Afgelopen vrijdag zijn wij er helaas achter gekomen dat het kindje in mijn buik maar 6 weken geworden is. Nu hebben ze de keuze gegeven voor afwachten of curettage. Ik heb tot nu toe nog gekozen voor afwachten, het lijkt me het fijnste dat het op de natuurlijke manier gaat. Ik vraag me alleen af hoe lang het kan duren voordat het vanzelf komt. Ondertussen leeft het al 4 weken niet meer. Mijn baarmoeder en vruchtzak zijn wel gegroeid, waardoor ik wel gewoon een dikkere buik heb en mijn borsten zijn ook gewoon nog iedere dag pijnlijk. Heeft iemand hier ervaring mee? Ik weet dat ik zelf de beslissing moet maken, maar vind het best lastig.
ik heb in 2003 een miskraam gehad met 14 weken , toen kwam er bij de echo uit dat het kindje niet meer leefde kreeg toen ook de keuze voor een curettage of afwachten , ik koos voor een curettage maar kon pas 5 dagen later , precies op die dag begon ik te vloeien en ben ik toch voor de curettage gegaan , had het toen denk ik niet mee willen maken, ( zoizo nooit) was nog zo jong en voor het eerst zwanger de gyn dacht dat het beter was om het onbewust te laten gaan . sterkte ,
Ik heb het ook gehad, vruchtje was maar 5 a 6 weekjes geworden. Vorige week kreeg ik ook deze keuzes alleen kreeg ik er nog een derde bij namelijk met medicatie miskraam opwekken. Ik heb daarvoor gekozen, curettage voelde ik persoonlijk niets voor en afwachten vond ik vreselijk, want bij mij leefde het kindje ook al een 4 weken haast niet meer, en vruchtzakje en baarmoeder waren ook gegroeid. Vorige week donderdagnacht vruchtje verloren. Heb jij de optie medicatie niet gekregen?
Nee die keuze heb ik inderdaad niet gekregen. Heb er wel over gelezen dus misschien dat ik toch maar even de VK ga bellen. Ik vind het zo'n lastige keuze. Eigenlijk wil ik ook niet meer wachten en toch is de stap voor een curettage nog te groot. Vond je het tegenvallen met medicatie? Ik heb gelezen dat je daar toch behoorlijke krampen van kan krijgen?
Wat apart dat jij die keuze niet hebt gehad, werd daarvoor wel doorgestuurd naar de gynaecoloog. Maar ik ben blij dat ik voor deze optie gegaan ben. Ik heb een uur lang flinke buikpijn gehad maar ze waren wel te doen met een pijnstiller. Ik vond het meer een natuurlijke verloop hebben. Er is trouwens ook een gesloten clubje met meiden die pas een miskraam hebben ondergaan of die in een zelfde situatie zitten momenteel. Misschien dat jij daar ook behoefte aan hebt.
Vind het inderdaad ook wel gek dat er niets over gezegd is. Afgelopen vrijdag niet, maar maandag tijdens telefonisch spreekuur ook niet. Zal straks toch maar even bellen! Lijkt me namelijk wel de moeite waard om te proberen. Zou heel fijn zijn om wellicht mee te kunnen praten. Moet ik iemand dan een PB sturen?
Ik stuur je even een link toe via pb voor het clubje. Ik vond de pillen zeker de moeite waard, je kunt het gewoon thuis doen, dat vond ik wel het fijne eraan. En mijn man was bij mij ter ondersteuning wat is als zeer fijn ervaren heb en daarnaast kun je je er mentaal op voorbereiden en hoef je niet afwachten wanneer het eindelijk gaat gebeuren. Ik vond het zo makkelijker een plekje te geven. Zal er zeker eens naar informeren vooral wanneer jij bij deze optie ook het fijnste voelt.
Ze hebben vandaag telefonisch spreekuur, dus ga gelijk even bellen. Het wachten vind ik ook lastig. Vrijdag wel een bloeding gehad en had de hoop dat het door zou zetten. Helaas is het bij die bloeding gebleven. Thanks voor de link. Heb me aangemeld!
Graag gedaan Ik heb ook tot 3 keer aan lichte bloedingen gehad, maar zette bij mij niet door helaas. Lichaam kan zichzelf zo voor de gek houden.
Jeetje, ik weet PRECIES wat je doormaakt. Hierbij komt mijn verhaal en ik hoop dat ik je wat kan helpen door mijn ervaring te delen: Op 11 mei is er geconstateerd dat het vruchtje niet meer leefde. Ik zou dan 7 weken moeten zijn maar dat kwam niet overeen met wat ze zagen. Met onzekerheid naar huis gestuurd om vervolgens een week erna weer een echo te krijgen om te kijken of ze nu wel een kindje met hartactie zagen. Helaas is het kindje met 6 weken en 2 dagen gestopt met groeien. Ik kreeg OOK de keus. afwachten, tabletten of curetteren. Ik heb besloten om de volgende dag naar het ziekenhuis te gaan voor de misoprostol/cytotec tabletten in te brengen. Rond 18.00 ingebracht en al vrijsnel kwamen de krampen. 's nachts veel pijn gehad en 's ochtends begon het bloedverlies. Ik dacht alles kwijt te zijn, omdat het bloeden heftig was.. maar helaas... toen weer ziekenhuis in, ziekenhuis uit gagaan met elke keer als reden dat ze dachten dat mn lichaam het zelf nog zou oplossen. Er waren toen 5 weken voorbij ná de inname van misoprostol. Ik kan je vertellen. Die weken waren een hel. Afglopen zondag had ik heel veel bloedverlies. Dinsdag opnieuw echo en gesprek. Weer zagen ze restweefsel, dat hebben ze er eerst poliklinisch uit proberen met een tangetje (voeten in de beensteunen, eendenbek enz.) Dat was geen pretje. Ik was heel erg bang. Helaas bleef er weer restweefsel achter te zitten. Ik bleef echt enorm bloeden en ben met spoed naar de verloskamer gereden. Infuus erin en diezelfde avond om 19.45 naar OK. Je moet weten, ik ben echt een scheitert. Ik was nog nooit onder de narcose geweest, en vertelde mijn angst. De artsen waren zo lief! Ik heb niets gemerkt van de operatie. En na een kwartier was ik alweer terug op de verloskamer. Zo bizar. Ik kan je zeggen.. de curettage is mij 1000% meegevallen. Ik zit zelfs nu aan tafel dit te typen. Heb amper bloedverlies en pijn. Als ik je enig advies mag geven. Wacht niet te lang. Wij zijn meer dan 5 weken bezig geweest met hoop. Hopen dat mijn lichaam het zelf zou oplossen. Die onzekerheid sloopt je. Een curettage valt echt mee. En tuurlijk zitten er risico's aan vast, maar ze doen dit zo vaak en ze zijn mega voorzichtig. Heel veel sterkte!! Ik hoop dat je het snel een plekje kan geven. Knuffel..
Traum.. Zou je mij ook de link willen sturen? Ik ben gisteravond gecuretteerd na 5 weken lang de hoop te hebben dat mijn lichaam de resten zelf kon oplossen... Gelukkig kan ik het eindelijk een plekje geven. Ik zou het fijn vinden om met andere vrouwen te kunnen praten over dit. Groetjes Melanie
Ik heb toevallig gister een curettage gehad. Vorige week donderdag kwamen we bij de termijnecho erachter dat het kindje ongeveer een paar dagen eerder was overleden Mijn gyn stuurde eigenlijk wel meteen richting een curettage, ook al lag de keuze helemaal bij mezelf. Mijn kindje is met 9w5d gestopt met groeien (wanneer het overleden is weet je helaas niet zeker) en was dus wel al 3cm. Ze vond wachten en opwekken iets teveel risico geven op het achterblijven van weefsel. En ze zei ook dat opwekken waarschijnlijk heel veel buikpijn zou gaan doen. Ik vond het zelf een heel eng idee om ons kleintje ineens in de wc te verliezen ofzo. Want wat moest ik dan doen? Doorspoelen? Dat idee vond ik zo eng...alhoewel een curettage me ook niks leek hoor. Maar de gyn dacht dat dat misschien de meest veilige optie was; het gaat snel, weinig pijn en je weet bijna zeker dat je baarmoeder daarna schoon is (tenminste, in de meeste gevallen)...en opwekken kon volgens haar als weeen voelen en afgelopen november ben ik nog bevallen van een stilgeboren meisje. Het idee dat ik wéér weeen zou krijgen terwijl er geen levend kindje voor terug zou komen, maakte mij heel erg bang. Dus ik ben voor de curettage gegaan. Nou bleek ik al een beetje ontsluiting te hebben, dus ze hoefden niet heel veel moeite meer te doen gelukkig. Ik kon een uurtje na de ingreep al weer naar huis, kon gewoon normaal lopen en heb tot nu toe amper pijn en bijna geen bloedverlies. Tot nu toe ben ik dus 'blij' dat ik voor de curettage ben gegaan (in hoeverre je blij kunt zijn om zoiets ) Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen! Het is echt zo verschrikkelijk verdrietig....
Ik heb tot nu toe 3x opgewekt met cytotec (rest spontaan gekomen) en ik reageer heel erg goed hier op. Zorg ervoor dat je ook myfegyne krijgt. Dit neem je errst en stopt aanmaak progesteron vervolgens neem je 36 uur later cytotec. Meestal 2 dagen achtereen 4 pillen. Je krijgt krampen, het is niet fijn, maar je loopt geen risico op syndroom van Asherman. Ik begrijp niet dat ze je deze optie niet al weken geleden hebben gegeven.
Helaas kan cytotec niet voor iedereen helpen. Ik heb het 5 weken geleden na MA constatering in moeten brengen. 4 stuks. 's avonds en 4 stuks 24 u later. Veel krampen gehad maar restweefsel bleef zitten. Ze dahten dat het een bloedprop was en dat he zelf los zou komen. Na 4 weken weer cytotec. 4 stuks savonds en 2 stuks de volgende ochtend. Ik heb toen niet één krampje gevoeld en het restweefsel bleef zitten. Gister met spoed een curettage moeten ondergaan. Ik kijk nu wel uit met afwachten. Het liefst had ik ook gewild dat mijn lichaam het met die tabletten kon oplossen. Maar 5 weken na cytotec was ect de heftigste weken van mn leven....
Fijn om te lezen dat de curettage meegevallen is. Ik heb vorige week tabletjes cytotec meegekregen maar vrees dat ze niet gewerkt hebben. Ik moet morgenvroeg naar gynaecoloog om te kijken of er nog restweefsel is. Als dit het geval is moet ik morgen een curettage ondergaan. Ben er bang voor maar jouw bericht heeft me toch een beetje gerustgesteld. Grtjs Sofie
Hi Sofie. Het is bij mij nu 2 dagen na de curettage en ik voel me goed. Ik testte net nog heel licht het hcg hormoon. Ik ben benieuwd wanneer ik weer negatieve testen heb. Ik wens je heel veel succes en hopelijk is het restje weg en hoef je geen curettage. Zo wel dan komt alles echt goed. Ik weet hoe onzeker je je nu voelt. Laat het allemaal maar over je heenkomen. Sterkte! En laat je even weten hoe het was?
Bedankt iedereen voor het reageren. @Marjol: Ze konden het niet weken geleden geven, omdat ik vandaag pas een week weet dat het vruchtje maar 6 weken geworden is. Ik kwam hier pas op 9+3 weken achter, omdat dit de eerste echo was. @Melanie90: Wat een heftig verhaal. Ik heb contact gehad met onze VK en de gyn en die geven bij ons de optie eigenlijk niet meer omdat ze aangeven dat 50% van hun gevallen alsnog gecuretteerd moeten worden. Als ik het zelf wel wil, dan kan dat natuurlijk altijd. Ik heb ook over het syndroom van Asherman gelezen, waardoor ik de keuze voor curettage lastig vind. Maandag heb ik als het goed is een afspraak bij de gyn. Het vruchtje is ondertussen al 5 weken niet levend en mijn lichaam blijft maar groeien helaas. Hoop aankomend weekend een knoop te kunnen doorhakken, maar zal alle opties ook nogmaals met de gyn bespreken.
Afgelopen woensdag heb ik een curettage gehad bij 8,5 weken. Heb een ruggenprik gehad omdat ik niet de nasleep van een narcose wilde hebben. De ingreep is mij meegevallen. Het vloeien is ook al bijna gestopt. Ik heb ook gevraagd naar de risico's op Asherman. Mijn gynaecoloog vertelde dat ze om die reden alleen een zuigcurretage doen en geen weefsel weghalen met een schrapertje. Dit zou de kans hierop verminderen.
Ik heb wel voor pillen gekozen, zelfde redenatie als Marjol. De eerste keer sloeg niet aan, de volgende dosis 2 dagen later wel en gelukkig was alles weg. De afspraak voor de curettage stond al wel en als niet alles weg zou zijn zou dat de volgende stap zijn. 4 wekeen laten lopen vind ik dan wel weer erg veel, ze hadden meteen volgende stappen moeten nemen. Aan de andere kant vind ik dat je de keuze aan de vrouw zelf moet laten, juist de keuze hebben vond ik heel fijn. Ik zou zo weer voor de pillen gaan, al hoop ik heel erg dat het niet nodig is deze keer.