Ik had precies hetzelfde! Even dit, even dat. Je maakt niet even zomaar een kindje en weet wel dat ze daarna ook nog verzorgd moeten worden.. Ik zou eerst maar even heel erg gaan genieten van je kleine hummel! Het gaat allemaal al zo snel en wat nu als je nu niet zo'n fijne zwangerschap krijgt? Kan je niet zo genieten van je kleine man omdat je zo graag een tweede wilt 'maken' Kinderen neem je niet.. Die krijg je..
Toen ik nog bij mijn ouders woonde dacht ik ook vaak aan kinderen, maar wist wel dat ik zou wachten tot ik op mij zelf woonde. Ik zou nooit mijn ouders en zusje hier mee opzadelen, laat staan 2 kinderen .. Woond je vriend bij jou en je ouders of wonen jullie apart van elkaar? Ieder ze eigen keus, maar ik zou het niet doen. En ik zou op de eerste plaats lekker genieten van je zoontje die net op de wereld komt kijken. Praat veder over kinderen als jullie je eigen huisje hebben. Nogmaals het is en blijft jullie eigen keus. En let er inderdaad op met hoe je dingen neer zet, sommige dingen kunnen erg pijnlijk overkomen bij vrouwen die al een hele tijd bezig zijn met hun wens en het niet lukt! Kindjes moet je gegeven zijn, daarom is het ook een wonder om zwanger te mogen worden. Je haalt het zoals hier boven gezegd niet op bij de snackbar .. Succes, hoop dat je een goeie en verstandige keus maakt.
Ik wil me verder niet in discussie mengen of slim is of niet, maar ik wil wel even opmerken dat ik rond de 2-4 maanden erge babykriebels had en er ontzettend met roze bril naar kon kijken en kon denken: waarom niet, het leven is prachtig? Terwijl ik eigenlijk (verstandelijk gezien) wist dat ik echt geen kind meer wilde! Ik begreep eigenlijk weinig van mijn intense gevoel en heb het op hormonen gegooid. Een half jaar later, ontzwangerd en handen vol aan ondernemende slecht slapende baby, was er he-le-maal niets meer over van die kriebels... Denk nu nog, wat bezielde me om daar serieus over na te denken?? Hormonen dus... Ze kunnen echt gekke dingen met je doen.
Ik had precies hetzelfde. Laat het even rusten en kijk of je na negen maanden nog steeds zo snel een tweede wil. Je bent nog jong en hebt wss nog wel even de tijd. Hoe leuk is het om het over een paar jaar allemaal nog eens over te doen?
Precies wat ik dacht... Verder vind ik het dom dat je nu alweer onveilig sex hebt terwijl jullie het niet eens goed besproken hebben en er wat langer over nagedacht hebben samen. Wie weet sta je er over een paar weken alweer heel anders tegenover als de hormonen wat afgezakt zijn. Straks krijg je spijt als haren op je hoofd. Kortom wacht voor de zekerheid sowieso een tijdje en gebruik gewoon voorbehoedsmiddel totdat je 100% zeker bent dat je het aankunt om nu alweer zwanger te zijn en je man ook. Ook financieel is het verstandig om goed te bekijken of het kan. Je kan nog zoveel willen maar je moet ook realistisch blijven.
Dit had ik dus ook! Mijn man en ik hadden toen ik zwanger was van de eerste afgesproken dat als de kleine een jaar zou zijn we dan een 2e wilden. Nou echt niet, moest er niet aan denken terwijl ik de eerste maanden na de geboorte graag meteen een 2e wilde. Het zijn echt de hormonen die een loopje met je nemen.