Tja omdat zij alles heeft opgegeven moet hij ook maar met z'n nieuwe gezin op de bank blijven zitten. Kan me best indenken dat hij na een tijdje twijfels krijgt. Dat gebeurt in zoveel relaties. Vind het nog knap dat hij een tijdje alleen wil bezinnen ipv direct op te stappen. Dat zij al twee kinderen had en alles heeft opgegeven doet er verder niet toe.
Precies dit en wat Suus1983 zegt. 👍🏼👍🏼 Als je daar niet achter kan staan zegt dat m.i. alleen maar hoe onzeker je zelf bent...😏
Ik denken dat mensen die route moeten gaan lopen op het moment dat ze daar behoefte aan hebben. Als dat nu is, is dat nu. Ik snap de onrust wel als iemand doodleuk met zo'n mededeling komt. Alleen: dat heeft geen zin. Iedereen weet dat het lang kan duren voor je een oude relatie verwerkt hebt. En iedereen weet dat het moment waarop je alsnog last kan krijgen van je verleden zich niet laat regelen. Voorts ben ik van mening dat je een geliefde pas echt wegjaagt op het moment dat je hem of haar dingen gaat verbieden. Lekker laten gaan dus.
Ja natuurlijk liet ik hem gaan. Maar wel met de mededeling dat ik tijdens die 5 weken ook wel eens tot andere inzichten kan komen Niet om lullig te doen oid, maar zo zit ik in elkaar. En zoals Joycey zegt: je bent bij me of niet, voor 100% en bij twijfels houdt het op, vooral als het nog pril is en er kinderen bij betrokken zijn. Heeft overigens niks met onzekerheid te maken Ik ben gewoon zo'n vreselijk persoon die zich achter de oren krabt om zaken zoals wandeltochten om dingen uit je verleden te verwerken, sorry.
Juist als je nog niet lang samen bent snap ik dat je niet weet of je 100% op elkaar kunt bouwen en vertrouwen en dus niet altijd 100% voor elkaar kunt gaan. Met het idee om je vorige relatie te verwerken is wel even slikken en niet leuk om te horen, maar denk wel dat ik hem liet gaan. Mijn man heeft als droom ooit eens door Afrika te trekken in de jungle mijn schoonvader ook, ik weet zeker dat als mijn schoonvader volgend jaar zou gaan ik mijn man zou zeggen dat hij ook moet gaan, het is een once in a lifetime ik red me die vier weken wel met de kinderen Ik ben nu opzoek naar een leuke verrassing voor mijn man, hij wil al jaren naar London voor de finale van het darten, nu heb ik een aantal vrienden gevonden van hem die het ook willen, dus met hun ben ik nu stiekem een paar dagen weg aan het plannen Soms is even alleen weg helemaal niet verkeerd
Oh maar af en toe eens even weg is ook niks mis mee M'n vriend is net een week weg geweest naar Amerika... Maar niet om na te denken/verwerken oid. Dat is een verschil
Waarom niet? Alleen maar eerlijk dat hij toegeeft dat hij zijn vorige relatie nog niet helemaal verwerkt heeft en even op adem wil komen lijkt me. Beter dit dan dat hij het voor zich zou houden, dus ik zou hem zeker steunen in deze uitdaging.
En wat als zij nou deze zomervakantie 5 weken met haar kindjes naar de sahara (of whatever) was gegaan om haar ex en het verleden te verwerken? Om tot rust te komen en na te denken.. Mocht hij dan ook boos worden? Want tja, er zijn wel twee kinderen in het spel, dan had ze dat maar moeten doen voor ze met hem een relatie aan ging?
Misschien wil hij er wel achter komen wat zijn ex precies voor inzichten heeft gekregen waardoor ze de relatie heeft beëindigd van hun twee en wil hij daarom ook die route lopen. Het zal vast met de verwerking van zijn vorige relatie te maken hebben. 10 jaar is ook niet niks, ze was zelfs zwanger van zijn kindje en nu is het allemaal over. Je kan ook niet van hem verwachten dat zij na een jaar meteen uit zijn hart is. Ik denk dat hij antwoorden zoekt waarom het is misgelopen aangezien zijn relatie dus kapot is gegaan nadat zij van die wandeling terug kwam dat hij het zelf wil beleven. Denk dat het los staat van de gevoelens voor jouw vriendin, maar dat dit iets is wat hij voor zichzelf moet doen om alles op een rijtje te krijgen.
Ja zeker.. Dat is het risico. Een langdurige relatie hoeft niet meteen een probleem te betekenen. Het kan net zo goed zijn dat het helemaal over en uit is voor zowel vanaf zijn kant als zijn ex haar kant. Maar in dit geval als je je huis te koop zet en drastische beslissingen neemt, dan vind ik dat ook een onverstandige keuze.. Aan de ene kant kan ik me voorstellen dat als het al 7 maanden lang koek en ei was, ze graag wou gaan samenwonen enz. maar zou ze niks gemerkt hebben in die tijd? De een heeft te grote voorbarige beslissingen genomen en de ander is in een relatie gestapt waar hij blijkbaar nog niet aan toe is. Als de relatie nog zo ''pril '' is en het nadenken nu al moet beginnen dan zie ik er niet veel in. Als je al lang bij elkaar bent en je partner tijd nodig heeft dan vind ik het anders.
Ik zou hem laten gaan. Ik ga er vanuit dat iemand dit niet zomaar doet, dat het geen bevlieging is en dus blijkbaar belangrijk voor die persoon. Ik zou wel even slikken als mijn partner met zoiets aan zou komen, maar hem wel laten gaan.. natuurlijk! Hij mag zijn eigen beslissingen nemen. Ik heb voldoende vertrouwen in hem.
Kijk.. het lijkt mij ook geen zak aan als mijn relatief nieuwe vriend vijf weken weg zou gaan. Kan me niet voorstellen dat iemand daarbij zou gaan staan juichen. Maar ik vind dat ik daar verder niet zoveel over zou mogen/kunnen zeggen. Iedereen heeft recht op persoonlijke ontwikkeling/verwerking/verdieping etc. Dat moet je je partner niet willen ontzeggen. In die situatie in ieder geval.
Ik vind het een beetje vreemd. Gaan ze nu dan tot december vrolijk en blij samen verder, waarna hij dan vertrekt om z'n vorige relatie te gaan verwerken? Ik zou er geen lekker gevoel meer bij hebben. Zeker niet als iemand daar, na 8 maanden (wat ik overigens al lang niet 'pril' meer vind, maar goed, wij woonden samen na een maand, zaten in een vruchtbaarheidskliniek na 2 maanden en waren verloofd na 3 maanden, dus misschien verkijk ik me daar enigszins op ), ineens mee komt. Hij maakt z'n keuzes uiteraard zelf, maar z'n vorige relatie verwerken - aan het eind van het jaar - in het buitenland, mag hij zonder mij doen..