Mijn dochter gaat sinds kort om met een meisje uit haar klas dat ook een straat achter ons woont. Leuk dachten wij, lekker laten spelen. Alleen zijn we nu een tijdje verder en vinden wij (als ouders zijnde) dat het eigenlijk helemaal niet zo leuk gaat. Het meisje is erg dwingend en laat onze dochter precies doen wat zij wil. Vinden wij wat minder maar hoopten dat onze dochter (gecoacht, door ons, door haar steeds weer te vertellen dat ze niet hoeft te doen wat zij zegt en dat zo een vriendschap niet werkt) daar vanzelf tegengas aan gaat geven. Tot nu toe doet ze dat niet (wat we toch wat jammer vinden). Maar sinds gisteren weet ze dochter dus zo te bespelen dat die dingen doet waarvan ze weet dat ze het niet mag. Daar zitten dingen bij die niet het einde van de wereld zijn zoals steeds water pakken bij de buitenkraan (was gisteren te koud om met water te spelen en ze weet dat ze dit eerst moet vragen) maar ook dus het verlaten van het afgesproken buitenspeelgebied. Voor die eersten krijgen ze dus waarschuwingen maar voor die laatste dus gewoon straf. En dan krijgen we dus een tranendal want L had gezegd dat ze dat best mocht zolang ze maar bij L blijft (die dus heel hard door de hele wijk fietst waardoor onze dochter haar bijna niet bij kan houden en niet goed de weg terug weet). En dan L die erbij staat en mij grofweg zegt dat ik niet zo bang moet zijn en dat zij wel weet wat ze doet omdat ze al een stuk ouder is dan onze dochter (lees een half jaar) en dat ik hun speelplezier bederf met mijn regels en dat regels er zijn om gebroken te worden. Kortom wij als ouders zijnde zijn het niet zo eens met hoe het in deze vriendschap loopt. Maar wat kunnen wij er aan doen, onze dochter mag al niet alleen naar haar toe lopen (is ook buiten haar speelgebied), maar zij mag dit wel en zoekt haar dus constant op. Ik heb haar dus gisteren al laten weten dat ik niet gediend ben van de manier waarop ze tegen mij praat en heb haar zonder pardon de poort uit gezet (die ik daarna maar op slot doe want anders staat ze binnen no-time weer achter het huis)
Ik zou die ouders eens aanspreken, zou het zelf graag weten als Dl zich zo zou gedragen tegen andermans ouders.
Hier heb ik daar nog niet mee te maken maar de manier waarop dit meisje tegen jou praat is niet oké en ook niet hoe ze tegen je dochter doet! Ik ziu idd ook eerst met de ouders gaan praten en dan een open gesprek zonder verwijten ed. Mocht dat niet helpen dan zou ze met dat meisje mogen spelen maar onder mijn voorwaarden. Dus ik zou vantevoren duidelijk zeggen wat ik van haar verwacht en als ze zich hier niet aan houdt, dat ik ze dan 1x keer aanspreek en gebeurt het nog een keer dan is het speelafspraakje afgelopen. Ik zou ze dan ook de eerste paar keren in het zicht laten spelen en je kunt je dochter dan ook ondersteunen mocht het meisje dwingend zijn naar je dochter. Hopelijk heb je er iets aan, succes!
Jeetje wat een brutaal meisje Zou inderdaad eerst eens met de ouders praten, zo kom je er ook achter wat het voor mensen zijn. Als het gedrag van dat meisje niet veranderd dan zou ik er toch voor zorgen dat mijn kindje niet meer met haar zou spelen. Nu zijn het nog relatief onschuldige dingetjes maar ze worden ook ouder en je weet niet wat er dan kan gebeuren.
Say whaaaaaaat! Als ik zo aangesproken werd door zo'n blaag zou ik gelijk haar ouders even een bezoekje brengen.
Wat al eerder is gezegd: als een van onze jongens zich bij een ander zo brutaal zouden gedragen, zou ik het willen weten. Dus een gesprekje aangaan met de ouders, zonder verwijten, gewoon 'ik wilde jullie dit laten weten'. En je dochter zal moeten leren dat haar vriendinnetje niet de regels bepaalt, maar jullie. En zo te lezen ben je daar mee bezig. Dat zou ik ook zo doen: waarschuwing of straf voor het niet nakomen van afspraken.
Ik had tegen haar gezegd. Kom maar.. We gaan samen even naar je moeder. Nieuwe regeltjes maken als jullie samen willen spelen. Gewoon op een "positieve" manier. Ik zeg ook heel vaak tegen buurkindjes (ik heb veel van dit soort kindjes aan mijn hek staan ghehe.). Luister ik vind het prima dat je hier speelt of met R speelt. Maar als je niet gewoon tegen mij kan praten dan moet je maar even weer naar huis gaan. Als je buiten de poort gaat, etc. dan kan R ook niet meer meespelen. Kies maar. Als mijn dochter zich laat overrompelen vertel ik haar altijd onder 4 ogen dat ze voor zichzelf mag opkomen. Als er geschreeuw aan te pas komt geldt hetzelfde.. Dan stuur ik de kindjes naar huis. We praten normaal tegen elkaar. Zo niet dan ga je. Stoute dingen doen of niet aan regels houden straf ik mijn dochter voor. Met haar maak ik die afspraken. Ze weet heel goed wat wel en niet mag.
Ga met de ouders hierover praten. En stel een maximum aan het aantal keren dat ze per week met elkaar mogen spelen. Leg dit uit aan de ouders, dat het is om je dochter ook met anderen te leren spelen en dat ze overvleugelt wordt nu en dat ze best met haar mag spelen, maar wel bijv. 2x per week.
Waaaat? Na zon reactie zou ik haar denk ik per direct naar huis sturen. Zij bepaald toch niet wat jouw regels zijn. Kom nou zeg! Dit klinkt erg als kopieer gedrag (van ouders?) dus aanspreken zou zomaar niet kunnen helpen. Al zou ik dat zeker ook wel proberen en uitleggen dat dat de reden is waarom ze naar huis gestuurd is.
Ik zou dit meisje de boodschap hebben gegeven dat ze niet met mijn dochter om mag gaan als ze zich zo gedraagt, en ik zou haar duidelijk maken dat je met haar moeder gaat praten. Schuttingdeur dus idd maar op slot als ze desondanks steeds binnen staat, en als ze aan de deur gaat staan vervelen, dan aangeven dat ze weg moet gaan. Als een kind dat niet zou doen, zou ik aangeven dat je anders haar even een eindje op weg helpt... (in d'r nekvel grijpen en meenemen, betekent dat dan ).
Het meisje kun je gerust netjes aanspreken op haar gedrag/toon naar jou toe. Wat de omgang met je dochter betreft, het spelen verbieden heeft in mijn ogen weinig zin. Je dochter zal moeten leren dat jullie regels boven alles gelden. Ook voor de toekomst een belangrijke les, ze zal nog wel vaker 'sterkere' mensen tegenkomen in haar leven. En die kun je niet bij haar weg blijven houden.
Dat ben ik niet helemaal met je eens. Tuurlijk komt ze dit soort type altijd tegen. Maar ze is nog aan het leren he, dus inperken of zelfs verbieden kan best. Nog gelegenheden genoeg om het te leren. Mijn middelste heeft een vriendje wat redelijk dominant is en wil bepalen. Hij werd er zo door overschaduwd dat hij zichzelf wegcijferde. Hij was er echt niet happy onder. Andere kindjes vroegen hem niet meer om af te spreken omdat hij toch altijd met R speelde. Nu heb ik dus afgesproken dat hij nog 2x per week met hem kan spelen. En dat ook zo aan de ouders van R uitgelegd. Die snapten het wel en zijn met hun zoon gaan praten dat hij ook de ander de gelegenheid moet bieden om mee te bepalen en dergelijke. Werkt dus voor beide kids beter zo. En mijn kind speelt nu weer veel meer met andere kids en voelt zich veel happyer. Hij was gewoon opgelucht toen ik aangaf dat hij nog maar 2x per week met R kon spelen.
Nou ze hadden vanmiddag weer afgesproken. Dus ik me al helemaal voorgenomen om ze achter het huis te planten zodat ik er zicht op had en het eventueel kon bijsturen. Komen ze uit school hoor ik haar in eens zeggen dat ze toch niet met mijn dochter ging spelen maar met een ander meisje. Dochter natuurlijk in tranen en ik er meteen op ingesprongen en uitgelegd dat ik dit nu niet echt gedrag vind van een meisje dat zegt dat ze haar vriendin is. Daar was ze het wel mee eens en dus ging ze na het eten buiten spelen. Na een tijdje kwam ze binnen om wat tv te kijken en zo uit het niets stond het meisje in de tuin (tja zoon speelde ook nog buiten dus we hadden de poort niet op slot) Toch wilde mijn dochter wel even met haar spelen, met de mededeling dat ze alleen achter het huis mochten spelen waren de dames niet blij maar het was dat of niet spelen. Toen zag ik mijn dochter al haar moed bij elkaar rapen om haar te vertellen dat ze haar verdrietig had gemaakt door zomaar met iemand anders te spelen. Daarop reageerde het meisje dat ze zich niet zo moest aanstellen en ze blij moest wezen dat ze er nu wel was. Ik heb toen ingegrepen (gesterkt door jullie reactie's) en haar verteld dat er hier in huis niet zo met mensen omgegaan wordt. Dat wij sorry tegen elkaar zeggen als je iemand verdrietig hebt gemaakt, of dit nu je bedoeling was of dat het per ongeluk ging. Toen ook een einde gemaakt aan het spelen omdat we weg moesten, waarop ze nog even opperde dat ze best even op onze dochter kon passen wanneer wij weg waren. Geantwoord met Nee jij mag naar huis want wij gaan weg en bij elk tegenprutteltje van haar steeds met hetzelfde geantwoord. Met man afgesproken dit de komende week aan te kijken en anders toch de ouders erop aanspreken
Maar dat meiske is 6 jaar? En die denkt serieus op te kunnen passen op een kind van een half jaar jonger? Wow.... die krijgt thuis echt geen feedback op waar ze wel en niet toe in staat is...
Zo te lezen een adrem meisje! J e moet er wel voor oppassen dat je het meisje niet te streng aanpakt vind ik deels het is ook pas 6/7. En omdat ze adrem is en waarschijnlijk vrijer woord op gevoed daar bedoel ik niks negatiefs tegen over jou mee hoor! Voor beide is er iets te leren. Voor jou dochter dat kinderen wel eens kunnen wisselen met spelen. en voor het meisje dat ze haar afspraak na moet komen maar ze is ook pas 6/7? En misschien door dat dat meisje sterker is in woorden ect ect trekt jouw dochter er wat aan op. Door iets minder te luisteren en de regels een beetje te verbreden door iets te doen wat ze misschien al wilde maar door het meisje gesterkt woord in het ( over gaan van jou grenzen). Ken je de ouders? Maar ja weet je soms is het ook lastig om dit met andere ouders te bespreken die andere ouder kan zich dan weer aangevallen voelen en het gevoel krijgen dat hun dochter niks verkeerd doet. Jou regels gelden voor jou dochter hun regels voor hun dochter. En dat mag je idd best tegen dat meisje zeggen. In mijn tuin huis gelden mijn regels. zo iets.?
Ondertussen een gesprek met de moeder gehad, maar heeft niet veel opgeleverd. Het meisje heeft veel vrijheden omdat ze dan de minste driftbuien heeft. Ze mag lang opblijven omdat ze anders toch niet wil slapen. Ik heb de moeder uit proberen te leggen dat ik het prima vind dat ze lang op blijft maar dat ik geen behoefte heb aan kindjes die rond 20:30 uur nog bij mij achter het huis komen (en als de poort dicht zit aanbellen en op de ramen kloppen) omdat ze willen spelen. Dat snapte ze eigenlijk niet zo want zij kan het niet helpen dat onze kinderen om 19:30 uur binnen moeten zijn. Eigenlijk werd met alles de bal weer bij mij gelegd. Nu proberen wij onze dochter weerbaarder te maken en dat ze niet altijd alles hoeft te laten vallen als het meisje komt omdat het meisje wil spelen. Afgelopen vrijdag fietste ons een heel stuk achterna toen wij van zwemles weer kwamen. Ik hoorde mijn dochter heel zachtjes verzuchten oh nee heb je haar weer. Heb toen ook meteen de poort achter ons op slot gedraaid en haar verteld dat mijn dochter die dag niet kwam spelen. Mijn dochter was gewoon opgelucht.
Pfff vermoeiend zo'n kind, en de ouders net zo zo te lezen. Ik zou er eerlijk gezegd snel klaar mee zijn. Hier ook een redelijk brutaal klasgenootje in de straat, maar onze oudste is 7,5 en kan inmiddels best goed van zich af bijten en zegt als ze aan de deur komt ook gerust nee als ze niet wil spelen. Maar moet ook nog wel dingen leren, zoals niet 5 euro uit haar spaarpot halen om naar het schelpenmuseum van haar vriendinnetje te gaan
oja dat is ook handig, heeft mijn zoon ook een keertje gehad moest hij een jongetje uit de klas elke dag 20 cent betalen en dan zou dat jongetje zijn vriendje zijn. Gelukkig had die een heel doortastende moeder die hem meteen het geld terug liet betalen. Mijn dochter heeft een hechte vriendschap met haar buurmeisje/klasgenootje, met dit meisje speelt ze al vanaf baby zijnde. Ook met haar moeder erover gesproken en er dus achter gekomen dat P (andere meisje) dus eerst langs het buurmeisje heen gaat en haar verteld dat zij lekker met K gaat spelen en dat zij dus niet langs hoeft te komen omdat K noooohoooit meer met haar wil spelen. Vervolgens komt ze dan dus hier langs om met K te gaan spelen als het buurmeisje er dan dus wel langs komt gaat P haar waarschuwen dat ze niet mee mag spelen. Op zich kan ik me nog wel enigszins voorstellen dat een kind dit idee zou kunnen krijgen het is alleen jammer dat het mij wel duidelijk is dat ze hierin niet gestuurd gaat worden door de ouders. Zit dus niets anders op dan dat wij haar hierin maar wat bijsturen door het spelen te beperken en als ze spelen dat hier achter het huis te laten gebeuren zodat wij haar dan wat kunnen bijsturen.