Echo was niet heel leuk...eerst een slecht apparaat, dus wachten totdat we op een ander apparaat konden..denk zelf 6+5 te zijn, meting kwam op 6+1 en 6+3 en er was hartslag, maar nog niet zo snel. De gyn was gematigd positief, maar zei ook dat het op deze vroege termijn erg lastig te zien is allemaal. Over 10 dagen weer een echo.
Hier een update.. Had even afstand van het forum nodig. Qwa miskramen tja ik weet niet zo goed meer hoe verder. Dokters gaan totaal aan de realiteit voorbij. Ik wil telkens mijn progesteron waarde uitgezocht krijgen maar dat willen ze niet dat ik zwanger raak is genoeg bewijs dat het progesteron goed zit volgens hun. Als excuus zeggen ze dan dat ik er teveel mee bezig zou zijn. Ik vind dit niet na 4 miskramen vind ik dat ze me gewoon gerust moeten stellen door alles waar ik me zorgen over maak goed uit te zoeken! En qwa relatie heb ik wel wat beter nieuws. Ik kan niet alles op het forum plaatsen dus jullie horen geen details. Maar waar we achter zijn gekomen is dat ze psychisch niet in orde is. En nog nooit voor haar eerdere kind heeft kunnen zorgen de verwachting is dat ze dit nu weer niet zal kunnen. Vele leugens en gestook met haar zwangerschap naar mij waren het gevolg en dat icm met zijn vreemdgaan en de miskramen was echt hels. Alles wat er gebeurde viel op zijn plaatst nadat we erachter kwamen. Mijn man ziet sinds een paar weken ook weer het licht. Hij komt daar niet meer spreekt haar wel maar ook dat houd hij kort. Hulp voor onze relatie is eindelijk van start gegaan. Het vertrouwen is echt 0,0 maar de rest is iets beter aan het gaan gelukkig. Ik ervaar weer rust ipv onrust. Perfect is het nog lang niet maar er is een omslag.
Marjol gefeliciteerd met het hartje!! Dat worden hele spannende dagen voor jou. Hopelijk blijft het nu echt goed! Succes
Wat spannend Marjol, ik,hoop zo dat het goed gaat, ik blijf hopen en duimen. Laura, fijn dat je man het licht heeft gezien en dat jullie er samen proberen om eruit te komen. Wat raar dat de artsen niets willen onderzoeken, ga je al naar Belgie?(omdat ze daar meer onderzoeken verrichten) Of wil je dat niet?
el het is voor mij erg frustrerend.. Ik ga deze week mijn verhaal doen bij mijn verloskundige kijken of zij eventueel iets voor mij WIL betekenen en anders ben ik idd van plan naar Belgie te gaan... Het is wel 5 uur reistijd maar hoe ik dat zou doen zie ik nog wel. De prijs is nu telkens veel te hoog. Marjol, jij bent toch uiteindelijk ook naar Belgie gegaan of niet?
Ik ben ook naar Gent gegaan. Daar is helaas ook niets uit de onderzoeken gekomen, maar omdat het aantal miskramen die ik gehad heb niet normaal is. De teller stond toen op 7 (inmiddels dus 8) en ze mij dus niet zonder 'iets' naar huis wilde sturen, heb ik de behandeling gekregen met prednison, fraxiparine en utrogestan. Ik denk overigens dat het bij jou geen progesteron probleem is, aangezien het vaak laat misgaat. Dus alleen Utro zou niet helpen. Die late miskramen zijn vaker het gevolg van stolling en immuunproblemen. De wachtlijst in Gent is wel heel lang.
Okee dat is jammer om te horen.. mja misschien moet ik het dan toch maar zsm proberen te regelen voor in de toekomst. Ja het kan niks zijn.. Maar er zijn zoveel dingen die het wel kunnen zijn. Mijn moeder had een erfelijke variant van een schildklierstoornis die ze bij haar veel te laat hebben ontdekt ; Pas toen ze er al niet meer had moeten zijn zei de huisarts toen. Ook heeft ze trombose gehad waaraan ze ook bijna overleden was. In 2010 heb ik een keer bij de gyn gehoord dat ik pcos had (was uiteindelijk niet zo of weer herstelt?) maar daar werd niks onderzocht in me bloed ofzo. Ik moest maar aan de pil of afwachten niemand die er aan dacht mij te helpen of iets. Had dus echt cyclussen van 140 dagen enz. maar ben toen zwanger geraakt en gebleven van de tweede. Ook heb ik na mijn vorige 2 miskramen een zeer ernstig vit d tekort gehad toen heb ik pillen gekregen en die hebben ze nog maar 1 maal nageprikt toen was het goed dus kreeg ik ook geen recept meer mee voor die hoge dosering vit D. Ik heb begrepen dat vit d meer een soort hormoon is welke een voorloper is van de progesteron oestrogeen ed. Als je de grondstof dus niet hebt hoe ga je de rest aanmaken? Ook zegt mijn gyn op de vraag teminste naar de waardes te kijken dat ze de normale "progersteronwaarde" niet weten wat het zou moeten zijn? Grote onzin toch? Mja zo zijn me vitamines dus niet nagekeken sinds voor me jongste , Niemand die dat dus wil doen ook terwijl ik wel een hysteroscopie ed heb gekregen vind het gewoon zo krom. Het is een lang verhaal geworden. Ik hoop zelfs dat er niks zou uitkomen maar na wat ik heb meegemaakt zouden ze me op z'n minst gerust kunnen stellen door het werkelijk allemaal is na te kijken!
Maar Laura, waarom wil je graag in DEZE situatie toch nog een kindje erbij....? Marjol, spannende tijden. Ik log soms in, om te kijken hoe het met je is. Ik moet wel zeggen dat ik zelf ook met zes weken een echo had met zwakke hartactiviteit, maar das toch goed gekomen. Had meer met het termijn te maken. Maar ja, das achteraf gepraat en jij hebt wel een zeer stressvolle geschiedenis
Aankomende dinsdag heb ik weer een echo. Ben benieuwd. Heb veel last van kwaaltjes. In ieder geval veel meer dan de vorige keer dus hopelijk helpt dit.
Gatsie Marjol, steeds als jij iets post, vind ik het rete spannend om het topic te openen.... Gelukkig weer goed nieuws!! Ik duim! Laura, ik ga me niet met jouw priveleven bemoeien, maar heb wel dezelfde vraag als Liefsvanmama... Het lijken mij niet de ideale omstandigheden voor een baby'tje nu... Hoe verdrietig ook... Hoe zie jij dat?
Ik snap als jullie dit niet begrijpen maar ik kan mijn kinderwens niet loslaten. De reden ervan zijn natuurlijk de miskramen anders was de wens vervuld geweest. Ben al bijna weer een jaar bezig met het gebeuren en; ja ook als ik wel zou gaan scheiden wil ik nog meer kinderen en zeker geen (nieuwe) man meer! Zie het al een soort bam mam latten ofzo.. Uiteindelijk doe ik bijna alles voor me kids altijd al alleen. Ook is zij egoistisch genoeg om expres de eerste ontmoeting rond eisprong te regelen en te liegen over een prikpil waardoor ze zwanger kon raken van hem terwijl ze wel wist dat hij in een huwelijk met kids zit. Hij dacht dus veilig te zijn door de ac. Erg Naief ja maar hij wou natuurlijk geen kind met haar. Dan zou ik als zn vrouw het niet meer mogen maar een ziek mens die het maar al te graag wou ,waarvan het kind afgepakt gaat worden komt er wel mee weg?! Als ik niet weer miskramen had gehad dan was me baby nu al een week of 6 en dan zou niemand kunnen zeggen dat ik het niet of wel moest doen. Het is MIJN man maar anderen veroordelen mij nu dat ik zwanger wil worden van mijn man/ vader van me kids, Ze veroordelen haar niet, omdat ze al zwanger is?! ( Haar zwangerschap is slechts lokaas voor aandacht. De zorg kan ze niet aan en het plan ligt al klaar) DAG hun hebben beiden iets heel erg fout gedaan en ik ga hier als "buitenstaander" zeer zeker niet voor boeten! Ook liever van hem dan 1 of andere donor/verwekker in de toekomst mja ik heb teminste mijn beweegredenen uitgelegd voor degene die het wilden weten. Ik verwacht geen begrip.. want ik ben er inderdaad al op gestuit dat niemand dit snapt. Enne.. Het zou zelfs kunnen dat de enelaatste miskraam zo traumatisch was voor ons als stel dat dit hele gebeuren daardoor is ontstaan mja dat klinkt als goedpraten en dat wil ik absoluut niet !
Ik begrijp echt niet waarom je haar als argument gebruikt om zelf zwanger te willen worden. En is dat zo? Veroordeelt niemand haar? In mijn ogen is zij een of ander aso wijf, als ik op jouw woorden mag afgaan. Sommige mensen zouden geen kinderen mogen krijgen. Maar ja, das natuurlijk een heel gevoelige kwestie want dat kan je nooit voor iemand bepalen. Maar dan ga ik er dus ook vanuit dat mensen verstand en verantwoordelijkheid genoeg hebben een goede beslissing te kunnen maken. Kennelijk niet dus. Zij heeft al kinderen moeten afstaan, en ik vind het ook heel zielig voor het aanstaande kindje. Moeder kan niet voor hem/ haar zorgen. En vader gaat dat ook niet doen?? Jouw man dus. En dan zeg je dat je buitenstaander bent. Nou dat ben je dus echt alles behalve. Je bent er in betrokken of je het nu wilt of niet! Je man heeft met een ander gesekst! Terwijl hij getrouwd was. Je veroordeelt haar (doe ik ook), maar het is jouw vent he! Is niet zo dat hij er in gelokt is, als het goed is, heeft ie zelf ook nog wat te kiezen. En de situatie is zo, je man is vreemdgegaan, maar het zegt ook weer wat over jou. De keuzes die je wel (zwanger worden) en niet (bij hem weggaan) maakt. Dus het gaat echt niet buiten jou om hoor. Je zit er echt midden in. Ik vind dat je bij deze keus alleen denkt aan jezelf... Jij wil nog een kind, jij kan het niet loslaten. Maakt je niet uit of je het alleen of samen moet, waar je gaat wonen, hoe het voor je andere kinderen is, hoe het voor je toekomstig kind gaat zijn. Jij wilt een kind en daar ga je voor. Hoe is het straks voor jouw kindje als ie vraagt wie zijn papa is? Of hij gewenst was, waarom hij verwekt is in een huwelijk dat (in mijn ogen) niet werkt. Is hij gewoon een product? In mijn ogen moet een kind uit liefde geboren worden. En ja, dat kan ook bij een bammer. Maar dat vind ik wat anders! Een bammer heeft er lang naar gewenst, mist een man, maar heeft een stabiele basis waar het kindje kan opgroeien. Ik ken een bammer. Bij haar is niet alles makkelijk. Arbeidsongeschikt, uitkering, klein huisje, lichamelijke kwalen. Maar haar kinderen krijgen alles wat zij zich kunnen wensen en het is wel een stabiele omgeving. Ok, een ouder, maar dat maakt zij meer dan waar. Ik vind niet dat jij in een stabiele situatie zit: - je huwelijk gaat stuk - je zit in constante dubio - de vader van je kids is een onverantwoordelijke vent - je weet nog niet waar je gaat wonen - je hebt nog niet verwerkte trauma's (het vreemdgaan en de miskramen Dit is toch geen basis! Het gaat niet om wat jij wil, het gaat er om dat een kind in een rijke, liefdevolle omgeving geboren wordt. Mensen snappen het niet en veroordelen het. Dat is echt niet voor niks! Ze veroordelen toch niet een willekeurig ander iemand die zwanger wil worden van een vierde. Je zit nu eenmaal in een complexe situatie. Anderen zien dat dat niet perfect is, maar het klinkt alsof jij dat niet wilt / kunt zien.
Marjol, spannend weer een echo. Succes! Mijn duimen blijven draaien. El, hoe gaat het nu met je abces? Al beetje uit de lappenmand? Mieksel hoe gaat het met je meisje
Lauraa, Ik denk dat je naar jezelf en je eigen situatie moet kijken en niet naar die andere vrouw. Jouw acties en daden moeten op zichzelf staan. Vanuit woede en frustratie wil je nu van alles en vooral een kind, het liefst nu. Ik raad je aan om breder te kijken dan jezelf, je man en die andere vrouw, die JIJ een heel grote rol geeft en in laat nemen. Kies voor je kinderen die je nu al hebt, richt je daarop. En bezin je als je hopelijk over poosje in rustiger vaarwater zit, en alle emoties wat geland zijn op je kinderwens. Persoonlijk vind ik het niet realistisch en ronduit egoïstisch. Ik ben niet vlug veroordelend, maar ik maak nu een uitzondering. Ik veroordeel je keus, niet je kinderwens, die snap ik heus!! Sterkte en dank voor het delen van je verhaal.