Wil je laten weten dat ik regelmatig aan jullie denk. Ik vind het zo oneerlijk. Hoop dat gisteren een mooi afscheid was.
Iez, Ik vraag me regelmatig af hoe het met je is? Gaat het ook een beetje met je man? Hoe gaat je lichamelijke herstel? Ik hoop dat jullie het afscheid van jullie dochter hebben kunnen doen zoals jullie het voor ogen hadden. Ik denk dagelijks aan jullie! Dikke knuffel!!
Malibuu, hoe is het met jou/jullie? Denk regelmatig aan jou en aan Iez, hopelijk kan zij ook ooit de kracht, energie enz bij elkaar rapen om hier te reageren...
Lieve meiden, ik heb vandaag weer eens bijgelezen. Het gaat sinds gisteren pas voor get eerst een beetje de goede kant op met me lichamelijk. Het was een drama van pijnen na de geboorte tot gisteren. Ik kan het nog niet aan om te reageren. Verdriet verscheurd m'n hart, ik mis mijn poppetje. Zodra ik de krachten vind zal ik reageren. Voor nu kan ik niet meer dan dit opbrengen
Oo Iez, ik herinner je nog uit het NOD topic.. Wat een vreselijk nieuws dit. Ik wil je alle sterkte en kracht toe wensen om met zulk groot verlies/verdriet voor een tweede keer om te kunnen gaan. En Malibuu voor jou natuurlijk ook sterkte en alle kracht toegewenst!!
Hier gaat het redelijk, met een lach en een traan. Het ene moment heb ik de kracht om iets te doen en 'het leven op te pakken', maar er hoeft maar íets te gebeuren of iemand iets te zeggen en we zijn weer terug bij af. Dat zal jij als geen ander herkennen! M'n man is van plan om volgende week weer (deels) te gaan werken, ohh wat zie ik daar tegenop, dan ben ik helemaal 'alleen'. Normaal ben je in je zwangerschapsverlof druk met je kindje en is de tijd die je vrij hebt is te weinig. Ik denk alleen maar: Hoe kom ik hemels naam die dagen door.. Al moet ik er ook echt niet aan denken om te gaan werken, geloof niet dat ik in staat ben om iets uit te kunnen voeren. Vergeet soms zelfs m'n katten eten te geven, laat staan geconcentreerd aan het werk zijn.. Vandaag belde de verloskundige om te vragen hoe het ging. Er waren wat dingetjes voor gevallen tijdens m'n zwangerschap, waar zij niet adequaat op hebben gereageerd. Dit hebben zij intern besproken en daar zou ze mij over bellen, ook best een 'heftig' gesprek geweest. (Aangezien ik niet zoveel kan hebben en ik voor m'n gevoel zo labiel ben als wat) Morgen moeten we voor het eerst weer terug naar het ziekenhuis. We gaan voor een controle afspraak en een gesprek met de psycholoog. Zie er als een berg tegenop!! Terug naar het ziekenhuis, waar onze droom een nachtmerrie werd... Hoe is het met jou bloesempje?