Mijn vriend en ik kennen elkaar pas 8 maanden... Al vrij vroeg in onze relatie over kinderen gesproken... We willen ze allebei heel erg graag dus in onze vakantie besloten dat wanneer het raak is het van harte welkom is... Hij is 34 en wil er niet te lang mee wachten dus dit speelt ook een grote rol😀
We zaten er een keer over te praten dat we er binnenkort wel aan wilden beginnen, maar nog niets concreets. toen zei mijn broer (die zat er bij) "waarom doen jullie het niet gewoon?" En toen keken we elkaar aan en toen zeiden we ok. Dat was het.
Ehm, dat moment kwam voordat we iets zouden besluiten Maar daarvoor al eigenlijk voordat we besloten seks te hebben dat mocht er een keer iets gebeuren, het altijd welkom zou zijn.
Leuk om te horen hoe dat begint allemaal 😊 We hebben nu lekker vakantie allebei dus een mooi moment om erover te beginnen 😊
Wij hebben vanaf begin af aan gezegd we beide graag kinderen wilde en ik was eigenlijk ongepland zwanger in sept 12 dat ging mis maar toen besloten we wel dat we dit wilde na nog twee miskramen pauze gehouden en nu 7 weekjes trotse papa en mama
Ik wilde graag jong kinderen. Ten eerste omdat mij dat geweldig lijkt en ten tweede omdat er problemen in mijn familie zijn bij vrouwen die steeds erger worden met als eindpunt vervroegde overgang. In eerste instantie stopte ik met de pil omdat ik helemaal gek werd van dat kreng. Mijn man wou nog even wachten, want voor zijn gevoel was hij er niet aan toe. Tot hij ineens s'avonds bedacht dat hij er wel klaar voor was en hij de condooms zat was haha. Helaas voor ons is dat bijna 2 jaar terug Maar we komen er wel
Bij ons kriebelde het al heel lang, maar we wisten dat we goedkeuring van een arts moesten krijgen ivm een botziekte bij mij. Dit was in september 2012. De afspraak met de arts stond in januari 2013 gepland. Als we groen licht zouden krijgen dan zouden we direct beginnen. Helaas kregen we geen groen licht en moesten we een jaar wachten. Ondertussen wilden we heel erg graag een kindje! In september 2013 besloten om in april 2014 met de pil te stoppen mocht de arts groen licht geven, dus een paar maandjes verlenging ondanks dat we het graag wilden maar dat was handiger ivm onze bruiloft. Gelukkig kregen we in februari 2014 groen licht en ging 2 maanden later de pil de deur uit. 8 Maanden later was het raak. Voor sommigen lijkt het traject maar als 8 maanden, maar voor ons lijkt het dus als september 2012.
Bij mij woonden we net samen, waren we nog niet heel lang officieel samen, maar er zat haast bij. Als wij ook maar een kans wilde hebben op een kleintje moesten we snel beslissen of we het wilde proberen omdat ik kanker heb gehad. We wilde beide graag kinderen maar hadden de hoop eigenlijk meteen al opgegeven. Ik zou waarschijnlijk onvruchtbaar zijn en anders rond mijn 30ste in de overgang raken. Dus toch stoppen met anticonceptie en 2 maanden later positieve zwangerschapstest. Dat was even schrikken en heel onverwachts, ik heb 20 jaar gedacht onvruchtbaar te zijn . Nu in ronde 4 voor een tweede. Hoop enorm dat het ons weer gegund wordt en dat ik nog niet in de overgang aan het raken ben
Ik was er al een paar maanden klaar voor, dit aangegeven bij vriendlief. Die wilde liever nog een paar maanden wachten. Prima. Het kostte me veel moeite, maar heb er nooit over gezeurd, wilde wel dat het echt vanuit hemzelf kwam en niet dat hij zich gepusht voelde. Toen op mijn verjaardag gooide hij letterlijk de pil weg, dat was mijn verjaardagscadeautje.
Toen mijn nichtje werd geboren begon het bij mij te kriebelen maar bij mijn vriend helemaal niet! Mijn nichtje is inmiddels 2,5 en we hebben er veel over gepraat. Vorige jaar hakten we de knoop door om er voor te gaan maar door omstandigheden moesten we het weer uitstellen. Nu inmiddels 5,5 week zwanger
Ja geen idee. We zijn getrouwd in september 2013. In oktober besloten w we te stoppen met de pil maar wel nog met condoom te doen. Ontpillen zeg maar. Daarna wist ik dat mijn contract in juli zou aflopen en wilden we niet beginnen. Ik had wat sollicitaties en als dat wat geworden was had ik in januari kunnen starten dus wilden we het uitstellen. Uiteindelijk werd dat niks en toen hadden we eind november zoiets van we kunnen wel op alles wachten maar laten we maar gewoon beginnen (onder het mom je weet nooit hoelang het duurt) Dus met die instelling begonnen en.... in één keer zwanger. Wij hebben het er gewoon altijd over gehad dat we wel kinderen wilden maar hadden niet echt een tijd afgesproken. Ik was er ook niet noemenswaardig ''klaar'' voor ofzo dat ik op een dag dacht en nu ben ik er klaar voor. We dachten gewoon nou ja, het kan, we hebben huis/baan/liefde waarom niet! En misschien ook wel omdat mijn beste vriendinnen ook met kindjes begonnen (twee hadden er al één van toen een jaar) dus dat dat ook zo gegroeid is ofzo. Maar het had net zo goed een jaar later kunnen zijn. Of een jaar eerder
Wij wisten al lang dat we kinderen wilden, maar we waren nog jong en ik studeerde nog. Helaas ging het niet goed met die studie, dus besloten we ons leven anders in te richten. Dat was op vakantie in Italië en we hebben letterlijk de strip van de pil de tent uitgegooid. Haha. 3 maandjes later waren we getrouwd, 2 maanden daarna huis gekocht en toen we verhuisd waren, was ik overtijd. Manlief zei nog dat het vast van de verhuisstress was, dus ik nog 3 dagen gewacht tot we gingen testen. En ja, dikke knaltest, meteen 5,5 week zwanger Ik zou het gewoon bespreken, hij wil toch kinderen? Je kunt ook afspreken wanneer je het gaat bespreken. Dan kun je je er allebei goed op voorbereiden.
Wij wilden eerst trouwen en dan kinderen, in 2010 getrouwd en sindsdien niet meer veilig gedaan. Nu we ons meisje al hebben, willen we heel graag een 2e kindje & eergisteren brak mijn man het onderwerp kinderen aan... Het viel mij heel emotioneel dat mijn man graag 3 kindjes wilt, liefst nu een jongetje en daarna een meisje.
Ik wilde al paar jaar een kind. Maar vriend nog niet. Ik heb vaak over gepraat met hem.. ook periode niet over gehad. Tot ik het zat werd omdat iedereen maar zwanger werd. Toch maar weer over begonnen en toen wilde hij wel een kindje als iets was afgehandeld. Super blij natuurlijk!
Hier was het wel duidelijk dat we allebei kinderen wilden. Dus toen de basis er was.. Allebei een baan en ons huisje zijn we ervoor gegaan. 7 maanden later was ik zwanger.
De Wederhelft en ik waren er in het eerste jaar dat we samen waren al wel uit dat we hoe dan ook kinderen wilden, maar verschillende situaties lieten het gewoon niet toe (financiële situatie en woonsituatie waren toen verre van ideaal om een kind in op te laten groeien). Nu sinds 2,5 jaar een andere woning en sinds April een eigen bedrijf. Woonsituatie is nu ideaal en de financiële situatie is in elk geval (voorlopig nog) beter dan hij toen was. Wij hadden ook dit jaar zoiets van "er is nooit een goed moment om ermee te beginnen" en mijn lichaam heeft toch maling aan de pil, dus in mei afgesproken dat ik mijn strip af zou maken en daarna zou stoppen. Zitten nu in ronde 2.