Goedemiddag dames, Bijna negen maanden geleden ben ik bevallen van een prachtig zoontje. Nu begint het weer heel erg te kriebelen voor een tweede. Bij mijn zoon ben ik ingeleid vanwege een hoge bloeddruk. Ik was op dat moment al 37 weken zwanger en lag al in het ziekenhuis vanwege slaapproblemen. (Ik sliep niet meer de laatste weken van de zwangerschap). Vlak voor dat ik werd opgenomen heb ik bij de gyn aangegeven dat ik graag nog een echo wilde omdat ik het idee had dat de baby erg groot was. Was volgens de gyn niet nodig want ik had geen zwangerschapssuiker. Maar goed, met 37 weken bevallen en ik moet eerlijk zeggen dat ik best een makkelijke bevalling had. Er was echter wel 1 minpunt en dat was de totaalruptuur. Kindlief was bijna 4 kilo met zijn 37 weken. Als ik in de foldertjes lees ben je met 4-6 weken van de pijn af na een totaal ruptuur. Nou echt niet dus, ik heb maanden en maanden met pijn gezeten. Mijn grootste angst is bij een volgende bevalling is dus een totaal ruptuur. Zoals gezegd wil ik heel graag nog een tweede kindje. Deze keer wil ik sowieso groei echo's. Maar heel eerlijk gezegd durf ik een natuurlijke bevalling niet aan.De weeën en pijn tijdens de bevalling vind ik prima, maar de kans op een totaal ruptuur schrikt me af. Ik zou zelf liever kiezen voor een keizersnede (ik weet dat er een hoop mensen zijn die hier stellig tegen zijn). Ik ben me er van bewust dat dit ook risico's met zich mee brengt en er een langere herstelperiode is dan bij een natuurlijke bevalling. Maar weer een half jaar met vreselijke pijn aan mijn doos lopen wil ik echt niet meer. Hebben jullie ervaringen of tips die jullie met mij willen delen. Groetjes, MCR
Wat een verhaal, ik snap dat het je wat tegen houdt.. Ik heb zelf geen ervaring hiermee, maar ik weet wel dat je kan vragen om geknipt te worden. Dan knippen ze horizontaal om de baby ruimte te geven en voorkom je een totaal ruptuur. Een keizersnede heeft een langere herstel dan een vaginale bevalling. Maar als je echt twijfelt zou ik de arts bellen. Meestal heb je een indicatie nodig om met een keizersnede te bevallen en ik weet niet of (angst voor) een totaal ruptuur die indicatie geeft..
Ik snap je angst, lijkt me zo eng en erg. Iemand in mijn naaste omgeving heeft een totaal ruptuur gehad (en was ook getraumatiseerd door een verkrachting in haar verleden) dus dubbelop én de pijn en het herbeleven van trauma door de pijnklachten. Ze is in de OK gehecht en na de tijd heel stellig, dit nooit weer. Nu inmiddels is ze jaar verder en is bezig na te denken over tweede. Zij gaf aan dat het risico niet groter hoeft te zijn bij een tweede als je bij een eerste ruptuur hebt gehad. Ook niet bij totaalruptuur. Maar ik zou eens met je VK bespreken of missschien met gyneacoloog of het uberhaupt kan? Preventief een keizersnee. Is voor jou evt. groeiecho's een optie? Daarnaast, bij inleiden gebeurd het ook vaker door de gigantische weeen storm en ontsluiting in korte tijd. Dus is wellicht natuurlijk bevallen (indien fysiek en medisch mogelijk) een optie voor jou bij een tweede?
Ik denk dat de kans klein is dat je een keizersnee mag, vrees ik. Ze stellen altijd de veiligheid/gezondheid van je ongeboren baby voorop namelijk. Er wordt vaak te licht over een keizersnee gedacht. Dit is een complete buikoperatie welke risico's heeft voor zowel moeder als kind. Ze zullen daarom zoveel mogelijk deze risico's gaan vermijden door je gewoon natuurlijk te laten bevallen. Uiteraard is het niet verkeerd om goed over je angst voor weer een totaalruptuur te praten met je gynaecoloog/verloskundige. En tevens de groei van je ongeboren kind goed laten volgen middels echo's.
Ik zelf niet maar een goede vriendin van me wel. Totaalruptuur erger kon niet. Ook na haar thuisbevalling dus met de ambulance afgevoerd en gehecht op de ok. Tussen haar kindjes zit bijna 4 jaar. Twee werderom thuis geboren met minimale schade down under.
@ Jemima Preventief knippen hoeft helaas niet te betekenen dat je een totaal ruptuur kan vermijden volgens de gyn die ik valk naar mijn bevalling sprak. En inderdaad heeft een keizersnede een langer herstel dan een vaginale bevalling, dat wil zeggen, een zonder complicatie. Ik herstel liever 6 weken van een keizersnede dan 6 maanden van een totaalruptuur met de kans op levenslange problemen. Ervan uit gaande dan dat de keizersnede zonder complicaties verloopt. Maar ik ga het inderdaad overleggen met een verloskundige / gyn. @ Nicky Nee ik loop inderdaad niet meer risico. Dat besef ik ook wel, maar ja angst he. Groei echo's wil ik sowieso. Is denk ik een kleine moeite en in geval van een groot kindje kunnen we misschien het plan erop aan passen. Natuurlijk bevallen zou in principe gewoon mogelijk moeten zijn. Je weet alleen nooit wat er in de tussentijd gebeurt. Bij mij zoon ging het opeens allemaal anders. Maar ja zulke dingen kunnen gewoon gebeuren. Misschien is een groot kindje en een inleiding geen goeie combo geweest, wie weet. Wel heftig van je vriendin hoor! @ Be happy Er wordt inderdaad te licht over een keizersnede gedacht, ben ik met je eens. Maar een goed verlopende keizersnede heeft natuurlijk wel de voorkeur boven complicaties bij een natuurlijke bevalling die vervolgens nog maanden blijven spelen. Ik heb de eerste maanden niet echt kunnen genieten van mijn zoon omdat ik zo een pijn had. @ Paula Dat klinkt hoopvol! Waren de beide kindjes gelijk in gewicht? Ik moest ook gehecht worden op de OK. En had zij er ook zo lang last van?
Hey MCR, Wat naar dat je een totaalruptuur hebt gehad, ik kan mij voorstellen dat je wel bang bent dat opnieuw mee te maken. Allereerst is het niet zeker dat je bij een tweede bevalling weer een totaalruptuur krijgt, al is de kans daarop wel verhoogd. Een preventieve knip kan helaas geen totaalruptuur voorkomen, het kan zelfs het hechten lastiger maken als het wel zou gebeuren. Een geplande keizersnede wordt meestal niet gedaan vanwege "alleen" een totaalruptuur bij een eerdere bevalling. Je kan er echter wel over discussieren met je gyn, en zeker als je erg angsitg bent kan dit toch een reden zijn om wel een keizersnede te doen. Bij een tweede zwangerschap is het kindje vaak groter dan bij een eerste. Groeiecho's kunnen een goeie eerste stap zijn, je kan altijd nog afhankelijk van je termijn en de geschatte grootte van het kindje van beleid veranderen. Veel succes in ieder geval!
Ik kan je helaas niet helpen met je vraag. maar wel of niet veel groei-echo's maakt niet uit. Al is je kind mega-groot, ze halen hem niet eerder dan 37 weken.... En wat als het volgende kindje wel "normaal" formaat heeft? Ik zou al je opties vantevoren bespreken met een gyn. Vraag een preconceptioneel gesprek aan? Ik kan me overigens heel goed voorstellen dat je na een totaal ruptuur een keizersnede wil!
even wat info gezocht en ik kon vinden dat de kans bij de eerste bevalling het grootste is... ik zou zeggen kijk waar jij je gerust stelling in kan vinden en welke optie je angst een beetje weg kan nemen...mischien kijken of je een keizersnee kan inplannen gezien je voor geschiedenis en je angst?
Ik zou je gevoelens zeker bespreekbaar maken met je gynaecoloog of verloskundige. Echter zal een totaalruptuur geen reden zijn tot een geplande keizersnede ben ik bang! Dus spreek heel duidelijk je zorgen uit en bespreek dit vooraf goed voordat je tegen een teleurstelling aanloopt. Sterkte!
Niet fijn he? Ik heb een flinke knip en een totaalruptuur gehad bij de geboorte van onze dochter. (sterrenkijker van negen pond) Ik moet eerlijk zeggen dat ik van de knip en de aambeien ->) meer last gehad heb dan van die totaalruptuur. Al heeft het wel een jaar geduurd voor alle pijnklachten over waren. Mij is door meerdere artsen verteld dat een totaalruptuur bij een eerdere bevalling geen indicatie is voor een keizersnede bij de volgende. Persoonlijk zou ik nooit voor een keizersnede kiezen, het blijft een zware buikoperatie met meer kans op complicaties voor moeder en kind dan een totaalruptuur. Preventieve knippen wordt wel eerder gedaan. Ook om te voorkomen dat je naar boven scheurt. (ik wist niet eens dat dat kon en wil er ook niet te lang bij stil staan. ) Ik zou idd eens overleggen met je gyn als het zover is. Persoonlijk ben ik van plan om bij een goede zwangerschap langs mijn gyn te gaan voor een APK down under. Vooral omdat er veel littekenweefsel in mijn schede zit en ik me een beetje zorgen maak of dat wel kan meerekken bij een bevalling. Maar eigenlijk hebben zowel de verloskundigen als de gyn me al verzekerd dat bij een tweede de kans op een totaalruptuur ipv 3 nu 4% is. En om eerlijk te zijn ben ik nu op het punt beland dat het me allemaal niet meer kan schelen, zolang we dat geluk nog maar eens mogen beleven hoor je mij niet klagen op de manier waarop het kindje eruit komt.
Collega van mij krijgt ba een helse bevalling die eindigde in een keizersnee nu ook een keizersnede, zonder medische reden. Vorige kind was namelijk en groot 4,2 kg en een sterren kijker. Heel gedoe mrt vacuüm geweest ed. Maar zij mag n u ivm trauma hoe dan ook een ks.
Mijn ervaring is bespreek het met je vk en met de arts. Jij moet bevallen op een manier waar je je prettig bij voelt. Mijn bekken staan scheef en ik het zelf licht zuurstofgebrek gehad bij de bevalling. Hierdoor heb ik lichte motorische beperkingen en loop ik moeilijker. Mijn grootste angst was dat onze dochter niet door mijn bekken zou passen en er een zuurstofgebrek zou optreden. Ik durfde een vaginale bevalling niet aan. Heb toen gevraagd om een geplande keizersnede en deze gekregen. Heb een prachtige bevalling gehad en een kerngezonde dochter. Precies zoals ik het voor ogen had. volgende x weer.
Hier totaalruptuur gehad bij de eerste en bij de tweede en derde niets, nada, geen knip, geen haarscheurtje en mega snelle bevallingen, dus er is ook hoop, nu ben ik wel alledrie de keren ingeleid bevallen in het ziekenhuis vanwege grootte (dik 8 pond de eerste met 38 weken) en vele voorweeen (vanaf 30 weken)
Ik heb trouwens ook nog maanden pijn gehad en nog wel jaren last ervan, na bezoekje bekkebodem specialist veel verbetering gehad, je kan door trauma daar spanningsproblemen krijgen (klinkt wat raar haha) maar ze kan je wel helpen, een fysio die ook bekken erbij doet is vaak niet voldoende, dus let wel goed op bij het uitkiezen... Daarnaast ben je pas net ontzwangerd, dus logisch dat je nog last ervan kan hebben (9 maanden op en af he, werd ook duidelijk verteld door de bekkenbodemspecialist) Ik ben zelf na 11 maanden weer zwanger geworden, eigenlijk sneller dan verwacht, we hadden verwacht dat het wel even zou duren aangezien bij de eerste zo snel ging.
oja en ze doen groeiecho's als de eerste baby aan de grote kant is (dit mag je ook gewoon eisen hoor!) je hoeft niet perse suiker te hebben voor een grote baby (mijn man was bijna 11 pond bij zn geboorte haha en verder gewoon alles gezond enzo) Hierdoor kunnen ze bv eerder inleiden... Verder merk ik wel dat je bij een tweede sneller doorgaat en heel eerlijk een ziekenhuisopname omdat je niet kunt slapen is dan niet snel een optie (je hebt immers een gezin) ik heb 8 weken maar 1,5, 2 uur per dag geslapen en deed alles nog gewoon wat moest gebeuren (okay ik zag er uit als een zombie hahah) ook iets wat je mee kan nemen natuurlijk..
Ik snap je angst. Ik had dan subtotaal, maar de woorden van de gyn destijds dat ik bij een volgende bevalling absoluut de persweeën tegen moet gaan houden om te voorkomen dat weer hetzelfde gaat gebeuren en met pech met blijvende schade helpen ook niet bepaald. Je kunt een sociale indicatie krijgen voor keizersnede maar die worden niet snel gegeven. Door de pijn zal ik nog heel lang de moed moeten gaan verzamelen voor ik voor een tweede durf te gaan.
Ik heb geen ervaring met een natuurlijke bevalling, maar wel met een keizersnee. Ik heb mijn herstel als voorspoedig ervaren, maar je moet je wel wat dingen realiseren. Ten eerste ben je gedurende minimaal zes weken volledig afhankelijk van anderen voor de zorg van je eerste kindje, die kan en mag je niet tillen. Ten tweede creëer je nu een tweede 'uitgang' voor een baby, waardoor je misschien op termijn op twee plaatsen pijn of last kunt hebben. Ten derde is de kans dat je borstvoeding goed op gang komt kleiner, maar ik weet niet of je dat erg zou vinden. Ik zit me overigens ook af te vragen of ik bij een eventuele tweede voor een natuurlijke bevalling of een keizersnee zou kiezen, mocht ik die keuze hebben, dus ik begrijp in die zin je twijfel wel. Voor mijn gevoel is een keizersnee voor mij makkelijker, maar een natuurlijke bevalling beter voor mijn gezin inclusief nieuwe baby.
Dankje nacho voor je reactie! Ja dat afhankelijk zijn van anderen voor de zorg van de oudste is natuurlijk wel een punt. Ik ben ook benieuwd hoe andere moeders dit hebben gedaan. Het lijkt mij dat er maar weinig gevallen zijn waarin je dit in de praktijk ook daadwerkelijk kan waar maken (dat de zorg voor de oudste 6 weken lang door anderen wordt overgenomen). Op een tweede plaats pijn of last hebben is natuurlijk ook niet fijn. De pijn aan mijn onderkant is nu gelukkig wel weg. Maar het heeft enorm lang geduurd en ik heb de angst dat het bij een eventuele bevalling niet goed zal gaan daaronder. Wat betreft borstvoeding, door verloop van de bevalling , de complicaties, zijn geboortegewicht etc heb ik geen borstvoeding gegeven. Ik heb me daar goed overheen kunnen zetten want het was nou eenmaal het beste voor hem. Ik ben het trouwens ook met je eens dat een natuurlijke bevalling wellicht beter is voor het gezin en je kind. Ik denk dat, dit in mijn geval ook zo zou zijn. Maar aangezien ik als mama de gene ben die fulltime voor de kids zorgt, is mijn eigen welzijn en dus fysieke gezondheid ook van belang voor het gezin. Als we nou van te voren konden weten welke weg het beste was om te bewandelen Maar goed, eerst het maar eens allemaal bespreekbaar maken wanneer het daadwerkelijk zo ver is.