Ja natuurlijk, in België, Duitsland, Frankrijk, Zweden, Noorwegen enz wonen alleen maat materialistische mensen en verveelde kinderen. Nederlanders staan in Europa ook bekend om hun samenhorigheid en betrokkenheid bij de familie, sociale banden en flexibel staan in het leven... ahum.. Als je het wat breder durft te bekijken dan eigen 4 muren zul je ontdekken dat jarenlang naast mama thuis zitten (en vooral niet hechten aan iemand anders) Echt geen betere mens maakt dan opgroeien binnen de gemeenschap met werkende ouders.
niet dat ik zin heb om helemaal mee te gaan in deze discussie..maar wil toch nog even laten weten dat ik het een rare vergelijking vind dat mama;s net zo goed als papa's mogen werken. Of vader of moeder nou thuis blijft daar gaat het niet om, het gaat erom dat je je kind niet 5 dagen naar een opvang moet sturen om vervolgens andere mensen jouw kind grotendeels te laten opvoeden, en dat alleen voor luxe's die een kind niet eens nodig heeft. Ambitie's prima, maar een kind is nou ook eenmaal een prioriteit lijkt me en ambitie's kun je zoals al vaker gezegd ook dmv van andere vormen dan een betaalde baan uitoefenen. Er wordt zelfs gesproken over dat er vrouwen zijn die alleen moeder willen zijn en daarnaast geen hobby's en vrienden en dergelijke hebben. Wat is dat nou weer voor een belachelijke veroordeling. Dus omdat een vrouw niet gaat werken heeft zei verder geen ambitie's, hobby;s en een leven naast het moeder zijn? Nogmaals ieder zijn prioriteiten en keuze's en heb ook veel respect voor moeders die fulltime werken naast het huishouden en moeder zijn, maar kijk uit hoe je oordeelt. Ik zelf ken situaties waarin kinderen zo verwend zijn door hun ouders, omdat ze vanwege hun drukke leven dit goed proberen te maken met materiaal en dat is iets wat ik nooit zou willen persoonlijk. Daarnaast heb ik als gastouder gewerkt voor een gezin waarbij moeder 3 dagen werkte en ik dus 3 dagen de opvang van hun kinderen thuis deed, en die kinderen waren alles behalve verwend en moeder was ook zeker een goede betrokken moeder. Iedere situatie en keus is weer anders en iedereen moet zelf weten wat hij/zei doet.
Dan ben ik toch heel blij dat ik jouw vriendenkring niet heb. In België is het heel gewoon dat ouders beiden fulltime werken, maar ik ken niemand die dan in het weekend ook nog eens zijn kinderen dumpt om even zijn eigen zin te gaan doen hoor. Ik ken vooral mensen die proberen het allemaal draaiende te houden, en die hun kinderen graag zien en daar zoveel mogelijk tijd voor vrijmaken.
Weet je, het vooral een behoorlijke stigmatisatie en het anders denken. In het grootste gedeelte van Europa werken beide ouders fulltime, groeien prima gezonde en gelukkige kinderen, in de meeste landen hebben deze kinderen ook nog eens veel sterkere banden met hun grootouders en de rest van de familie (in Italië is het bijv doodnormaal en reuze gezellig om de halve zomervakantie bij oma door te brengen met neven en nichten). En er wordt niet systematisch geklaagd over de moeite van het combineren van kinderen met huishouden, laat staan werken, terwijl het meestal gewoon is dat kinderen overdag of 2X per dag warm gekookt eten krijgen en eerder leren lezen en schrijven en zindelijk zijn dan in Nederland. Overigens is ook helemaal niks met volwassenen in België en andere landen die zo opgegroeid zijn. Maar mensen kunnen zichzelf van alles aanpraten, zolang ze zich daar prettig bij voelen...
Ik werk 28 uur (Verpleegkundige dus ook weekends, door de week dus 1-2 dagen thuis) , man is in 't weekend altijd thuis Ik ben nog in bevallingsverlof en krijg nu mijn huishouden amper gedaan dus vanaf oktober komt hier een poetshulp, kan ik op mijn vrije dagen mijn dochtertje tenminste aandacht geven
Sorry, en ja, misschien voel ik mijn eigen nu aangevallen. Maar wij hebben er dus echt voor GEKOZEN dat onze kleine 2 weken per maand 4 dagen naar de gastouder gaat. Financieel gezien en dan met het oog naar de toekomst van appartement verkopen en huis kopen, hebben wij er beide voor gekozen dat 1 van ons fulltime moest blijven werken en de andere 32 uur. Bij 24 uur werken zou ik of mijn partner net zoveel verdienen als dat ik kreeg toen ik in de WW zat. Toen konden wij nauwelijks sparen en moesten we echt op het geld letten. Wij waren hier beide overeens en vonden dit de beste oplossing. Dus dan vind ik dat mijn partner en ik elkaar juist wel aanvoelen. En verder komen mijn ouders die in het zuiden van Limburg wonen om dr week 1 dag oppassen. Ja dat is haar opa en oma, maar mijn ouders zijn heel blij dat ze ons kunnen helpen en hen kleindochter meer zien. Wij vinden dit een win win situatie. Het gaat nu super goed binnen ons gezinnetje, de kleine krijgt alle liefde en aandacht van ons als wij thuis zijn en op de oppasdagen van haar opa en oma wordt ze ook goed verwend. Ze wordt hier echt niet slechter door en is een hartstikke vrolijk kind. Lang verhaal, maar wil alleen maar zeggen dat er genoeg redenen zijn binnen een gezin waarom er voor zo'n situatie gekozen wordt van fulltime werken en kind 4 of 5 dagen naar opvang.
Lieve Kleintjuh, je kiest hier dus niet voor. Je doet het omdat je je financiele verplichtingen moet vervullen waarvoor eerder als is uitegeproken dat daar juist veel respect voor is. Tuc refereert aan een stuk van mijzelf waarin ik uit dat in mijn vriendenkring ik het zielig vind als beide ouders full time werken en full time eigen tijd willen in het weekend met een gezins inkomen van 7 tot 10x modaal. Dan zeg ik maak andere keuzes, niet per definitie thuis blijf moeder maar iets moois in the middle.
Ik werk 25'5 mijn man 40. Ik werkte 34 en heb dus bewust gekozen om minder te gaan werken. 2 dagen kdv en 1 dag opa en oma is voor mij de max. Helemaal thuis zitten zou financieel niet kunnen. Nu werk ik,kan de kleine alles geven hij nodig heeft en extra en voor ons ook,en ik breng genoeg tijd met hem door. In 9 maanden is er pas 3 keer oppas nodig geweest buiten werk om voor een paar uurtjes. Dus buiten het werk om zijn wij er volledig voor hem. Opa en oma hebben alle tijd met hem en bij het kdv kan die lekker spelen met andere kinderen(eb soms kroelen met mij)ik werk op een andere groep. Huishouden hou ik dagelijks bij woe en vrij en weekend de grote dingen op werkdagen over al een doekje overheen. Het is wat drukker maar als je het goed plan is het goed te doen
Maar je gaat er wel aan voorbij dat de kwaliteit en de kosten van de opvang in het buitenland veelal anders zijn en dat de keus om parttime te gaan werken daar niet of nauwelijks bestaat. In Nederland is die keus er vaak wel, daarom is het soms moeilijk te begrijpen dat mensen dan daar geen gebruik van maken, zeker als het financieel niet noodzakelijk is. Daarbij denk ik dat als het prijsniveau van de opvang in Nederland op het niveau van bijv Denemarken zou liggen (ik las ergens ca 400 euro per maand bij fulltime opvang voor de meest verdiende ouders) dan zouden er een hoop gezinnen hier waarschijnlijk voor kiezen het leven wat makkelijker te maken op andere gebieden (lees gezonde maaltijden laten bezorgen, boodschappen laten bezorgen, hulp in de huishouding, een tweede auto die nu net niet uitkan). En tot slot is de kwaliteit van de opvang in Nederland dusdanig dat ik mijn kind echt niet meer als structureel 3 dagen weg zou willen brengen. In veel andere landen is de kwaliteit beter geregeld omdat ze de opvang als de eerste schooljaren beschouwen. Als ik mijn kind met een goede verkoudheid wegbreng (want ja, wat moet je anders?) kan ik de klok er op gelijk zetten dat ik om 3 uur wordt gebeld dat 'ze willen overleggen'. Lees: vanaf half 5 staat er nog maar 1 leidster op de groep (mag in nederland) met 12 kindjes, waarvan er verschillende niet helemaal fit zijn en ze weten dat ik er altijd pas rond half 6 ben en minimaal 3 kwartier tot een uur nodig heb nadat ze me bellen.... In landen waar bijv min 3 leidsters op max 13 kindjes zijn kunnen ze de kinderen duidelijk meer (en kwalitatief betere) aandacht geven.
In de praktijk valt dat echt reuze mee. In Duitsland en Italië worden kinderen veel eerder zelfstandiger en er wordt eerder meer van ze gevraagd. In België idem. Ik vind je verhaal vooral erg 'het gras is groener aan de overkant' overkomen. Ik heb zelf in Italië op een kdv gezeten en daar was het normaal dat een 2,5jarige elke dag zichzelf wast en omkleedt voor het middagslaapje. Kinderen eten warm overdag, met zn allen in een soort mensa, net als in België. Er zit echt niet iemand de hele dag een kind op schoot vast te houden. Overigens: bij koppels waarbij beiden (bijna)fulltime werken en waarbij zoals het hier gezegd wordt ' de vrouw haar carrière belangrijk vindt' hebben de meeste een tweede auto en hulp in huishouding. Dat is nou niet echt uitzonderlijk in Nederland hoor. Alsof die vrouwen hier massaal op de fiets gaan werken En daarnaast, ligt het nu ineens aan de kwaliteit van de opvang, en niet aan 'moeder moet thuis zijn met het kind'? Als oma gewoon kan oppassen in huiselijke omgeving is het dan prima?
Daar ben ik het wel mee eens. Als werkende moeder Ik werk 4, mn vriend 5 dagen. Hij werkt de zaterdag, eigenlijk vrijdagnacht en is op maandag vrij, ik vrij op woensdag. Dafne gaat 2 dagen naar kdv en 1 naar oma en tante, die naast elkaar wonen. Ik vind dat echt de max, zou me niet prettig voelen als ze nog meer dagen niet thuis was. En heel eerlijk, ik zou best 3 dagen willen werken. Maar toen we ons huis kochten, wisten we nog niet of we wel kinderen wilden. En hebben toen toch voor het grotere huis gekozen, wetende dat ik dan niet minder kan gaan werken. Want ik verdien teveel om alleen te werken voor kdv kosten. We gaan er erg op achteruit als ik minder zou werken.
Het ligt ook heel erg aan het kdv. Onze kindjes gaan met zoveel plezier! (Agrarisch kinderdagverblijf). En verschil met wat poohbear zegt, hier staan ze met drie (!) leidsters op twaalf kinderen en niet zoals bij haar met een leidster. Vind ik wel een groot verschil!
Uiteraard is het belangrijk dat de kinderopvang kwaliteit biedt, zodat je je kind er met een gerust hart kan achterlaten. Dat geldt voor mij als ik mijn dochter ergens een uur achterlaat, een dag of een hele week... Maar in de discussie hierboven werd door verschillende mama's meermaals aangehaald dat (zij vinden dat) je niet aan kinderen moet beginnen als je allebei fulltime werkt. Dus voor hen ligt het niet aan de kinderopvang, al breng je je kind naar Mary Poppins.
Ik heb een baan van 36 uur per week en ik heb tijdelijk ouderschapsverlof waardoor ik maar 24 uur hoef te werken. Die keuze heb ik gemaakt voordat ik was bevallen en wist wat het moederschap in zou houden. Als mijn verzoek om ouderschapsverlof niet was toegekend had ik minimaal 32 uur moeten blijven werken om in mijn eigen vakgebied bezig te blijven. Voor mij geldt dat ik vanaf het moment dat ik op school zat wist dat ik goed kon leren. Ik werd dan ook door veel mensen gestimuleerd om door te leren en dat heb ik ook gedaan. Ik heb nu een leuke uitdagende baan die ik niet meer zou kunnen krijgen als ik er een paar jaar tussenuit zou gaan. Ik heb jaren hard geleerd en gewerkt om te komen waar ik nu ben, dat ga ik niet voor enkele jaren opgeven om vervolgens veroordeeld te zijn tot ander werk. Ik zou doodongelukkig worden als ik (ook al is het parttime) achter een receptiebalie zou moeten staan en met mijn collega's alleen gemeenschappelijk heb dat we online shoppen. Ik heb dit soort werk tijdens mijn studie als bijbaan gedaan, dus ik weet waar ik dan aan zou beginnen. Mijn werk is ook wie ik ben. Ik ben niet alleen moeder, echtgenote en vriendin, maar ook jurist en ik ben er juist trots op dat ik al deze rollen met plezier op me neem. Ik ben het met degenen eens die de vergelijking maken met mannen. Waarom zou alleen de vrouw zich moeten verantwoorden? Kinderen en alle keuzes er omheen zijn gezamenlijke keuzes en die kunnen niet alleen op de vrouw worden afgewenteld. Ik kan trouwens niet volgen dat het wel zielig is dat ouders beiden fulltime werken als zij dit voor hun plezier doen, maar niet als zij dit om financiële redenen doen. Volgens mij is het allebei niet zielig en een kind verdiept zich al helemaal niet in de redenen voor het werken. Het 'nemen' van een kind is sowieso een egoïstische keuze van de ouders, de ouders willen immers een kind, ongeacht of die ouders voor ogen hebben hun kind de hele week bij een kinderdagverblijf te brengen of hun kind juist alleen met het gezelschap van de moeder op te schepen. Een kind heeft behoeften en 1 daarvan is liefde. Ik denk dat iedereen zal beamen dat je alleen liefde kan geven als je ook liefde voor jezelf voelt. Dus papa's en mama's: wees een beetje lief voor jullie zelf en doe de dingen waar jullie gelukkig van worden, daaraan kunnen de kindjes het goede voorbeeld nemen!
Blijkbaar wonen wij in heel verschillende omgevingen, want ik ken meer gezinnen zonder hulp in de huishouding als met en zie ook in dit topic veel dames die de combi zwaar vinden en geen hulp hebben. Ook veel gezinnen die ik ken hebben maar 1 auto, tenzij er een auto van de baas is of de auto echt noodzaak is. Het ov zit in de spits vol genoeg. En zelf kan ik geen oma's vragen maar vriendinnen zouden graag oma meer alten oppassen (zodat ze zelf meer zouden kunnen werken) maar veel oma's moeten zelf nog werken. Dus ja, ik denk dat dat zeker uitmaakt. Ons kdv is echt niet slecht, maar ik vind de kwaliteit (m.n. Aandacht) die ze kunnen bieden niet vergelijkbaar mer de aandacht en liefde vanuit papa, mama of oma en opa.
Grappig! Mijn vriendinnen werken allemaal 32 uur, hebben een tweede auto en een hulp in het huishouden. Is inderdaad per omgeving verschillend.