Lieve allemaal.. Lang heb ik zitten twijfelen om om advies te vragen. Nu ga ik het toch doen. Woensdag ben ik 20 weken zwanger. In het begin is het niet helemaal goed gegaan, bloedingen, vochtverlies, een elke keer wisten ze niet waar het vandaan kwam. Tijdens de echo bij de verloskundige als zowel de pretecho werd er geconstateerd op een onregelmatige hartslag, in het begin werd er al gezegd dat zijn hartje te langzaam en later veels te snel klopte. Nu heb ik al vanaf het begin van mijn zwangerschap stress. De situatie momenteel is vreselijk, ik ben momenteel niet samen met de vader, of dat gaat gebeuren is nog maar de vraag. Om de haverklap laat hij mij zitten, en haast elke dag hebben we wel woorden. Het punt is, ik heb hem nog nodig want ik sta er alleen voor. Maar lichamelijk, het voelt niet goed. Ik voelde mijn kleine man al vroeg, maar momenteel voel ik niks meer. Harde buik, steken vanaf mijn rug naar de linkerkant van mijn buik. Nachtmerries dat ik de kleine verlies, en overal poppen er berichten op over bevallingen met 22 weken etc. (Je weet het wel, als je een hond koopt zie je iedereen met een hond, ben je zwanger zie je iedereen zwanger rondlopen.) Daar ik eerst zo verliefd was op mijn kleine man is dat overgetrokken naar angst en vooral het gevoel dat het fout zit met de kleine. Ik heb dinsdag een afspraak met de verloskundige, maar ik moest even mijn ei kwijt. Kent iemand het gevoel? Dat het echt goed mis is? Is dit pure angst? Of instinct? Of komt het omdat ik nu al 20 weken stress heb? Sorrry voor het lange verhaal.. Daar de vader weigert zijn telefoon op te nemen moest ik het ergens even kwijt denk ik..
Ik wil je vooral even een digitale knuffel geven!! Het kan heel goed dat je de kleine soms minder /niet voelt , met deze termijn hebben ze nog best wat ruimte en soms zijn ze ook gewoon wat rustiger .Als je het niet vertrouwd, bel gewoon even je verloskundige ,daar zijn ze voor! Hebben ze verder niets gezegd over het hartje dan ?
Nee bij de pretecho zeiden ze alleen laat je verloskundige het in de gaten houden.. Als ik de vader bel alstie al op neemt om uit te leggen dan is het 'ja wacht maar af of het zakt anders de verloskundige bellen ofzo'. Het is mijn eerste, dus ik ken bepaalde pijnen niet. Nu heb ik een hoge pijngrens maar het voelt niet goed.. Ik ken er niet bij wat het is of wat ik moet het gevoel moet.. blegh
Je hoeft echt geen pijnen te herkennen ofzo en eerlijk gezegd klinkt de vader en beetje als een flapdrol ( wil je niet kwetsen maar zo komt het over !) Bel lekker je verloskundige en spreek je zorgen uit , je bent echt niet de eerste die een keer belt en zeker niet de laatste !
Ik denk dat ik morgen idd maar even ga bellen of ze morgen al plek hebben.. Door alle stress slaap ik slecht, eet ik amper. Ik drink wel heel veel, maar dat kan never genoeg zijn voor de kleine. Ik probeer te eten maar alles komt er weer uit..
Goed zo gewoon even bellen, daar zijn ze voor Enne wat het eten.betreft: die kleintjes pakken echt wat ze nodig hebben! hier de eerste drie maanden heeel weinig gegeten en toch groeide onze dame keurig door
Altijd bellen als het niet goed voelt, daar worden ze voor betaald en dan kun jij weer hopelijk met een gerust hart naar huis toe straks! Knuffel!x
Hey meid, Wat ontzettend naar dat je in zo'n situatie zit. En ook dat je weinig steun hebt in deze situatie. Ik lees ook dat je ontzettend veel stress hebt en slecht slaapt. Hier moet je echt iets in proberen te veranderen. Ik herken het veel stress hebben, dit heb ik ook gehad en nu af en toe nog steeds. Ik kon er ook niet van slapen en had paniekaanvallen. Hoe het met de ontwikkeling van de kleine gaat, daar heb je helaas weinig invloed op. Behalve proberen gezond te eten en drinken, niet roken, drinken, etc. Kun je niet proberen om hulp te zoeken? Ga naar je huisarts en leg de situatie uit. Bel je verloskundige. Wat mij heeft geholpen zijn ontspanningsoefeningen. Deze kun je ook op youtube vinden. Klinkt misschien wat zweverig, maar het kan echt helpen. Wel meerdere keren per dag doen. Wat betreft de vader, erg jammer dat hij zo weinig hulp kan bieden. Hier heb je zelf echter weinig invloed op. Het moet van hemzelf komen, en als dit niet gebeurd kun je weinig anders dan je hierbij neerleggen. Zoek andere mensen die je kunnen afleiden, met wie je kunt praten. Zoek afleiding, ga lezen of fietsen, wandelen.. Ik hoop dat het je lukt om meer rust in jezelf te vinden. Of alles nou wel of niet goed gaat met de kleine, jouw onrust verandert daar niks aan. Het kan alleen maar positief werken voor jullie beide als je vertrouwen probeert te hebben en wat meer ontspant. Ga daarmee aan de slag. Veel kracht en sterkte toegewenst.
@ Lissiekrekel het lijk me verstandig dat je je vk belt (of wacht tot dinsdag) en je je zorgen deelt met haar en misschien ook je situatie deelt, in zoverre je dat niet al gedaan hebt. Over het algemeen proberen ze altijd je zorgen weg te nemen. Je kan beter paar keer extra langskomen dat ze ff hartje luisteren dan dat jij loopt te stressen.
Heb je al gebeld?? Zo kun je natuurlijk helemaal niet genieten van je zwangerschap.. De situatie met je vriend daargelaten. Misschien kan ze je geruststellen door even naar zn hartje te luisteren of zelfs even op de echo te kijken!
dag dames! Bedankt voor de lieve reacties.. Ik heb gebeld en kan zometeen terecht om kwart voor 2.. Ik wilde eigenlijk alleen zodat ik alleen met de verloskundige kon praten, maar kan het niet over mijn hart verdragen hem niet te vertellen dat ik ga, en nu wilt hij mee.. Ik hoop alleen dat alles goed is met de kleine, een beschuitje hou ik momenteel al niet binnen kan me niet bedenken dat dat goed is voor de kleine.. Thanks allemaal, ik zal laten weten hoe het was!
Meis, ik hoop dat alles goed is met je kleine man. En wat naar voor je dat de situatie met de vader zo moeilijk loopt. Zou ik nog wel even (apart) met de VK bespreken, desnoods even via de telefoon. Is voor haar nuttige info om te weten en dan kan ze jou ook wat extra in de gaten houden. Als de situatie met de vader van het kindje voor jou zoveel stress en onrust oplevert, is het misschien een idee om even een time out van een paar weken in te stellen? Ik probeer alleen maar mee te denken hoor, maar misschien geeft dat rust. Veel sterkte in ieder geval!!
Hey wat naar allemaal. Mijn neefje had ook steeds iets met zijn hartje maar dat is helemaal goed gekomen. Sorry ff reageren op je privésituatie. .mmiss ook een idee om even rust in te lassen? Kun je niet tijdelijk bij fam of vrienden en dan max éen x per week contact ik noem maar wat hoor. Dat je zelf ook n beetje tot rust komt geestelijk en lichamelijk. . Zorg goed voor jezelf!
Ik ben geweest, opzicht is alles goed, wat betreft het hartje moet ik even wachten op vrijdag tot de 20 weken echo, ze hoorde het wel goed kloppen maar ze heeft het niet gemeten verder voor onregelmatigheden. Morgen moet ik wel voor controle naar het ziekenhuis, omdat ik nu al 5 bloedingen heb gehad in een paar weken en ze weten niet waar het vandaan komt.. Ze had het over dat mijn placenta ervoor zit? Heb er niet veel verstand van.. ik woon nu bij mijn moeder, een huis voor mij en de kleine zou de vader regelen dat moet ook nog steeds gebeuren.. dus ik heb hem nog wel nodig al zie ik hem maar 1 keer in de week, de ene stressfactor na de ander, maar terug bij moeders is ook niet alles haha Al met al morgen en vrijdag maar weer afwachten...
Wat fijndat je kkindje het goed doet. En dat je bij je moeder zit ook al is dat ook niet alles ik hoop dat verder alles goed mag gaan
ik hoop het ook! Ik denk dat ik pas rust heb en meer kan genieten als ik na de 20wk echo weet dat alles goed is
Pff wat naar, logisch dat je er heel onzeker bij voelt. Geef dit ook aan bij de vk. Ook dat je er alleen voor staat, want dan kun je best extra steun gebruiken. Heb je mensen in je omgeving die je kunnen bij staan? Veel sterkte!