Hier op zich ook, maar minder dan eten Ik koop zelf bijna nooit kleding ivm geldtekort. Als ik wat geld inplan in ons budget voor kleding dan is dat voornamelijk voor de kids. Als ik weer inkomen heb ga ik voor mezelf wel weer shoppen, dat zit er nu gewoon even niet (vaak) in.
Hier ook. Geen etentjes, geen vakanties en dagjes weg, geen nieuwe kleding iedere maand etc. Dingen die voor ons het leven toch wel erg aangenaam maken. Ik hoop dan ook dat het niet zo ver komt, maar je weet het nooit. Het zou in ieder geval nooit een bewuste keuze zijn.
Ja, zeker minder dan eten, maar kleding heb je toch ook echt nodig. Kinderkleding inderdaad meer dan volwassenenkleding. Maar ik vind het i.i.g niet te vergelijken met reisjes/vakanties.
als mijn wajong wegvalt dan zouden we het met toeslagen net redden alleen kunnen we dan geen leuke dingen meer doen of kleding kopen enz. als mijn man zijn baan wegvalt dan hebben we een probleem.
Ik leef alleen met mijn dochter van mijn salaris. Zonder allimentatie oid. Met een koophuis, dus ook geen huurtoeslag enzo. Geen vetpot, maar lukt prima hoor ! Kan zelfs nog op vakantie etc, en verdien beneden modaal!
Dat zou heel krap worden, we werken allebei en leven ook wel met dat inkomen. Op zich zijn we heel zuinig, maar ons huis is duur (vrije sector huur, we verdienen ook met 1 salaris veel te veel voor woningbouw oid). Wij hebben goede, maar onzekere inkomens. Ik vind dat best rot, want het scenario dat er een inkomen wegvalt en tijdelijk nog ondervangen kan worden met WW is best realistisch. Huur en opvang zijn veruit onze allergrootste lasten, nu zou opvang op zich wegvallen, maar dat maakt niet dat we zonder mijn salaris kunnen voor de rest. We zouden de buffer moeten aanspreken.
Dat is zeker niet te vergelijken. Net als de kapper. Ik sla zelf wat vaker over nu. Zoontje gaat ook wat minder vaak dan voorheen. Toen ik nog inkomen had gingen we beiden om de 6 weken. Hij nu elke 2 a 3 maanden en ik elke 3 a 4 maanden.
Is het niet veel voordeliger voor jullie om te kopen? Jullie wonen niet in de randstad ofzo dus er moet vast wel iets betaalbaars te vinden zijn met 4 slaapkamers.
Nee onmogelijk. Nu zijn wij ook 2 verdieners met parttime banen. Dus ja 2 mensen en straks baby onderhouden met parttime werk . Lukt niet. Zou een van de 2 fulltime moeten gaan werken(wat niet kan omdat er gewoon geen werk/vacatures zijn) , extra auto de deur uit en abonnementen en leefstijl aanpassen. Zou het misschien net lukken . Maargoed nu we makkelijk alles kunnen betalen , schaf ik ook veel 2e hands aan. Heb daar geen moeite mee.
In principe leven we op dit moment van 1 salaris, dat van mijn vriend. Ik werk parttime op oproep in de schoonmaak, maar dat is heel minimaal, en wisselend. De ene week is het 10 uur, de andere week 15 of 20. Toch kunnen we mijn loon redelijk gebruiken voor de dagelijkse boodschappen zoals eten, brood en drinken. Van m'n vriend zijn salaris betalen we dan de rekeningen, en wat er overblijft is een extraatje. Gelukkig hebben wij beiden geen dure smaak en ben ik een echte koopjesjager (vooral omdat ik dat erg leuk vind) dus dat scheelt ook. Als ik wat meer uren zou kunnen werken zouden we het wel wat ruimer krijgen, maar opzich redden we het nu prima. En helaas lukt het mij (en talloze andere mensen op het moment) nog niet om (meer) werk te vinden...
Maar wij krijgen gelukkig weer het belastingvoordeel voor de hypotheekrente . Ik ben ook een alleenstaande moeder met een koopwoning zonder alimentatie van de vader en gelukkig kom ik ook goed rond. Dit wel grotendeels door de toeslagen en doordat ik goedkoop woon. Verder werk ik gewoon fulltime. Maar ik weet niet of dit echt te vergelijken is met een gezin wat van twee inkomens afkomt en naar 1 gaat. Dan heb je toch ook wel de dubbele lasten zoals zorgverzekeringen en dat soort dingen.
Hier zou het toch heel krap worden als we alleen op mijn man zijn salaris zouden leven. Mijn part time salaris is geen optie. Mijn man verdient redelijk goed maar we houden ook van dagjes uit met onze kinderen,etentjes, weekendjes weg etc en dat kost nu eenmaal geld. Ik zou het ook geeneens willen. Het is voor mij ook een soort van onafhankelijkheid om niet mijn hand te hoeven ophouden en mochten we ooit uit elkaar gaan dan kan ik makkelijk fulltime time aan de slag en voor mezelf zorgen en de kinderen. Het zou dus nooit een vrijwillige keus zijn.
Ja, van mijn mans salaris zeker wel (eigen bedrijf). Ik werk 24u omdat ik het leuk vind, niet omdat het financieel nodig is. Van mijn salaris alleen zouden we niet kunnen leven.
Ja. dit gebeurt nu ook, sinds 1 mei ben ik thuis bij de kinderen. We kunnen geen gekke dingen en vakantie en extra dingen zitten er ook niet meer in. Maar we komen nu gewoon rond en hebben iedere dag te eten en geen schulden. Ook is er een stuk meer rust gekomen,. geen gedoe meer met oppas/opvang.
van alleen mijn salaris zou kunnen maar dan ook niks extra's ernaast. van alleen mijn mans salaris redden we het makkelijk.