Ik ben straks heel erg blij met m'n 2 jongens. Ben slecht in zwanger zijn dus kan maandenlang weinig (bi, veel aankomen, misselijk, lage bloeddruk) en dat valt me deze keer wel tegen met een peuter erbij. Hij doet het heel goed en helpt me echt maar ik voel me nogal nutteloos en ook schuldig. Denk niet dat ik dit allemaal nog een keer kan doen met 2 kinderen ernaast. Mijn bevalling was ook zwaar (18 uur bikkelen, sterrekijker en uiteindelijk een spoedks) maar dat zou ik zo nog een keer doen. Dat is maar een dag uit je leven. Het herstel vond ik wel heftig en hoop dat het deze keer beter gaat aangezien ik weer een ks moet
Mijn eerste dochter is (veel) te vroeg geboren en bij de tweede was er natuurlijk veel angst bij mij dat zij óók te vroeg geboren zou worden. Maar met medische hulp en zelf veel rust nemen is mijn tweede dochter op tijd geboren. Dus durven we het nog een derde keer aan. Als mijn tweede dochter ondanks alle hulp ook (extreem) prematuur geboren zou worden dan zou ik het er bij twee gelaten hebben. Maar de reden van mijn vroeggeboorte was geen medische reden in de zin van zwangerschapsvergiftiging oid, dus ik durfde het nogmaals aan met hulp.
Ik heb niet gestemd; ik zou heel graag nog een vierde kindje krijgen na deze derde straks. Maar financieel gezien is dat niet reeel en mijn leeftijd speelt ook zeker mee. Alle drie de zwangerschappen waren behoorlijk pittig. Eerste superveel misselijk, door medicatie heen. Bevalling ook zwaar door grote jongen en sterrenkijkertje. Tweede zwangerschap minder lang misselijk, maar nog steeds heel erg en voelde me ook schuldig naar man en zoon toe. Bevalling was 'fijn' en teken ik zo weer voor. Deze derde zwangerschap minst misselijk geweest, de bevalling moet ik nog even afwachten... Maar het zal zeker wel de laatste zijn...
Ik wil wel heel graag meer kinderen, ondanks dat ik het moederschap ontzettend wennen vond. Zwangerschap en bevalling houden me niet tegen, maar ik zou het wel weer spannend vinden wat de impact is van een kindje op mij, mijn man, ons zoontje e.d.
Ik vond zwanger zijn niet leuk. Verre van zelfs. Ik vind het ook altijd erg mooi als vrouwen zo intens kunnen genieten van hun zwangerschap! Jaloers! Buiten het feit dat ik heel erg dankbaar was dat ik zwanger mocht zijn, we een gezonde en prachtige dochter hebben weet ik nog niet zeker of ik het nog een keer wil zijn... Maarja, alleen is ook maar zo alleen he als kind zijnde.. Ik vind het erg moeilijk. Sowieso pas als dochterlief een jaar of 5 is.. Ik wil nu intent van haar genieten en m'n lichaam terug krijgen!
Ik zie nu een aantal keer sterrenkijkertje voorbij komen. Misschien een stomme vraag maar wat is dat?
Dat is als het kindje met het hoofdje verkeerd ligt tijdens de bevalling. In plaats van de achterhoofdsligging, kijkt het kindje dan als het ware omhoog en dat maakt de bevalling vaak lastiger.
De zwangerschap van onze eerste ging erg voorspoedig, ze liet alleen op zich wachten. Met 41+3 ben ik ingeleid in het ziekenhuis. De bevalling is mij erg tegengevallen, misschien ook juist doordat ik ingeleid ben. Uiteindelijk een ruggeprik gehad en na 16u is onze meid geboren. Helaas zelf veel bloed verloren en koorts gekregen. Bij onze dochter verhoogde bloedwaarden, dus we moesten nog 3 daagjes in het ziekenhuis blijven door een antibioticakuur. Dat viel me ook wel erg zwaar (roze wolk niet echt gehad). Ondanks dat zijn we nu alweer ruim 22 weken zwanger van ons tweede meisje. Voor mijn gevoel is ons gezin pas compleet als we twee kindjes hebben . De bevalling denk ik gewoon nog even niet aan.. En anders... de tweede gaat toch een stukkie m akkelijker zeggen ze (A) (duim duim)
Ik wil nog wel een kindje ondanks bekkeninstabiliteit bij vorige. Nu ik hypnobirthing heb ontdekt bij de 2e kan ik nog wel 10 bevallingen aan haha. Wel pas als mn bedrijfje echt begint te lopen, dat is zittend en flexibel werk wat ik evt met bekkeninstabiliteit nog een beetje kan doen..
Mijn zwangerschap was redelijk makkelijk. Wel moe in het begin, misselijk gevoel, al vrij snel constant hartkloppingen maar verder geen klachten. Bloeddruk altijd goed en bloedwaarden goed. De warmte destijds vond ik wel lastig en het slapen op een gegeven moment. Bevalling was een eitje, gelijk daarna zei ik dat ik het zo weer kon doen.
Ondanks 9 maanden afzien en geen prettige bevalling, was de wens toch groter. En je geeft het allemaal weer een plaatsje.. Nu 2e zwangerschap lijkt het toch weer een soort gelijke zwangerschap te worden, helaas. Achja, je krijgt er zoiets moois voor terug, nog 7 maanden 😂 haha. Daarna echt nooit meer!! Je weet pas goed hoe ellendig het ook weer was, als het weer zo is. Al heb ik het er weer dubbel en dwars voor over.😊
Ik had een fijne zwangerschap, wel vroeg last van mijn bekken en maagzuur, maar ik vond zwanger zijn ge-wel-dig! Bevalling was pittig, schouder dystocie, net een vacuum kunnen voorkomen, maar niet uitgescheurd (2 mini schaamlip scheurtjes), dus wat dat betreft prima te doen. Ik wil heel erg graag een 2e (en misschien zelfs wel een derde, maar die gaat er nooit komen), maar ML ziet dat nog niet echt zitten. Ook nog niet nu, overigens, maar over een jaartje weer beginnen ofzo? Door PCOS is het überhaupt de vraag of en wanneer. Liefs,