Vanochtend zat ik met een vriendin te praten toen het gesprek op knuffels in bed kwam. Van haar mag haar dochter (21 maanden) met een hele berg knuffels in bed slapen, sinds ze 6/7 maanden is is dat al. Ongeveer 1 derde van haar ledikant ligt bezaaid met knuffels variërend van groot tot klein. Ook liggen er een paar kleine speelgoedjes als een rammelaar in het bedje. Onze dochter (19 maanden) daarentegen slaapt met een knuffeldoekje en 1 klein knuffeltje in bed. Dit hebben we eigenlijk altijd zo gedaan, in het begin omdat we bang waren dat ze er tussen ging liggen, nu omdat ze het zo gewend is en we het eigenlijk wel goed vinden zo. Nu vertelde die vriendin dat ze vanochtend haar dochter bedekt onder knuffels in bed vond. Toen ik zei dat ik daar best van zou schrikken en eventueel wat knuffels uit bed zou halen vond ze dat ik ontzettend overdreef, want dit gebeurde niet elke dag. Ik ben er verder niet op door gegaan want ik wil iedereen vrij laten in zijn of haar keuzes. Maar ik blijf me afvragen of ik nu daadwerkelijk overdreef. Dl wil namelijk de laatste tijd wel eens een knuffel uit haar kamer of van beneden mee in bed nemen, ik zeg haar dan dat die niet voor in bed zijn en dan is het ook goed. Het is dus niet zo dat het een probleem is maar ik vroeg me af vanaf welke leeftijd een kindje met een grotere knuffel in bed zou mogen slapen. Het hele bed hoeft niet bezaaid te liggen maar 1 knuffel vind ik niet erg. Wat vinden jullie van slapen met knuffels? Slapen jullie kindjes met een knuffel of meerdere knuffels? En zo ja, wat is het formaat ongeveer?
Dochter had altijd een paar kleine knuffeltjes (stuk of 3) in haar bed liggen. Tegenwoordig liggen er een stuk of 15, ook grote. Maar ze is zelf ook al groot dus dat gaat goed
Als baby/dreumes beperkte ik de knuffels tot max 3. Daarna,mochten ze het zelf weten En er liggen dus bij de meiden behoorlijk wat knuffels. Bij zoon een stuk of 5. Die maakt liever ruimte voor wat auto's
Mijn zoontje heeft behoorlijk wat knuffels in bed. Eigenlijk altijd al gehad, hij vindt het lekker knus zo denk ik. Het zijn wel allemaal kleinere knuffels en ik denk dat het er een stuk of 5 zijn.
Ik snap wat je bedoelt. Mijn zoontje (ruim drie maanden) heeft één knuffeltje/tutpoppetje in bed en dat drukt hij tegen zijn gezicht. Het is van ademend materiaal en geschikt voor baby's maar ik vind het er toch eng uitzien. Soms als ik op zijn kamertje kom ligt dat ding helemaal over zijn gezicht. Tot een paar weken geleden had hij nog regelmatig krampje. Toen hebben we zo'n Warmies warmteknuffel gekocht maar daar durfde ik hem niet zonder toezicht mee te laten slapen. Zo'n ding is vrij zwaar, ik wil niet weten wat er gebeurt als hij dat op zijn gezicht zou krijgen. Ik ben dus tot ongeveer de kleuterleeftijd niet zo'n fan van veel knuffels in bed.
Mijn dochter heeft alleen haar teddybeer in bed, verder geen knuffels. Ik ben zelf ook geen fan van veel knuffels in bed. Als ik er zo over nadenk, zou ik er zelf minder problemen mee hebben als ze oud genoeg is voor een echte deken. Dat zou dus ongeveer vanaf 2 jaar zijn?
Hier meestal een stuk of 4 knuffels, maar dl ligt inmiddels ook onder een dekbedje. Ze ligt het liefst helemaal tegen haar knuffels aan of er zelfs op. Ze is motorisch vaardig genoeg om de knuffels weg te halen en de deken van zich af te halen, dus daar maak ik mij eigenlijk geen zorgen over ... Knuffeltjes in haar bed heeft ze eigenlijk altijd wel gehad, eerst eentje, maar in de loop van de tijd steeds wat meer.
Ah joh dat is toch leuk vroeger had ik mijn hele bed vol knuffels allemaal in een kring rondom mijn bed. Ze gingen op mij passen als ik sliep Als ik naar school ging mochten zij slapen hahaha! Zo lang er geen stikgevaar is en ze nog goed kunnen slapen zou ik het helemaal niet erg vinden.
Eerst altijd alleen zijn slaapknuffel, de rest van de knuffels stond op een kist in zijn kamer. Toen hij een maand of 20 was wilde hij zelf ineens ook andere knuffels in zijn bed, nu liggen er een stuk of 5. Dochter heeft alleen nog haar 2 slaapknuffels, maar ze is ook nog maar 6 maanden
Als baby en dreumes hadden/hebben mijn kinderen geen knuffels in bed. Maar als ze er zelf behoefte aan krijgen mag het dus wel. De oudste heeft nu 1 of soms 2 knuffels, de middelste een stuk of 20 en o wee als er een mist, dat heeft ze gelijk door.
Ik vind knuffels vreselijk dus die heeft ze vrijwel niet.. op haar knuffeldoekje en een konijn na, dan konijn ligt niet in bed.
Mijn dochters slapen allebei met één knuffel in bed (zo'n tutknuffel van Happy Horse). De oudste neemt er soms iets meer in bed en vooral héél veel boeken, maar die haal ik er dan 's avonds als ze slaapt weer uit ivm eventueel in bed plassen. De jongste tolereert alleen haar slaapknuffel in bed (en als die in de was zit oid - al hebben we dan nog twee reserve - een ander konijn, omdat het 'moet'). Als jonge baby sliepen ze zonder knuffels, ik vond het doodeng, zo'n ding in bed.
Tot ongeveer 2 jaar had de jongste totaal geen interesse in knuffels. En toen opeens moest zijn bed vol. Nu wil hij in beide armen een knuffel (of auto of helikopter ofzo) vasthouden als hij gaat slapen. De oudste wilde altijd al wel een knuffel in bed. Vanaf 2,5 ligt zijn bed soms helemaal vol, soms bijna niks.
Onze jongste (19 mnd) heeft wel meer knuffels dan de oudste destijds had, geloof ik. Ik denk dat het bij hem pas rond de twee jaar was ofzo. Nu is het vaak zo dat grote broer knuffels in bed knikkert bij broertje en die mogen er van de gup vervolgens niet meer uit natuurlijk. Nu liggen de meeste knuffels aan zijn voeteind. Er zijn er twee (20/30 cm) die hij echt vasthoudt als hij inslaapt. En vaak 's nachts ook nog. Ze liggen sowieso wel in de buurt van zijn gezicht. Ik let er wel op dat het nooit knuffels zijn met kraaloogjes. Dat weet de oudste trouwens ook. Dat is net een waakhond wat klein broertje en kleine dingetjes betreft. Hij is zo mogelijk nog banger dat de jongste ergens in stikt dan ik zelf. Ik ben overigens absoluut niet bang dat een kind van 1,5-2 jaar stikt in knuffels. Die reflex om het hoofd op te tillen werkt inmiddels wel. En motorisch is hij ook sterk em handig genoeg om zichzelf te 'bevrijden' hoor. Bij onze jongste zou ik er eerder bang voor zijn dat hij een teveel aan knuffels opstapelt om als trapje te gebruiken om uit zijn ledikant te ontsnappen.
Vroeger hadden ze maar 1 knuffel in bed, tegenwoordig wat meer. Vooral de tweede is een ernstige verzamelaar maar wel aan het voeteneind. De oudste heeft een zorgenvriendje en een kikker en de jongste slaapt net zo lief zonder.
Ik vind dat een bed is om in te slapen en niet om in te spelen. Attributen zoals een rammelaar horen er mijns inziens dus al helemaal niet in. Verder snap ik niet zo goed waarom je zoveel knuffels in bed zou willen? Niet lullig bedoeld hoor, maar gewoon een oprechte vraag. Is dat omdat je het er zelf gezellig uit vindt zien? Dat je kindje het leuk vindt, tja dat geloof ik wel, maar waarom er mee instemmen? Iets in de handjes hebben tijdens het slapen is heel normaal en een of twee knuffels of doekjes ofzo snap ik heel goed, maar ik snap dus niet zo goed waarom zoveel? Wat betreft de veiligheid, daar zou ik me op deze leeftijd niet eens per se zo druk om maken (tenzij sommige knuffels van plastic zijn ofzo...). Ook als je maar met een knuffel slaapt kan deze s nachts gemakkelijk op je gezicht geraken (mijn dochter legde haar knuffel vroeger altijd zelf op haar bolletje).
Hier een "grote" woezel en pip knuffel die bij zijn hoofdeinde staan. AL vanaf dat hij in het ledikant ligt. Eerst lag hij nog onderin, maar ondertussen heeft hij de ruimte toch echt wel nodig. Soms laat hij ze staan, soms wil hij ze echt hebben. Verder een tut van Lief en een spuugdoekje. Die twee moeten ook echt in bed. De knuffels hoeven niet persé.
Er is nogal een verschil tussen een baby van 3mnd en een kind van 2. Die kan net zo goed met knuffels omgaan en zijn hoofd draaien als een 4jarige.