Maar tóch is het je vader, ondanks zijn 'oudere' leeftijd tóch gelukt om weer een goede baan te vinden! 👍🏼 Als ik dan hoor hoe druk hij er elke dag mee bezig was geloof ik toch echt dat hij dit heeft afgedwongen en echt super gemotiveerd was om weer aan het werk te gaan. Zo iemand als je vader zou ik dus juist altijd uitnodigen voor een gesprek bij ons. Maar ik geef toe dat het er op de NL arbeidsmarkt vaak bekrompen aan toe gaat, er wordt alleen maar dat het cv gekeken en die worden dan weer op verschillende stapels ingedeeld. Dat soort HR mensen en recruiters noemen wij 'cv schuivers', gelukkig werkt mijn team HR mensen niet zo.....😏
ik vind dat een dom plan.....uit heel veel onderzoek is al gebleken dat die zogenoemde gemeenschapsdienst baantjes gewoon gebruikt worden om mensen gratis te laten werken. Er wordt iemand ontslagen om een ander het vervolgens voor niks te laten doen omdat die een uitkering krijgt. meehelpen op school betekend dus dat de overblijfjuf haar ontslag krijgt.
Klopt, de échte kanslozen en zwakkeren in onze samenleving zullen nooit (meer) aan het werk komen, dat is een feit. Maar het punt is denk ik dat veel mensen werkloos zijn die NIET in deze groep vallen maar het om andere redenen (flexibiliteit, motivatie, persoonlijkheid etc.) niet lukt om aan een (nieuwe) baan te komen. 😊
Hoe zie je dat voor je? Als je kinderen hebt en dus geen werk, geen opvang? Of 0 uren contracten en opvang voor de kinderen? Ik vind dat er wel lekker makkelijk gedacht wordt. Ik zou echt heel veel willen en doen als het moet (en heb dat ook gedaan), maar het is wel erg gesteld met de werkwereld. Het draait alleen maar om werk en geld. Geluk en gevoel tellen gewoon niet meer mee. We zijn toch niet alleen op deze aarde om te werken?? Maar ik ben het er ook zeker mee eens dat er ook heel veel mensen zijn die er niks voor doen of voor willen doen. Dat is zeker de andere kant. Ts: je hebt pb!
Dit herken ik ook met mijn vader. Te triest voor woorden. Ook in welke situaties je financieel en emotioneel terecht kunt komen dan..
Bedankt! Hij heeft nu een goede baan bij een top bedrijf die zijn kwaliteiten zagen. Hij heeft zichzelf een half jaar lang mogen bewijzen en nu komt hij per september bij ze in dienst ( eerst via een uitzendbureau ) 👍🏻😁 En dan hopen dat het bedrijf gezond blijft en hij in vaste dienst kan komen. Maar bijna 3 jaar lang je suf solliciteren en niet eens uitgenodigd worden voor een gesprek hakt er wel in hoor. Echt killing voor je zelfvertrouwen en motivatie 😔 sta je dan, na 40 jaar. Pensioen in zicht, hypotheek bijna klaar. Alle schaapjes op het droge ...... NOT. Vond het zo erg om te zien. Gelukkig gaat het nu weer super, hebben ze nog een gedeelte van hun spaar kunnen laten staan en zijn ze die weer aan het aanvullen.
Mijn vader is ook al 2 jaar onderweg een nieuwe baan te vinden. 56 is hij, voor een deel afgekeurd vanwege een beroerte een aantal jaar terug (heeft daar blijvende schade aan over gehouden). Als hij aan het eind van dit jaar geen baan vind raken ze in de bijstand... Het is verschrikkelijk om die angst te zien dat hij geen baan gaat vinden.
Ik weet het wel zeker want bij een kranten wijk krijg je per stuk betaald en niet per uur. Dus het zal de krant niets uitmaken hoe oud je bent. Daar gaat het niet per leeftijd. Datzelfde geld voor thuiswerk (buttons maken) post lopen en folders.
Het is inderdaad niet meer zo makkelijk. Maar toch, ik denk als je goede brieven schrijft en goed overkomt in een gesprek, je uiteindelijk wel aan een baan komt. Mijn man heeft alleen een middelbare schooldiploma, is al meerdere malen vrijwillig van baan gewisseld (HBO functie banen). We gaan samen zitten om een goed cv op te stellen en een goede brief te schrijven en hij wordt tot nu toe altijd uitgenodigd op gesprek. En tot nu toe, ook altijd aangenomen als hij eenmaal mocht komen. Het gaat er om dat je leert mensen te overtuigen van je kunnen. Zelfverzekerd, gemotiveerd en zelfstandig overkomen is denk ik het belangrijkste. Dat is natuurlijk niet iedereen gegeven, maar er zijn cursussen die er bij kunnen helpen.
en natuurlijk is het als je boven de 50 bent nog weer moeilijker! Maar ook mijn vader is een paar jaar geleden ook 1,5 jaar werkloos geweest en heeft nu gewoon weer een fijne baan op zijn eigen niveau in zijn eigen sector. Mijn moeder is het nog niet gelukt iets te vinden sinds ze werd ontslagen vorig jaar. Die is ook minder opgeleid en dan kan het hel moeilijk zijn inderdaad.
Ik heb lang niet alles gelezen, maar ik denk dat diverse factoren meespelen in het vinden van werk. Ik ken best wel wat mensen die echt veel moeite hebben om werk te vinden. Ondanks heel veel solliciteren worden ze toch keer op keer afgewezen. Te oud, te veel/weinig ervaring, verkeerde opleiding ed. Zelf heb ik daarentegen geen klagen. Heb afgelopen maand stuk of 10/15 sollicitaties de deur uit gedaan. Diverse afwijzingen gehad, maar ook drie keer uitgenodigd voor gesprek. En bij alle drie aangenomen, dus ik zit nu in de luxe positie dat ik kan kiezen. Maar dat heeft zeker wel met de sector te maken, in de zorg zitten ze hier in de regio echt te springen om mensen.
Hoezo gratis werken? als je uitkering krijgt krijg je toch geld van de staat... dus kan je toch wel gaan werken voor die staat... En ik bedoel niet ter vervanging van andere jobs hoor maar ik sta zelf in het onderwijs en ik weet zeker dat de kinderen en leerkrachten blij zouden zijn als er iemand extra is om te helpen... Ik weet zeker dat de oude mensen in een rusthuis die rolstoelgebonden zijn maar toch echt graag nog eens tot op het dorpsplein gebracht worden... Welke zorgkundige heeft daar nog tijd voor? Maar vrijwilligers zoeken ze genoeg hoor! Ik vind het echt niet erg om veel belastingen te betalen, maar ik vind het wel erg dat mensen zich verschuilen achter: ja maar ik zoek echt wel hoor, ik stuur zeker 3 sollicitatiebrieven per week... Yeah right... en er zullen er echt bijzijn die wel een stinkende best doen, maar ik kan me niet voorstellen dat iedereen die leeft van een uitkering zijn stinkende best doet... En er was iemand die aangaf wat dan met de opvang of zo... Ik denk dat de minderheid van de werklozen kinderen heeft onder 2,5 jaar (in Vlaanderen moeten kinderen naar school vanaf 2,5 jaar) Die enkele moeders/vaders met wel kinderen die nog niet naar school kunnen, kunnen dan in het weekend met de oudjes gaan wandelen . Waar een wil is, is een weg...
nou, hangt van je leeftijd af! maar laat ik je uit de droom helpen, als je 30 plus met met HBO niveau is er eht niet zomaar werk!! als het in je eigen vakgebied niet te vinden is en je denkt "dan ga ik wel dopjes op tandpastatubes draaien aan de lopende band" dat word hem ook niet!!! daar ben je namelijk te oud/duur/intelligent voor........... dus het is in deze tijd ECHT makkelijker gezegd dan gedaan
Hm, ik weet niet zo goed wat ik moet antwoorden. Een echte waardige baan ligt niet meer zomaar voor het oprapen. Mijn man is in 2013 werkloos geweest. Was voorheen sales-manager, maar solliciteerde ook op callcenterwerk. Pas na 9 maanden werd hij inderdaad aangenomen bij een callcenter. Hij had dus echt niet zomaar iets gevonden, ook niet toen hij op een veel lager niveau solliciteerde en wilde pakken wat hij pakken kon. Aan de andere kant; als ik moet kiezen tussen m'n kinderen honger laten lijden of m'n zelfrespect in de prullenbak gooien, kies ik voor het laatste en is er inderdaad altijd wel 'wat' te vinden..
Maar van mij is het prima als iemand voor zijn geluk en gevoel kiest en daarom thuis blijft... Maar dan moet het ook niet om het geld draaien en moet je geen steun vragen aan de staat... Echt prima voor mij! Maar ik wil gewoon niet gaan werken voor anderen, ik doe mijn job gelukkig dolgraag, maar stel je het volgende voor: jij werkt in een fabriek en vindt het echt verschrikkelijk, maar je vindt het je plicht om te werken voor je gezin, voor de gemeenschap, .... De buurvrouw/buurman daarentegen krijgt ongeveer 70 procent van jouw loon als uitkering om NIETS te doen dag in dag uit... Hoe frustrerend moet het zijn. Ik wil gerust sociaal zijn, maar het heeft zijn grenzen, en ik zou het dan eerlijker vinden dat ook die mensen die ongeveer 70 % krijgen van een minimumloon van een werkende ook een paar uur moeten gaan werken (vrijwilligerswerk, gemeenschapsdienst, ...)
ja en nee. je kan wel werk vinden als je dan ook echt 0,0 eisen hebt. zo ben ik destijds meerdere malen bij een callcenter afgewezen omdat ik echt niet 3 avonden per week kan werken (mijn man werkt in de horeca en is dus elke avond weg) edit: ik wilde overigens wel 2 avonden werken en de weekenden ook best wel maar overal waar ik kwam was de eis 3 avonden en bij de supermarkt was ik met 25 jaar al te oud. Ik was echt niet moeilijk en had nagenoeg geen eisen maar ik heb toch moeite gehad om een baan te vinden.
Voor een bepaalde groep zou meer begeleiding denk ik ook erg prettig zijn, nu snap ik dat er heel erg veel mensen werk zoeken en ze ook niet iedereen kunnen helpen maar met alleen de opmerking "misschien moet je je CV verbeteren" (zonder dat ze ernaar gekeken hadden) kon ik vrij weinig (nota bene cum laude vwo afgesloten en het al meerdere malen door anderen laten beoordelen dus aan mijn schrijfkunsten zal het niet liggen). Als dat het enige advies is wat mensen krijgen is het erg lastig. Ze zouden mensen die problemen hebben op sociaal vlak bijvoorbeeld kunnen wijzen op vrijwilligers werk waar ze aan die vaardigheid kunnen werken; mensen die wel een opleiding hebben maar in hun sector niet aan de slag kunnen en er geen ervaring op kunnen doen kunnen helpen desnoods een vrijwilligersfunctie in de sector te zoeken zodat ze wel wat ervaring krijgen en geen groot gat op hun CV hebben of te maken krijgen met het feit dat wat ze aan ervaring hebben niet relevant is wanneer ze wel in de sector solliciteren; omdat er zoveel functies zijn dat je soms door de bomen het bos niet meer ziet mensen wijzen op vergelijkbare functies. Natuurlijk zijn dit ook dingen die mensen zelf kunnen verzinnen maar je moet er soms maar wel net opkomen of iemand moet je er op wijzen, niet iedereen heeft dat mee. Kleine moeite om dit aan te geven wanneer mensen op gesprek komen mbt werk zoeken en uitkeringen aanvragen? Lijkt mij dat dit toch niet al teveel moeite, tijd en geld kan kosten?
Helemaal met de stelling eens. Wie wil werken vind altijd wat al is het niet wat je in eerste instantie op het oog had! Wij hebben nu 3 jaar een eigen bedrijf, en goed "personeel" vinden blijft altijd ellende. Het is wel thuiswerk maar je kan er genoeg mee verdienen als je inzet er maar is en je afspraken na komt. Helaas is het zo dat 8 van de 10 die inzet niet hebben en dus ook snel weer weg zijn of in het begin niet zo heel snel zijn met het werk waardoor het uurtarief de eerst weken niet meteen denderend hoog is. Toch heel jammer want zo hebben we ook mensen die inmiddels 2 jaar voor ons werken en toch echt wel tussen de 8 en 16 euro verdienen per uur en dat met thuiswerk dus als je wilt kan je genoeg verdienen. Maar helaas wil tegenwoordig bijna iedereen zo makkelijk en snel mogelijk geld verdienen en er weinig voor doen!