Onze baby van bijna 12 weken wil niet meer zelf in slaap vallen en gaat bij het in bed leggen ontroostbaar huilen. Wie heeft er de gouden tip voor een rustige baby? Ik heb het boek Baby in een droomritme besteld, maar die verwacht ik pas morgen. Ik zal beschrijven wat er qua slapen allemaal is gebeurd, zodat jullie misschien iets herkennen wat ik anders kan doen. De kleine is met een keizersnede geboren en heeft in het ziekenhuis en in de kraamweek bij mij op de kamer in zijn eigen bedje geslapen van voeding tot voeding. De paar weken daarna is er in zijn slaappatroon weinig veranderd, behalve dat hij op zijn eigen kamer is gaan slapen, omdat wij wakker lagen van zijn geluidjes, en we hem op advies van het cb zijn gaan inbakeren (overdag in puckababy en 's nachts in doeken). Na een tijdje ben ik de schema's van Gina Ford gaan gebruiken, omdat ik heel veel van schema's en regelmaat houdt en ik de hoop had dat de kleine misschien zou gaan doorslapen. Van doorslapen is het niet gekomen en de schema's waren vaak niet haalbaar vanwege de lange wakkertijd en de tijd tussen de voedingen. Ik denk dat het in slaap vallen toen geen issue was, omdat hij zo lang wakker 'moest' blijven dat hij doodop was en hij nog steeds werd ingebakerd. Bij toeval kwamen we er achter dat de kleine 's nachts veel langer sliep als hij voor zijn laatste voeding wakker was geweest. Dit hebben we een paar weken vrij succesvol (slapen van 23 tot 5) gedaan. Na het voeden viel hij altijd gelijk weer in slaap. Vorige week trof ik de kleine in de box op zijn buik aan. Hij bleef heel enthousiast van zijn rug op zijn buik rollen, dus het was geen ongelukje. Vanaf dat moment mocht hij niet meer worden ingebakerd en ligt hij in een slaapzakje zonder mouwen onder en lakentje (om zijn bewegende benen enigszins in toom te houden). Een paar dagen gebeurde er niets geks. Nu is het voor ieder slaapje strijd. Hij huilt ontroostbaar en valt in slaap na lang huilen of met behulp van een app met het geluid van een föhn. Binnen een uur na het wakker worden lijkt de kleine alweer moe te zijn. Hij gilt sinds kort (pijn of aandacht vragen?) en hij jengelt en huilt vaker. Ik word moedeloos en ontzettend moe van het constant proberen te troosten. Het laten huilen vind ik zielig, maar doe ik wel als ik mijn geduld dreig te verliezen.
Zeer herkenbaar. Eerste weken gingen hier prima en in een keer kon hij niet meer zelfstandig in slaap vallen. Hij zal zoveel huilen van vermoeidheid.. heb je een draagdoek al geprobeerd? Was hier dé oplossing.. 3 maanden later gebruik ik hem nogsteeds bij ieder slaapje.. Het is niet de makkelijkste weg, maar hij krijgt in iedergeval zijn rust. Baby's zijn overigens maar 45/1.5 uur wakker.. Dus dat snel moe worden hoort er echt bij. Troost jezelf; heeeeeel veel baby's kunnen niet zelfstandig in slaap vallen. Op een gegeven moment was ik zo in de stress en vermoeid dat ik merkte dat ik niet meer genoot, en het leek net alsof ik 90% van de dag bezig was met hem in slaap te krijgen. Ik heb het losgelaten en geaccepteerd dat mijn kleine vriend gewoon hulp nodig heeft bij het Slapen. Sterkte meis, ik snap dat het heel zwaar is.
Mijn dochter is 19 weken en kan nog steeds niet zelfstandig in slaap vallen Ofwel met de borst/fles ofwel wiegen we haar in slaap.. Ga er stilaan aan onderdoor Ik heb het boek 'Baby in een droomritme', ben het nu aan 't proberen toe te passen.. Staan verschillende methodes in, ik wil die zonder huilen gaan gebruiken.. Degenen die die methode toepassen.. Hoeveel minuten duurt het eer je kleintje in slaap valt? Of kan het ook dat hij/zij bij de 1ste keer proberen niet in slaap valt? En na hoeveel dagen zou dit echt moeten helpen? Het lijkt me zalig om haar wakker in bed te leggen en haar in slaap te zien vallen.. T.s , als je denkt dat hij pijn heeft, misschien eens langs de osteopaat gaan?
Xbella Hoe doe je dat dan 's nachts? Ik neem aan dat je dan niet met een draagdoek rondloopt? Ik heb ook een draagdoek, maar die is best warm en hij verzet zich er ook vaak tegen. Hij wil sowieso niet stil zitten bij mij. Ik moet dan blijven lopen... Rainbow88 ik ben benieuwd hoe de methode voor je gaat werken. Ik wil ook graag zonder huilen de kleine laten slapen. Behalve het gillen zie ik nergens aanleiding voor pijn, en hij gilt ook wel eens tijdens het spelen. Ik wil eerst uitsluiten of het niet 'gewoon' vermoeidheid is. Hij gaat namelijk pas echt los als ik hem in bed leg. In de box vindt hij geen probleem, dus het ligt niet aan het liggen zelf. Ik heb net 20 minuten naast de kleine gezeten en gewacht tot hij in slaap huilde. Ik vind het zo zielig, maar ik kan me niet voorstellen dat ernaast zitten ergens toe leidt. Aangezien hij ook niet stopt met huilen vraag ik me ook af of hij er überhaupt behoefte aan heeft dat ik erbij blijf.
Met 12 weken hadden wij dit ook. Het was een sprongetje, het heeft een week geduurd ongeveer. Toen konden we haar gewoon zonder huilen in bed leggen. Denk dus dat je er even doorheen moet. Ik bleef/blijf altijd bij haar als ze huilt en wacht tot ze in slaap valt. Succes
Naja het is een aparte hoor, overdag noooo way dat ie in bed gaat/blijft slapen. Rond 7 uur ga ik met m hobbelen eb als hij diep slaapt (hoor ik aan zijn ademhalung) leg ik hem zachtjes in bed, word meestal 1 á 2 keer wakker dn dan opnieuw. 'S nachts geef ik ze flesjes op mijn bed (hij slaapt hiernaast) en dan hou ik het pikkedonker. Mijne protesteerd ook altijd hoor de eerste 10 min, is alleen maar goed, worden ze moe vab
Herkenbaar.. en idd het kan een sprongetje zijn. Ik ben niet van het laten huilen vooral niet op die jonge leeftijd. Ik heb mijn dochter nooit laten huilen. Ik heb de methode idd toegepast van baby in een droomritme. Daarnaast zeg je de kleine is met een keizersnede geboren. Hoe is hij verdfer? Overstrekt hij ook, drinkt hij goed? Misschien last van zijn nekje.. of iets anders. Ik zou zeker alles goed uitsluiten voordat je laat huilen. Ik weet er alles van mijn dochter heeft de eerste weken (uiteindelijk 20 uur gemiddeld op een dage gehuild) als ik haar neerlegde begon ze en ze bleek reflux te hebben maar hoe moedeloos ook heb haar altijd bij me genomen. Ze hebben soms even nodig het huilen, maar ik zou eerst zeker willen zijn dat het geen sprongetje, medische reden is dat hij zo onrustig is.
Ik laat/liet haar ook niet huilen hoor. Pak haar op, troosten, weer in bed enz. Net zolang als het nodig is. Maar ook op jonge leeftijd maak ik een verschil tussen huilen en snikken/jammeren. Bij het ene troost ik haar door haar uit bed te halen en het andere verbaal. Maar TS je moet zelf je eigen weg hierin vinden. Niet alle kinderen zijn hetzelfde 😉 Sterkte en succes!
Bedankt allemaal voor jullie reacties! De kleine ligt nu in elk geval lekker te slapen. Morgen weer een nieuwe dag
moet die niet even wennen dat die niet meer is ingebakert? meestal doemje dat toch afbouwen..en als je in 1x stoptmkan het even duren voordat hij eraan gewent is...
Ik had inderdaad graag willen afbouwen, maar omdat hij zo vroeg al ging rollen was het niet veilig om nog in te bakeren, dus viel er niets af te bouwen Ik denk ook dat het een oorzaak kan zijn hoor, maar wil niets over het hoofd zien.
Dat zou het ook kunnen zijn ja In dat boek staat ook een heel hoofdstuk over inbakeren, daar ben je dan misschien iets mee! Ik had er helaas niks aan
onze dochter is nu 14 weken en wij hadden met 12 weken ook zo'n week van echt keihard krijsen bij het slapen gaan. 12 weken sprongetje was het denk ik. Ze kreeg ook ineens weer krampjes terwijl die eigenlijk al helemaal over waren. Wij zijn op aanraden de Estivill methode gaan toepassen en ik moet zeggen dat ik echt onder de indruk ben van hoe goed het werkt. Onze dochter was vanaf het begin al een moeilijke slaper, en nu valt ze zelfstandig in slaap, dat had ik niet meer durven dromen. De estivill methode heeft als uitgangspunt dat je een kind aanleert om zelf in slaap te vallen met attributen, en dat je steeds dezelfde methode toepast. Door in slaap wiegen etc. worden ouders zelf het attribuut, en het is de kunst om het kind aan te leren dat jij niet het attribuut bent maar bijv. de fopspeen en een knuffel ofzo. Daarnaast moet je voor het slapen gaan steeds dezelfde zinnen herhalen, en daarna elke paar minuten terugkomen en deze zinnen opnieuw herhalen. Ook is het belangrijk dat je de tijd voor ze naar bed gaan intensief met ze doorbrengt zodat ze weten dat je van ze houdt (dus niet zelf spelen in de box oid). dit is een beetje kort beschreven, maar er is een boekje van, het heet slaap kindje slaap. Kijk maar eens op bol.com en lees ook de reviews, die zijn echt bijna allemaal positief. Ik ben ook erg tevreden. Succes!
Heb de reviews van dat boek eens gelezen, en dit is meer een methode met laten huilen precies? Ts wilt een methode zonder huilen..
Het is mijn ervaring dat je gedurende het eerste levensjaar steeds voor een kortere of langere periode dit soort fases gaat tegenkomen. Je kunt het slaapproblemen noemen, of gewoon de dagelijkse beslommeringen van een kleine baby . Soms duurt het een paar dagen, soms een paar weken. Er gebeurt gewoon zo ontzettend veel in het eerste jaar van een baby dat het helemaal niet raar is dat een baby soms een tijdje moeite heeft met zelf in slaap komen. Ik zou je baby lekker vasthouden, knuffelen en wiegen en desnoods op je in slaap laten vallen als het niet anders kan. Je zult zien dat de slaapgewoontes toch heel vaak en veel gaan veranderen, dus voor gewenning hoef je echt nog niet bang te zijn. Wat betreft zelf in slaap leren vallen of andere meer systematische "trainingen" , deze kunnen heel nuttig zijn, maar wat mij betreft niet in het eerste jaar... tenzij de ouders er zelf helemaal aan onder door gaan misschien, want daar heeft een baby ook niets aan. Na het eerste jaar wordt het sowieso steeds makkelijker voor je baby om zelf te gaan slapen, doorvoor zou ik mn baby gewoon lekker helpen, wanneer hij/zij dat nodig heeft. Natuurlijk is het zinvol om geheel zelfstandig in slaap te leren vallen, maar dat hoeft echt niet vanaf dag 1 (of week 12 ).
Oh sorry, ik las het zo dat als de nood hoog was dat TS dat wel wilde proberen. Ik merkte al binnen een dag verbetering, en het was het kortstondig laten huilen echt waard. Wij hebben ook eerst van alles geprobeerd zonder huilen, ik denk dat geen enkele ouder daar graag voor kiest om zijn kind te laten huilen, maar ik heb er uiteindelijk toch voor gekozen om het uit te proberen. Ik ben ervan overtuigd dat wij een gelukkiger kind hebben als ze goed heeft geslapen en uitgerust is. En je leert je baby van alles, en sommige babies moeten ook slapen leren, en dit gaat soms gepaard met frustraties. Maar als het dan lukt gaat het vanaf dan elke keer makkelijker.
Hier ook een moeilijke slaper gehad, en zeker rond week 12. Dat was een pittig sprongetje... ik heb soort van de pick up put down methode gehanteerd (niet bewust, maar kwam er achteraf achter dat dat zo heet ). Eerst in bed leggen als hij al sliep, dan steeds vaker iets wakkerder in bed leggen. Bleef er altijd bij totdat hij sliep. Huilde hij, dan pakte ik hem op en troostte hem. Als hij stil was, terug leggen. Weer huilen: oppakken. Net zolang herhalen totdat hij sliep. Op een gegeven moment merkte ik dat hij juist wakker bleef van mij. Toen ben ik het ritueel rigoureus gaan verkorten: wakker in bed leggen, kus, aai over de bol en 'slaap lekker', en meteen de kamer uit. Hij sliep dan (vrijwel meteen) zelf in. Dit hele proces heeft al met al wel een paar weken geduurd, maar nu hoef ik er eigenlijk nooit bij te blijven of überhaupt terug te komen. Ik ben zelf geen voorstander van laten huilen, maar iedere ouder moet doen wat voor hen en de kleine werkt. Sommige kindjes hebben het juist nodig om even te huilen. En je leert als ouder gauw genoeg de huiltjes herkennen waar je wat mee moet doen. En soms kun je ook niets doen. Het is echt even puzzelen welke methode het beste werkt. Maar ik ben er wel heilig van overtuigd dat de beste manier toch is om ervoor te zorgen dat je veiligheid en geborgenheid creëert waardoor je baby zich dusdanig op het gemak voelt dat het gaat slapen. En hoe je die veiligheid creëert, of dat nou erbij blijven is, eventjes laten huilen is, of bij je dragen is, is aan de ouders zelf.
Ik krijg vaak een bak ellende over me heen als ik het vertel, maar ook wij hebben laten huilen. En wat je zegt, binnen een dag al verschil. Wel hebben we eerst medische problemen uit laten sluiten. Achteraf zien we in dat door haar telkens te wiegen en bij de eerste kik uit bed te halen, juist haar telkens wakker maakten. Waardoor ze meer ging huilen, waardoor slechter slapen, tot het punt dat ze 10-12 uur per dag huilde. Toen stond ik ook pas achter laten huilen, want huilen deed ze toch al. Hoe erg ik het ook toch nog vond hoor! Ben buiten gaan staan, binnen 15 minuten sliep ze. Inmiddels huilt ze nooit meer bij het naar bed brengen.
Jullie gaan het niet geloven, maar de kleine heeft vannacht doorgeslapen van 22.45 tot 6.20 uur Wat dat betreft is er dus geen sprake meer van slaapproblemen. Ik leg hem wakker in bed en hij valt zelf na 5 min in slaap na even gejengeld te hebben. Het zal wel een sprongetje geweest zijn...