Update - Vreemd gesprek aan de voordeur

Onlangs had ik een topic geopend over een vreemd gesprek wat ik aan de voordeur had met een buurman. Er waren veel mensen nieuwsgierig hoe het verder verlopen was maar aangezien er geen nieuws was heb ik niet meer gereageerd. De afgelopen anderhalve week zijn er weer nieuwe ontwikkelingen vandaar dit topic.

Mijn laatste bericht was dat er geen nieuws was en ik de man had gesproken over welke stappen hij ondernomen had. Daarna heb ik hem niet meer gezien, ook zijn auto is sinds een paar dagen na ons gesprek weg.

Met de vrouw heb ik ook geen contact meer gehad, ook op mijn berichten antwoordde ze niet (meer).

Zijn auto is nu om en nabij 2 weken niet meer te bekennen in de straat, wat ik op z'n zachtst gezegd nogal vreemd vond.

Toen ik vanochtend naar buiten liep om de container aan straat te zetten zag ik een grote bus staan waar meubels etc in stonden. Mijn eerste gedachte was dat er nieuwe mensen kwamen wonen aangezien 1 van de huizen in dat rijtje onlangs verkocht is. Ik bleef even kijken en wat blijkt, ze waren/zijn het huis van de buurman en buurvrouw leeg aan het ruimen!

De verhuizers konden mij niks vertellen behalve dat de opdracht was het huis z.s.m leeg te halen. Eenmaal binnen heb ik de vrouw een bericht gestuurd dat haar/hun huis as we speak leeggehaald werd en dat ik dat even door wilde geven.

Een uurtje later had ik een bericht terug, met een verhaal waar ik nu nog de rillingen van krijg. Het lijkt net een slechte Hollywood film!

In het bericht schreef ze namelijk dat ze weggegaan was omdat haar huwelijk niet lekker meer liep. Haar man begon haar steeds meer te controleren, ze kon nergens heen zonder dat hij haar bleef bellen en smsen en contact met anderen had ze bijna niet. In het begin kon ze daar nog mee omgaan, zijn gedrag kwam voort uit het feit dat zij in het begin van hun relatie vreemd was gegaan dus ergens begreep ze het wel zei ze. Maar de situatie werd voor haar blijkbaar onhoudbaar en is ze weggegaan.

Maar toen kwam het. De reden waarom ik zijn auto dus niet meer in de straat zag is omdat hij er op de 1 of andere manier achter was gekomen waar zij en de kinderen zich bevinden. Hij heeft, toen hij dat hoorde, op stel en sprong een reis geregeld naar de VS en is haar op gaan zoeken. 's Avonds stond hij dus ineens bij haar op de stoep en is het helemaal uit de hand gelopen. Uiteindelijk heeft hij geprobeerd haar te wurgen, dat lukte niet en daarop heeft hij gepoogd haar neer te steken Nu zit hij in de cel daar in afwachting van een rechtszaak.

Ik wist niet wat ik las, ik had van alles verwacht maar dit.. Nee, absoluut niet! Ik heb ook enorm te doen met die kinderen, die waren namelijk op dat moment ook in het huis aanwezig en ik hoop niet dat ze er iets van meegekregen hebben hoewel dat haast ondenkbaar is natuurlijk. Terwijl ik dit typ krijg ik weer de koude rillingen, bah.

Dit soort dingen zie je alleen op TV, of althans zo zou het moeten zijn. En nu ineens betreft het mensen waar ik persoonlijk contact mee heb/had, een man die aan mijn keukentafel koffie heeft gedronken Ik had dit echt niet aan zien komen, maar misschien is dat wel altijd het geval.

Hoe het nu verder zal gaan weet ik niet, de vrouw zou me op de hoogte houden zei ze maar dat is maar afwachten of dat ook gebeurd. Ze heeft me nogmaals ontelbare keren haar excuses aangeboden dat ik hierin betrokken ben door haar. Zij had dit zelf ook niet verwacht en had het netjes af willen ronden (vind ik een beetje krom omdat ze op zo'n manier is weggegaan maar goed), ook voor de kinderen.

Wat er met het huis en de spullen gaat gebeuren is mij onbekend, het huis is volgens mij nu helemaal leeg, en steeds als ik uit het raam kijk krijg ik weer zo'n naar gevoel. Wat heeft zich in dat huis allemaal afgespeeld vraag ik me dan af, en ik heb nooit iets gemerkt ook al woonden ze hier nog niet heel lang.

Nou ja, een enerverende ochtend achter de rug dus. Ik moest het gewoon delen, ook voor de dames die het topic volgden maar ook voor mezelf lucht het toch op om dit neer te zetten.

Aan de andere kant vind ik, puur naar mezelf kijkend, fijn dat het nu enigszins afgesloten is. Voor mij dan he. Voor haar/hun begint het verhaal pas vrees ik maar ik ben blij dat ik niet verder in dit verhaal gezogen word met alle mogelijke gevolgen van dien!

 

Ja hoor dat mag Maar mag ik vragen waarom je het zo privé vind? Ik bedoel het niet verkeerd maar ik noem geen namen, leeftijden, plaatsen of datums in mijn verhaal dus zie niet zo goed wat je zo privé vind. Ik lees hier op het forum regelmatig verhalen die vele malen meer privé info bevatten dan mijn verhaal

OT; ze had mij inderdaad laten weten dat ze terug naar de VS was. Ik had haar namelijk een bericht gestuurd via FB dat haar man bij mij aan de deur geweest was omdat ik zou weten waar ze heen was. De afloop van het verhaal had ik niet verwacht maar dat er iets niet goed zat was me vanaf het begin al duidelijk. Alleen van wie z'n kant wist ik niet. Voor mij had het net zo goed kunnen zijn dat zij de kinderen gewoon 'gekidnapt' had zogezegd. Maar huiselijk geweld is natuurlijk vaak het eerste waar mensen aan denken, want eerlijk gezegd was dat mijn eerste gedachte ook. Tot ik echt in gesprek raakte met de buurman en me niet kon voorstellen dat ook maar iets in die richting zou doen. Feitelijk heeft ze ook niet gezegd dat dat ook gebeurde maar aan haar verhaal kon ik aflezen dat hij niet zo'n leuke, gezellige man was als hij me deed voorspiegelen. Dat doet bij mij al vermoedens oproepen, zeker aangezien ik zelf een verleden heb met controlerend gedrag en huiselijk geweld Ik hoop voor haar en de kinderen dat het vanaf nu allemaal wat rustiger word in hun leven, ik zou niet weten hoe ik zoiets zou moeten verwerken..

 

Ik neem aan van wel, daar heeft ze eigenlijk niks over gezegd. Ze zal daar wel moeten blijven in afwachting van de rechtszaak en gedurende de zaak. Als ik haar was zou ik ook daar blijven, haar familie woont daar en hier heeft ze volgens mij verder niet echt iemand. Ik kan me niet anders voorstellen dan dat ze nu alle steun kan gebruiken die ze kan krijgen.

Maar vooral die kinderen, verschrikkelijk om zoiets mee te maken. Dat vind ik nog het ergste, hun hebben er niet om gevraagd. Maar dat is altijd bij zulk soort zaken natuurlijk.. Zo triest, beschadigd voor het leven, papa in de gevangenis. En volgens mij zijn die straffen in de VS ook niet misselijk bij dit soort dingen!

 

Ja, het was zeker schrikken! Nog steeds kan ik het niet helemaal bevatten.

En heel even off topic: helaas heb ik in mijn directe omgeving niemand om dit mee te delen behalve mijn man. Die is op dit moment niet thuis, en ja een vriendin bellen gaat dus niet. Ik wilde het gewoon even kwijt aangezien dit verhaal me al weken bezig houd. Ik ben zelf ook moeder, er zijn kinderen bij betrokken en ik kon alleen maar denken aan hoe ik me zou voelen als mijn man (niet dat hij dat zou doen maar stel) onze kinderen mee zou nemen en ik niet zou weten waarheen. Ik zou helemaal gek worden en blij zijn met elk stukje informatie wat ik zou kunnen krijgen.

Maar goed, iedereen mag ervan vinden wat ie vinden wil natuurlijk. Ik heb in ieder geval mijn best gedaan het vrij algemeen te houden, maar aangezien zo'n verhaal al snel om wat meer informatie vraagt zullen er ongetwijfeld details in zitten. Naar mijn mening in ieder geval niet in die mate dat het té herkenbaar is.

Terug OT: wat er gebeurd is is zeker niet goed te praten, maar ik begrijp ook zeker zijn boosheid wel. Bij mij rees alleen het vermoeden dat hij wel vaker agressief reageerde door haar verhaal. Maar ja, de hele waarheid zal denk ik nooit boven tafel komen. Zij kan natuurlijk net zo goed een voor haar gunstig verhaal ophangen. Hij zit nu immers in de cel en dat zou voor haar, als zij de slechterik is zogezegd, de uitgelezen kans zijn om zichzelf in een beter daglicht te zetten. Dat ze geen andere uitweg zag, zo'n verhaal.

Maar dat zal ik nooit weten natuurlijk, feit blijft dat hij geprobeerd heeft haar van het leven te beroven en daarvoor zal hij wel een tijdje de gevangenis in gaan. Als je het slechtste in elkaar naar boven haalt kun je ook beter niet bij elkaar zijn, het is alleen zo triest dat het zo ver heeft moeten komen.