Zou het nu dan toch echt?

Vliezen zijn echt goed gebroken, heb nog maar weinig vruchtwater. Op sommige plekken zit bijna niks meer en op andere plaatsen nog net 2 cm.
Had m'n eigen Vk ook al gebeld omdat ik me er zorgen over maakte en zij gaf aan dat de Vk 24 uur mag wachten tot ze je doorsturen naar t zh en t zh mag dan nog 48 uur afwachten. Ben al wel getest op een bacterie, dat staat nu op kweek. Morgen moet ik sowieso weer terug om te kijken hoeveel vruchtwater er dan nog is en ik moet dan ook weer aan de ctg om te kijken hoe ons meisje het heeft.
Ondertussen moet ik in de gaten houden dat t vruchtwater niet verkleurd en dat ik ons meisje wel blijf voelen. Ook in de gaten houden dat ik geen koorts krijg.
Vind t echt zenuwslopend... Aan de ene kant ben ik blij dat ik verder de weeen thuis mag afwachten, beter als zo'n kille zh kamer, maar aan de andere kant maak ik me ook zorgen om ons meisje.
Daarnaast twijfel ik ook heel erg nog wat ik morgen wil doen als de weeen niet doorzetten. Wel of niet naar de crematie van oma? Hoop dat m'n man er wel bij kan zijn.

 

Nog altijd geen verandering hier... Vannacht wel een hele goede nachtrust gehad, dus mocht t vandaag losbarsten dan kan ik er tegenaan!

Ml is toch alleen naar de crematie gegaan, dus ik ga me op mijn gemakje klaar maken om weer naar t zh te gaan zometeen.

 

Ondertussen komen de weeen wel weer flink opzetten!
Ctg vanmiddag was goed. Als het nu echt door gaat zetten is het mooi meegenomen en anders gaan ze me morgen toch middels een infuus aan de weeopwekkers gooien heel langzaam aan. Spannend dus!

 

Vanmiddag om 13.40 is ons lieve moppie geboren en alles gaat hartstikke goed! Als alle controles goed blijven mogen we morgenmiddag naar huis! Het hele verhaal komt nog hoor

 

Dankjewel allemaal!!

Nou hier dan eindelijk ffies een verslagje van hoe het is gegaan!

Van donderdag op vrijdag nacht bleven de weeën toch steeds doorzetten gelukkig, maar het bouwde zich maar erg langzaam op. Om 4 uur kwamen ze regelmatig om de 5 a 6 minuten al een uur lang en had ook echt niet meer kunnen slapen. Dus op naar het zh! Aan de ctg, maar het bleef weer hangen op die 5 a 6 minuten. Gelukkig bleek wel dat het nu eindelijk voor 2 cm ontsluiting had gezorgd! Helaas was m'n bmm nog niet verstreken en kon er ook nog geen elektrode op het hoofdje geplaatst worden, waardoor ik dus aan de banden moest blijven liggen. Om 6.30 werd besloten mij toch maar aan het infuus met weeopwekkers te leggen en dit langzaam op te gaan bouwen. Eerste dosis merkte ik niet zoveel van en daarom werd er een tweede dosis toegediend. Nog steeds prima te doen voor mij, maar m'n meisje kreeg het wat moeilijker en ik moest op mijn zij gaan liggen, wat niet echt comfortabel was. Aangezien alles nog prima te doen was stelde ml voor om thuis nog even het voedingskussen voor me te halen. Hij was net 10 min weg en toen belandde ik in een weeënstorm. Ze kwamen om de minuut en het was amper weg te puffen. Snel ml een berichtje gestuurd en toen hij even na 9.00 terugkwam wist hij niet wat hij zag. Ik had al flink moeten spugen voor hij er was en ik had echt behoorlijk wat pijn. Op een gegeven moment rond 11.30 kon ik niet meer... Ik was doodop en nog amper aanspreekbaar en besloot dan ook om om een pompje te vragen voor pijnstilling. Ze wilden mij hiervoor eerst weer toucheren en had toen nog maar 4 cm ontsluiting, waarop ze mij adviseerden om voor een ruggenprik te gaan aangezien er toch nog wel een lange weg te gaan was. Bmm was wel aan het verstrijken en ze konden nu gelukkig ook wel de elektrode op het hoofdje van mijn moppie plaatsen. Uiteindelijk dan toch maar voor de ruggenprik gegaan, ondanks mijn nare ervaring hiermee. Om weer zo'n flinke bloeddrukdaling als de vorige keer te voorkomen kreeg ik eerst een paar zakken vocht toegediend en om 12.15 is uiteindelijk de ruggenprik gezet. Ik voelde dat hij vooral aan de linkerkant werkte en rechts deed ie nauwelijks iets (dachten we). Ik kreeg echter al heel snel persdrang en toen ik dit aangaf zeiden ze dat dit eigenlijk onmogelijk was, tot ze zagen hoe mijn buik bewoog en ik mijzelf steeds meer in mijzelf keerde. Ik ben weer getoucheerd en bleek in nog geen drie kwartier tijd van 4 naar 10 cm gegaan te zijn!! Ik moest de persweeen nog wel even wegpuffen, maar mocht mijn lichaam wel zelf het perswerk laten doen (was ook niet te stoppen, wat een geweldig gevoel is dat!), zodat ons meisje wat zou zakken. Om 13.25 mocht ik mee gaan persen en ze verwachtten dat dit wel eventjes zou duren. Na een kwartier was ze er echter al en ml heeft haar nog maar net kunnen aanpakken en op mijn borst kunnen leggen! Wat een heerlijk moment was dat zeg, gewoon gelijk je meisje bij je! Toen de navelstreng was uitgeklopt heb ik hem zelf doorgeknipt en hierna hebben ze mijn meisje even heel snel gewogen omdat ze zo klein was en mogelijk haar suikers getest moesten worden. Vervolgens kreeg ik haar gelijk weer terug en begon ze meteen al goed te zuigen aan mijn borst een half uur lang! Wat een natuurtalentje zeg!!
Ondertussen ben ik wel nog gehecht aan een heel klein binnenwaarts scheurtje, maar verder totaal geen schade, erg fijn!
We moesten wel 24 uur blijven ivm langdurig gebroken vliezen (61 uur) en omdat ons meisje idd te licht was en op suiker getest moest worden. Gelukkig waren alle controles goed en mochten we de volgende dag lekker naar huis
Zaterdag was ons meisje wel iets afgevallen natuurlijk van 2890 naar 2810, maar gister zat ze alweer op 2880 gram! De bv is dus lekker op gang haha. Wel heeft ze waarschijnlijk ergens een allergische reactie op, want ze is af en toe ineens vuurrood met allemaal gekke bulten. De Vk is hier al extra voor langs geweest en heeft ook al overleg gehad met de ka. Zolang haar temp goed blijft en ze goed drinkt en zo doorgaat als nu is er in ieder geval geen sprake van een infectie. Het is nu dus alleen uitzoeken waar ze zo op reageert.

 

Eerlijk gezegd kijk ik er heel goed op terug! Het is een lange weg geweest en de weeenstorm was echt wel pittig, maar mijn vorige bevalling (geplande ks) is echt traumatisch geweest en nu zou ik er zelfs voor tekenen om nog een keer m'n bevalling over te doen