Onze dochter is op 10 juli geboren. Ik was toen 35 weken en 3 dagen zwanger. Afgelopen donderdag mochten we naar huis omdat ze het bijzonder goed deed. Drinken ging goed, ze hield zich goed op temperatuur met een mutsje en extra dekentje. Super dus. Echter sinds we thuis zijn is ze minder goed gaan drinken. Toen we uit het ziekenhuis kwamen dronk ze gemiddeld 50 cc per voeding. Vanochtend na ruim een half uur voeden had ze 15 cc op. Gister zat ze met heel veel pijn en moeite op 25 a 30 cc per voeding, in 3 etappes en totaal 45 minuten. Ze heeft gewoonweg de kracht niet meer om te drinken Vanochtend kwam de verloskundige voor controle. Kraamzorg had haar sowieso al gebeld met de vraag of ze vroeg kon komen. Die heeft meteen overleg gehad met de kinderarts en een half uur later is ze opgenomen. Ze heeft nu een neussonde. Ik begrijp dat ze de komende dagen sowieso in het ziekenhuis zal blijven. Wie heeft hier ervaring mee en hoe ging het bij jullie?
Wat naar hopelijk wordt ze nu snel weer sterk en kan ze zelf snel weer gaan drinken. Hier niet echt hetzelfde, maar een van onze dochters was na een maand wel 24u opgenomen omdat ze slecht/niet dronk. Gelukkig ging het na 24u beter en mochten we naar huis, zij bleek last te hebben van obstipatie en reflux. Maar weten ze bij jullie dochter al waar het aan ligt? Of moet ze wat sterker worden?
Het ligt bij onze dochter aan het feit dat ze geen energie/kracht heeft om te drinken. Daardoor drinkt ze steeds minder, weer minder energie etc. Vicieuze cirkel... komt doordat ze zo klein is.
Wat vervelend! Hier een dochter met 30+1 die tot 38 weken een sonde heeft gehad. De laatste week mocht ik dat thuis zelf doen maar met een paar dagen al dronk ze alles zelf. Alleen aan de borst lukte haar niet dus ik bleef kolven. Ik weet niet hoe jullie ziekenhuis en jijzelf er tegenover staat maar steeds vaker mogen ouders het met instructie thuis zelf doen als het alleen maar om het drinken gaat!
Och wat rot. Mag je erbij blijven? Hier niet dezelfde ervaring. Wel moest mijn meisje toen ze 6 dagen oud was opgenomen worden doordat ze een bacterie had opgelopen wat zich uitte in een soort blaartjes op plekjes waar een huiddeffect zat. Dus bij de electrode die op haar hoofdje zat tijdens de geboorte. Bij de navelklem en ergens waar haar luiertje langs schuurde op haar beentje.. Gelukkig mocht ik mee.
Hier vorig jaar bevallen met 35 +1. Kleine man kon zelf flesjes leeg drinken maar had ook moeite om alle voedingen zelfstandig op te drinken. Met een neussonde ging het erg goed! Hij werd steeds sterker en binnen twee weken mochten wij naar huis toe. Wij hadden samen een kamertje in het ziekenis, erg fijn! Uiteindelijk bleek dat hij last had van maagzuur en dat na het drinken ook pijn deed. Hiervoor heeft hij nexium gekregen en toen ging het meteen veel beter. Het meest vervelende van alles vond ik dat iedere "zuster" wat anders zei. Ik heb hiervan geleerd om alleen maar naar de kinderarts te luisteren. Want op opmerkingen als "aaah, hij doet het zo goed! Hij mag vast "snel" naar huis wordt je alleen maar onzeker als het blijkt dat dit toch niet het geval is. Bij ons was er een mogelijkheid om naar huis te gaan met een sonde maar dit wilden wij niet. We hadden een kamer apart en als hij de sonde eruit trok drukte ik op de bel en kwamen ze binnen een aantal minuten. Thuis heb je bijvoorbeeld de Thuiszorg die dit komt doen en dat zal ook vast prima werken. Maar de service hier was zo snel en goed. Voor zijn rust was het fijn om in het zkhs te blijven op een kamer voor ons samen met weinig visite etc. en pas naar huis te gaan als alles goed was. Ze geeft zelf haar tempo aan en hoe vervelend het ook misschien voelt, voor haar is het erg fijn dat ze extra in de gaten wordt gehouden. Veel succes, gaat goed komen!
Dank voor jullie lieve reacties dames. Fijn. Ik heb geen idee of ik er bij mag blijven. Vast wel. Maar dat is niet in het belang van onze oudste. Die is enorm overstuur als ik even de deur uit ga dus voor haar zijn we zoveel mogelijk thuis. We gaan om en om naar onze jongste toe en blijven er een paar uur. De nachten zijn we thuis om bij te komen want wat zijn we gesloopt na alle stress. De jongste is net een beertje in winterslaap. Ze drinkt een beetje en slaapt weer tot de volgende voeding en de rest krijgt ze via de sonde. Ze is erg moe/zwak volgens de mensen in het ziekenhuis en dat geloof ik ook. Het heeft haar heel veel gekost om een paar dagen thuis te zijn. In haar belang doen we rustig aan en buidelen we op gezette tijden. Verder laten we haar slapen. Dan knapt ze het snelst op. Onze oudste knapt ervan op dat we nu echt tijd voor haar maken. Zij heeft er veel last van gehad dat ik ineens was vertrokken en een week met haar zusje in het ziekenhuis lag. Ik hoop gewoon dat we gauw weer met z'n vieren thuis zijn. Maar eerst moet ze maar goed aansterken.
Ik herken het exact mijn oudste was 18 maanden toen ik zelf in het ziekenhuis kwam. Die hebben je o zo hard nodig.... Daarom is het fijn als ze als de situatie dat toelaat al eerder met sonde naar huis mag.
Dank voor jullie steun dames. Ik heb een aantal spenen voor haar besteld omdat ze de spenen die bij de drogist verkrijgbaar zijn niet vast kan houden, die floepen er uit. Dus nu de Wubbanup gekocht, maar die is ws te groot. Daarnaast nog een Wee Soothie en een Nicu Soothie besteld, die komen dinsdag aan. Dat zijn dezelfde spenen, maar dan kleiner. Iemand hier ervaring mee?
Mijn dochter wilde die spenen niet (hadden ze in het ziekenhuis), maar alleen mijn pink. Na 6 weken pakte ze met wat aandringen de Difrax combi newborn (-2 mnd / +2 mnd) fopspeen, weet niet of je die ook geprobeerd hebt? Die zijn wat kleiner. Mijn dochter lag ook 3,5 week in het ziekenhuis, hoofdzakelijk om de reden het leren drinken. Merendeel door de sonde en het leek echt heel erg lang te duren dacht ik wanneer lukt het haar nu, maar op een gegeven moment kwam bij haar ineens het moment dat wonderbaarlijk alle flessen op gingen. En toen gingen ze ook echt zo goed als allemaal op. Even geduld nog, wel balen met je oudste die je ook nodig heeft, je kunt je niet in tweeën splitsen. Hopelijk mag jongste ook snel weer mee naar huis.
Die prematuurspeentjes lukten hier ook niet zo maar toen ze wat groter was eenmaal in het streekziekenhuis rond de 34 weken volgens mij lukte het met de Difrax -2 + 2 speen
De difrax -2/+2 heeft ze maar ze kan hem niet vasthouden. Hij is ook wat te hard voor haar begreep ik van de verpleegkundige. Dus vandaar nu de Soothies. Ik ben heel benieuwd hoe ze bevallen. Het drinken is nog een ding. Af en toe gaat er 40 cc in maar vanmiddag stopte ze na 20 cc en viel in slaap. De sonde is echt nodig. Ik hoop dat ze het gauw zelf oppakt. Dan zal ze zich even moeten bewijzen in het ziekenhuis denk ik zo voor ze naar huis mag.
Hopelijk sterkt ze snel aan. Ik heb voor beide dochters een wubbanub. Vind het hele fijne spenen omdat de knuffel ze iets ondersteunt floepen ze er minder snel uit. Maar het heeft even geduurd voordat ze ook die zelf in konden houden net als elke andere speen. In ons ziekenhuis mochten we alleen geen knuffel dus wubbanub pas vanaf dat ze thuis waren.
Gisteravond kreeg ze van de verpleegkundige een Wee Soothie. Een kleine variant van de Wub zonder knuffel dus. Ze pakt hem heel goed gelukkig. Ik heb de Nice Soothie ook nog besteld, een maatje groter en de Wub nemen we mee voor thuis. Die is nu echt nog te groot voor haar. Drinken gaat nog steeds zeer moeizaam. Ze drinkt een beetje, kiepert om van de slaap en krijgt de rest per sonde. Ze groeit wel langzaam dus dat is goed. Is ook helderder. Het kan nog even duren maar het gaat langzaam de goede kant op. Ze is vandaag 37 weken. Ik zou eigenlijk vandaag een gesprek hebben over inleiden
Ons zoontje is ook met sonde naar huis gekomen. Het is nu afwachten tot hij alles zelf kan drinken. Lijkt me vreselijk moeilijk weer terug naar het ziekenhuis..
Ja dat is het ook. Maar zonder sonde was dit niet meer goed gekomen. Ze mag voorlopig niet naar huis, met of zonder sonde. Het moet eerst echt veel beter gaan dan nu. Ik heb zo'n last van m'n schuldgevoel. Overdag gaan man en ik allebei een keer heen. Dan zijn we er ruim anderhalf uur. Soms gaan we een derde keer wat korter. Maar met het avondeten zijn we thuis ivm onze oudste. Zij heeft zo'n last van de situatie, is bang dat ik wegga enzo. De nachten zijn we ook thuis zodat we bij kunnen tanken. Vooral ik ben uitgeput. Maar dat schuldgevoel....
Wat naar dat ze weer terug is in het ziekenhuis, maar als ze zo uitgeput raakt is ze daar beter op dit moment. Je moet je niet schuldig voelen, je doet je best voor beide kinderen en je moet daarbij ook aan jezelf denken! Meestal gaat het ineens hard als ze het drinken eenmaal doorhebben. Wij hebben Hidde ook met sonde thuis gehad, omdat hij het gewoon nogniet kon zoveel drinken. Maar na een week of twee had hij het door en trok een paar keer zelf de sonde eruit, hij was er gewoon klaar mee. Best vreemd dat jevandaag eigenlijk de afspraak had om je inleiding te bespreken... Ik hoop dat jullie wonder snel weer thuis bij jullie kan zijn en jullie compleet zijn als gezin!