Op 1 januari heeft mijn man aangekondigd te willen scheiden (na ruim 10,5 jaar samen waarvan 5,5 jaar getrouwd). Dit kwam voor mij geheel onverwachts. Toen onze dochter 9 weken was kondigde hij aan dat hij niet meer wist of hij verder wilde met onze relatie. Bij de relatie therapeut (waar we 2x zijn geweest) stelde hij zich hardop de volgende vragen: "is dit nu alles?" En " heb ik überhaupt wel een gezin gewild of heb ik dat gedaan omdat mijn ouders en de maatschappij dat van mij verwachtte?" Nog geen 2 maanden na het uitspreken van de twijfel kondigde hij de scheiding aan. Nu kwam ik er achter (via onze zoon van 3) dat hij samen met een vrouwelijk persoon en onze kinderen meerdere malen (minimaal 2x) activiteiten heeft ondernomen. Ik heb hem geconfronteerd en gevraagd of hij een nieuwe relatie heeft. Hierop zei hij " zo zou ik het niet willen noemen, maar andere mensen misschien wel." Ik ben ontzettend boos geworden en heb gezegd dat ik het in het belang van de kinderen niet echt verstandig vind om hen maar aan eenieder voor te stellen. Hierop antwoordde hij dat hij dat echt niet zomaar deed en het wel een serieuze relatie kon worden. Ook heb ik benoemd dat ik het fijn zou vinden om haar eerst te ontmoeten, zodat ik weet bij wie mijn kinderen ook zijn. Ik snap best dat er ooit een nieuw persoon in zijn leven komt, maar ik kan me niet voorstellen dat deze relatie serieus is en wel om 2 redenen namelijk: dat hij al binnen 3 maanden na het aankondigen van de scheiding met haar aan het daten was en omdat ze ruim 12 jaar jonger is (zij is net 23 en hij 35). Nu vraag ik me af of het een vreemde reactie is van mij om ontzettend kwaad te worden? Is het nu zo vreemd dat ik verwacht dat de relatie serieus en een tijdje stabiel is, voordat je je kinderen hier in betrekt? En dat ik een nieuwe partner ook graag zelf zou ontmoeten, voordat ze aan mijn kinderen wordt voorgesteld? Ben ik te beschermend naar mijn kinderen toe hierin? Ik heb navraag gedaan in mijn directe omgeving (familie, vrienden en collega's), maar die zijn natuurlijk bevooroordeeld, dus ik ben benieuwd hoe jullie hier over denken? Graag hoor ik jullie mening hierover. Alvast bedankt.
Ik zou proberen los te laten dat zij aanwezig is in het leven van je ex, je weet toch nooit vooraf hoe lang een relatie duurt. Wat ik niet zou accepteren is dat de kids alleen bij haar blijven. Als zij kennelijk een opvoeder wordt dan mag je op zijn minst verwachten dat jij daarbij betrokken wordt.
Ik vind het normaal om een nieuwe relatie of hoe je het ook wil noemen aan je ex partner en moeder van je kinderen te laten weten. Vooral ook omdat hij zijn kinderen erin betrekt. Dat vind ik sowieso fout als de relatie pril is of als de relatie niet echt serieus is. Dus ik snap je heel goed!
Ik sta aan de andere kant van deze scheidslijn: volgens ben ik pas na een half jaar relatie echt "voorgesteld" aan bonusdochter. Ik ben niet "officieel" voorgesteld aan zijn ex, maar ja... we woonden allemaal in het zelfde durp dus je weet vaak wel wie wie is. Zelf heb ik ook heel bewust eerst afstand gehouden en kwam ik pas wanneer bonusdochter al lang en breed lag te slapen (zaterdagavond bijv) Pas later kwam ik juist vroeg, zodat ik haar mee naar bed kon brengen etc. Okay wij zijn inmiddels meer dan 21 jaar samen en zijn er twee zusjes gekomen voor bonusdochter, dus ben niet helemaal het goede voorbeeld denk ik. Mocht ik zelf in een dergelijke situatie komen te zitten, dan zou ik daarover inderdaad afspraken willen maken met de vader van de kinderen... hoe om te gaan met de introductie van een nieuwe partner.
Ik sta ook aan 'de andere kant'. Ik ben wel redelijk snel aan de kinderen voorgesteld, maar toen was mijn man wel al ruim 5 jaar gescheiden en hadden hij en zijn exvrouw ieder hun eigen evenwicht gevonden met het co-ouderschap. Ook had de moeder al een nieuwe partner toen ik erbij kwam. Dat scheelde ook. Ik ben van mening dat het vooral belangrijk is dat de scheiding eerst stabiel moet zijn. Als dat zo is, dan maakt het introduceren van nieuwe partners minder uit. De basis van de kinderen en de beide ouders/ex-partners moet staan als een huis.
Ik zie het zo vaak...heel snel de kinderen voorstellen aan de nieuwe lover van vader of moeder. Ik vind dat je de eerste maanden rustig aan moet kijken of het wat kan worden met je nieuwe partner en dan pas de kinderen erin mengen.
Hier sluit ik me bij aan. Ook speelt de leeftijd van de kinderen in mijn ogen wel een rol denk ik.. Wat ik wel echt fout vindt van je ex man is dat hij buiten jouw weten om activiteiten met gaar en de kinderen heeft gedaan, dat vind ik echt niet kunnen. Verder snap ik je boosheid zeker.. je wilt je kinderen zoveel mogelijk in een stabiele omgeving op laten groeien en zo voelt dat op dit moment niet aan. Laat hem op zijn minst beloven dat hij voortaan meer open en eerlijk over dit soort zaken is. Dat lijkt me toch vrij redelijk.
Bedankt dames voor jullie reacties. @nacho: met los laten heb ik moeite op dit moment. Kon ik de hele situatie maar los laten, dat zou een stuk makkelijker zijn! Het valt niet mee, na zo'n lange tijd samen en 2 kinderen. Ik snap best dat er ooit een nieuwe relatie komt, maar we zijn nog niets eens gescheiden. We zijn nog volop bezig met onze mediator om het echtscheidingsconvenant op te stellen. En dan is het moeilijk om los te laten dat zij al in zijn leven aanwezig is. Ik wil ook zeker niet hebben dat zij alleen is met kinderen, maar kan ik dat eisen? @Snoopy1979: bedankt voor je begrip! Ben ik toch niet helemaal gek. @hopmarjanneke: altijd interessant een reactie van "de andere kant". Je geeft zelf aan aan dat je al 1/2 jaar een relatie had en in het begin zelf bewust afstand hebt gehouden. Dat is iets wat ik erg waarder, omdat dit een bewuste keuze van jou is en je hier dus over na hebt gedacht. Je bent er serieus mee bezig geweest geweest dat er een kind bij betrokken was en wat dat met haar zou kunnen doen. @hilly1980: nog een reactie van de "andere kant". Je bent misschien wel snel aan de kinderen voorgesteld, maar zij waren al ruim 5 jaar gescheiden. Ik kan me dan voorstellen dat beide de scheiding hebben verwerkt en ze beide hun evenwicht hebben gevonden en er sprake is van een stabiele basis. Dus dan vind ik het ook niet raar dat je redelijk snel wordt voorsgesteld en kan ik me helemaal vinden in jou mening. Wij zijn nog niet eens gescheiden. We zitten er nog middenin. Op dit moment woon ik in het huis met de kinderen, maar wanneer hij de kinderen heeft, ga ik naar mijn ouders (die wonen 30 km verderop). Het huis is verkocht en we moeten er per september uit. Mijn ex zit antikraak (daar mag hij zijn kinderen niet ontvangen, dus hij moet nog opzoek naar een huur woning. Hij staat pas sinds 1 januariregen van dit jaar ingeschreven bij een huurcooperatie, dus dat kan nog wel ven duren denk ik. Kopen kan hij niet omdat hij 1 jaar gelden voor zichzelf is begonnen is). Ik heb onder voorbehoud van de financiering een huis gekocht in het dorp waar ik oorspronkelijk vandaan kom (30 km verderop). Ik ga dus ook nog met m'n lieve kindjes verhuizen (dit weten ze nog niet, want ik wil het pas vertellen als ik definitief weet of het doorgaat. Het enige wat nog roet in het eten kan gooien is de lening die we hebben afgesloten voor zijn zaak. Deze staat ook op mijn naam en dus heb ik een bkr registratie. Ik moet dus worden ontslagen van de hoofdelijke aansprakelijkheid van die lening). Wat ik hiermee wil aangeven is dat zowel mijn basis en die van mijn ex nog niet stabiel is. Waarschijnlijk heb ik er daarom ook zoveel last van. @brezjika: ik ben het eens met jou mening. @Maryella: bedankt voor je begrip. Ik wil mijn kinderen inderdaad in een stabiel omgeving laten opgroeien en dat is dit moment niet zo. Ik vind respect en eerlijkheid erg belangrijk. Ik ben dit naar hem toe, dus verwacht ik dit ook andersom.
Bij mijn weten kan je niet eisen dat een toekomstige nieuwe partner niet alleen mag zijn met de kinderen.
@ hopmarjanneke: Ik heb me misschien niet duidelijk of wat onhandig uitgedrukt, want ik kan het natuurlijk niet letterlijk eisen. Ik bedoelde eigenlijk meer dat ik wel kan willen dat zij niet alleen is met mijn kinderen, maar dat ik dat uiteindelijk niet bepaal (maar mijn ex en zijn vriendin). Dus misschien was bepalen een beter woord geweest dan eisen.
Ik sta ook 'aan de andere kant' en begrijp je gevoelens als moeder erg goed. Maar denk dat er ook een stuk bij zit wat je ex nog terug wilt/niet wil dat hij nieuwe relatie heeft. Wat ik heeeeel goed snap zo kort na een scheiding! Wij hebben eerst lang gedate zonder dat ik zn zoontje heb gezien. Maar voor we écht een relatie kregen wou ik wel zinn zoontje zien. Die zou ook een deel van mijn leven worden. Ik bleef niet slapen op de dagen dat zijn zoontje er was in die periode. Maar heb hem wel gezien/samen gegeten en dingen gedaan. Zijn ex hebben we het verteld toen we definitief verder wouden met ellaar. we hebben zijn zoontje toen niet verteld dat ik zn vriendin was maar maar gewoon 'een vriendin' Ik snap dat je wil voorgesteld worden maar snap ool dat je ex hier nog even mee gewacht heeft. Het leeftijdsverschil....ik snap dat je daar moeite mee hebt. Maar ik was destijds 19 en hij 26. En we zijn inmiddels 6,5 jaar samen en weet dat zijn ex ook dacht wat een broekie....maar toch bleek niks minder waar. We zijn pas met 3 jaar samen gaan wonen en ook pas toen zijn zoontje daarom vroeg...wanneer gaan we nu in een huis samen wonen
Ik denk dat wij ontzettend veel raakvlakken hebben Thijsson, en ook dit is wederom een en al herkenning voor mij. Ook wij zijn nog niet definitief gescheiden, al zitten we nu wel echt in de laatste fase ( wachten op de uitspraak vd rechtbank). Ikzelf heb sinds januari van dit jaar een nieuwe vriend. Ik heb mijn ex-man hiervan op de hoogte gebracht vóór dat ik hem aan onze kinderen heb voorgesteld. Ik heb hem ook de mogelijkheid gegeven om mijn vriend eerst te ontmoeten, omdat ik me heel goed kon voorstellen dat dat best moeilijk zou zijn voor hem, weten dat je kinderen met iemand in aanraking komen die jij verder helemaal niet kent! Hij heeft hier nooit gebruik van willen maken, iets waar ik verder niks aan kan doen. Nu sinds een tijdje heeft ex zelf een nieuwe vriendin. Ik kwam hier per toeval achter en heb hem direct gevraagd of hij haar al aan de kids had voorgesteld. Het antwoord was nee, hij wist nog niet precies waar dit heen ging met haar. Ok, prima.. Ik heb toen gevraagd of ik haar mocht ontmoeten vóórdat ze de kinderen zou zien. Dat vond hij de grootste onzin. Nu twee weken geleden kreeg ik te horen dat hij met de kids naar een pretpark ging en dat zij ook mee zou gaan. Ik heb me behoorlijk ingelezen in allerlei dingen omtrent scheiden met kinderen in t spel, en 1 vd dingen is dat wanneer er een nieuwe partner in t spel komt, je die heel geleidelijk moet introduceren. Bvb een uurtje bij een speeltuin. Mijn ex besloot er na een dag pretpark ook nog een pannenkoek eten in een restaurant tegen aan te gooien. Ik mag alleen haar voornaam weten. Op de vraag waarom hij er zo op tegen is dat ik haar ontmoet, is t antwoord: ik ga niet met haar op audiëntie Han bij jou! Ik weet nog totaal niet waar dit heengaat. Hij maakt me hier zo vreselijk pissig mee! Al is t maar vijf minuten! Ik wil weten wat voor vlees het in de Kuip is. Dus ik vind dat je vol in je recht staat om hier iets van te vinden meid!
@nicky1989: Natuurlijk zit er een stuk dat ik niet wil dat hij een nieuwe relatie heeft (en nee ik wil hem niet terug, want daarvoor heeft hij me te erg gekwetst met zijn beslissingen en dingen die hij tegen me heeft gezegd. Tevens is het vertrouwen te erg beschaamd). Ik vind dat hij inderdaad erg snel na het beëindigen van onze relatie zich weer in een nieuwe relatie heeft gestort. Het voelt voor mij dan alsof onze relatie niets heeft voorgesteld. Bovendien komt daarbij dat onze jongste net enkele maanden oud was toen hij onze relatie verbrak. Ik ben er altijd vanuit gegaan dat zij uit liefde is gemaakt (van mijn kant wel in ieder geval), maar door de dingen die hij heeft gezegd ben ik hier aan gaan twijfelen. En als blijkt dat hij dan ook nog binnen een korte tijd een relatie aangaat slaat de twijfel nog meer toe! Dus vanwege die 2 reden vind ik het erg dat hij nu al een nieuwe relatie heeft. Fijn dat je jou ervaring wilde delen om aan te geven hoe jullie het hebben aangepakt en dat er bij jullie ook een leeftijdsverschil was wat uiteindelijk niets heeft uitgemaakt in jullie liefde naar elkaar. En dat is terug te zien in je banner. Gefeliciteerd met je zwangerschap en succes met de laatste loodjes!!! Tevens vind ik het prettig om te weten dat "mensen van de andere kant" mijn gevoel kunnen begrijpen! @Hanna80. Altijd fijn om te weten dat er mensen zijn die jou situatie herkenning (ookal is de situatie niet prettig). Opvallend is dat ook jou man degene was die de relatie verbrak en dan vervolgens niet kenbaar maakt dat er een nieuw iemand in zijn leven is en je dit van je kinderen moet horen. Dat is erg pijnlijk. Goed van je dat jij je ex wel wilde voorstellen aan je nieuwe relatie, voordat jou ex het via de kinderen te horen kreeg en zodat hij zelf een eerste indruk kon krijgen van je nieuwe liefde. Misschien denken mannen er wel heel anders over of alleen onze ex-partners.
Volgens mij kun je in het ouderschapsplan op laten nemen dat nieuwe partners een bepaalde eerste tijd (zelf in te vullen gezamenlijk) niet mogen worden voor gesteld aan de kinderen. Ik zou dit toch even navragen bij de advocaat.
Heey, thanks voor je reactie ik snap dat echt heel goed. Bij mijn vriend was tevens zij degene die het vertrouwen had geachaad dus ik herken ook veel van jou in hoe mn vriend zich (zelfs twee jaar nadien) voelde. Ik hoop dat je tot een werkbare oplossing komt waarbij de kinderen op de eerste pkaats komen (bij jou lees ik dit sowieso en je ex ken ik niet maar hoop ik ook) Ook hoop ik dat je ooit een partner vind die jou de waardering en liefde geeft die je verdiend! Ik vind het knap hoe je ermee om gaat en je verdriet is heel invoelbaar! Thanks voor de felicitatie N. (Stiefzoontje) krijgt voor de tweede keer een broer (heeft er eentje bij mama van 2 en nu bij ons een baby hopelijk snel!) Bij ons is ook het contact tussen ons en zn moeder en vriend erg goed. we viereen de verjaardag van N. Samen, in 1 huis. Wisselen jaarlijks. En mn vriend en zn ex gaan bijg met zn tweetjes mee naar het kinderfeestje. Vrienden hoeft van mij niet maar dit is voor ons een goede middenweg
Ik reageerde op haar eerste uitspraak dat ze niet wil dat de nieuwe partner alleen is met de kinderen. Dat is door Thijsson al wel wat genuanceerd, maar ik lees er nog steeds uit dat TS niet wil dat de nieuwe partner alleen is met de kinderen. Dat is natuurlijk geen haalbare kaart en voor een rechter zou dit al meteen van tafel worden geveegd. Wel de nuance van Masami dat er een bepaalde eerste periode wordt gehanteerd... maar of je dat ook heel hard kunt maken cq dat je het heel juridisch kunt maken
@masami en @hopmarjanneke: bedankt voor jullie reacties. Ik wil er liever geen afspraak over maken in het ouderschapsplan, ook al zou dat mogelijk kunnen zijn. Ik hoop gewoon dat hij net zo als mij het belang van de kinderen voorop stelt, zijn gezonde verstand gebruikt en vanuit daar een keuze maakt! @nicky1989: Wow ik kan er dus nog lang last van hebben? Ik wist dat de nasleep lang kon zijn, maar ik wil me zo niet voelen. Van de andere kant misschien ook logisch, want mijn hart is niet gebroken maar verbrijzeld. Een breuk heelt over het algemeen snel en goed, maar iets wat in honderd duizend stukjes ligt, heeft veel tijd nodig om te helen. Bovendien zal er altijd een groot litteken zichtbaar blijven. De kinderen komen bij mij zeker op de eerste plaatst. Ik hoop ook op een werkbare situatie, maar dat valt niet mee op dit moment. Ik hoop dat ik in de toekomst ook weer normaal door een deur kan met hem! Bedankt voor je compliment. Ik hoop in de toekomst ook weer een partner te vinden al moet ik er op dit moment echt niet aan denken. Ik wil eerst de situatie verwerken en zorgen voor een veilige en stabiele omgeving voor mijn lieve schatjes. En als dat allemaal op orde is, hoop ik dat er een nieuwe liefde op mijn pad komt, dus dat kan nog wel even duren denk ik
Tja een moeilijke situatie zal het altijd blijven. Mijn ex en ik zijn nu bijna 4 jaar gescheiden. Hij woont in het buitenland en ziet ons kind dus alleen in de vakanties als hij komt opdagen. In de zomervakantie moet onze zoon dus 4 weken naar zijn vader. In de afgelopen 3 jaar heeft hij onze zoon dus al 3 keer voorgesteld aan een andere dame. En iedere keer weer moet ons kind daar ook slapen. Ik heb ook al een aantal keer aangegeven dat dit zo niet kan. Je schaad je kind ermee. Maar ja het mag allemaal je kunt het niet tegengaan. Zelf heb ik nu sinds een aantal maanden ook een nieuwe liefde. Ik heb er samen met hem voor gekozen om na ongeveer 2 maanden mijn zoontje erbij te betrekken, vooral omdat ik wil voorkomen dat je samen bezig bent een toekomst op te bouwen en als je kind het niet kan vinden met je nieuwe partner heeft de relatie ook geen kans van slagen. Op dit moment zit mijn zoontje ook bij zijn vader, en dit keer is er eens geen vriendin in het spel en heeft hij het ook naar zijn zin. De vorige vakanties was het echt iedere keer na een paar dagen al van mam wanneer kom je me ophalen. Nu gelukkig niet. En ik maak van deze vakantieweken ook goed gebruik door meer bij mijn nieuwe vriend te zijn en het gaat gelukkig erg goed tussen ons. Mijn nieuwe vriend slaapt nog niet bij ons. Dat vinden we beiden nog te vroeg. Al werd er laatst wel gevraagd mama wanneer slaapt J hier?
Jouw kant begrijp ik heel goed, en die van de "andere kant" ook. Ik heb in beide situaties gezeten. Ik denk dat je ook heel erg af moet gaan op het karakter van je ex man, hoe hij is, hoe hij met de kinderen omgaat en rekening met hen houdt ten opzichte van het kiezen van een nieuwe partner. Toen ik net 22 was leerde ik mijn ex kennen, die was 8 jaar ouder en had 2 kinderen uit een eerder huwelijk. Hij nodigde mij thuis uit, en 1 van zijn kinderen werd wakker en kwam naar beneden. Ik wist niet eens dat ze er waren op dat moment, en schrok er ook nogal van dat ik ze zo snel al leerde kennen. Ik kende hem tenslotte pas een week. Nu was het wel 1 geluk dat ik vrij zeker van mijn zaak ben als ik ergens aan begin, dus ik stond er ook 100% achter. Het klikte heel goed met de kinderen dus ik vond het ook niet erg dat het allemaal zo snel ging. Zijn exvrouw en hij waren toen pas een maand of 5 uit elkaar, maar dat het pas zo kort was, kwam ik ook pas later te weten. Zij wilde mij ook graag zien, en ik snapte dat van haar kant ook goed. Maar hij heeft dat een hele tijd tegen weten te houden. Een aantal jaren later kregen wij ook een kind samen. Kort daarna verbrak hij de relatie. In het jaar erna volgden meerdere vrouwen, waarvan ik van 3 zeker weet dat ze onze zoon hebben gezien, terwijl ze pas kort een relatie hadden. Hier was ik het ook niet mee eens, en hij had me ook beloofd dat niet te doen.. Maar uiteindelijk deed hij het toch. Ik kwam er dan achter via andere mensen, of dat een van zijn andere kinderen zich versprak.. Uiteindelijk gaf hij het dan toch toe. Dit heeft vaak ruzie opgeleverd, omdat ik het ook niet oke vind om zomaar iedereen aan onze zoon voor te stellen. Je moet eerst van elkaar weten of je elkaar na een tijdje daten nog steeds leuk genoeg vindt, om je kinderen aan voor te stellen. Maar dat is mijn mening.. Ik heb dat zelf ook gedaan met mijn huidige vriend. Ik kan alleen maar hopen dat mijn ex dat in het vervolg ook gaat doen. Jouw zorg snap ik ook heel goed..iemand van 23 kan heel volwassen zijn, maar misschien ook nog niet voorbereid op wat dit allemaal inhoudt..en 23 en 35 kan ook een heel verschil zijn qua levensfase maar hoeft natuurlijk niet.. Het zou slim zijn om dat eerst uit te zoeken met zijn tweeën, en dan pas kinderen erbij te betrekken..
@momof1: ongelofelijk dat je ex zo makkelijk nieuwe partners in het leven van jullie zoontje toelaat. Ik vind dat ook niet goed van een ouder, want ik denk dat je je kind dan toch een bepaalde kijk op relaties meegeeft ook al zijn ze nog klein. En het tegenhouden kan je inderdaad niet helaas. Het zou mooi zijn als je ex ook het belang voor jullie zoontje hiervan inziet en hier in het vervolg rekening mee houd. Wat leuk dat je na een aantal jaren ook weer een nieuwe liefde hebt gevonden. Ik wens jullie veel liefde en geluk toe! @summer1987: bedankt voor je reactie. Afgaan op het karakter van mijn ex man valt niet mee. Ik herken hem gewoonweg niet meer. Bijzonder om te lezen dat jij aan beide kanten hebt gestaan. Blijkbaar hebben jij en ik dezelfde mening over nieuwe partners, echter zou het fijn zijn als mijn man daar ook zo over dacht, maar dat heb ik dus niet in de hand helaas. Het lijkt me verschrikkelijk om van andere te horen dat je ex (meerder malen zelfs) een nieuwe partner heeft. Dat vind ik niet echt getuigen van eerlijkheid en openheid naar elkaar toe, maar helaas. Ik kan ook alleen maar hopen dat hij in de toekomst open en eerlijk is en jullie kind niet weer meteen bloot stelt aan een nieuwe liefde. Het klopt wat jij zegt dat iemand van 23 al best volwassen kan zijn. Ik ken haar niet, dus ik kan hier ook geen oordeel over vormen (Al kun je wel wat dingen concluderen uit iemands facebookprofiel natuurlijk). Vandaag heb ik het concept van ons ouderschapsplan van onze mediator ontvangen. We hebben het tijdens het opstellen van het ouderschapsplan niet over nieuwe relaties gehad, maar er stond wel het onderstaande stuk in: Nieuwe partner - Op het moment dat een ouder een nieuwe partner heeft, dan zal hij/zij de andere ouder hiervan in kennis stellen, alvorens de kinderen hiervan op de hoogte gesteld wordt. - Beide ouders zullen de kinderen pas met een nieuwe partner kennis laten maken, op het moment dat er sprake is van een serieuze relatie. - In onderling overleg zal er gekeken worden hoe en in welk tempo het kind zal gaan kennismaken met de nieuwe partner. - De ouders zullen zich inspannen en er voor waken dat een nieuwe partner of een andere derde niet op een negatieve wijze hun ouderschap beïnvloedt. Het sluit dus wel aan bij hoe ik erover denk. Ik weet niet of het gebruikelijk is dat dit in een ouderschapsplan staat, maar ik ben er wel blij mee. Het zijn toch afspraken waar beide ouders zich aan dienen te houden.