Jeetje wat een verhaal.. Het lijkt of er voor hem al tijden iets speelt? Het lijkt me dat je niet zomaar je zwangere vrouw de deur uit zet. Als het al is vastgelegd kan je de achternaam trouwens niet meer wijzigen. Dit mag alleen na, ik meen, twee jaar geen contact met vader en een langdurig verbroken relatie. (En zelfs dán moet je ervoor naar de rechtbank). Maar dat doet er ook niet toe, hij behoort gewoon gezag te hebben en het kindje hoort zijn achternaam te hebben. Dat het een lulhannes is zegt niets over zijn kunsten als vader. Buiten dat om is het natuurlijk een ontzettende zak! Waar haalt hij het lef vandaan om zijn hoogzwangere vrouw de deur uit te zetten? Waar komt dit in hemelsnaam vandaan?
"Dan rot je maar op"??? Tegen een 37 weken zwangere vrouw... Sorry, maar je ex (laat het please je ex zijn!) is low life trash, die je beter kwijt dan rijk bent. Het moet nu ongeloofelijk moeilijk voor je voelen, alleen, bijna met baby en geen huis of baan, maar écht je komt er wel: één stapje tegelijk. Heb jij de baby spulletjes betaald? Misschien kun je iemand langs laten gaan om ze op te halen? Hopelijk kun je de komende weken bij iemand bivakeren- verre van ideaal natuurlijk, maar beter dan bij zo'n eikel. Als hij zich zo egoistisch tegen een hoogzwangere vrouw durft te gedragen kan ik me haast niet voorstellen dat hij een kindje een fijne stabiele basis kan geven Heel veel sterkte!!
Is het niet allemaal een wat impulsieve actie... Sorry maar jullie hebben ervoor gekozen samen een kind op te gaan voeden en als er dan 1x gezegt word rot maar op (mischien door alle spanning van dat er een kleintje komt) daarbij de hormonen e.d. ik vind het nogal snel opgeven als dit een keer gebeurt. Kan je niet gewoon even rustig met hem gaan praten. Meteen over rechten en dingen praten denk ook aan je kind. ouders uitelkaar voor dat ie uberhaupt geboren is..? Een beetje moeite ervoor doen!
En al die reacties over ex en laat hem uitzoeken..... Die mensen hebben nooit ruzie met man/vriend of zijn jullie allemaal alleen? en bij elk "zoek het ff uit!" Lopen jullie gelijk weg. Lekker makkelijk gezegt
Wauw wat een .......... Maargoed hoe plat een pannenkoek ook is, hij heeft altijd 2 kanten (dr phil). Ik kan me haast niet voorstellen dat hij jou alleen maar daarom eruit heb gezet. Speelt er niet al langer iets? Merk je niet al een tijd iets aan hem? Waarschijnlijk was dit een trigger voor hem, ik probeer niks goed te praten hoor. Ik vind het uiteraard belachelijk dat hij jou het huis uit heeft gezet terwijl je 37 weken zwanger bent. Ik zou op me dikke reet zijn blijven zitten en hij had me met een steekwagen het huis uit mogen rijden. Je bent beide volwassen neem ik aan? Praat er dan over.
Meid, een vent die zoiets doet spoort niet. Zijn er nog andere dingen die spelen? Neem alvast de nodige stappen zou ik zeggen. Vraag of je je kamertje kan krijgen en zorg dat je ergens een tijdje kan blijven (familie / vrienden) tot je een woning hebt. Als hij ondertussen nog bijdraait kan je nog altijd zien wat je doet.
Ook al ben je niet beiden volwassen, dan hebben jullie ervoor gekozen om het kindje samen op te voeden Een heel lastige situatie. Ik zal heel veel proberen te praten, alle communicatielijnen open laten staan zodat jou sowieso niks te verwijten valt over eventueel niks meer van je laten horen/er niks meer aan willen doen. Ik weet niet zo goed wat je nou zou moeten doen. Ik denk dat het verstandig is om met een aantal instanties te gaan praten. Vaak krijg je bij de woningbouw een urgentieverklaring in dit soort situaties. Daarnaast: heb je een uitkering? Ook met uitkering kun je rond komen (ook al is dat natuurlijk heel lastig, zeker met een kleine). Het belangrijkste voor jou nu is: zoek een plekje waar jij je veilig voelt, waar mensen zijn die jij vertrouwd en waar je wat langer mag blijven (ook met de kleine). Heb je zo'n plek? Heel erg veel sterkte!
Er zijn wat woorden wisselingen geweest de laatste tijd omdat ik het niet leuk vond dat hij iedere avond weg was, of iedere avond zat te gamen met vrienden waar ik bij was, tot 12 uur savonds en ik daardoor niet aan mijn rust kwam. Daar ben ik toen boos over geworden, toen heeft hij me tussen de deur geprakt en kon ik naar de huisartsen post om mijn voet te laten hechten. Dit heb ik hem vergeven, vervolgens hadden we 2 weken later een gesprek over de bevalling en zij hij mij dat hij echt mijn handje niet ging vasthouden tijdens de bevalling, toen heb ik gezegt als je dat al teveel vind dan ben je maar niet bij de bevalling. We hadden de bevalling al eerder samen besproken en toen zij hij dat hij zijn best zou doen om mij te steunen. En ik zie onder steunen niet naast het bed zitten en dat wist hij. Om dan vervolgens te zeggen op het laatste moment nee ik wil niks geen moeite doen gaat er bij mij niet in. En aangezien meneer zo graag zijn kind geboren wil zien worden werd hij daar kwaad over. Mijn mening is als je iets zo graag wilt mag je er ook moeite voor doen. Maar ivm dat hij mij dus vaker pijn deed fysiek en geestelijk en me ook nog de deur uit zet maakt dat ik geen goede vader in hem zie. Het ging echt niet koek en ei tussen ons, maar een kindje krijgen komt ook veel bij kijken. Hij vertelt tegen iedereen dat we al een jaar uit elkaar zijn hoe ik dan zwanger ben geraakt???
Jemig zeg wat een verhaal. Eerlijk gezegd klinkt het alsof jij en en je kindje veiliger en beter af zijn zonder hem. Wat een idioot. Al snap ik heel goed dat het nu voelt alsof het einde van de wereld er is voor je, hoe moet je nu verder? Ik zou persoonlijk voor mezelf kiezen. Heb je ouders of familie waar je terecht kunt en die je wellicht kunnen helpen? @divaxxl: ruzie? Nee nooit eigenlijk. En hij zou me al nooit het huis uit schoppen of expres pijn doen. En nee we kennen elkaar niet net, we zijn alweer 14 jaar samen. En als mijn man mij in een ruzie pijn zou doen ( zoals ts schrijft) zou dat gelijk de laatste ruzie geweest zijn. Over en uit. Geloof me, been there dus praat uit ervaring. En als je tegen je vriendin die 37 weken zwanger is zegt dat je op moet rotten en haar het huis uit schopt? En het wel best vind zo? Dan smeken of je terug mag komen of zo? Never. Kom op zeg, dat is toch ook niet reëel?
IK denk dat je met iemand naar zijn huis moet om de babyspullen op te halen en ergens anders alles klaar zetten voor de bevalling. Die kan toch ieder moment beginnen. Als hij zo doet zou ik hem misschien ook niet meer bij de bevalling willen. maar zorg eerst dat je ergens bevallen kan en dat er voor de baby een bedje klaar staat. Kan je niet iets via de verloskundige regelen; dat zij hem belt dat de babyspullen gehaald worden?? Dan in een later stadium maar gesprekken voeren.
We hebben afgesproken volgende week te praten, wie weet ben ik dan al bevallen en zo niet twijfel ik eraan wat ik nog te bespreken heb met hem. Er zijn grenzen en die zijn nu wel heel erg ver overschreden
Als ik dat zo hoor kan je hem maar beter niet bij de bevalling hebben. Regel alles voor jezelf, en zorg dat iemand de spulletjes voor de baby haalt. Bij het bevallen heb je alle rust die je kan krijgen nodig, extra stress kan je er niet bij gebruiken.
Ik zou desnoods via de politie alle babyspullen op laten halen. Jij hebt ze gekocht toch? Dan zijn ze van jou. Als hij jou niet binnen laat: dan maar via de wet!
Ik zou eerst proberen deze hele kwestie persoonlijk te bespreken. Dan weet jij in ieder geval dat je er alles aan hebt gedaan. Overigens ben ik er ook van overtuigd dat jij en vooral je ongeboren kindje beter af zijn zonder hem, zeker als hij jou expres pijn heeft gedaan. Meid, dit soort stress kun je nu helemaal niet gebruiken! Zoek lekker een plekje, laat je spullen ophalen en probeer je te concentreren op jou en je baby. Dat is nu het allerbelangrijkste. Veel succes! X
De spulletjes heb ik allemaal zelf betaald, dus er is niks van hem bij gelukkig, mijn ouders zijn bereid de baby kamer uit elkaar te halen en weer in elkaar te zetten voor mij, maar pffft wat een gedoe, ik had me ingesteld op relaxen en naar de bevalling toewerken en niet mijn hele hebben en houden verhuizen
Het kan ook nog 4 weken duren voor je bevalt In ieder geval fijn dat je ouders willen helpen. Misschien is het nog een optie om beiden iemand bij je te hebben of 1 derde onafhankelijke persoon als je besluit volgende week wel te gaan praten.
Ik sta een beetje versteld van dit verhaal. Enige wat ik kan adviseren is zorgen dat je onafhankelijk wordt en zelfstandig uiteindelijk voor je kindje kunt zorgen. Mag ik vragen wat jullie leeftijden zijn? Ik lees dat je (ex)vriend veel avonden weg is en in de nacht door gamed met vrienden. Het klinkt mij zo onvolwassen in de oren en niet als een jongen/man die zich klaar maakt voor vaderschap. Qua achternaam, als jullie het kindje hebben erkent zal het de achternaam krijgen die jullie toen hebben opgegeven. Wij hebben ons kindje 2 weken geleden erkent en de vrouw aan de balie benadrukte dat de achternaam niet meer gewijzigd kan worden en of ik het zeker wist. (Ja, uiteindelijk zal er wel een weg zijn maar geen makkelijke) Sterkte en succes!
Hij is 24 ik vind het ook niet bepaald volwassen Maar ik heb geen recht van spreken volgens hem want het is allemaal normaal om 24/7 met wat anders bezig te zijn dan de hoogzwangere moeder van je kind.
Hij heeft je een enorme dienst bewezen door je het huis uit te trappen. Wees dus blij dat je van hem af bent. Alleen kom je er ook wel.
Jeetje wat een verhaal ergens herken ik het wel met het gamen dan mijn vriend deed dit ook tijdens mijn eerste zwangerschap en ja hij was toen ook heel jong 21 en nu issie 23 en verwachten we de 2de hier is het door de geboorte van mijn dochtertje bijna 2 jaar geleden zo erg veranderd nu is hij het mannetje hij doet alles voor mij voor ons dochtertje en voor ons ongeboren spruit haha Ik wil je helemaal geen hoop geven natuurlijk want niet iedere man is zo maar ik denk dat mannen/jongens die leeftijd zich waarschijnlijk helemaal.niet realiseren hoe het is en hoe een leven met een kind veranderd ook al zeggen wij vrouwen dit wel 100 keer mijn mening is dit moeten ze voelen laat hem desnoods in de familie kamer zitte tijdens de bevalling dan is hij in de buurt maar kan hij nog steeds de kleine niet aangeven