Ik word echt gek van mezelf. Bij elke verandering, groot of klein kan ik zo depri zijn.. Ik maak me druk om alles wat anders is dan normaal. Zoontje moet overstappen van voeding 3 naar 4 en van potjes naar met de pot mee eten. Dochter gaat na de vakantie naar school. Ik ga op andere dagen werken. We gaan op vakantie. En zo kan ik nog wel ff doorgaan. Hoe kan ik mijn gedachtes omzetten zodat veranderingen en dingen zoals vakantie voortaan leuk zijn. Wie heeft de gouden tip
Lijkt me lastig meis als je zo voelt bij verranderingen.. maar verwacht ook niet te veel van jezelf en anderen. mee leren eten met de pot kost tijd, ook de kleine moet wennen en dat mag. Neem die tijd. op vakantie gaan hoort leuk te zijn! Beetje inpak stress prima maar ben je bewust van het feit dat ontspanning moet zijn. en de oudste naar school is natuurlijk spannend, maar wel pas over 6wkn. Wat dan komt dan zorgt. Mischien dat relativeren soms al wat helpt. Mijn nuchtere man zet mij ook weleens even met de benen op de grond. Dan zegt hij " wat is nu het ergste dat kan gebeuren? En ga je je daar nu al druk om maken? wacht het eerst maar eens af. en vaak heeft hij dus gelijk en zag ik beren die er niet waren..
Op vakantie gaan is voor mij ook best stressvol ( en voor heleboel andere mensen maar dat zeg je niet zo snel want vakantie is leuk). Ik ben nog aan het herstellen van een depressie en wat mij helpt is het accepteren dat ik in overgangssituaties niet op mn best ben. Ik probeer de lat op zulke momenten zo laag mogelijk te leggen en begin te leren om in mn omgeving ondersteuning te vragen
Wat mij enorm helpt is een maandschema zodat ik een overzicht heb op papier en daardoor ook in mijn hoofd... Zet je nieuwe werkrooster in het groot op papier en hang dat bijvoorbeeld op je frigo, kan je eraan wennen.. Maak een aftelkalender tot de vakantie met elke dag een to do plekje of foto zodat je kan beginnen uitkijken en je ook het gevoel hebt dat je het onder controle hebt: bv. je vertrekt op woensdag: zaterdag ervoor staat er als to do: lijstje maken wat ik mee moet nemen; daarbij een foto van de plek waar je heen gaat; zondag: lijstje met man/familie/... bespreken of vergelijken op internet ... Ik zou het zo aanpakken, dat werkt voor mij althans... Succes!
ja moeilijk is dat he.... ik heb precies hetzelfde!! Heb het er gigantisch moeilijk mee altijd. Zelfs met positieve veranderingen ( zoals dat jongste plots zo goed vooruit ging dat hij van een dagcentrum naar een speciale school kon. Waar andere ouders dit als fantastisch ervaren, werd ik er letterlijk depressief van van die verandering. Het was gewoon teveel. Teveel verandering om te overzien en wat er allemaal bij kwam kijken. Ook omdat ik me jaren geleden had ingesteld en erbij neer had gelegd dat hij daar tot zijn 18de zou blijven en nu dus met 5 jaar al weg. Ik kon er niet mee omgaan ) Enige wat werkt is dat ik er echt doorheen moet. Als het ware moet ik er in duiken. Dan huil ik, herhaal de verandering continue, schrijf het van me af etc. Ik moet het echt een plek geven in mijn hoofd. Dan langzamerhand komt de acceptatie. Bij kleine veranderingen kan dit binnen een paar dagen of zelfs een paar uur zijn. Grotere verandering kunnen weken duren eer ik het een plaatsje kan geven en het positieve ervan kan inzien. Uiteindelijk accepteer jij ook de verandering. Je moet terug gaan in gedachten wat jou geholpen heeft bij elke verandering. Want uiteindelijk ben je uit de depri gedachten gekomen en heb je de verandering geaccepteerd. Daar moet je dus zien achter te komen wat voor jou werkt en dat dan uiteindelijk in je leven weven. Is erg moeilijk..... ik ben ook nog steeds aan het leren
Lastig, beetje de aard van het beestje denk ik. Ik ben ook zo, maak me overal druk om en de kleinste veranderingen geven me al stress, ik heb de gouden tip helaas niet!
Wat mij helpt is de positieve dingen bedenken/opnoemen van iets. Vaak zie ik dan de andere kant weer en gelijk vrolijker. Dus bv nieuwe werkdagen. Andere collega's die je ziet, miss vrij als er markt is dus kan je daarheen. Langer weekend. Ik weet het niet vul het in voor je nu.
Ik vind dat ook heel vervelend, veranderingen. Ik heb het bijvoorbeeld ook als de supermarkt verbouwd is. Ik heb me er maar bij neergelegd dat ik af en toe last heb van die trekjes en dat het even duurt voordat ik me er weer goed bij voel Echte tips heb ik dus helaas niet voor je. Helpt het misschien als je zoveel mogelijk bent voorbereid op een bepaalde situatie (dat is bij mij wel zo)? Dus als je op vakantie gaat, zoveel mogelijk foto's opzoeken van de accommodatie (en niet alleen op de website zelf, maar ook op google en zoover), een paar keer door de wijk 'wandelen' met streetview, en dergelijke?
Ik herken me er volledig in en loop er helaas ook regelmatig tegen aan. Toen ik op mezelf ging had ik een bank gekocht, toen die eenmaal stond wilde ik dat ding zo snel mogelijk weer het huis uit hebben, want hij nam zoveel ruimte in beslag. Tijdje terug nieuwe auto gekocht, heb echt zitten schelden op dat ding. Binnenkort verander ik van baan, levert ook heel veel spanning bij mij op. Wat soms helpt is als iemand me even 'op mn donder geeft' als ik teveel in de negativiteit blijf hangen. Dan wordt dat doemdenken doorbroken en kan ik er wat beter afstand van nemen en het accepteren. Kost soms wat moeite, maar als je het van jezelf weet gaat het wel steeds wat makkelijker.
Ik herken dit heel erg. Ik heb er nu, nu ik inmiddels 46 jaar ben, gelukkig niet zoveel last meer van. Maar toen ik een stuk jonger was en nog kleine kinderen, had ik hier ook erg veel last van. Ik heb erg mijn best gedaan om er van af te komen, maar dat is me niet gelukt. Doordat ik ouder werd en de kinderen ook groter werden, is het vanzelf over gegaan. Heel af en toe steekt het de kop op, maar dat is echt heel weinig. Mijn therapeute zei altijd: accepteer zoals je bent...dan heb je de helft al gewonnen!