Niet helemaal hetzelfde maar ons manneke (met 37 weken geboren) had ook moeite met drinken. In eerste instantie met name aan de borst, maar op een gegeven moment ook via vingervoeden. Hij viel steeds in slaap. Er kwam echter zo'n negatieve lading op die voedingen (ook bij ons) dat hij nog weigerde om te drinken. Hij kreeg een neussonde. Hoewel vervelend, haalde dat de druk eraf. Het ging snel beter, na een week mocht de sonde er weer uit en konden we naar huis. Hij was toen nog geen twee weken oud en woog ruim twee kilo. Hopelijk komen jullie met jullie dochter gauw in die positieve spiraal terecht!
Dank voor jullie reacties dames. Fijn die steun. Drinken ging vannacht iets beter. Ze zien een langzaam stijgende lijn. Dus dat is mooi. Ik hoop zo dat ze het gauw zelf oppakt en dat dat goed blijft gaan. Ik kan niet wachten tot ze thuis is. Vanmiddag is het mijn beurt om uitgebreid te buidelen. Man mocht vanochtend.
Mijn dochtertje is niet prematuur geboren maar vertoonde wel prematuur gedrag. En zij zat in hetzelfde vicieuze cirkeltje. Ook zij is toen ze een week oud was opgenomen omdat ze veel te weinig dronk. Ze kreeg een neussonde en als ze 2 dagen haar flesjes goed leeg kon drinken (ze mocht kleine beetjes laten staan) dan mocht ze naar huis. Dit heeft bij ons toen al met al 13 dagen geduurd. We hebben ook veel verschillende flessen geprobeerd. Uiteindelijk dronk ze uit de MAM fles het beste.
Verschillende flessen is wellicht nog een optie. Alhoewel ze ook af en toe wel heel goed drinkt uit de dr. Brown's fles. We hebben ook een Avent Natural, daar geldt hetzelfde voor. Ik ben geneigd te denken dat het niet zozeer aan de fles ligt als wel aan haar prematuriteit. Maar misschien zit ik er naast? Ik weet het niet. Er is een stijgende lijn, maar t is nog erg wiebelig.
Herkenbaar hoor. Ook bij ons was het wisselvallig. Maar opeens ging het heel goed. Hij mocht vanwege zijn lage gewicht niks laten staan. Overigens trok hij zelf zijn neussonde eruit. Alsof hij wilde zeggen "ik ben er klaar mee".
Ze heeft vannacht zelf de sonde eruit getrokken. Helaas gaat het drinken nog echt niet goed en moest de sonde er weer in....
Drinken gaat langzaam beter. Gelukkig maar. Echter, bij mij drinkt ze nog steeds weinig. Ze drinkt gemiddeld 35 cc en valt dan in slaap. Bij anderen (man en verpleegkundigen) drinkt ze tussen de 50 en de 75 cc. Die 75 cc is een uitschieter maar toch. Hoe ik het ook probeer, andere houding etc, het maakt niet uit. Ik merk dat ik voeden frustrerend begin te vinden. Het lukt toch niet. En aangezien ik straks degene ben die haar thuis voornamelijk zal voeden is het wel een ding... Het zal vast uiteindelijk beter worden maar voor nu maakt het me heel verdrietig
Oh wat naar voor ie! Ik denk dat ze misschien jouw spanning voelt. Heel herkenbaar want stiekem in gedachte denk je schatje drink ajb goed je flesje. Dat heb ik ook gehad. Elke voeding opnieuw begint dat opnieuw. Misschien dat je man en de verpleegkundigen dat niet voelen. Wij mama's maken ons nou eenmaal druk en zorgen dat zit in ons! Maar hoe je die cirkel kan doorbreken dat is lastig. Praat je tegen haar? Ik heb altijd alles 'besproken' en dat luchtte mij enorm op!
Wat naar dat ze weer is opgenomen. Hopelijk gaat ze het drinken snel oppakken. Wat frannie zegt zou best kunnen, misschien voelt ze je spanning wel aan. Hopelijk gaat ze het drinken snel oppakken, het kan opeens echt snel gaan. En ik snap je gevoel dat je thuis wilt zijn maar ook in t zkh. Ik heb uiteindelijk ervoor gekozen zo veel mogelijk in t zkh te zijn.
Ze lijkt haat wel teveel op haar gemak dat ze weer in slaap suft Ook als je het flesje wat draait tijdens het drinken en haar wat onder haar voetjes prikkelt blijft ze niet wakker?
Nee ze ligt kennelijk zo comfortabel dat ze lekker weg dut. Verschonen tussendoor, kriebelen onder de voetjes of in de handjes, zachtjes blazen in haar gezichtje, veranderen van houding, het maakt niets uit. Ze is zo vertrokken. Ik vond het tot gisteren absoluut niet frustrerend om te voeden, dat was geen probleem. Maar omdat me gisteren echt op viel dat het bij mij niet wil, merk ik dat ik er tegen op zie en dat ik er verdrietig van word. Het verschil in cc voor en na gisteren is nihil. Dus ik vraag me af of ze het echt merkt. Ze ligt zo relaxed dat ze vrijwel meteen slaapt. Fijn natuurlijk maar dat maakt het drinken niet makkelijker.
Ik praat regelmatig tegen haar maar juist niet als ze drinkt. Dan stopt ze om naar me te luisteren. Het is wat hè...
De sonde is er vanochtend uitgehaald, nu mag ze laten zien dat ze her zelf kan. Ze heeft vanochtend voor het eerst goed gedronken bij mij en vanmiddag ook bij m'n man. Heel fijn want dat geeft vertrouwen
Ze is dinsdag ontslagen uit het ziekenhuis. Gisteren wisselend gedronken dus toch weer overleg kinderarts. Maar het gaat vandaag al weer beter. Ze doet het heel goed, temperatuur houdt ze goed op peil, drinken gaat steeds beter en ze groeit goed gelukkig. Gek idee, ik zou pas 11 augustus uitgerekend zijn. Lief dat jullie vragen hoe het gaat trouwens
Oh wat fijn zeg! Hopelijk gaat ze het nog beter doen! Ja die uitgerekende datum is gek hè... Hier werd mijn oudste toen 2 jaar en ik was er niet helemaal bij. Zeg ik met een schuldgevoel want ik vond dat vreselijk.