Hier op mn 18e mn rijbewijs gehaald. Gedwongen door ouders om te starten met lessen. Had flinke rij angst doordat ik een aantal keren aangereden ben op de fiets. Heb veel lessen nodig gehad maar in 1x geslaagd. Helaas na t examen de auto van mn ouders tegen de garage deur geparkeerd . Ik zat nog in de modus dat degene naast me ook kon remmen. En hup al t vertrouwen weer weg. Heb uiteindelijk leren rijden toen ik wekelijks in de spits een gruwelijk stuk moest rijden en mn angst overwonnen. Totdat een vrachtwagen mij niet zag op de snelweg. Ben uiteindelijk over de kop geslagen. Relatief zonder kleerscheuren eraf gekomen,maar rijden is een hel. Ook als bijrijder in de auto zitten is een hel. Moet op zoek naar iets van therapie, maar stel t steeds uit. Maar t beperkt me enorm in mn dagelijkse leven want als je niet de auto in wilt, is je wereld wel klein.
Het is ontzettend eng. Aan de andere kant laat het ook weer zien dat een ongeluk met een auto en vrachtwagen heus niet altijd slecht afloopt. Dus meiden ga rijden en ga t probleem niet uit de weg. Want dan wordt t steeds erger zoals bij mij. Zoek een fijne geduldige instructeur en t komt goed.
Ik heb ook relatief laat mn rijbewijs gehaald. Laat begonnen en daarna heel erg lang over gedaan. Alles bij elkaar een jaar of drie en ben zo vaak gezakt dat ik de tel kwijt ben. Op den duur werd ik al misselijk als ik op de fiets zat en een lesauto tegen kwam. Uiteindelijk dus wel geslaagd en nu rij ik dagelijks en overal naartoe, ook lange reizen naar buitenland etc. Heb met niks meer een probleem. Er is echt hoop! Mijn tips Zoek vooral een goede rijschool, die zijn meestal niet de goedkoopste Zorg dat je een klik hebt met je instructeur. Als je er echt geen goed gevoel bij hebt, wissel dan Ga niet lessen met 1-2 lesjes in de week, dan kom je er moeilijk goed in.
Ik had ook faalangst en had dus ook daarom pas bij de 5de keer bij het staatsexamen mijn rijbewijs gehaald. Toen ik mijn rijbewijs had gehaald ook nog eens 2 jaar niet gereden. Daarna ben ik voorzichtig in mijn eentje (ik werd dood zenuwachtig als iemand bij mij was) een beetje in de buurt/wijk gaan rijden tijdens rustige tijden. Beetje bij beetje is mijn angst verdwenen en rijd ik nu overal natoe Gewoon blijven doorzetten hoe moeilijk het ook is.. heel veel succes!
Jip herkenbaar! niet zo erg zoals sommigen hier maar was iedere keer toch weer doodnerveus. Had de rijlessen hoofdzakelijk savonds i.v.m. werk. Maar kreeg dan echt geen hap door mijn keel voor de rijlessen. Ik deed 2 a 3 rijlessen per week plannen zodat ik wel in het ritme bleef. Als ik er maar 1 per week had dan was ik bang dat ik er niets meer van bakte en alles zou vergeten. uiteindelijk de 3de keer geslaagd. Alle examinators zeiden: ze kan het maar ze is te bang en te voorzichtig en dat merk je in het rijden. De derde examinator heeft me toen op goed vertrouwen met de hakken over de sloot laten slagen. Heel veel succes met je volgende rijles! Aantal dingen wat ik mij nog herinner: met 2 handen aan het stuur vastklampen, bang dat iets mis gaat 100x per minuut mijn snelheid controleren dood nerveus worden als ik de knopjes moest bedienen (als in: radio harder/zachter, verwarming aan/uit, airco aan/uit) deed dit dan ook meestal gewoon niet Was bang dat ik te lang zou zijn afgeleid door die knopjes en een ongeluk zou maken
Mijn man had ook faalangst en heeft vorig jaar op zn 30e zijn rijbewijs gehaald. Hij moest wel, want hij kreeg een auto van de zaak. Uiteindelijk ontelbaar lessen en 5 examens verder heeft ie hem gehaald, wat een drama... Nu heel blij dat ie het heeft doorgezet en hij rijdt nu zo´n 1500 km per week.
Het is vandaag weer zo ver. Ben benieuwd. Ik heb nu zo n baksteen gevoel ik mijn maag. Bleh. Komt vast goed.
Heel veel succes allemaal! Jullie kunnen het! Misschien kan ik jullie met mijn verhaal ook een hart onder de riem steken. Ik ben 'pas' op mijn 22e met rijlessen begonnen want het leek me altijd al eng. Terwijl iedereen om mij heen met 18 naar de rijschool rende. Ik niet dus Heel veel rijlessen verder, slaagde ik bij de 2e keer. En toen dacht ik opgelucht: pfiew nu hoef ik niet meer in ieder geval zaten mensen niet meer te zeuren waarom ik nog geen rijbewijs had. En ik had altijd wel smoesjes: ik had toch een ov. Goedkoper en handiger. Heb ook een tijd in Amsterdam gewoond, weet je wel hoe onhandig het is met de auto in Amsterdam etc. Toen nog een tijd in het buitenland gewoond, geen geld voor een auto, etc. Anyway, een jaar of 5 later woonde ik weer in Nederland. Inmiddels 1 kind, en het leek me toch wel erg handig om te kunnen rijden. Ik heb een rijschool voor faalangst gevonden en daar erg veel aan gehad! Als eerste was er een intake gesprek van anderhalf uur. Hierin is de instructeur er dieper op ingegaan waar mijn angst nu vandaan kwam. Had ik eerlijk gezegd nooit eerder over nagedacht en het was echt een eye opener. Dus ik zou zeggen, doen! Daarna een paar rijlessen gehad en ik was verbaasd dat ik alles, na al die tijd, nog kon en wist. Toen ben ik thuis zelf verder gegaan. Eerst op een industrieterrein, toen in een dorp. Later op de snelweg en in een stad etc. En vorig jaar ben ik zelfs naar Zuid-Frankrijk gereden! Er is dus nog hoop
Ja ik! Drama.... ik vind het verschrikkelijk. Of althans; vond. Want ik doe het niet meer. Ergens maakt me dat verdrietif want het beperkt me in heel veel dingen. Ik ben twee keer gezakt, puur omdat ik zo zenuwachtig werd dat ik eigenlijk niet meer goed wist wat ik nou aan het doen was. Na de laatste keer besloot ik er even een pauze van te maken, even geen lessen meer en de druk van de ketel. Nu zit ik nog steeds in die pauze en ik weet dat ik het niet meer ga doen... Afgezien van het feit dat de centen er momenteel niet voor zijn krijg ik al last van de zenuwen als ik denk aan mijn laatste lesje. Kan mijzelf er gewoon niet meer toe zetten
Kan ik mij zo goed voorstellen! Het is vaak ook de druk van andere dat we iets moeten. Eigenlijk moeten we het pas doen als we er aan toe zijn. Maar dat is in deze maatschappij best lastig. Maar ik snap dat je gestopt bent. Dat ben ik toen ook. Het is best moeilijk allemaal! Vandaag weer rijles gehad. Maar pfffffff wat moeilijk. Er reed een vrachtwagen achter mij en als tegenligger had ik een tractor. Ik raakte echt volledig in paniek. Het liefst remde ik af en zette ik de auto aan de kant. Dat deed ik niet, want ik heb doorgezet. Maar vraag niet hoe. En daarna kwam er een auto heel hard de bocht door. Ik schrok er enorm van! Ik vind het toch wel moeilijk om het door te zetten nu....
Ik had geen faal angst maar rij angst. En het eerste rijles bureau heeft me daar niet bij geholpen. Die vrouw deed Compleet panisch en stuurde me tegen de streep en trok aan mijn stuur ed. Ik ben bij haar na 20 lessen weggegaan omdat ze vond dat ik er nog minimaal 30 nodig had. Volgende bureau was gespecialiseerd in rijangst. 1 proefles gehad. Gelijk het examen aangevraagd voor 6 dagen erna en ik heb in die week nog 10 uur gereden om mijzelf goed voor te bereiden. Dus 31 lessen. Maar gos wat was ik die man dankbaar!
Nou heb eerste rijles staan mag za Pff ben nu al zenuwachtig xbabyxdx wanneer moet jij weer?Hopelijk gaat je volgende les weer helemaal goed
Herkenbaar. De lessen gingen al vrij snel wel redelijk goed, maar afrijden ging gepaard met heel veel faalangst. Heel vaak afgereden, toen paar jaar gestopt. Eenmaal getrouwd, heeftvmn man me gesteund het weer op te pakken. Dit keer instructeur die er rekening mee hield en weer staatsexamen. Tweede keer ging t toen goed. Heb niet op veel gebieden faalangst en zal wel geholpen hebben dat ik inmiddels watvouder was en beter kon relativeren. Maar daarvoor stond ik stijf van de spanning.
Hallo dames, Wat een herkenning! En wat een boel dappere dames die het toch hebben doorgezet! Ik moest op mijn 20e beginnen met rijlessen van mijn vader (hij betaalde). Wilde niet, want vond het niet leuk en had/heb rijangst. Na ca 70 lessen en 2 x afrijden heb ik m'n rijbewijs gehaald maar zag er steeds zo tegenop dat ik niet veel meer de auto in ben gestapt. Ik denk gemiddeld 2 a 3 keer per jaar. Puur omdat ik er geen vertrouwen in heb en doordat ik weinig ervaring opdoe, kom je dan een beetje in een vicieuze cirkel. Inmiddels zo'n 7 jaar m'n rijbewijs. Ik heb een tijdje wat meer gereden, ook alleen, maar vind het nog steeds hartstikke eng en daarbij het OV een stuk relaxter. Wil over een tijdje wel bij een rijschool een rijangst training oid gaan doen zodat ik m'n zelfvertrouwen weer terug krijg en dan kilometers maken. Het beperkt me namelijk in het dagelijks leven en nu met de kids is het soms erg onhandig. Als er mensen zijn die een goede training weten, let me know . Heb al gezien dat ze bij de ANWB ook iets doen (Rij Zeker ofzo?).
Pff nog 2,5 uur en dan 'moeten we' het liefste bel ik die man af.Maar goed moeten toch doorzetten.Hopelijk is les zo voorbij
Ik! Hele erge faalangst en rijangst. Ik begon vorig jaar mei 2014. Wat vond ik het eng, maar ik wilde het ook zo graag kunnen, lekker op pad met mijn eigen kiddies! Lekker onafhankelijk zijn! Ik kreeg hulp bij het leren van de theorie omdag ik naast mijn faalangst ook moeite heb met leren. Dat lukte goed. Helaas ben ik wel 4 keer gezakt voor me theorie, met een paar keer echt 1 vraag te veel fout.. dan baal je enorm!depp de 5e keer haalde ik me theorie, de overwinning was groot! Ik heb vaak op het punt gestaan te stoppen met de lessen omdat de faalangst enorm de kop op stak en me 'vertelde' dat ik dit niet kon. Ik was ontzettend bang de instructeur teleur te stellen, het niet te kunnen.. het niet te begrijpen en een ongeluk te veroorzake . Een hoop tranen hebben er gevloeit.. en een paar keer volledig in paniek tijdens de lessen. Tegen elke les zag ik enorm op.. buikpijn en door de angst totaal geen zin om te rijden, omdat de spanning zo ontzettend hoog was steeds. mijn tussentijdse toets haalde ik in 1 keer. Hiermee krijg je vrijstelling van de bijzondere verrichtingen op je examen. Mijn vertrouwen groeide! 3,5 week later stond mijn examen geplant en de twee weken hiervoor zag ik dat examen echt niet meer zitten.. nog nooit was mijn faalangst zoooooo groot. Ik sliep er niet meer van, kreeg bijna geen hap door mijn keel en had 24/7 buikpijn... zoooooo intens bang om te falen.,, om te zakken. 2 weken geleden moest ik mijn examen rijden.. het uur voor het examen nog flink in de stress en tranen.. en toen was het moment daar ennnnnn IK BEN IN 1 KEER GESLAAGD VOOR MIJN RIJBEWIJS!!! super blij dat ik heb doorgezet en dit avontuur heb mogen afsluiten! Ik wens je enorm veel succes! Ow en hoeveel lessen ik heb gehad.. 50, waarvan 10 vooral gericht op de theorie, ik kreeg priveles in de auto mbt de theorie!
Hier nog 1 met rij angst. Altijd als ik weer rij les had dan was ik toch een soort zenuwachtig. En zweten dat ik deed! Ik moest me helemaal omkleden als ik thuis kwam zooo erg was het! Rijden zelf ging altijd best wel goed ik heb nooit ongelukken veroorzaakt maar het rijden zorgde gewoon voor heel veel stress. 40 lessen gehad van 1,5 uur en toen in 1 keer afgereden. Daarvoor wel een tussentijdse toets gehad met vrijstelling gehaald. Rijexamen zelf had ik extra kleding bij mij dus na het rijden kon ik me meteen omkleden want ik was zowat doorweekt van het zweet. En ja dan heb je je roze pasje! Nou leuk weer iets afgerond het is binnen. Ga je dan ook rijden??? neeeeeuh hoeft niet! Mijn vriend had toen een auto, tsja meer klein barreltje, maargoed het reed. Hij wilde persee dat ik erin zou rijden. Dus op het industrie terrein in het weekend zou ik een rondje gaan maken. Dat voelde voor mij veilig daar want ik was een volkswagen polo gewend waarbij als je de koppeling laat opkomen hij gewoon rijdt!!! (ideaal!!!) en hierbij was het koppeling opkomen maar ook gasgeven :/ Nou dat was nieuw. En het schakelen ging heel anders. Kvond het allemaal maar nix. Dus ja ik reed ook niet heel veel. Toen mijn vriend een jaar daarna een nieuwe auto nam reed ik wel wat meer maar ook niet heel veel. Rijden is gewoon niet zo mijn ding!! Nou laatst problemen ermee gehad en kregen we van de anwb een leen auto. Guess what???? splinternieuwe volkswagen polo met parkeer navigatie ed. OMG!! my new love... en jaaaa ik wilde erin rijden! Mijn vriend: neee ik rij wel naar huis ik heb nog nooit in een hele nieuwe auto gereden. Wat doet ie lul? Hij kon m niet snel genoeg in zn achteruit zetten (geen vw polo gewend...) en de anwb vrachtwagen zag ons niet en reed achteruit en dus was het boem!! Die reed zo op ons in.. Uiteindelijk was dat weer gefixt. Ik vond mezelf heel stoer toen ik de vw polo zelf terug mocht rijden naar het anwb punt toen we onze eigen auto weer hadden. Helemaal in mijn sas dat ding voelde veilig en vertrouwd! Wel bijna op de snelweg gebotst door 1 of andere maloot die 150 reed terwijl ik de baan ernaast wilde opschuiven maar k zag hem optijd. Dat soort dingen vind ik dan heeel eng. Maargoed we moesten zoizo een nieuwe auto hebben, ja 3x raden wat voor auto ik wilde?? een vw polo! Maar die zijn behoorlijk duur en andere auto's zijn ook goed en het is beter als we een automaat nemen want dat scheelt je stress met schakelen. Dus is het een ford semi automaat geworden. En eerlijk ik ben best wel bang om er in te gaan rijden volgende week zown andere auto is toch wennen. 1 voordeel ik kan hem iig niet laten afslaan! En dat ik niet meer hoef te schakelen scheelt ook best wel. Ik hoop ook dat ik hierin meer ga rijden en ik zo toch over die angst heen kom van neuh ik ga wel met de bus ofzo. Een auto zorgt tenslotte toch wel voor een hoop vrijheid.
Ondertussen eerste rijles gehad maar wat lastig.Dat schakelen ging niet bepaald goed.En omdat ik daar zo mee zat te stoeien lette ik soms ook niet zo goed op de weg.Maar goed na afloop was instructeur niet heel ontevreden.Nu za weer