Hey Iedereen, Mijn dochtertje van bijna 9 maanden oud is net door onze kat gebeten, best wel heel erg geschrokken en kwamen ook een paar kreten uit die ik nog niet eerder gehoord had. (best wel schrikken). Een beetje geschiedenis van onze kat. Het is een lief, maar eigenaardig beest. Hij is nogal vroeg bij zijn moeder weggehaald omdat het gezin waarin hij zat niet echt goed met de katjes omging (de kinderen gebruikte ze meer als speelgoed), maar daar is hij altijd een beetje vreemd van gebleven. Hij bijt mij helemaal niet, maar mijn vriendin af en toe wel. Meestal zie je dat ook aankomen bij hem, dan zegt mijn vriendin kan je hem even weg halen want hij gaat mij zo bijten. (en als je hem dan afleid of weghaalt of zorgt dat mijn vriendin onder de deken ligt, dan gaat het allemaal goed) Toen die kleine kwam, verloor hij best wel wat aandacht en was het zo dat we best wel een beetje zenuwachtig waren met hoe hij op de baby zou reageren. Met langzaam proberen kwamen we erachter dat Jess (onze baby) letterlijk alles kon doen en dat hij niet eens een heel klein beetje boos werd, als hij het vervelend vond liep hij weg. Vandaar ook dat we op een gegeven moment ons er niet zo veel zorgen meer om maakte. Vanavond was mijn vriendin met iets bezig en zag dat hij haar weer wou gaan bijten, dus ze legde haar arm en benen onder de deken, niet echt realizerend dat Jess haar beentjes/armjes nog wel bloot lagen en toen sprong hij en beet hij haar (waarschijnlijk omdat hij mijn vriendin wou bijten). Ik heb toen Jess getroost, terwijl mijn vriendin de kat even onder de douche heeft gehouden (de normale straf als hij bijt). Ik vond dat echter niet genoeg, dus heb ik zijn kattebak en eten/drinken (en een kussentje) in de badkamer gezet en de deur dicht gedaan (waar hij dan morgenochtend weer uit mag). Die kleine Jess hebben we heel erg geknuffeld, de beetjes met ontsmettingsmiddel behandeld en getroost met een flesje. Nou heb ik een aantal vragen: -Hebben we goed gehandeld of waren er andere dingen die we hadden moeten doen? -Hoe voorkomen we nu dat Jess een trauma ontwikkeld naar katten toe? -Hoe voorkomen we dat de kat nog een keer bijt? -Andere tips of truuks? Ik moet zeggen dat het heel erg moeilijk is om niet heel boos te worden op de kat, maar dat ik ergens ook snap dat er een bepaalde frustratie is waardoor hij bijt. (en dat het niet persoonlijk naar Jess gericht was). Hij is normaal super-voorzichtig. In het voorbij lopen heeft Jess best wel eens zijn oren vlink gepakt of zijn vacht, maar daar had hij niks van, alsof hij begreep dat het niet kwaad bedoelt was. Ben benieuwd naar jullie ideeen... grt Sebas
De manier van de kat straffen is natuurlijk belachelijk. Wat denken jullie dat de kat ervan leert als je hem onder de douche houd? Een kat is echt niet slim genoeg om de link te leggen tussen het bijten en de straf die daarop volgt. Zou hier onmiddellijk mee stoppen. Beter zet je hem gewoon weg. Je zou misschien eens kunnen opschrijven wanneer de kat bijt. En of het steeds op dezelfde plek gebeurd. Misschien is er wel een trigger in het spel waar het dier op reageert. Als je hier inzicht in krijgt kun je ook positieve stappen maken. Spelen jullie met de kat? Voeren jullie op bepaalde tijden of heeft hij altijd eten staan? Een vast ritme en ook aandacht voor de kat zou al verbetering kunnen opleveren. Een kat die lekker een 10-20 minuten achter een speeltje aan heeft gerend is een tevreden kat die ook op die manier frustraties kwijt kan. Ook 2 keer per dag voer anbieden ipv bijvoorbeeld de hele dag geeft de kat wat meer afleiding. Succes in ieder geval. En ik weet niet hoe erg de kat heeft gebeten maar denk aan een eventuele tetanus injectie om erger te voorkomen.
Wat sneu voor jullie kindje. Ik hoop dat ze nu idd niet bang voor de kat wordt. Even goed aankijken. En idd even de huisarts vragen of een tetanusprik nodig is. Tja ik vind het onder de douche of kraan houden niet heel schokkend ofzo. Katten gaan ook in bad. Maar ik heb geen idee of t effect heeft bij zo'n beest. Als een hond had gebeten dan had ik hem sowieso de deur uit gedaan... zelfde met een agressieve kat dus. Als jij niet weet wat zijn trigger is om te bijten, dan kan hij elk moment weer toeslaan. Nu is t haar arm, maar volgende keer is t dr gezicht. Ik zou t risico niet willen nemen met zo'n kleintje in huis. Dan moeten je huisdieren echt goedzakken zijn, en die zijn er gelukkig ook. En ja ik hou erg van dieren, ben zelf met een huis vol opgegroeid.
Grappig, die twee compleet verschillende reacties. De douche of kraan (eigenlijk gewoon het nat-maken van zijn vacht) is bij ons het enige wat werkt. Vrij letterlijk trekt het hem uit zijn boosheid en anders blijft hij bijten. (een plantenspuit word zelfs door dierenartsen aangeraden om katten mee te trainen). Ik kom zelf ook uit een gezin met heel veel dieren en ik hou heel veel van mijn kat, het is alleen een kat met een gebruiks-aanwijzing. Het voer op bepaalde momenten aanbieden klinkt als iets wat we zeker kunnen proberen en ik kan in alle eerlijkheid zeggen dat we niet evenveel tijd hebben gehad om met de kat te spelen (niet dat we NIET met hem gespeeld hebben, maar wellicht minder). Ik wil daarbij wel zeggen dat de aantal keer dat hij 'in de aanval' gaat, niet af of toe is genomen daardoor. Ik doe mijn best om als ik thuis kom hem eerst te knuffelen en ook tijd en aandacht voor hem apart te houden gedurende elke dag (waarbij mijn vriendin dan de kleine opvangt). En als je als gezinnetje staat te knuffelen, til ik hem erbij op om mee te knuffelen en als hij een plek in huis heeft ingenomen, verplaatsen we hem niet. Ook geven we hem op vaste momenten snoepjes. De momenten waarop hij bijt zijn echt heel erg verschillend en we hebben zeker gekeken naar wat hier de aanleiding voor zou kunnen zijn. Ik weet dat dit heel onbevredigend in de oren zal klinken, maar soms heeft hij het gewoon in zijn hoofd zitten. (het kan zelfs van vrolijk knuffelen of spelen overslaan in nu ga ik bijten). Het belangrijkste is voor mij dat zowel de kat het uit zijn hoofd houd om de baby nog een keer te bijten en de baby geen trauma oploopt naar dieren toe, want wij zijn ook een gezin dat erg van dieren houd.
-Hebben we goed gehandeld of waren er andere dingen die we hadden moeten doen? Nee. Zo'n kat begrijpt niks van opsluiten in de badkamer. Daarbij heeft hij het dus niet tegen jullie kindje bedoeld. Het water vind ik verder geen slechte aanpak ofzo. -Hoe voorkomen we nu dat Jess een trauma ontwikkeld naar katten toe? Dat zal wel meevallen. Wij hebben hier een paar katten en een hond en die hebben mijn dochter wel eens per ongeluk geraakt - niet bijten, maar een keer een poot of niet uitkijken met rennen en dan haar raken dat ze omvalt, maar mijn dochter is er nog steeds niet van onder de indruk. -Hoe voorkomen we dat de kat nog een keer bijt? Geen idee. Hij bijt je vriendin toch al heel lang? Dat had je eerder aan moeten pakken. Wel verstandig om goed in kaart te hebben wanneer hij bijt. Wat doet je vriendin, wat doet de kat, etc. Zou niet vrezen voor jullie kind maar uiteraard wel altijd toezicht houden.
Ik vind je uitspraken erg zorgelijk klinken. Blijkbaar doet hij dit al heel lang, valt hij echt aan en moet je maatregelen nemen omdat hij anders blijft bijten. Klinkt als een kat die niet helemaal 'spoort'. Hoe oud is hij? Andere ben ik bang dat dit er niet meer uit te krijgen is. Trauma voor kinderen: als je kat echt aanvalt denk ik dat ze dit idd kunnen krijgen. Die van ons heeft ze ook wel eens gebeten, maar altijd in context: kind trekt aan staart en zit te pesten, kat waarschuwt (begint vuil te kijken), maar kind ziet dat niet: kat bijt. Als jullie kat echt onvoorspelbaar gedrag vertoont, dan zal een kind daar zeker een angst voor ontwikkelen.
Over het straffen, de reden dat een plantenspuit werkt en de douche niet, is dat het niet gaat om straffen, maar om conditioneren. De plantenspuit doe je tegelijk met het ongewenste gedrag, de kat schrikt en zal dat gaan koppelen aan het ongewenste gedrag. Straffen achteraf haalt hem misschien uit een bepaald gedrag, maar zal niet voorkomen dat hij dat gedrag opnieuw blijft doen aangezien dat voor de kat niet gekoppeld wordt. Het opsluiten is helemaal onzin, het is een kat, geen kind die je een time out kunt geven... Het is overigens niet zo dat eenmaal een plantenspuit gebruiken, meteen helpt, maar consequent tegelijktijdig met ongewenst gedrag misschien wel. Het is natuurlijk beter om te voorkomen dat de kat het ongewenst gedrag vertoont, door spel waarbij hij zijn energie in kwijt kan. Als je dochter meedoet aan het vaccinatieprogramma, is ze gevaccineerd voor tetanus, maar als de bijtwonden behoorlijk zijn zou ik toch even contact opnemen met de huisarts, want katten hebben altijd vreemde bacterien bij zich, bij mij gaan de krassen die ik van onze kat afentoe krijg bij te enthousiast spel altijd erg opzetten.
Bovenstaande klopt als een bus. Verder zou ik meteen iets doen aan dat aanvalsgedrag, voor je kind idd een trauma oploopt en de rest vh leven panisch voor katten is. Overigens schrik ik wel van je zin " en toen sprong hij en beet haar". En dat laten jullie dus gebeuren. Wat als hij in haar ogen had gekrabt?
Ik heb inmiddels 6 berichten getypt en telkens weg gegooit, omdat ik de ene keer te hard ben en de andere keer er niet uit krijg wat ik wil. De belangrijkste punten die steeds in mijn hoofd komen in het kort: -Een zin als "En dat laten jullie dus gebeuren..." is echt heel naar. Natuurlijk laten wij dat niet zo maar gebeuren. Wat denk je? De kat en baby gaan al negen maanden met elkaar om zonder dat er maar een poot opgetild is of een blaas of een schijn-bijtbeweging. Ik heb ingegrepen zo snel als ik kon, maar het was te laat. Het enige wat zo'n zin doet is je slecht laten voelen als ouder, terwijl je je al niet fijn voelt omdat dit gebeurt is. Ik dacht toch dat dit een forum was om open vragen te stellen en advies te krijgen. Niet om beschuldigingen en verwijten naar je hoofd geslingerd te krijgen. Ik heb echt even overwogen om nooit meer terug te komen naar dit forum hierdoor. Dat klinkt voor sommige misschien niet zo spectaculair, maar voor mij is dit best belangrijk. Ik ben de eerste met kinderen in mijn omgeving en heb dus niemand om bij bepaalde zaken om advies te vragen. Denk als je antwoord geeft misschien ook even aan degeen die de vraag steld, waarom hij die steld en wat je echt zegt met het antwoord dat je geeft (en of het behulpzaam is). -Ik merk dat ik mijn "eigenaardige" kat niet kan overbrengen via dit forum. Katten zijn heel verschillend en verschillende katten reageren op verschillende dingen. Voor de duidelijkheid, de kat was binnen 5 sec onder de douche (de grens voor geen verband leggen is 30 sec), maar het gaat ook vrij letterlijk om afkoelen. Het opsluiten ben ik zelf ook op terug gekomen en kan ik niet anders als met jullie eens zijn. Sommige suggereerde dat we de kat weg of naar buiten moesten doen. Dat zou ik nooit doen, hij is net zo'n belangrijk onderdeel van de familie als de andere leden. Ik hou heel veel van de kat en het word nu meer opletten als hiervoor, maar dat is een taak die ik er dan wel bij neem. Aftermath de volgende dag: De kat heeft de hele dag heeeeel veeel kopjes gegeven. Jess vind hem (gelukkig) niet eng. Ik heb de hele dag gezeten met de reacties die ik hier heb gelezen. grt, een inmiddels zeer vermoeide vader
Hier ben ik ook bang voor. Wat je zelf ook al aangeeft, jullie kat is een 'eigenaardig' beest en vertoont ook zodanig gedrag. Op het moment dat mijn kat uit het niets mijn kind zou bijten, dus onvoorspelbaar en agressief gedrag vertoont, dan verdwijnt het beest toch echt de volgende dag uit mijn huis. Hoeveel ik ook van dieren houd, de veiligheid van mijn kind gaat vóór alles. Altijd. Er is een grote kans dat hij je kind in de toekomst wel weer bijt en een volgende keer met misschien ernstiger gevolgen, dat wil je echt niet op je geweten hebben. En het feit dat hij regelmatig je vriendin (probeert te) bijten zou ik ook al onacceptabel vinden, het beest spoort idd niet. Sterkte, ik hoop dat jullie een goed huis voor haar kunnen vinden!
Jullie zijn niet helemaal lekker: A) als kind en dier niet matchen zorg je voor een passend, blijvend en vooral veilige langdurige oplossing. B) een dier zo straffen?! Komt aardig pathetisch over, fijne manier van denken. Ga je straks ook zo met onschuldige kinderen in de weer? Jij bent verantwoordelijk en brengt kat en kind samen, doe dit met verstand en verstand kan ook niet zijn.
Tjonge, harde reacties hier. Beetje jammer dames Sebastiaan, ik herken je verhaal wel. Zelf heb ik ook wel wat 'aggressievere' katten in mijn omgeving gehad. De ene kon eerst heel lief knuffelen om vanuit het niets je ineens een knauw te geven misschien omdat ze het zat was? Of anders was het speels bedoeld? Katten spelen heel wat ruwer dan wij. Mijn dochter kijkt er wel van op hoe wij met de katten spelen Een van de poezen die wij momenteel hebben is gewoon een beetje chagrijnig, zij is het liefste op haarzelf. Gelukkig gaat zij de kinderen goeddeels uit de weg. Heel veel tips kan ik je helaas niet geven momenteel, behalve dan consequent blijven met de plantenspuit en je dochter zo vroeg mogelijk leren hoe met katten om te gaan. Succes en sterkte.
Een beest op die manier straffen is volkomen larie en toont dat je niets begrijpt van hoe dieren werken. Maar belangrijker! Een kattenbek is zo'n beetje het meest onhygienische wat er is. Ik zou echt linea recta naar de huisarts gaan voor tetanus.
Best harde reacties. Ik ben momenteel nog zwanger dus ervaring met kat en kleintje heb ik nog niet. Maar wat je kat richting je vriendin doet dat doet onze kat ook richting mij. Hij kan uren lang lief zijn kopjes geven en knuffelen maar ik heb gemerkt dat hij getriggerd word in bed en inderdaad onder de dekens helpt dan. Wij straffen hem doordat hij van bed moet en dan verstopt hij zich op een rustig plekje. Een tip heb ik niet echt hier heeft eesn krab paal wel geholpen . Succes en hopelijk trekt de kat bij.
Hoe zie je aan de kat dat hij gaat bijten? Gaat er blazen aan vooraf, oren plat? Ik vraag me af of het eigenlijk geen spelgedrag/jacht is. Had vroeger een kat die je armen en benen aanviel, je zag ook dat hij dat ging doen, in aanvalshouding. Toen we kat erbij namen was het gelijk over, konden energie kwijt naar mekaar toe. Kan je vriendin het gedrag niet stoppen als ze het aan ziet komen? Met duidelijk nee zeggen, evt plantenspuit erbij. Zelf onder deken kruipen is ontwijken, maar daarmee weet hij nog niet dat het niet mag. Misschien helpt krabpaal of speeltje wel, dat hij die aanvalt ipv armen en benen. Wat doe jij anders dan je vriendin dat hij het bij jou niet doet? Als hij echt boos/agressief was vraag ik me af of je vriendin hem onder de douche kon zetten zonder zelf nog vele bijt en krabwonden op te lopen. En mensen tetanus zit gewoon in de DKTP cocktail dus als de baby gewoon geënt is is dat geen probleem. Wel even in de gaten houden of het niet gaat ontsteken.
Ik vind het best knap als je een kat zo onder de douche zet, mijn kat zou me van top tot teen openkrabben. 😂 Ik vind het ook geen optie, hou het bij die plantenspuit zou ik zeggen. Verder zou ik eens kijken of er geen kattenproffesional is die langs kan komen? Zoiets heb je ook voor honden, wie weet...
Hulp | Kattenfluisteraar Kijk zoiets? Ik zou zelf ook nooit meteen mijn dieren wegdoen! Wie weet hebben jullie hier iets aan. En de opmerking: Dit laten jullie gewoon gebeuren is echt heel misplaatst.
Ik kwam nog even terug om te kijken wat anderen er van dachten, maar tjonge tjonge, wat zijn we weer aardig voor elkaar zeg! Zelf heb ik ook m'n twijfels aan de strafmethode en als een kat echt aanvalt zonder (pest)aanleiding, dan zie ik het best somber in (zeker als de kat al wat ouder is en minder makkelijk nog bij te sturen/te socialiseren), maar om nu gelijk zulke uitspraken op de persoon te doen... Als ouder wil je altijd het beste voor je kind, maar de liefde voor je huisdieren is er ook. Om hier een (nieuw) evenwicht in te vinden als er een baby bijkomt is niet altijd even makkelijk en soms ook pijnlijk. 1 van onze katten ging sproeien na de geboorte van onze tweede. We hebben hemel en aarde bewogen, maar kregen het er niet meer uit. Deze kat mag nu niet meer binnen. Klinkt zielig, maar het was toch al een overwegend buiten-kat, dus ik heb niet het idee dat se er onder lijdt (ze kan wel in de schuur). Mocht de kat van TS blijven bijten ondanks misschien therapie, anders straffen ed, dan hoop ik idd wel dat de veiligheid voor het kind belangrijker zal zijn dan de status van de kat. Of dat uiteindelijk een ander thuis zoeken is of net als bij ons de kat uit huis of in een andere ruimte als de baby tot deze wat ouder is, dat is aan TS zelf. Wel zou ik TS zeker adviseren om de baby nooit meer alleen in een ruimte bij de kat te laten en als dat wel het geval is ten alle tijden zicht op de baby te hebben/houden en de kat te leren niet meer in de buurt van de baby te mogen komen. Dit is zeker wel te leren (plantenspuien). Jullie kat klinkt wel als onvoorspelbaar en dat vind ik toch wel eng.
Lichaamstaal katten - Kattenplaza Mijn kat valt me aan En ervoor zorgen dat de kat een hoge krabpaal heeft, of op een hoge kast kan liggen.