Haai, Dilemma hier. Ik moet nog een paar weken maar moet van de vk gaan nadenken over het hoe wat waar en wie voor de bevalling. Het waar is in t ziekenhuis het Hoe laat ik over me heenkomen en kijk daar wel welke beslissing het beste is, alleen het wie daar zit ik mee. Uiteraard is partner erbij maar zou ook graag me moeder er bij willen hebben. Alleen botert het niet zo tussen partner en mijn familie. Hoe moet ik hier nu een keuze bij maken. Het is het eerste en waarschijnlijk ook de laatste kleinkind voor mijn ouders. Mijn vader wil er zowiezo niet bij zijn, die heeft er niks mee, maar mijn moeder wil er wel graag bij zijn. Hoop op een tip van jullie ? Groetjes mij
Je bevalling is niet het moment om anderen een plezier te doen. Je zegt je partner sowieso erbij te willen hebben en eventueel je moeder. Ze zullen zich niet opeens anders gaan gedragen dan anders, dus het is aan jou of je dat gedrag (en dus de aanwezigheid van je moeder) accepteert.
Als het niet botert zou ik niet die spanning om mijn beval bed willen en dus mijn moeder er niet bij vragen. Ziet ze haar kleinkind daarna. Maar goed, ik heb makkelijk praten want ik wil alleen mijn partner erbij, vind het echt iets tussen ons en niet voor andere familie.
Tsjah dat is geheel aan jou, waar voel jij je het beste bij? Ik neem aan dat zowel je man als moeder zich op dat moment wel even helemaal normaal kunnen gedragen en zorgen voor een fijne sfeer, er komt tenslotte een wonder aan, geen reden voor lelijke gezichten toch? Mijn moeder was ook bij de balling van ons eerste kindje, dit wou ik toen ook heel graag en heb het ook als heel prettig ervaren. Bij de tweede Zei mijn gevoel dat ik het alleen met mijn man wou doen en dat was toen ook erg prettig. Nu is ook alleen mijn man erbij. Ik wil graag dat mijn moeder op de kindjes let en hun na de bevalling brengt want ik wil haar graag wel als eerste ons mannetje laten zien straks. Bij jullie zou ik gewoon even goed met je man bespreken wat je gevoelens hierin zijn en hoe jij het graag wilt, ook naar hem luisteren hoe hij erover denkt. Mochten jullie er voor kiezen dat je moeder erbij is dan wel ook even van te voren met je moeder duidelijk bespreken hoe jullie het willen zodat zei zich wel ook kan aanpassen, het is tenslotte jullie moment en jullie kindje.
Persoonlijk denk ik dat jullie de ouder worden van 't kindje... Dus jullie zullen 't eens moeten worden. Ja, jij moet bevallen, dus een beetje prioriteit heb je wel, maar ik denk dat papa worden net zo belangrijk is, als mama worden, dus vind dat jouw partner daar zeker ook een stem in heeft. Persoonlijk (maar dat ben ik, hè?) zou ik niet iemand bij de bevalling willen hebben, die niet op goede voet met mijn man staat. Hij is de papa van mijn kindje en voor mij dus prio nr. 1. En wat je moeder wil... eerlijk gezegd? Pech gehad... zij heeft haar bevalling (en) gehad, en mocht het toen op haar manier invullen... nu ga jij bevallen, dus mogen jij en je partner kiezen.
Zou het sneu voor je man vinden als je moeder zijn bevallings ervaring, de geboorte van zijn kind tot een nare ervaring maakt door ruzie te maken of anders negatiefs. Verder weet ik totaal niet of jouw man en moeder hun meningsverschillen/ruzies tijdens de bevalling kunnen laten voor wat ze zijn. Dat weet jij denk ik beter dan wij. Je hebt kans als het al niet botert dat ze toch al niet veel van elkaar kunnen hebben. Irritaties lopen dan op, je moeder kan zich er teveel mee 'bemoederen' waardoor jouw vent zich weer op de achtergrond voelt gesteld.... Allemaal dingen die kunnen gebeuren. Het kan ook super gaan natuurlijk en een mooie ervaring voor beiden. Maar ik vind zelf dat jij en je partner de keus samen moeten maken. Je moeder kan zoveel willen maar ze mag sowieso al blij zijn (mochten jullie besluiten haar erbij te houden) dat ze deel mag zijn aan de geboorte van JULLIE kind.