Het zou wel kunnen maar dan moeten we echt heel erg krap gaan leven en op lange termijn zou het dan toch slimmer zijn om te verhuizen. Dit is dan echt zonder ww of whatever he. ik werk parttime en van mijn geld kopen we de boodschappen, benzine, kleding,...
De keuze was al gemaakt maar nu dit een enorme rol speelt zijn we dankbaar dat het zo kan. Ja wij kunnen niet gek meer doen maar dat is een bewuste keuze
Dat ik wil dat hij werkt om zo structuur in zijn dag te hebben maakt me niet uit wat voor werk hij doet als hij maar werkt
Waarom dat dan?? Misschien is er iets met je man dan is het wel handig dat te vermelden...want ik zou echt heel raar kijken als mijn man zou zeggen: ik wil dat mijn vrouw werkt om structuur in haar dag te hebben.
nou inderdaad lijkt me echt benauwend... ik ben mijn baan kwijt en in sept ga ik dan 24 maanden ww in(of mischien korter als ik een baan vind) wij kunnen gelukkig rondkomen van mijn man zijn salaris en sparen mijn salaris(nu nog 4 maanden salaris opzegtermijn)en daarna sparen we de ww elke maand en samen met mijn eindvergoeding(23 maandsalarissen een vergoeding omdat ik bijna 25 jaar in dienst ben geweest en kantonrechtersformule van bijna 2.0 erover) zo hebben we genoeg geld achter de hand voor onvoorziene dingen en 1 keer per jaar de belasting en vakantie geld zo kunnen we evengoed lekker op vakantie
en meiden laat ik het zo zeggen ik stond van de 1 op andere dag met een overeenkomt in mijn handen wat ik niet zag aankomen heb bijna 24 jaar met plezier gewerkt was 17 dat ik daar binnen kwam en zo ineens ben je dan je baan kwijt noooooit denken dat het jou niet zal overkomen
Snap ik Tuc is in principe niets mis met hem maar ons kind gaat bv naar school . Hij zou dan pas tegen 10 a 11 uur zijn bed uitkomen en verschrikkelijk lui worden als hij werkt is hij heel anders werkt voor ons prima zo
Wij redden het makkelijk op mijn man's salaris. Ik werk puur en alleen omdat dit het meest relaxte baantje is wat ik ooit heb gehad (1 dag per week, is thuis, zelf uren bepalen, geen druk etc) en het een beetje zonde zou vinden om ermee te stoppen. Zoontje gaat een dagje naar oma en opa en heeft de grootste lol en ik kan mijn eigen autootje financieren (die ik hard nodig heb hier in the middle of nowhere).
Dan moet je wel aardig verdienen als je zoveel terugvalt! Maar dat zal ook wel als je geen kgb krijgt, wij krijgen 14 euro kgb en zouden met 1 ww salaris zo'n 500 euro terugvallen. Wel pittig als je dan zoveel terugvalt, had ik eigenlijk nooit bij nagedacht.
Ja op beide salarissen al werk ik niet (meer) elke week fulltime, we hebben óók nog inkomsten uit een goed lopende onderneming en wat andere zaken. Ik ben om verschillende redenen toch blijven werken, heel bewuste keuze. Wèl kan ik mijn tijd flexibel indelen dus ik kan meer dan voldoende tijd in in onze (pleeg)kinderen investeren, ook al heeft dat imho niet eens zozeer met hoeveelheid tijd maar kwaliteit te maken. Persoonlijk zou ik niet rustig kunnen slapen als ik zou weten dat we beide inkomens nodig zouden hebben om de vaste lasten te betalen, zeker nu we kinderen hebben. We hebben destijds alles op één inkomen berekend, maar ik besef dat we natuurlijk in een hele bevoorrechte positie verkeren. 😊
Wij redden het momenteel op alleen mijn man zijn salaris. Luxe? Absoluut niet, we kunnen een klein beetje sparen per maand en we komen rond maar houden absoluut niet veel over. Ik vind momenteel fulltime er voor de kinderen zijn belangrijker dan het financieel heel goed te hebben. Kids komen niets te kort, we hebben iedere dag te eten, een dak boven ons hoofd en we doen genoeg leuke dingen. Werken kan ik de rest van mijn leven nog. En dan die reacties dat je dan in een sociaal isolement komt als je niet werkt is echt kul. Althans niet in mijn geval. Ik help veel op school met activiteiten, ben 3x per week op de voetbal te vinden, ga veel op stap met de kinderen en andere ouders, heb gewoon mijn vriendinnen dus voor ons werkt dit op dit moment prima.
Wij zullen niet rond kunnen komen, omdat wij beiden niet fulltime werken, maar parttime. Bewuste keuze. Aan de andere kant, het rijk betaald een aantal toeslagen als je onder een bepaald inkomen komt, dus wellicht dan wel (zorgtoeslag, kindgebonden budget, huursubsidie, geen BSO meer etc). Maar ik hoop het nooit mee te maken, want die toeslagen krijg je niet zomaar denk ik dan maar weer.
Dit. Ben dit jaar wel begonnen met een klassikale thuisstudie, omdat ik mijn opleiding niet heb kunnen afmaken aangezien wij de keuze toen maakte om zelf volledig de zorg voor onze dochter te hebben (was 18 toen ik ongepland zwanger raakte). Waar we eerst leefden van een uitwonende studiebeurs en een bijbaan, komen we nu rond van de baan in de zorg van mijn man (32 uur per week). Vetpot? Nee, zeker niet, maar we komen niets tekort. Een voordeel het kan bijna alleen maar beter gaan en als we het nu al zo simpel redden: ik kijk er naar uit
Nee, ik denk dat wij dan echt structureel een paar honderd euro te kort kwamen per maand. En buiten dat...ik zou nooit volledig thuis kunnen zitten want ik zou daar geen betere moeder van worden en mijn kinderen zouden daar dus ook niet vrolijk van worden.