Helemaal mee eens. Maar dat is hier op het forum sowieso vaak de tendens, er wordt nogal scheutig omgegaan met de voorbarige conclusies. Maar ik ben wel benieuwd of er nog iets gebeurd is!
ik zou niet de politie of kb bellen.. wel tegen de man zeggen dat ik er liever verder niet bij betrokken raak. een vrouw gaat niet zomaar liegen over een vriendin, ze komt niet zomaar bij je aan de deur, en ze vertrekt al helemaal niet zomaar met de kinderen.. daar zal ze vast en zeker een goede reden voor hebben
ja.. wie weet? misschien werkte die man wel dag en nacht.. zat de vrouw alleen thuis met haar kinderen.. geen vriendinnen.. misschien word ze wel depressief.. en misschien hield de man alles tegen om terug te verhuizen? zelfs dat vind ik een goede reden om dan zomaar te vertrekken dan moet de man haar maar volgen misschien werd ze mishandeld? en was dit de enige kans om te vertrekken? misschien heeft ze wel een affaire? wat maakt het uit.. het kan vanalles zijn het is hun leven en als de vrouw iets gedaan heeft wat niet mag, dan regelt de man het zelf wel met de politie.. moet ts daarvoor in de stress zitten?.. voor compleet vreemde mensen waar ze het hele verhaal niet van kent
Misa, ik heb je bericht gelezen. Allereerst sorry voor degenen die dit topic volgden, ik heb het druk gehad met 2 zieke kinderen en geen tijd gehad een update te geven. De man is een paar dagen weggeweest en ineens was hij weer terug. Hij is hier nog aan de deur geweest maar mijn man deed open omdat ik bezig was, maar tegen hem bleef hij heel kort zei ml. Wat ik daar van moet denken weet ik eigenlijk niet. Tot op heden heb ik de vrouw en kinderen niet terug gezien maar ik heb haar inmiddels wel gesproken (soort van). Via FB heb ik haar een bericht gestuurd met een korte uitleg van wat haar man mij vertelde, wat er gebeurd is en de vraag of ze contact op wil nemen met haar man omdat hij zich erg zorgen maakt en graag wil weten waar zij en de kinderen zijn. Dat ik het niet op prijs stelde dat ze haar man heeft wijsgemaakt dat wij vriendinnen zijn maar dat ik het wel als mijn plicht zag contact met haar te zoeken. 2 Dagen later kreeg ik een kort bericht terug dat ze spijt had dat ze mij hierin betrokken heeft maar ik haar enige uitweg was. Verder zei ze dat ze met de tijd wel contact op zal nemen met haar man, maar dat ze eerst de scheiding in gang wil zetten. Waar ze is weet ik nog steeds niks over maar heb haar dit wel in een bericht terug gevraagd. Ik weet niet of ik daar goed aan doe maar de zin "met de tijd contact opnemen" beviel me niet en ben dan ook bang dat ze haar man nog lang in het ongewisse laat. Dat vind ik niet eerlijk en hoop dan ook dat ik hem op deze manier misschien kan helpen. Al is het maar dat ik hem vertellen waar ze zijn. Advies is nog altijd welkom over hoe ik hiermee om kan gaan. Onbewust word ik er toch in meegesleept, tuurlijk ik zoek zelf contact met haar en sta hem te woord aan de deur maar ik vind het moeilijk dit niet te doen. Ook al had ik me voorgenomen me er niet in mee te laten slepen..
Beterschap met je kindjes! Heftig zeg dat de vrouw wil scheiden. Ze is dus niet alleen met de kindjes weg om eventueel terug naar haar thuisland te gaan maar wil echt van haar man af. Heb helaas geen tips maar als ik in jou schoenen stond zou ik het er ook niet bij kunnen laten hoor. Lijkt me toch moeilijk om zoiets de rug toe te keren.
Wat vervelend dat je kinderen ziek zijn..! Beterschap! Fijn dat je wel nog reageert...!! Ik snap dat je je er niet goed afzijzig van kan houden nu. Ik zou ook doorvragen bij de vrouw en desnoods op haar gevoel spelen dat zij jou in deze situatie heeft gebracht. Dat je graag meer wilt weten om te weten met wat voor man en situatie je te maken hebt. En blijft ze afhouden dan zou ik een instantie inschakelen en dit desnoods vooraf melden aan haar? Succee!
Ik zou me er verder buiten gaan houden. Er komt nu dus iedere keer een min of meer vreemde man aan de deur? Wat is de strekking van zijn bezoek dan? Komt hij zijn hart luchten of is er een andere reden waarom hij aan de deur staat? Ik zou hem de volgende keer adviseren aangifte van vermissing te doen, al mag ik hopen dat hij dit al gedaan heeft ivm minderjarige kinderen, en tot ziens.
Ze kan daar hele goede redenen voor hebben..... of niet... zolang je dat niet weet zou ik het hierbij laten. als ze de kinderen heeft meegenomen zonder een goede reden, zou de politie er werk van maken en ook bij jou vragen komen stellen. En nogmaals, omdat je niks weet van haar beweegredenen, zou ik het ermee doen ..
Ja ik vraag me ook al af of hij stappen heeft genomen, want zij 'onttrekt de kinderen aan het ouderlijk gezag' en dat mag gewoon niet. Ik vermoed dat ze niet zal zeggen waar ze zit. Is weer een risico dat TS het aan de man vertelt.
Eigenlijk heb ik geen nieuws te melden maar dacht ik reageer toch even zodat jullie weten dat ik dit topic niet vergeten ben Zoals ik al zei geen nieuws, heb van haar nog geen bericht terug mogen ontvangen, misschien heb ik haar afgeschrokken door te vragen waar ze is In ieder geval nog niks gehoord dus. Toen ik terugkwam van de supermarkt liep ik de man tegen het lijf, leek me een uitgelezen kans om eens te informeren welke stappen hij ondernomen heeft om zijn vrouw en kinderen te vinden. Op een subtiele manier ben ik te weten gekomen dat de politie in ieder geval op de hoogte is, of er echt aangifte van vermissing is gedaan bleef onduidelijk voor mij. Contact met haar is er nog niet geweest, voor zover ik begreep heeft hij wel contact gezocht met haar familie maar hun zeggen niks te weten. Ik heb geen ervaring met dit soort situaties dus of dit de 'juiste' stappen zijn die hij genomen heeft weet ik niet maar er is sowieso contact geweest met politie en familie. Dat lijkt me al een goed iets. Nog steeds twijfel ik of ik er afstand van moet nemen, zoals iemand hier al zei wie weet komen ze straks van politie of andere instanties hier vragen stellen. Ik denk dat jullie wel begrijpen dat ik daar niet op zit te wachten. Maar ergens voel ik ook dat ik deze mensen misschien kan helpen, wat er dan ook aan de hand is. Ook al kunnen hun niet meer samen leven, ze hebben twee kinderen en die verdienen contact met beide ouders. Bovendien vind ik dat geen ouder zou moeten doormaken wat de man doormaakt, niet weten waar je kinderen zijn.. Dus ja, dit gaat me wel aan het hart zeker omdat ik zelf ook 2 kleintjes heb. Ik doe voor nu wat mijn gevoel me ingeeft, anders weet ik het ook niet. De man komt nog wel aan de deur maar niet heel veel, hij wil voornamelijk zijn verhaal doen en is ook op de hoogte dat ik contact met haar heb gehad. Voor hem is dit zijn enige lijntje naar zijn vrouw en kinderen en ik begrijp ook heel goed dat hij met die reden hier aan de deur komt. Ik moet even verder maar zal straks nog even reageren.
Het is zeker een moeilijke situatie maar in geen geval zou ik de man laten weten waar ze zijn als ze mocht door geven waar ze is. Ze is niet voor niks zo vertrokken en laat niks van zich horen. Misschien probeert ze al jaren uit een niet houdbare situatie te komen en is het eindelijk gelukt, mocht hij losse handjes hebben dan wil ik niet weten wat er gebeurt als hij haar weer vind. Ik snap echt dat je ze wil helpen, maar je weet de situatie niet en je weet ook niet wie de waarheid spreekt.
Ik vind wel dat je in je achterhoofd moet houden dat er heel goed sprake kan zijn van huiselijk geweld. .. het hoeft niet, maar uit persoonlijke ervaring kan ik je wel vertellen dat als dit wel de reden is je haar en de kinderen wel.eens in levensgevaar kan brengen door dit soort ideeën. Kan! Ik wil deze man niet zonder reden in die hoek plaatsen maar het is wel zo dat er een goede reden is dit vis politie e.d. te laten lopen. As.zij vinden dat er sprake is van het ontvreemden van de kinderen, komen ze écht wel vanzelf bij jou en zoeken dan samen met jou contact met deze vrouw. Mijn mening is dat een man die zijn vrouw en kinderen blootstelt aan geweld het er zelf naar gemaakt heeft. En helemaal nergens recht op heeft.
Hou toch eens op met die onzin! Er zijn genoeg redenen waarom dat wel zou mogen! En als.het ten onrechte is,.is dat aan de politie om te beoordelen en niet aan iemand die niers weet van de situatie
Ik snap de angst van velen voor huiselijk geweld. Maar dat weten we niet. Voorzichtig lijkt me een goed idee, maar niet alleen mannen kunnen de bad guys zijn he. Er kunnen tig redenen voor het weg gaan zijn. Misschien zelf navraag doen bij de politie? Of de vrouw je zorgen benoemen via fb en wat vragen bij haar neerleggen?