Lieve dames, Even een korte uitleg van de situatie, die ik niet heel letterlijk wil schrijven ivm herkenning. Misschien zit 'zij' hier ook wel Situatie als volgt: Ouders zijn gescheiden en kinderen wonen grootste deel vd week bij moeder en de rest bij de vader. Moeder wil nu meer alimentatie (belachelijk veel!) wat vader niet kan betalen. Moeder houdt de kinderen nu bij vader weg, hij heeft ze nu weken niet gezien en ze houdt stug vol. Vader gaat uiteraard juridische stappen ondernemen. Nu is het zo dat moeder alles behalve geschikt is om moeder te zijn voor deze kinderen, ze is labiel in verschillende opzichten. Kinderen komen niets te kort qua spullen, maar worden extreem verwaarloosd op emotioneel gebied. Wil er niet te diep op ingaan, maar ik weet er genoeg van om te oordelen dat die kinderen daar alles behalve een gezond leven leiden, letterlijk en figuurlijk. Vader weet dit natuurlijk ook allemaal, maar is bang om een melding te maken en dat de kinderen in een pleeggezin terechtkomen. Hij staat met z'n rug tegen de muur. Nu weet ik dat er hier op het forum wel de nodige kennis van aanwezig is, dus ik hoop op wat advies. Hoe aan te pakken dat dit voor alle partijen, maar met name voor de kinderen, het beste uitpakt?? Waarom we überhaupt nooit een melding hebben gedaan is omdat het tot de scheiding 'enigzins' in de hand leek. Na de scheiding heb ik haar niet meer gezien, de kinderen wel regelmatig. Pas nu hoor ik hoe alles verslechterd is. Liefs Mamzb
Het eerste wat in me opkomt is dat wanneer instanties vaststellen dat ze niet bij hun moeder kunnen wonen niet meteen naar een pleeggezin moeten. Ze hebben toch ook een vader die voor ze kan zorgen? Bij vrienden hebben zijn kinderen ook een tijd bij hem gewoond omdat het bij moeder echt niet ging.
De vader denkt dus, dat als de kinderen bij de moeder weggehaald worden, dat hij ze niet krijgt. Dat is dus de vraag waar hij/wij mee zit(en). Daarbij is hij wel van mening dat de kinderen hun moeder wel nodig hebben.
Ik zou op de lokale hulpverlening inzetten in eerste instantie. Overal is dat anders geregeld door de veranderingen in de zorg. Hier zitten ze van een team voor gezinnen op scholen (schoolmaatschappelijkwerk wegbezuinigd). Dat is misschien een goede ingang. Als het zorgelijk is kan een zorgmelding gedaan worden. Hulpverlening word dan in een verplicht kader erop gezet. Eventueel bij ernstige zorg misschien eens overleggen met veilig thuis. Daar kun je ook anoniem volgens mij dingen bespreken en zij kunnen tips geven of toch aansturen op een melding als het echt zorgelijk is. Succes!
Zo snel halen ze de kinderen niet weg bij de moeder hoor! Ze zal eerst hulp krijgen. En als het echt niet gaat, dan eventueel naar de vader.
Gezien het feit dat vader juridische stappen wil ondernemen ga ik ervan uit dat hij een advocaat in de arm heeft genomen? Die zou ik zeker wat betreft het verwaarlozen van de kindjes om advies vragen. Hij heeft hier vast vaker mee te maken gehad. Overigens worden kindjes niet zomaar in een pleeggezin geplaatst; als blijkt dat er binnen het netwerk van de kinderen zelf opvang is, zal dat de voorkeur hebben. Vader lijkt me dan natuurlijk de eerste optie. Pleegzorg is een uiterst redmiddel. Zoals ik het lees is het een uiterst lastige situatie waarvan de kindjes de dupe zijn geworden. Triest. Ik kan me de machteloosheid van vader en alle mensen om moeder en de kindjes heen goed voorstellen. Hopelijk gaat het gauw beter...
Ik denk ook dat de kinderen eerder naar de vader gaan dan naar een pleeggezin. Zelfs 35 jaar geleden was dat zo toen een vriendin van me die bij haar moeder woonde ineens naar haar vader moest omdat moeder emotioneel onstabiel werd verklaard. Denk niet dat dat anno 2015 veranderd is.
Of de alimentatieeis van moeder redelijk is, is objectief vast te stellen. Daar zijn berekeningen voor te maken.
Wat een akelige situatie! Ik kan me zo de machteloosheid en wanhoop van de vader voorstellen! maar denk idd ook dat hij niet (zo snel) bang hoeft te zijn dat de kinderen in een pleeggezin worden geplaatst want daar gaat echt wel wat aan vooraf.... Inderdaad de kinderen worden niet eens zomaar uit huis gehaald bij de moeder... Ik heb ervaring met een soortgelijke situatie, maar dan vanaf de andere kant... De kant van de kindjes... Enige echte advies wat ik voor jullie heb: doe iets.... Probeer met de advocaat te overleggen wat juridisch gezien de beste stappen zijn, probeer anders maatschappelijk werk in te schakelen, maar grijp alsjeblieft in...
Bel met veilig thuis, kan ook anoniem, om de situatie te overleggen. Je kan daar een zorgmelding neerleggen met al je zorgen er in. Als kinderen al uit huis gaan, dan wordt eerst gekeken naar de andere ouder, is dat geen optie, dan naar familie/vrienden/bekenden en in de allerlaatste plaats pas naar officiële pleegzorg. Mooi dat die vriend als uitgangspunt heeft dat de kinderen hun moeder nodig hebben.
Dit is al vastgesteld op het huidige bedrag. Situatie en inkomen van vader is niet veranderd. Zij eist dit uit het niets en kan het ook niet beargumenteren.
ik weet wel dat ze altijd eerst bij het netwerk gaan kijken of de kinderen daar terecht kunnen..ze hebben enorm bezuidnigd op pleeggezinnen en groepen en dergelijke en komen handen te kort...dus daar hoeft de vader de melding echt niet voor te laten (spreek uit ervaring ben tijdelijk pleegouder van mijn zusje geweest) verder ken ik de situatie niet goed genoeg om erover te oordelen/adviseren...maar heel veel suc6 gewenst met deze nare situatie en hopelijk zullen de juridische stappen jouw man snel tot het wederzien van zijn kinderen lijden! kan er echt heel moeilijk tegen moeders die hun kids als machtsmisbruik middel gebruiken bah