliciteren, maar wij niet. Hadden andere plannen en ga me niet haasten om een cadeautje te kunnen droppen!
Tsja pubers, dat is echt de leeftijd. Meestal is het dan wel aan de ouders om iets te zeggen van dit soort gedrag, maar dat is niet aan jou. Misschien een keer een vluchtige, grappige opmerking erover maken en dan met een knipoog, zoiets als: "lekker gezellig zo". Alles is lastig na zo'n scheiding, het enigste wat je kunt doen is je zwager hulp aanbieden maar ik zou me zeker niet gaan bemoeien met zijn kinderen, dat is aan de ouders zelf. Ik zou het dus allemaal gewoon wat meer naast me neer proberen te leggen, het heeft geen nut om je er zo druk over te maken.
Tja, tieners he. Ook vind ik dat wat tussen je zwager en zijn ex-vrouw speelt dat jij daar niets over te willen/te vinden hebt. Het komt op mij over alsof jij je zwager + kinderen en ex-vrouw contant onder een vergrootglas houd. Alles wat ze niet 'goed' doen daar erger jij je aan. Daar zou ik aan gaan werken. Waarom erger je je zo?
tja ik zie het ook wel.. pubers die dan uiteindelijk wel mee gaan zijn bezig met zichzelf en willen niks.. als ze wel wat willen lusten ze het niet en gaan weer verder met hun eigen. ik vind het zelf ook wel behoorlijk onbeschoft hoor! misschien eens met je zwager zonder kids even bespreken? je bent op visite niet in een internetcafe..
Ik snap je frustratie en herken het ook bij neefje en nichtje van mijn man. Het zou niet onze manier van opvoeden wezen (wat moet een kind überhaupt met een dure telefoon?) en tijdens een verjaardag kun je je gewoon sociaal opstellen als puber zijnde. Maar.. Zou er niks van zeggen. Het is niet aan jouw om er wat van te zeggen.
Heel eerlijk? Wat betreft de smartphone etc dat zou ik bij mijn eigen kind denk ik niet accepteren. Maar het zijn jouw kinderen niet en het is niet verplicht iets te drinken en/of gebakje te nemen. Wat betreft de verjaardag, mijn ex schoonfamilie is hier ook niet welkom. Mijn zoon viert zijn verjaardag al jaren apart voor de familie van zijn vaders kant. Hier is hij met zijn echte verjaardag en vieren we het op de dag zelf en bij zijn vader het weekend erna.
Ik herken het ook wel van de stiefkinderen van mijn zus. Pubers die de hele dag met hun telefoon in de hand kunnen zitten. Ik denk niet dat ik het goed zou keuren (zeg nooit nooit, zeker niet qua opvoeden), maar ik vind ook niet dat jij je er mee dient te bemoeien, ze doen verder niemand kwaad en het zijn jouw kinderen niet.
Ik ben het met je man eens. Dit is iets wat je zwager aangaat. Als hij het goed vind, dat ze constant met hun mobiel bezig zijn, dan is dat zo. Ik zie het hier ook met 3 pubers in huis. Ook ik erger me regelmatig, maar we hebben afspraken gemaakt. Ik vind het nogal wat dat je zwager er niks over zegt omdat hem een schuldgevoel is aangepraat over de scheiding. misschien heeft hij zich er wel bij neergelegd dat het nu eenmaal de tijd van de mobieltjes is...Heb ik ook namelijk. Echt alles gaat voortaan via internet, zelfs hun huiswerk en school. Wij zijn zo helemaal niet opgegroeid en daarom kunnen we ons misschien moeilijker voorstellen dat we niet zonder kunnen.... Maar mijn kinderen zitten ook heel de dag hun rooster te checken, kijken of er een cijfer op staat, huiswerk, instagram, fb etc. En af en toe sta ik ook tegen een muur te praten haha. Dan erger ik me ook gruwelijk, maar ach; op bepaalde momenten van de dag is het bij ons verboden voor mobieltjes en voor de rest zien ze maar. Het zijn nu eenmaal pubers en de tijd is ook veel meer gericht op mobiele telefoons en internet. Zolang ze zich maar gedragen en goede cijfers halen, ben ik tevreden.
Wat bedoel je met constant? Wat ze onderling doen moeten ze zelf weten. Ik vind het niet normaal dat je even een uurtje langs "mag" komen om ze een cadeautje in de handen te drukken en dat je dan weer kan wieberen. Dit zou ik nog wel snappen! Het is inderdaad niet onze manier van opvoeden. Maar waar de irritatie vooral ligt, is dat hij aangeeft niet op de verjaardag zelf te kunnen, omdat het zo leuk is voor de kinderen om ook langs te komen. Ze komen dan een aantal weken later langs, maar hebben er helemaal geen zin in. Ze geven zelf aan zich bij ons te vervelen, wat ik ook helemaal snap!
Haha dit is dus precies wat ik ook bedoel....is het gewoon de tijd waar in we leven (Auw!!! Dat klinkt ouhoud!!!) Of is het een kwestie van fatsoen als je ergens anders bent.
Zorgen dat de kinderen iets te doen hebben.. De pubers vervelen zich duidelijk en ja dan is je telefoon vele malen leuker/interessanter. Als ik me ergens stierlijk verveel grijp ik ook naar mijn telefoon. (Wachtkamer bijv) Probeer ze mee te slepen in een gesprek, vraag hoe het gaat, vriendinnen,school wat hun zoal buiten doen ofzo
Sja - pubers of niet, ik vind het asociaal gedrag eerlijk gezegd. Ik vind het niet normaal als je kind met de telefoon/ipad is "getrouwd". Er bestaat ook nog zoiets als het echt leven, met levende mensen en sociale banden. Maarrr - ik ben het wel met je man eens. Dit is een ding van je zwager, die het niet als een probleem ziet blijkbaar. Zijn probleem dan. Moet zeggen dat als de meiden van mijn zus dit doen, dat we er dan wel iets over zeggen overigens, in de vorm van grapjes, maar dat is algemeen geaccepteerd en ook omdat mijn zus en zwager dat gedrag ook niet accepteren van hun dochters. Dus het is anders. overigens zou ik ook niet staan te springen om op "audiëntie" te komen om even een cadeautje te droppen heel eerlijk gezegd.
OOh zo moeilijk, ik herken het bij de kinderen van mijn vriendin, die komen dan op visite om vervolgens met ieders een tablet op de bank te gaan zitten een spelletje te spelen (weet niet eens hoe het heet maar het is blokkerig en je moet elkaar helpen om verder te komen). Mijn kinderen hebben zich dan enorm verheugd op hun komst en dat ze gaan spelen (zelfde leeftijdsklasse) en komen er dan achter dat ze helemaal niet met hun willen spelen. Ik kan me hier enorm aan ergeren maar bemoei me er niet mee, hun kinderen hun opvoeding.
Je man heeft gelijk dat je er niks van kunt zeggen. Jij hebt gelijk dat je zwager daar iets van zou moeten zeggen. Fijn dat het pubers zijn...maar hier hoeven ze dat tegen die tijd niet te proberen. Dan eten of drinken ze maar niks, maar ze doen wel normaal in gezelschap...en dan blijven de smartphones dus lekker thuis.
Met constant bedoel ik dat je je voortdurend (over een langere periode) ergert aan het gedrag van de kinderen, de opvoedkunsten van je zwager, het gedrag van zijn ex-vrouw. Wat ze onderling doen vind jij trouwens ook niet goed, want jij vindt dat zijn ex-vrouw zijn kinderen tegen hem op zet en dat hij zijn kinderen niet corrigeert. Dat je alleen maar langs mag komen om een cadeautje af te geven dat zou ik ook niet waarderen en inderdaad ook niet langsgaan. Maar daarmee is de kous toch af ? Geen reden om daar nog langer over te peinzen ?
als mijn zoon jarig is en het is niet het weekend van mijn schoonzusje dan komen mijn nichtje en neefje niet op de verjaardag. Zo is het helaas. Alleen voor familiefeestjes, verjaardag van 1 van de ouders en vader/moederdag wordt er een uitzondering gemaakt. En ja mijn neefjes van 16 jaar vervelen zich ook hier wel eens en wij zeggen nu ook als jullie niet willen of met vrienden willen afspreken dan hoef je niet te komen, je bent altijd welkom. Vind mijn zoontje niet leuk het zijn zijn stoere neven maar het zijn wel tieners. Liever zo dan dat ze hele tijd op hun mobiel zitten te loeren en ongeinteresseerd zijn.