Hoi meiden, Even als eerste. Ik ben echt blij met deze zwangerschap en besef echt wel dat wij blij mogen zijn dat we weer een kindje mogen krijgen. Echter kan ik mijn gevoel niet uitschakelen. Ik vind zwanger zijn zelf gewoon niet leuk. Vooral de gewichtstoename. Ik ben altijd al heel erg met mijn gewicht bezig geweest. Heb de laatste jaren een bmi tussen de 25 en 26 en dat vind ik vreselijk! Ik ben nog zo jong en dan wil ik gewoon slank en strak zijn. Ik merk dat het gevoel om echt te sporten steeds erger wordt. Ik heb mij voor na de bevalling ( die is over elf weken) al aangemeld voor bootcamp en ik loop nu al een paar keer per week minimaal een uur lang goed door. Ondanks dat blijf ik dikker worden. En natuurlijk begrijp ik dat mijn kindje groeit etc maar ik ben al tien kg aangekomen en wil niet meer dan 12kg aankomen. Iedereen om mij heen die normaal gesproken nooit aandacht hebben aan hun lijf hebben dit nu in een keer wel en zijn bezig met lijnen en sporten. Dat maakt mij dan nog onrustiger. Ik moet gewoon aan de bevalling denken, aan de laatste loodjes maar ik denk vooral aan afvallen straks en weer strak zijn en niet zo'n opgeblazen koe zijn. Ik word ook gek van alle commentaar van mensen dat ik goed groei. Ja ik weet dat ik dik ben en nog dikker wordt. Pff sorry, er zullen vast mensen denken, meid wat zeur je! Maar helaas kan ik mijn gevoel niet uitschakelen. Graag zou ik ervaringen willen horen van mensen die dit gevoel ook hebben of hebben gehad. Het liefst ga ik nu al met bootcamp beginnen maar dat lijkt me niet goed voor de kleine.
een BMI van 25 en 26.... "Bij een BMI tussen de 18,5 en 25 is sprake van het ideale (of gezonde) gewicht" Meid je zit hartstikke goed! Ik heb BMI van 35, EN dat is hoog... Ik ben stevig, ja dat klopt, vind ik het mooi? Nee dat niet.. Ik vind het vreselijk als ik aan kom. I kwas dan ook bezig eindelijk af te vallen op een gezonde manier (levenstijl aanpassen). Nu moet ik dat op een laag pitje zetten ivm zwangerschap. En dat vind ik niet erg, ik doe het voor de kleine! Ja ik moet oppassen want mag eigenlijk max 10kg aankomen. Ik ben nu bijna 10 weken en nog niks aangekomen. Sorry maar ik vind eerlijk gezegd dat je beetje zeurt... Vrouwen verliezen de kilo's die ze aankomen bij aan zwangerschap over het algemeen heel snel. Vooral tot 12kg. ER zijn vrouwen die 30kg aankomen.... JA je zult daarna wel het sporten etc op moeten pakken. Maar om nu alvast te gaan sporten omdat je anders misschien wat dikker bent... Zet je erover heen
Ik had deze reactie al wel van iemand verwacht. Over de BMI vind ik trouwens niet dat ik klaag. Inderdaad, er zijn zwaardere mensen, maar ik vind een BMI van 25/26 nog te hoog. Misschien ben ik niet erg dik maar wel stevig en tsja het kan altijd erger natuurlijk maar als ik zo zou denken dat zou ik natuurlijk een hogere BMI hebben dan dat ik al heb. Een streven naar een ideaal BMI lijkt mij nooit verkeerd. Jammer dat je vindt dat ik zeur. Het is mijn gevoel waarvoor ik graag op dit forum tips wil hebben. Al is de zin 'zet je erover heen' ook een tip natuurlijk Was het maar zo makkelijk, dan zou ik ook niet 'zeuren'
Ik vind dat je niet naar je BMI moet kijken maar gewoon naar je eigen gevoel moet luisteren of je je goed voelt in je eigen lichaam ja of nee! Ik heb altijd een hoog BMI gehad en zelfs toen ik vorig jaar 20 kg was afgevallen en heerlijk slank in mijn vel zat moest ik volgens mijn BMI nog minstens 15 kg lichter zijn om in het gezonde BMI hoekje te komen. Sorry voor mij geen BMI meer. Ik luister naar mijn gevoel. En ik deel je ''leed''...het is vreselijk om te moeten aankomen tijdens de zwangerschap, maar je doet er niks aan. Ik probeer het nu wel een beetje los te laten. Ook ik mag volgens de VK maar 6 tot 10 kg aankomen en ben nu al 10 kg aangekomen dus ze zitten er elke keer over te zeiken. ECHT NIET LEUK als je er zelf al zo mee zit en je je best doet om maar niet meer aan te komen! Maar het enige advies dat ik je kan geven is laat het los, want zolang je voor jezelf weet dat je goed eet kan je er echt niks maar dan ook niks aan veranderen! Probeer je te focussen op de tijd waar je nu in zit en verheug je alvast op die tijd na de bevalling waarbij je weer vol aan de slag kan om weer in shape te komen. Zo zie ik het tenminste! Ik kan ook niet wachten om straks weer lekker te gaan afvallen en sporten en weer een beetje mezelf te worden! Ik ben vorig jaar overspannen geweest en heb daardoor een half jaar thuis gezeten, die 20 kg die ik er af had zat er weer aan en sporten deed ik niet meer (ik deed aan hardlopen (10Km) en bokstrainingen) die 20 kg heb ik er niet weer afgekregen voor mijn zwangerschap omdat ik veel sneller zwanger werd dan gedacht...en omdat ik hiervoor dus maanden niet heb gesport heb ik nu (extra) last van bekkeninstabiliteit...mooi kut dus allemaal...maar wat doe je eraan...ik maak er het beste van! Verhalen als dit is erger of het je moet niet zeuren heb je niks aan...het is en blijft persoonlijk. Dus het enige dat ik je kan zeggen is ...zet het van je af en geniet van de tijd nu en kijk uit naar de tijd na de bevalling! (ik kan me er echt op verheugen hoor hihi)
zou zo veel meiden het volgende gunnen.. Ik ben vanaf dat ik een jaar of 8 was te zwaar. Maar, ik heb daar nooit mee gezeten. Ik voel me goed in mijn lijf, ben tevreden met mezelf en met mijn karakter. Heb vriendjes genoeg gehad, heb genoten van mij n jeugd en de daar bij horende vrijheid. Als ik in de spiegel kijk, en zelfs nu ik over de 100 kg weeg, zie ik een mooie, sterke en energieke spontane vrouw.. (wahhhaha klink als een narcist hiero!) Maar natuurlijk heb ik ook momenten waarop ik minder tevreden ben geweest. Zo ben ik na mij vorige zwangerschap 25 kg afgevallen en woog ik 80 kg, nog te zwaar, maar voelde me prima! Ook toen ik er 90 woog. Ik ben ook nog jong, 28, maar voel me goed zoals ik bem. Echt het scheelt zo veel stresss! en het levert je genieten en plezier op... Alleen, waar zit die aan en uitknop.. Succes meiden!
Herkenning! ! Mijn bmi schommelt ook tussen de 25/26. Ben absoluut niet dik, ook niet heel stevig maar heb wel een buikje. Ik was altijd super gezond bezig met eten maar Door alle hormonen ga je ineens helemaal anders eten. Ik ben ook bang voor aankomen. Heb er net 20 kg af. Baal van mijn buikje (dat nu nog een extra vetrol lijkt, een zwanger buikje vind ik anders) Maarja, het hoort erbij. . Ik sprak laatst iemand die 3 kinderen had, bij alle 3 35 kg aangekomen en zich alles gepermitteerd. Ze vindt dat je in de zwangerschap lief voor jezelf moet zijn. Daarna nam ze een half jaar van opletten en langzaam sporten, daarna een half jaar van streng lijnen en Veel sporten. Het was er binnen een jaar weer af. Ik zou me niet vol gaan vreten maar omdat ik ineens andere eet behoefte heb is het wel moeilijk om streng te zijn. Ik hoop dat het na 12 weken anders wordt. En inderdaad na de zwangerschap weer lekker aan de gang. Vond ik na de eerste heerlijk. Gun ik mezelf een moment van rustig aandoen en wat meer genieten.
Ik snap je ook heel goed hoor. Ik heb ook moeite met het aankomen. En vind het ook moeilijk als mensen Dongen zeggen als 'jeetje wat ben je gegroeid'. Ik weet dat ze het goed bedoelen en daarom zeg ik er ook niks van, maar ik moet altijd even slikken. En vind het ook niet zo aardig om te zeggen dat je zeurt. Zo voel je je nou eenmaal en dat gevoel mag er zijn toch? Juist hier zou ik denken. Tips heb ik niet echt voor je ben ik bang. Probeer nog zoveel mogelijk te genieten van de leuke dingen van het zwanger zijn, het getrappel in je buik bijvoorbeeld. En hou je voor dat hè na de bevalling er weer wat aan kunt doen. In beweging blijven is prima natuurlijk, maar het lijkt me niet verstandig om nu al flink te gaan sporten. @Bianc: ik ben inderdaad jaloers op je . Ik heb nooit overgewicht gehad, maar me altijd onzeker over m'n lijf en vaak te dik gevoeld.
Herken het wel.. Ik had wel een wat lager BMI maar zit nu met 28+3 weken op 10 kg erbij en heb de laatst 3 weken ook opeens een stap gemaakt van +2,5 kg. Waarschijnlijk door een sprongetje van de baby maar pfoe ik voelde me wel even ongelukkig.. VK raadde aan inderdaad vaker te wandelen (heb last van bekken en rug dus gaat niet altijd) en een beetje op snoepen te letten. Ik eet gezond en tuurlijk ik pak wel eens een koekje. Weet ook dat het erbij hoort en dat het daarna wel weer af kan.. maar toch... Ik doe nu Mom in Balance wat best actief is en wil 6 weken na de bevalling starten met Back in Shape en als dat voorbij is in het voorjaar weer de sporten die ik altijd deed. Ik las dat je gaat bootcampen maar volgens mij moet je wel een beetje oppassen in het begin (maar dat zal je vast weten )
Dankjewel voor de lieve reacties. Ik had al bijna spijt van mijn topic maar toch is het fijn om te lezen dat ik niet de enigste ben met dit gevoel. Ik moet inderdaad het loslaten, accepteren en weten dat ik straks weer volop aan het werk kan. Het is mijn laatste zwangerschap dus je zou zeggen dat je dan extra geniet maar dat heb ik eerlijk gezegd niet zo en daar voel ik mij dan heel erg schuldig over. Ik weet even niet wie het zei en ik zit op mijn telefoon dus is lastig terug zoeken maar iemand zei dat ze in het ziekenhuis ook zeuren omdat ze boven die tien kilo uitkomt. Dat vind ik zo erg om te horen! Het blijkt wel weer dat als je nog zo goed op let je toch veel aankomt. De ene meer dan de ander. Ik hoop dat ik de laatste elf weken (zijn er waarschijnlijk nog iets minder vanwege inleiden) niet teveel aankom en dat ik na mijn bevalling eerst lekker ga genieten van de gezinsuitbreiding en daarna pas met mijn gewicht bezig ga zijn. Succes aan alle meiden!!
Ja klopt, ik kan helaas niet gelijk vol gas maar deze personal trainer geeft meerderen soorten lessen dus ik begin onderaan. Nu maar hopen natuurlijk dat de bevalling goed verloopt en dat we daarna zo goed en snel mogelijk genezen haha. Jij ook succes he!
De weegschaal in de kast zetten tot na de bevalling. Daarna kun je toch pas wat aan je gewicht gaan doen. Bij mijn vorige zwangerschap ben ik in week 25 gestopt met wegen. 4 dagen na de bevalling op de weegschaal gaan staan, 14 kg aangekomen... oeps. Binnen 3 maanden was alles er weer af.
Heel herkenbaar.. Ben ook erg blij dat ik pas 4 kilo aangekomen ben met ruim 27 weken zwangerschap.. Hoewel, toen ik niet aankwam ik weer bang was dat de beeb niet goed genoeg zou groeien Ik vind persoonlijk 10 kg ook erg veel op dit termijn, aangezien die baby nog niet zoveel meegenomen heeft... Maar aan de andere kant ben ik er ook van overtuigd dat het per vrouw verschilt en zolang je niet heel gek doet het een beetje vastligt hoeveel je aankomt. Dat het niet meer dan 4 kilo is bij mij ligt niet aan mijn vele bewegen of gezonde eetstijl
Ongeveer zelfde bmi, wat steviger rond de heupen. Maar ojeeeh die weegschaal! Familiekwaal is dat we al aankomen van het kijken naar een taart (bij wijze van). Heb lange tijd niet kunnen sporten door het ziek zijn. Nu langzaam aan weer begonnen. Maar moet me inhouden om niet kei hard te gaan afvallen. Ik merk vooral aan mn lovehandles dat al het gewicht niet van de baby is. En was juist zo blij die kwijt te raken toen ik door misselijkheid weinig voeding binnen kreeg en dus aan mn eigen reserves ging. Tijdens de hittegolf vocht vast gaan houden, +5kilo in 2 weken! Vind het nu dus belangrijker om op gewocht te blijven dan te verliezen. Hier trouwens geen commentaar op mn gewicht. Vind het dan ook niet netjes om op je kop te krijgen van de vk of gyn. Beter kunnen ze dan dietiste of bewegingscoach mee een consult laten doen? Enige tip die ik je kan geven is om gewoon lekker te gaan sporten om je conditie en kracht in ere te houden. Het afvallen etc komt na de bevalling wel weer! Even niet aan je gewicht denken, aankomen tijdens zwangerschap heeft niet altijd met voeding en sport te maken.
Je bent mij voor met het openen van een topic! Hier nog 1... na mijn 2 kinderen 45 kg afgevallen, altijd redelijk stabiel tussen de 65-68 kg gebleven. Tot een half jaar geleden het goede leven, 70 kg en dat weeg ik nu ook. Afgelopen week op vakantie geweest en raakte gewoon in een stressy mood, doordat ik niet kon wegen... Ik herken het dus maar al te goed en zeker nu mijn darmen lekker verplaatsen en mijn buikje ineens veel groter lijkt en niet omdat ik zwanger ben, maar het lijkt of ik 2 pizza's teveel heb gegeten... verschrikkelijk vind ik het.. Dus ik snap je gevoel maar al te goed... helaas heb ik er nog geen oplossing voor... Ik blijf netjes opletten wat ik eet en als ik trek heb tussendoor, probeer ik wat gezonds te pakken, al schreeuwt mijn lichaam om suiker!
Ik herken t ook. Ik heb een bmi van 23. Ben niet te dik maar hier moet ik wel heel veel moeite voor doen. Ik hoef maar naar een patatje te kijken en er zit alweer een kilo aan. Daarbij gaan bij mij de kilo's in mijn benen zitten. Ik heb er jaren geleden veel moeite voor gedaan om 20 kilo af te vallen en op die bmi van 23 te komen en vind het dan ook moeilijk om straks de weegschaal weer te zien stijgen. En inderdaad.... nu nog te kort zwanger voor een mooi buikje. Een dikke vetrol lijkt t nu. En dan is t ook nog steeds van dat mooie weer, dus verbergen is er ook niet bij. Ik snap je dus helemaal, maar probeer er toch maar van te genieten. Dat voornemen heb ik ook
Voor mij is een zwangerschap juist een excuus om even ongegeneerd lekker te kunnen vreten en dik te kunnen worden. Die kilo's gaan er daarna wel weer af. Nee tuurlijk eet ik nu niet alles wat los en vast zit, maar ik heb wel iets van: de baby heeft eten nodig, ik word toch dik, waarom me dan heel erg inhouden? Al snap ik je wel hoor. Maar je moet maar zo denken: je bent wat steviger nu vanwege je zwangerschap, dit is niet de normale jij. Dit is de jij met een baby. En straks gaan die kilo's er gewoon weer vanaf. Hoop wel dat je dit gevoel gauw kwijt raakt, want lijkt me vervelend (en even een geruststelling: tot nu toe na elke bevalling gewoon weer mijn vertrouwde maat terug gekregen) Ik heb overigens altijd tot vrij laat gesport, mocht ook gewoon volgens de huisarts.
In principe zou ik ervan uitgaan dat je lijf zelf aangeeft wat je nodig hebt en daarom lijkt het me ook niet goed om nu op je eten te letten. Sporten is denk ik juist wel goed, omdat je lichaam dan zo fit mogelijk blijft in de zwangerschap en daarna ook weer minder nodig heeft om weer terug in vorm te komen. Ik heb zelf tot 30 weken gesport in beide zwangerschappen en merk wel dat ik daardoor tot aan het einde fit bleef en ook weer snel op mijn oude gewicht was. Ik deed redelijk fanatiek aan bootcamp, maar dit is echt niet goed tijdens je zwangerschap! Zodra ik wist dat ik zwanger was, ben ik bbbb gaan doen in plaats van bootcamp, dit was voor mij goed vol te houden...
Ik zou willen dat mijn bmi eens onder de 32 kwam! Ik kan door ziekte en medicatie niet slank zijn en heb mezelf geaccepteerd zoals ik ben. Hier ook geen gebrek aan aandacht van mannen ik straal namelijk uit dat ik tevreden ben met mezelf. Het is zo betrekkelijk meid, ik zou willen dat je de knop om kon draaien zodat je meer kan focussen op belangrijke dingen! Zolang jij gezond bent (dat hoop ik in ieder geval) moet het goed zijn! Dat is zoveel belangrijker dan mooi slank zijn! Neem het aan van uemand die niet weet wat het is om gezond te zijn en "gewoon" alles te doen wat andere ook doen.
Mijn ervaring is dat je het niet in de hand hebt. Dus je kunt het beter loslaten, stressen er om is al helemaal niet goed. Na je bevalling ben je al snel 8 tot 10 kilo kwijt, ga je borstvoeding geven dan kun je er al snel nog een paar kilo van afhalen. En om de eventuele rest kilo's kan je je dan druk maken. Bij m'n eerste gestopt met wegen bij +25 kilo, daar bleven er zo'n 8 van hangeb, soit.... Bij m'n tweede 8 kilo, wel te vroeg bevallen, maar zoonlief was aan de grote kant en ik had behoorlijke toeter. Nu 14 kilo er bij, maar nu heb ik zw-diabetes, moet naast dat ik insuline spuit dus ook opletten wat ik eet. Evengoed kom ik aan, kindje groei, sloot aan vruchtwater en houd vocht vast, dat bedoel ik dus met het niet in de hand hebben.... Ik zeg niet dat je je er niet druk om mag maken of je helemaal los moet gaan, maar probeer te nemen zoals het komt en te genieten van het moois dat in je groeit.