In de winkel doe ik dat zeker. Op straat als ik de weg ga vragen ook. Als ik gewoon iets aan mijn collega's vraag ligt het eraan. Als ik iets ga vragen waar de collega even over mee moet denken zeg ik wel ''heb je even?'' of ''mag ik iets vragen?'' als ik een korte snelle vraag stel niet.
Ja, doe ik meestal wel. Hier in huis meestal niet, grappig eigenlijk. Als ik bel vraag ik ook altijd 'stoor ik?' of 'bel ik gelegen?'.
In de winkel altijd wel, tegen collega's, vrienden en familie niet. Ik heb een collega die wel 10x per dag iets komt vragen en ook elke keer vraagt; mag ik iets vragen? Bloedirritant maar ik reageer altijd met Ja natuurlijk dikke glimlach
Nee, meestal niet. In winkels staat het personeel toch om me te helpen en vragen te beantwoorden? Ik heb zelf ook in een winkel gewerkt, maar daar begonnen de meeste mensen ook niet met 'mag ik iets vragen? Bij een receptioniste, in een restaurant etc. idem dito. Op straat kan ik het me voorstellen, niet iedereen heeft tijd. Aan de telefoon vraag ik ook nog wel eens of het schikt dat ik nu bel, maar dat ligt aan het soort telefoontje en me wie. Net als dat je vraagt of het even schikt aan een collega die aan het werk is om een vraag te stellen, soms komt het gewoon niet uit. De rest is er toch voor klanten om vragen te beantwoorden, dus nee, dan ga ik niet vragen of ik iets mag vragen.
Ja hoor, doe ik ook. Daarmee trek je de aandacht van de persoon. Is naast netjes ook handig want als je lukraak begint te vragen, heeft de persoon soms niet door dat je wat wilt vragen en kun je nog een keer
ja dat doe ik wel altijd, weet niet eens waarom, zal wel automatisme zijn. dit doe ik ook altijd, manlief wil nog wel eens in een vergadering zitten.
In een gewoon gesprek vind ik het buitengewoon irritant. . Je gaat de vraag namelijk 9 vd 10 x toch al stellen... Wanneer je een ander onderbreekt vind ik het niet meer dan fatsoenlijk
Bij mijn beste vriendinnen stel ik direct de vraag, en bij mijn familie ook. Maar als er mensen zijn die ik niet ken, nauwelijks ken of mijn schoonouders, dan vraag ik wel eerst van te voren of ik iets mag vragen voordat ik de echte vraag stel!
Soms bij een "vreemde". In een winkel loop ik vaak ook op verkoopster ofzo af en zeg:goededag kunt u mij vertellen waar de tasjes liggen,wanneer komen de roze tandenborstels weer binnen.Op zo'n soort manier. Moet ook eerlijk zeggen dat het me niet kan schelen of ik iets mag vragen in een winkel wilmik gewoon netjes geholpen worden 😉
Mijn zoontje vraag altijd: "Mama, mag ik iets zeggen?", maar dat komt omdat het antwoord regelmatig "Nee, even wachten" is. Dan moet hij wachten tot ik klaar ben met waar ik mee bezig was. Met iemand praten, typen, koken of iets anders waar ik even de aandacht bij nodig heb. Als ik een vreemde op straat aanspreek, vraag ik het wel eerst. Ik denk er nooit bij na, gaat vanzelf. Door dit topic ben ik me er bewust van geworden.
ja hoor, als ik bijvoorbeeld (zoals laatst) iemand de weg moest vragen vraag, sorry dat stoor, zou ik u wat mogen vragen. zo heb ik het gewoon geleerd, in winkel is het, zal ik mogen vragen of het is. goedendag. kunt u mij vertellen. ligt gewoon eraan stemming van dag ofzo