Hallo, Ik kom hier vooral om mijn hart even te kunnen luchten.. Ik zit met zoveel onzekerheid en vragen nu.. Afgelopen maandag (6 juli) voor een eerste echo naar de verloskundige geweest. Ik was al heel voorzichtig deze keer (is mijn tweede zwangerschap).. Omdat ik mij totaal niet zwanger voel wat ik de eerste keer wel had. Wel symptomen moe, misselijk, maagzuur etc. Tijdens deze echo zou ik volgens berekening 8 weken en 5 dagen moeten zijn. Eerst een uitwendige echo gehad.. Daarop was niet veel te zien (was niet met volle blaas gekomen). Dus meteen een inwendige echo gehad. Daarop was een leeg vruchtzakje te zien. Ik ben enorm geschrokken hiervan!! Had dan al wel een ander gevoel dan vorige zwangerschap maar toch kwam dit nieuws zo onverwacht.. De verloskundige vroeg nog wat door of ik zeker wist wanneer mijn laatste menstruatie was (dit was op 29 april). Ik heb wel altijd lange en onregelmatige cyclussen gehad. Wat de verloskundige zei tegen ons was: omdat je onregelmatig ongesteld bent zou het kunnen dat je minder ver bent. Over 10 dagen weer een echo en dan moet er echt iets te zien zijn.. Anders is het waarschijnlijk een windei (leeg vruchtzakje waarbij embryo niet ontwikkeld is). En ik moest contact opnemen bij bloedverlies. Dat was het eigenlijk.. Verder niks.. Ik voel me zo vreselijk verward op dit moment ik weet echt niet wat ik moet denken.. Ik heb sinds de echo alleen maar zitten rekenen en denken maar ik zou toch minimaal 7 weken moeten zijn geweest.. Dan moet je toch echt wat zien.. De verloskundige gaf me eigenlijk nog wel veel hoop.. Terwijl dit denk ik onterecht is ben ik bang. Had 7 juni al een positieve test!! Dat voelt ook al zo lang geleden.. Zijn er misschien mensen die dit ook meegemaakt hebben of toch inderdaad minder ver waren dat er nog niks te zien was? Liefs, Een hele onzekere Bloempje152
Hi, Ik kwam je verhaal per toeval tegen. Ik herken het volledig. Ik had mijn eerste echo met 7;3 helaas weinig te zien dan alleen een vruchtzakje met een iniemini dingetje erin. De VK vroeg of het kon zijn dat ik niet zo ver was... ik rekenen en rekenen.. het kon bijna gewoon niet! Het kon 2 kanten opgaan. Naar huis gestuurd en een week later opnieuw echo. Helaas was het inderdaad een windei. Die tussenweek was vreselijk om Door te komen. Maar mn eigen gevoel klopte. Op internet kwam ik veel verschillende verhalen tegen. Ook dat het goed uitpakte en dat diegene echt nog niet zo ver was. Helaas is het bij mij op een miskraam uitgelopen. Ik ga duimen dat het bij jou goed gaat komen!! Liefs
Hee, Wat naar dat het bij jou helaas slecht is afgelopen.. Je leest inderdaad zoveel verhalen waarvan er ook een aantal positief gelukkig! De onzekerheid is inderdaad het ergste.. Stiekem heb je toch nog hoop ook al voel je dat het mis is.. Helaas sinds vanmorgen wat bloedverlies gehad.. Dus misschien dat mijn lichaam nu ook door heeft dat het niet goed is.. Woensdag een echo.. Hoop dat als het inderdaad echt mis is dat het snel voorbij is allemaal.. Zie er erg tegenop.. Weet niet wat ik ervan moet verwachten.. De miskraam zelf.. Mijn man zegt steeds.. Gelukkig is het alleen een vruchtzakje en geen baby'tje echt geweest dan voelt het minder erg.. Maar toch valt het mij behoorlijk zwaar! We hadden er zo lang naar uitgekeken en zo blij dat het eindelijk zo ver was!! We waren zo blij en onze ouders wisten het ook net en helemaal gelukkig ermee.. Hoe heb jij dit verder ervaren? Liefs
Bij mij ook bij 2e zs echo bij 8.5wk, helaas leeg vruchtzakje. Twee dagen later begon het te rommelen in mn buik en is het vanzelf afgekomen. Succes!
Ik ben 2x gecurreteerd na een miskraam. Kan dus niet het verloop delen. Wel dat t mij emotioneel veel zwaarder gevallen is als lichamelijk. Sterkte x