Anders gestemd. Ik doe geen boodschappen bij de Appie, dus ik heb ook geen last van die zooi. Hier heb ik toevallig een oom die een gele trui wil, die paar zegels wil ik best voor hem bewaren. Nee hoor, dat is dus ook een reden waarom ik juist niet naar die betreffende grootgrutter ga. (ligt ook niet op de route) De andere supermarkten waar wij komen Jumbo en Hoogvliet hebben ook vaak acties, maar daar zie je nooit kinderen voor de deur staan jubelen.
Optie 4, ben dol op stemmen! Maar euh ...... Serieus..... Staan er kindjes om die stomme plaatjes te bedelen? Onvoorstelbaar. Ze moeten een keer ophouden met die meuk weg te geven. Ik heb veel liever dat ze lagere prijzen in de winkels hanteren, dan dat ik mee moet betalen met hun marketingmeuk. Zo! En nu op bed, begin geloof ik chagrijnig te worden.
Yup, Miss Appletree. In sommige AH's staan dranghekken waar ze achter moeten blijven zodat ze klanten niet lastig gaan vallen (maar zelfs op afstand voel je hun adem al bijna in je nek :'))
Hier worden ze ook eerst voor de familie gespaard. Maar als er dan al wat weg gaat, ga ik ook van te voren een beetje kijken wie het dan verdiend om te krijgen. Heb het één keertje gewoon gegeven aan de eerste de beste, maar die griste het zo uit mijn handen en had gelijk ruzie met de andere kinderen dat ik dat dus nooit meer doe. Dus dan ook maar gewoon die gaan vragen worden overgeslagen. Makkelijk dan zat.
Meestal spaart iemand in de familie ze wel, dus vandaar dat ik gestemd heb op anders. Maar mochten ik niemand kennen die ze sparen dan zou ik ze aan het verlegen kind geven. Ik heb er een hekel aan (sorry als ik hiermee iemand (s kinderen) mee beledig) als die kinderen zo hard staan te schreeuwen om de kaartjes of wat er dan ook verzameld kan worden.
ik spaar ze voor mijn kinderen. als ik dat.niet deed had ik ze niet gegeven aan vragende kinderen ik heb daar echt een hekel aan. mijn kinderen mogen dat echt niet doen. laatst ook zat ik bij de mac met een vriendin van me zonder kinderen. ik nam een happymeal ik dacht lekker. komt er een jongentje naar me toe, vraagt hij mag ik deze ? en wijst naar het speelgoedje. ik zei nee dat is voor mijn kindjes. hij keek me boos aan en rende naar zijn vader...
Ik geef ze aan het kindje dat gewoon met zijn ouders in de rij staat. Merk dat dat bij mijn Kids ook vaak gebeurd. Ik heb zo'n hekel aan die kinderen die buiten staan te roepen om plaatjes. Zelfs als mijn dochtertje de plaatjes in dr hand heeft durven ze nog te vragen of ze ze mogen hebben.....
Nu met de dierenplaatjes maak ik het pakje open.. dan heb ik ipv 1 pakje, 4 kaartjes weg te geven en maak ik dus al 4 kindjes blij. Ik begin dan meestal wel bij het verlegen of lig niet schreeuwende kindje wat aan de zijkant staat. Die zeggen vaak gewoon nog netjes dankuwel, terwijl de schreeuwers dat vaak vergeten.
ik kom niet bij AH maar andere spaar acties geef ik aan mijn dochter, wil zij ze niet geef ik ze of aan het dochtertje van een kennis of aan het dochtertje van mijn zusje. dus vrijwel nooit aan kinderen die er staan.
Mijn eigen kind. Verder verdeel ik de kaartjes eerlijk onder de kinderen, die er staan. Kinderen met een grote mond sla ik over. Er is een groot verschil tussen 'het durven vragen' en brutaliteit.
Het hangt er een beetje vanaf. Als je ze altijd geeft aan het verlegen kindje, dan leert dat kindje dat verlegenheid loont. Ik wil dat beleefdheid loont, dus bij mij krijgt het kind dat netjes vraagt om de kaartjes ze. Als er een groep schreeuwers staat en een rustig kindje, dan krijgt het rustige kindje ze.
In eerste instantie natuurlijk zelf gespaard. Verder geruild met zoontje van collega, vandaag kids van andere collega blij gemaakt, via via en via een weggeefsite op fb. Ik heb nu nog een flinke stapel die ook helemaal daar weggegeven gaat worden.
Eerst mijn eigen kinderen en daarna de buurkinderen, neefjes en nichtjes. Soms geeft mijn dochter haar plaatjes aan een kindje dat daar staat omdat ze het zielig vindt dat ze daar al zo lang staan te wachten
Ik heb ooit iets heel beangstigend meegemaakt tijdens de actie van Albert Heijn met de mini's Ik deed met ons dochtertje snel een boodschap, Romy lag nog steeds op de IC in het ziekenhuis. Mijn man bleef even bij haar, dus nam ik demi even mee. Tijdens het afrekenen hoor ik een vader tegen zijn dochtertje zeggen " ja zij daar, zij krijgt er " Ik was nog helemaal niet op de hoogte van die actie, daar mijn leven zich op dat moment voornamelijk afspeelde binnen de muren van het ziekenhuis. Afijn, de caissière vroeg of ik mini's spaarde waarop ik weer vroeg wat mini's waren De caissière vertelde me dat dit erg leuk was voor kinderen, dus besloot ik op dat moment om ze dan maar te gaan sparen voor onze dochters. Ondertussen stond dat lieve meisje met haar vader naast me, en ze sommeerde me zowat om de mini's af te geven. " ik wil die mini's " waarop ik vriendelijk zei dat ik ze graag wilde sparen voor onze dochters. Die vader werd ondertussen witheet van woede en mij was al snel duidelijk dat hij geen nee accepteerde. " voor dat jong in het winkelwagentje, pff die is nog veel te klein daarvoor " Allereerst is dat jong inderdaad te klein, ze was nog geen jaar....maar helaas heb ik ook nog een dochtertje ernstig ziek in het ziekenhuis liggen, hier een paar straten verderop...maar ik geloof niet dat ik u uitleg verschuldigd ben, was mijn reactie ! " tja dat zeggen ze allemaal, ik hoor vaker van die zielige verhalen. Zal me niks verbazen als dit je enigste is en je die mini's dadelijk gewoon weggegooid " De Cassiere had ondertussen haar bedrijfsleider erbij geroepen. Maar zo snel ter plaatse was deze niet. Inmiddels was mijn geduld met deze meneer ook aardig op, en begon ik mijn stem te verheffen. Die dag hadden we slecht nieuws over Romy gehoord, dus was mijn lontje al vrij kort. Ik verzocht hem vriendelijk om uit mijn weg te gaan omdat ik heel graag terug naar het ziekenhuis wilde. Meneer begon zo enorm te schreeuwen dat demi begon te huilen, andere mensen in de rij begonnen zich ermee te bemoeien en verzochten meneer ook vriendelijk de weg vrij te maken en mij met rust te laten. Met een harde knal werd het winkelwagentje nog eventjes snel in mijn buik gebeukt en werd me nog toegeschreeuwd dat ik kapot kon vallen met mijn k*tjong erbij. In tranen werd ik met demi meegenomen door de bedrijfsleider, en meneer had een winkelverbod op zak ! Wanneer ik nu nog iets krijg bij de boodschappen, duw ik het snel in romy's handjes meestal vragen ze er dan niet naar. Of het gaat razendsnel mijn tas in, en zeg vriendelijk dat ik ze voor iemand anders spaar. Wanneer we iets niet sparen, geef ik het meestal snel aan een kindje in de rij